5708. Met vijf maten; dat dit betekent dat het veel vermeerderd werd, staat vast uit de betekenis van vijf, namelijk veel, waarover hierna; en uit de betekenis van de maten, namelijk de staten van het ware vanuit het goede, nr. 3104. Wat vijf betreft, het is een getal dat slechts weinig en verder iets betekent, maar ook veel; de betekenis ervan vloeit voort uit de betrekking tot het getal waaruit het is, nr. 5291; wanneer het uit tien is, dan sluit het iets eenders in als tien, maar in een mindere graad; het is immers de helft van het getal tien; want zoals de vermenigvuldigde getallen iets eenders betekenen als de enkelvoudige getallen ervan, nrs. 5291, 5335, zo betekenen dus de gedeelde getallen iets eenders als de vermenigvuldigde, zoals 5 iets eender als 10 en eveneens als 20 en ook 100 en als 1000 enzovoort; dat tien het volle is, zie de nrs. 3107, 4638; vijf maten werden aan Benjamin meer gegeven dan aan zijn overige broers ter wille van de betekenis van de zaak in de innerlijke zin, omdat niet tien maten gegeven konden worden, want deze zouden zeer overvloedig geweest zijn; ook wisten de Ouden door overleveringen uit de Oudste Kerk, wat sommige getallen betekenden; daarom pasten zij die getallen toe wanneer zich iets zodanigs voordeed en waartoe de aanduiding van getallen van dienst was, zoals hier vijf; en in andere gevallen pasten zij verschillende andere getallen toe, zoals drie, wanneer het volle vanaf het begin tot het einde, zeven wanneer het heilige, twaalf wanneer alle dingen in hun samenvatting zou worden aangeduid.

900. Dat de tweede maand elke staat vóór de wedergeboorte beduidt, volgt uit de betekenis van twee in het Woord; twee betekent hetzelfde als zes, namelijk strijd en werk, welke aan de wedergeboorte voorafgaan, dus hier de gehele staat die voorafgaat voordat de mens is wedergeboren. De grootste en de kleinste tijdruimten worden gewoonlijk in het Woord onderscheiden in drie of in zeven, en dagen, of weken, of maanden, of jaren, of eeuwen genoemd. Drie en zeven zijn heilig; twee of zes, welke voorafgaan, zijn niet heilig, maar vergelijkenderwijs onheilig, zoals eerder in nummer 720 is aangetoond. Drie en zeven zijn ook het onschendbare, omdat zij beide betrokken worden op het laatste oordeel, dat komen moet op de derde of zevende dag; het laatste oordeel geldt voor eenieder, wanneer de Heer komt, zowel in het algemeen als in het bijzonder; er was namelijk een laatste oordeel, toen de Heer in de wereld kwam; een laatste oordeel zal er zijn, wanneer Hij komen zal in heerlijkheid; een laatste oordeel is er, wanneer Hij tot ieder mens in het bijzonder komt; een laatste oordeel is er ook voor eenieder, wanneer de mens sterft; dit laatste oordeel is de derde dag en de zevende dag, welke heilig is voor hen die goed geleefd hebben, daarentegen niet heilig voor hen die slecht geleefd hebben; vandaar wordt de derde en zevende dag zowel met hen die door het oordeel ten dode, als met hen die ten leven zijn opgeschreven, in verband gebracht. Derhalve betekenen deze getallen het niet-heilige voor hen die door het oordeel ten dode zijn opgeschreven, daarentegen het heilige voor hen die ten leven zijn opgeschreven. Twee of zes, welke voorafgaan, verhouden zich op overeenkomstige wijze, en betekenen in het algemeen de gehele staat die voorafgaat; dit is de betekenis van de getallen twee en zes, en ze richten zich naar de toepassing op onverschillig welk onderwerp en op onverschillig welke zaak die een onderwerp is en waarop zij worden toegepast; hetgeen duidelijker blijken kan uit hetgeen nu volgt over het getal zeven en twintig.