Bibliorum

 

Jeremias 49

Study

   

1 Ad filios Ammon. Hæc dicit Dominus : Numquid non filii sunt Israël, aut hæres non est ei ? Cur igitur hæreditate possedit Melchom Gad, et populus ejus in urbibus ejus habitavit ?

2 Ideo dies veniunt, dicit Dominus, et auditum faciam super Rabbath filiorum Ammon fremitum prælii, et erit in tumultum dissipata, filiæque ejus igni succendentur, et possidebit Israël possessores suos, ait Dominus.

3 Ulula, Hesebon, quoniam vastata est Hai : clamate, filiæ Rabbath, accingite vos ciliciis, plangite et circuite per sepes, quoniam Melchom in transmigrationem ducetur, sacerdotes ejus et principes ejus simul.

4 Quid gloriaris in vallibus ? defluxit vallis tua, filia delicata, quæ confidebas in thesauris tuis, et dicebas : Quis veniet ad me ?

5 Ecce ego inducam super te terrorem, ait Dominus Deus exercituum, ab omnibus qui sunt in circuitu tuo : et dispergemini singuli a conspectu vestro, nec erit qui congreget fugientes.

6 Et post hæc reverti faciam captivos filiorum Ammon, ait Dominus.

7 Ad Idumæam. Hæc dicit Dominus exercituum : Numquid non ultra est sapientia in Theman ? Periit consilium a filiis, inutilis facta est sapientia eorum.

8 Fugite et terga vertite : descendite in voraginem, habitatores Dedan : quoniam perditionem Esau adduxi super eum, tempus visitationis ejus.

9 Si vindemiatores venissent super te, non reliquissent racemum : si fures in nocte, rapuissent quod sufficeret sibi.

10 Ego vero, discooperui Esau : revelavi abscondita ejus, et celari non poterit : vastatum est semen ejus, et fratres ejus, et vicini ejus, et non erit.

11 Relinque pupillos tuos : ego faciam eos vivere : et viduæ tuæ in me sperabunt.

12 Quia hæc dicit Dominus : Ecce quibus non erat judicium ut biberent calicem, bibentes bibent : et tu, quasi innocens relinqueris ? non eris innocens, sed bibens bibes.

13 Quia per memetipsum juravi, dicit Dominus, quod in solitudinem, et in opprobrium, et in desertum, et in maledictionem erit Bosra, et omnes civitates ejus erunt in solitudines sempiternas.

14 Auditum audivi a Domino, et legatus ad gentes missus est : Congregamini, et venite contra eam, et consurgamus in prælium.

15 Ecce enim parvulum dedi te in gentibus, contemptibilem inter homines.

16 Arrogantia tua decepit te, et superbia cordis tui, qui habitas in cavernis petræ, et apprehendere niteris altitudinem collis : cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum, inde detraham te, dicit Dominus.

17 Et erit Idumæa deserta : omnis qui transibit per eam stupebit, et sibilabit super omnes plagas ejus.

18 Sicut subversa est Sodoma, et Gomorrha, et vicinæ ejus, ait Dominus : non habitabit ibi vir, et non incolet eam filius hominis.

19 Ecce quasi leo ascendet de superbia Jordanis ad pulchritudinem robustam, quia subito currere faciam eum ad illam. Et quis erit electus, quem præponam ei ? quis enim similis mei ? et quis sustinebit me ? et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo ?

20 Propterea audite consilium Domini, quod iniit de Edom, et cogitationes ejus, quas cogitavit de habitatoribus Theman : si non dejecerint eos parvuli gregis, nisi dissipaverint cum eis habitaculum eorum.

21 A voce ruinæ eorum commota est terra, clamor in mari Rubro auditus est vocis ejus.

22 Ecce quasi aquila ascendet, et avolabit, et expandet alas suas super Bosran : et erit cor fortium Idumææ in die illa quasi cor mulieris parturientis.

23 Ad Damascum : Confusa est Emath et Arphad, quia auditum pessimum audierunt : turbati sunt in mari ; præ sollicitudine quiescere non potuit.

24 Dissoluta est Damascus, versa est in fugam : tremor apprehendit eam, angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem.

25 Quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem, urbem lætitiæ ?

26 Ideo cadent juvenes ejus in plateis ejus, et omnes viri prælii conticescent in die illa, ait Dominus exercituum.

27 Et succendam ignem in muro Damasci, et devorabit mœnia Benadad.

28 Ad Cedar, et ad regna Asor, quæ percussit Nabuchodonosor rex Babylonis. Hæc dicit Dominus : Surgite, et ascendite ad Cedar, et vastate filios orientis.

29 Tabernacula eorum, et greges eorum capient : pelles eorum, et omnia vasa eorum, et camelos eorum tollent sibi, et vocabunt super eos formidinem in circuitu.

30 Fugite, abite vehementer, in voraginibus sedete, qui habitatis Asor, ait Dominus : iniit enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium, et cogitavit adversum vos cogitationes.

31 Consurgite, et ascendite ad gentem quietam, et habitantem confidenter, ait Dominus : non ostia, nec vectes eis : soli habitant.

32 Et erunt cameli eorum in direptionem, et multitudo jumentorum in prædam : et dispergam eos in omnem ventum, qui sunt attonsi in comam, et ex omni confinio eorum adducam interitum super eos, ait Dominus.

33 Et erit Asor in habitaculum draconum, deserta usque in æternum : non manebit ibi vir, nec incolet eam filius hominis.

34 Quod facum est verbum Domini ad Jeremiam prophetam adversus Ælam, in principio regni Sedeciæ regis Juda, dicens :

35 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce ego confrigam arcum Ælam, et summam fortitudinem eorum :

36 et inducam super Ælam quatuor ventos a quatuor plagis cæli, et ventilabo eos in omnes ventos istos, et non erit gens ad quam non perveniant profugi Ælam.

37 Et pavere faciam Ælam coram inimicis suis, et in conspectu quærentium animam eorum : et adducam super eos malum, iram furoris mei, dicit Dominus, et mittam post eos gladium donec consumam eos.

38 Et ponam solium meum in Ælam, et perdam inde reges et principes, ait Dominus.

39 In novissimis autem diebus reverti faciam captivos Ælam, dicit Dominus.

   

from the Writings of Emanuel Swedenborg

 

Vera Christiana Religio #689

Studere hoc loco

  
/ 853  
  

689. Quod praeparata sit via per Baptisma Johannis, erat causa, quia per illud, ut supra ostensum est, introducti sunt in Ecclesiam futuram Domini, et in Coelo inserti sunt illis ibi, qui exspectaverunt et desideraverunt Messiam, et sic custoditi ab Angelis, ne Diaboli ab Inferno erumperent, et perderent illos; quare dicitur apud Malachiam, Quis sustinebit diem adventus 1 Ipsius, et ne Jehovah veniat, et percutiat terram anathemate, Malachiam 3:2, 23. 2 Similiter apud Esaiam, "Ecce dies Jehovae venit crudelis, et indignationis et excandescentiae et irae: commovebo Coelum, et trepidabit terra e loco suo, in die excandescentiae irae Ipsius," Esaias 13:6, 9, 13, 22; 22:5, 12. 3 Item apud Jeremiam, Ille dies vocatur dies vastationis, ultionis et exitii, Jeremias 4:9; 7:32; 46:10, 21; 47:4; 49:8, 26. Apud Ezechielem, Dies irae, nubis et caliginis, 13:5; 30:2-3, 9; 34:11-12; 38:14, 16, 18-19. Pariter apud Amosum 5:13, 18, 20; 8:3, 9, 13. Apud Joelem, Magnus dies Jehovae, et terribilis, et quis sustinebit illum, 2:1-2, 11; 3:2, 4. 4 Et apud Zephaniam, 5 "In die illo erit vox clamoris, propinquus dies Jehovae magnus, dies excandescentiae dies hic, dies angustiae et coarctationis, dies vastationis et devastationis; in die excandescentiae Jehovae comedetur tota terra, et consummationem faciet cum omnibus habitatoribus terrae," 1:7-18; praeter aliis in locis:

[2] ex quibus patet, quod nisi praeparata esset via Jehovae descendenti in Mundum per Baptisma, cujus effectus in Coelo fuit, ut occluderentur Inferna, et custodirentur Judaei a totali interitu[, omnes ibi anathemate percussi fuissent, et periissent]: 6 dicit etiam Jehovah ad Mosen, "Momento uno, si ascenderem in medio tui, consumerem 7 Populum," Exodus 33:5. Quod ita sit, patet clare a verbis Johannis ad turbas exeuntes ut baptizarentur ab illo, "Progenies viperarum quisnam monstravit vobis effugere a futura ira," Matthaeus 3:7, Luca 3:7. Quod Johannes etiam docuerit Christum et Ipsius adventum, cum baptizabat, videatur Luca 3:16, Johannes 1:25-26, 31-33; 3:26, seq. 8 Ex his patet, quomodo Johannes praeparavit viam.

V:

1. Prima editio: aduentus.
2. Sic Schmidt, sed Biblia Hebraica 3:2, 24 et Biblia Anglica 4:2, 6. Prima editio: Cap. 3:24.

3. Prima editio: 5, 11.
4. Sic Schmidt et Biblia Hebraica, sed 2:29, 31 apud Biblia Anglica.

5. Prima editio: Sachariam.
6. Sic 688 supra ad finem, cf. Apocalypsi Explicata 724:7-8.

7. Prima editio: consummerem.
8. Prima editio: 3:26.

  
/ 853  
  

from the Writings of Emanuel Swedenborg

 

Apocalypsis Explicata #148

Studere hoc loco

  
/ 1232  
  

148. "Et in calculo nomen novum scriptum quod nemo novit nisi qui accipit." - Quod significet statum vitae interioris ignotum omnibus praeter illis qui in eo sunt, constat ex significatione "nominis", quod sit quale status (de qua n. 1754, 1896, 2009, 3237, 3421), hic quale status vitae interioris, quia dicitur "nomen novum quod nemo novit nisi qui accipit"; nam quale status vitae interioris prorsus ignotum est illis qui non in vita interiore sunt; in vita interiore sunt qui in amore in Dominum sunt, et non alii in amore in Dominum sunt quam qui agnoscunt Divinum in Humano Ipsius; (quod amare Dominum sit vivere secundum praecepta Ipsius, videatur n. 10143, 10153, 10578, 10645, 10829); vita interior est vita spiritualis in qua sunt angeli caeli, vita autem exterior est vita naturalis in qua sunt omnes qui non in caelo sunt; et apud illos qui vivunt secundum praecepta Domini, et agnoscunt Divinum in Humano Ipsius, aperitur mens interior, et tunc homo fit spiritualis; at qui non ita vivunt, nec agnoscunt, manent naturales. (Quod status vitae interioris seu spiritualis sit ignotus omnibus illis qui non in amore caelesti sunt, videatur in opere De Caelo et Inferno 395-414, et in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 105, 238.)

[2] Quod "nomen" in Verbo significet quale status, constat ex plurimis locis ibi, quorum aliqua hic, confirmationis causa, velim adducere:

- Ut apud Esaiam,

"Tollite in actum oculos vestros, et Videte; quis creavit haec? qui educit in numero exercitum, omnes nomine vocat" (40:26);

"omnes nomine vocat" est quod sciat omnes quales sunt, et illis det secundum statum amoris et fidei apud illos.

Apud Johannem,

Qui ingreditur per ostium, pastor est ovium; huic aperit janitor, et oves vocem ejus audiunt, et suas oves nomine vocat, et educit eas" (10:2, 3);

similiter.

Apud Esaiam,

"Sic ait Jehovah Creator tuus Jacob, et Formator tuus Israel: Ne timeto, nam redemi te, et vocavi te nomine; Mihi tu" (43:1);

apud eundem,

"Ut cognoscas quod Ego Jehovah, qui vocaveram nomine tuo propter servum meum Jacobum et Israelem electum meum; Vocavi te nomine tuo cum non nosceres Me" (45:3, 4);

"vocavi te nomine tuo", est quod noverit qualis status ecclesiae, nam "Jacob" et "Israel" sunt ecclesia, "Jacob" ecclesia externi, et "Israel" ecclesia interna.

[3] Apud eundem,

Israel, "si auscultasses praeceptis meis... non excisum neque perditum fuisset nomen ejus coram Me" (Esaiam 48 [18,] 19);

"exscindi et perdi nomen coram Jehovah", est quale status per quem conjungitur, qui status est status spiritualis illius qui ab ecclesia quae per "Israelem" significatur.

Apud eundem,

"Jehovah ab utero vocavit Me, a visceribus matris meminit nominis mei" (49:1);

"meminit nominis mei", est qualis est.

Apud eundem,

"Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, ... et videbunt gentes justitiam (tuam), et omnes reges gloriam tuam; et vocabitur tibi nomen novum, quod os Jehovae enuntiabit" (62:1, 2);

apud eundem,

"Servis suis Vocabit nomen aliud" (65:15);

"vocare nomen novum" et "nomen aliud", est dare alium statum vitae, nempe statum vitae spiritualis.

Apud Ezechielem,

"Urbs sanguinum, ... polluta nomine" (Ezechielem 22 [2,] 5);

"urbs sanguinum" est doctrina violentiam inferens bono charitatis; quae "polluta nomine" dicitur, cum scatet falsis et inde malis, quae faciunt quale ejus.

[4] Apud Mosen,

"Moses dixit ad Jehovam Tu dixisti, Novi te nomine tuo;... et Jehovah dixit ad Mosen, Etiam verbum hoc quod dixisti faciam, quia novi te nomine" (Exodus 33:12, 17);

quod "noverit" Mosen "nomine", est quod noverit qualis est.

In Apocalypsi,

"Habes pauca nomina in Sardibus, 1 quae non inquinaverunt vestimenta sua:... vincens hic vestietur vestimentis albis et confitebor nomen ejus coram Patre meo... qui vincit scribam super eum nomen Dei mei, et nomen civitatis Dei mei novae Hierosolymae... et nomen meum novum" (3:4, 5, 12);

quod "nomen" hic significet quale status quoad bonum amoris et verum fidei, constare potest.

Alibi,

"Quorum non scripta sunt nomina in libro vitae" (Apocalypsis 13:8; 17:8);

"nomina scripta in libro vitae", sunt omnia amoris et fidei ejus, ita omnia vitae spiritualis ejus, qualia sunt.

Alibi,

"Videbunt faciem" Dei et Agni, "et nomen Ipsius in frontibus eorum" (Apocalypsis 22:4);

"nomen in frontibus" est status amoris, "frons" enim correspondet amori, et inde significat illum.

[5] Quod "nomen" in Verbo significet quale status hominis, est quia in spirituali mundo quilibet nominatur secundum statum vitae in quo est, ita varie: loquela enim spiritualis non est sicut loquela humana; exprimuntur omnia ibi secundum ideas de rebus et de personis, ac ideae illae cadunt in voces. (Quod melius constare potest ex illis quae De Loquela Angelorum Caeli in opere De Caelo et Inferno 234-245, ostensa sunt. Porro videatur supra, n. 102 et 135, ubi ostenditur quid "nomen Jehovae", "Domini" et "Jesu Christi" in Verbo significat.)

V:

1. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232