6
Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.
Hoschea 13:6
Arcana Coelestia #8819
8819. ‘Et mons Sinai fumabat totus ille’: quod significet apparitionem boni caelestis in maximo obscuro, constat ex significatione ‘montis Sinai’ quod sit bonum caeleste, ut 1 mox supra n. 8818, et ex significatione ‘fumare’ quod sit apparitio 2 in obscuro; per obscurum intelligitur obscurum fidei quale est illorum qui ab Ecclesia spirituali respective ad illos qui ab Ecclesia caelesti, n. 2708 princ. , 2715, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289. Per maximum obscurum, quod significatur per quod ‘mons Sinai fumabat totus’ et per id quod mox infra dicitur quod ‘ascenderet fumus ejus sicut fumus fornacis’ intelligitur id obscurum in quo fuit gens Israelitica, coram qua apparitio fiebat; nam Jehovah seu Dominus apparet unicuique secundum quale ejus, n. 8788, 8814; ita sicut amor et sicut lux veri illis qui in bono sunt, at sicut hostis et vindex illis qui in malo sunt; quod talis apparuerit populo 3 Israelitico, constat etiam alibi 4 apud Moschen, Aspectus gloriae Jehovae 5 sicut ignis comedens in capite montis, ante oculos filiorum Israelis, Exod. 24:16, 17:
apud eundem,
Accessistis et stetistis sub monte, cum mons flagrans igne usque ad cor caeli, tenebrae et nubes et caligo, et locutus est Jehovah ad vos e medio ignis, Deut. 6 4:11, 12, 5:19 [KJV 5:22]:
et apud eundem,
Factum cum audivistis vocem e medio tenebrarum, et mons flagrans igne, et accessistis ad me, et dixistis, Quare moriemur? quia comedet nos ignis magnus hic; si addentes 7 nos audire vocem Jehovae Dei nostri amplius, moriemur, Deut. 5:20-22 [KJV 5:23-25];
[2] quod res ita se habeat, est quia quisque non aliter videre potest Deum quam ex talibus quae in se sunt, ut qui in odio est videt Ipsum 8 ex odio, qui in immisericordia videt Ipsum in immisericordia, et vicissim, qui in charitate et 9 misericordia, vident Ipsum ex illis, ac ita in illis; se habet hoc sicut lucis radii qui cum in formas taetras incidunt, vertuntur illi in colores taetros, at cum incidunt in formas pulchras, tunc vertuntur in colores pulchros. Quod ‘fumus’ sit obscurum veri, et quoque caliginosum quod est falsi, constat apud Esai. 9:17, 18, Esaias 34:9, 10 10 ; apud Joelem 3:3, 4 [KJV 2:30, 31]; 11 apud Hoscheam 13:1, 3; 12 in Apocalypsi 9:17, 18, 18:2, 18, Apocalypsis 19:3 13 .
V:
1. The Manuscript deletes mox and inserts nunc.
2. The Manuscript deletes in and inserts at maximo.
3. illi
4. The Manuscript inserts ut ab his.
5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
8. in
9. The Manuscript inserts in.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
11. The Manuscript inserts et.
12. The Manuscript inserts tum.
13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #4687
4687. ‘Et ecce surrexit manipulus meus et etiam constitit’: quod significet doctrinale de Domini Divino Humano, constat ex significatione ‘manipuli’ quod sit doctrinale, de qua mox supra; et ex significatione ‘surgere et consistere’ quod sit supremum quod regnaturum et quod adoraturi; hoc quod sit Divinum Humanum Domini, patet ex illis quae sequuntur 1 quod nempe ‘manipulo illi incurvaverint se undecim manipuli’, et in altero somnio ‘quod sol et luna et undecim stellae incurvaverint se Josepho’, per quae significatur supremum quod regnaturum et quod adoraturi, quapropter etiam Jacobus dicit, ‘an veniamus 2 ego et mater tua, et fratres tui, ad incurvandum nos tibi 3 terram?’ Divinum Verum Domini est quod per ‘Josephum’ repraesentatur, ut supra dictum; supremum ejus est Ipse Dominus, et supremum inter doctrinalia quod Humanum Ipsius sit Divinum.
[2] Cum hoc supremo doctrinalium ita se habet: Antiquissima Ecclesia, quae caelestis fuit et prae reliquis ‘homo’ dicta est, adoravit Infinitum Esse et inde Infinitum Existens; et quia de Infinito Esse nullam perceptionem habere potuerunt, sed aliquam de Infinito inde Existente ex perceptibilibus quae in interno eorum homine, exque sensibilibus quae in externo, et ex aspectabilibus quae in mundo, ideo 4 adoraverunt Infinitum Existens in quo Infinitum Esse; Infinitum Existens in quo Infinitum Esse 5 , perceperunt ut Divinum Hominem, ex causa quia norunt quod Infinitum Existens ex Infinito Esse produceretur per caelum, quod quia est Maximus Homo correspondens omnibus et singulis quae in homine, ut ad finem capitum praecedentium ostensum est et ad finem aliquot sequentium 6 ostendetur, non aliam perceptionis ideam de Infinito Existente ab Infinito Esse potuerunt habere quam de Divino Homine; nam quicquid 7 per caelum sicut per Maximum Hominem ab Infinito Esse transit, hoc imaginem ejus secum habet in omnibus et in singulis. Cum Ecclesia illa caelestis coepit labi, praeviderunt quod Infinitum illud Existens non potuisset influxum habere in mentes hominum amplius et quod sic periturum genus humanum idcirco ex revelatione habuerunt quod nasceretur Qui Humanum in Se Divinum faceret, et sic fieret ipsum Infinitum Existens quale fuerat antea, et tandem unum cum Infinito Esse sicut etiam fuerat antea 8 ; inde propheticum eorum de Domino in Gen. 3:15.
[3] Hoc describitur ita apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; Hoc erat in principio apud Deum; omni per Ipsum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est; in Ipso vita erat, et vita erat lux hominum.... Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis, et vidimus gloriam Ipsius sicut Unigeniti a Patre, plenus gratia et veritate, 1:1-4, 14;
‘Verbum’ est Divinum Verum quod in Essentia sua est Infinitum Existens ab Infinito Esse, et est Ipse Dominus quoad Humanum Suum;
Hoc Ipsum est a Quo verum Divinum nunc procedit et influit in caelum, et per caelum in mentes humanas, consequenter quod regit et gubernat universum sicut id rexit et gubernavit ab aeterno, idem enim et unum est cum Infinito Esse, nam conjunxit Divino Humanum, quod factum per id quod Humanum in Se etiam Divinum fecerit. Inde nunc constare potest quod supremum Veri Divini sit Domini Divinum Humanum, ac inde quod supremum inter doctrinali Ecclesiae sit quod Humanum Ipsius sit Divinum.
V:
1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
2. veniemus
3. The Manuscript inserts ad.
4. idcirco
5. ex Infinito Esse
6. The Manuscript inserts adhuc.
7. quid
8. The Manuscript inserts et quod sic non periturum genus humanum, .
