6
Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.
Hoschea 13:6
Arcana Coelestia #8819
8819. ‘Et mons Sinai fumabat totus ille’: quod significet apparitionem boni caelestis in maximo obscuro, constat ex significatione ‘montis Sinai’ quod sit bonum caeleste, ut 1 mox supra n. 8818, et ex significatione ‘fumare’ quod sit apparitio 2 in obscuro; per obscurum intelligitur obscurum fidei quale est illorum qui ab Ecclesia spirituali respective ad illos qui ab Ecclesia caelesti, n. 2708 princ. , 2715, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289. Per maximum obscurum, quod significatur per quod ‘mons Sinai fumabat totus’ et per id quod mox infra dicitur quod ‘ascenderet fumus ejus sicut fumus fornacis’ intelligitur id obscurum in quo fuit gens Israelitica, coram qua apparitio fiebat; nam Jehovah seu Dominus apparet unicuique secundum quale ejus, n. 8788, 8814; ita sicut amor et sicut lux veri illis qui in bono sunt, at sicut hostis et vindex illis qui in malo sunt; quod talis apparuerit populo 3 Israelitico, constat etiam alibi 4 apud Moschen, Aspectus gloriae Jehovae 5 sicut ignis comedens in capite montis, ante oculos filiorum Israelis, Exod. 24:16, 17:
apud eundem,
Accessistis et stetistis sub monte, cum mons flagrans igne usque ad cor caeli, tenebrae et nubes et caligo, et locutus est Jehovah ad vos e medio ignis, Deut. 6 4:11, 12, 5:19 [KJV 5:22]:
et apud eundem,
Factum cum audivistis vocem e medio tenebrarum, et mons flagrans igne, et accessistis ad me, et dixistis, Quare moriemur? quia comedet nos ignis magnus hic; si addentes 7 nos audire vocem Jehovae Dei nostri amplius, moriemur, Deut. 5:20-22 [KJV 5:23-25];
[2] quod res ita se habeat, est quia quisque non aliter videre potest Deum quam ex talibus quae in se sunt, ut qui in odio est videt Ipsum 8 ex odio, qui in immisericordia videt Ipsum in immisericordia, et vicissim, qui in charitate et 9 misericordia, vident Ipsum ex illis, ac ita in illis; se habet hoc sicut lucis radii qui cum in formas taetras incidunt, vertuntur illi in colores taetros, at cum incidunt in formas pulchras, tunc vertuntur in colores pulchros. Quod ‘fumus’ sit obscurum veri, et quoque caliginosum quod est falsi, constat apud Esai. 9:17, 18, Esaias 34:9, 10 10 ; apud Joelem 3:3, 4 [KJV 2:30, 31]; 11 apud Hoscheam 13:1, 3; 12 in Apocalypsi 9:17, 18, 18:2, 18, Apocalypsis 19:3 13 .
V:
1. The Manuscript deletes mox and inserts nunc.
2. The Manuscript deletes in and inserts at maximo.
3. illi
4. The Manuscript inserts ut ab his.
5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
8. in
9. The Manuscript inserts in.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
11. The Manuscript inserts et.
12. The Manuscript inserts tum.
13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #2818
2818. ‘Ad mactandum filium suum’: quod significet usque dum mortuum quicquid ex mere humano, constare potest ex sensu interno horum verborum, significant enim gravissimas et intimas tentationes Domini, quarum ultima fuit crucis, in qua quod mere humanum etiam mortuum sit, constat; hoc non potuit repraesentari per ‘filium Abrahami’ seu Jishakum quia sacrificare filios abominatio fuit, sed quantum potuit, repraesentatum fuit, nempe usque ad conatum, non autem ad actum; inde constare potest quod per haec verba quod ‘Abraham acceperit cultrum ad mactandum filium suum’, significetur usque dum mortuum sit omne mere humanum. Quod Dominus venturus in mundum, et quod passurus mortem, ab antiquissimo tempore notum fuisse, manifeste sciri potest ex eo quod invaluerit mos apud gentiles sacrificare liberos suos, sic credentes se expiari et propitiari Deo; in quo more abominabili non posuissent religiosissimum suum nisi acceperint ab Antiquis quod Filius Dei venturus sit, qui, ut credebant, sacrificium fieret; ad hanc abominationem etiam filii Jacobi inclinaverunt, et quoque Abraham, nemo enim tentatur nisi per id ad quod inclinat: quod filii Jacobi, constat apud Prophetas; sed ne in eam abominationem ruerent, permissum fuit holocausta et sacrificia instituere, videatur n. 922, 1128, 1241 1343, 2180.
