700. "Et visa est arca foederis ipsius in templo ipsius." - Quod significet Divinum Verum, per quod conjunctio est cum Domino, constat ex significatione "arcae foederis", quod sit Divinum Verum procede1is a Domino (de qua sequitur).

Quod "arca foederis" visa sit, erat quia apparuit "templum"; et in medio Templi Hierosolymae fuit arca, in qua repositae fuerunt binae tabulae Legis, per quas in universali sensu significabatur Divinum Verum procedens a Domino, ita Ipse Dominus, qui est Divinum Verum in caelis, ex quo etiam Dominus vocatur Verbum apud Johannem (1:1, 2, 14).

Quod "arca" hoc significet, erat quia Tentorium conventus repraesentabat tres caelos; atrium ejus ultimum seu primum caelum; ipsum Tentorium usque ad velum, ubi erant mensa pro panibus, altare suffitus et candelabrum, repraesentabat medium seu secundum caelum; et arca quae erat intra velum, super qua erat propitiatorium cum cherubis, repraesentabat intimum seu tertium caelum; et ipsa Lex, quae erat in arca, repraesentabat Dominum quoad Divinum Verum seu Verbum: et quia conjunctio cum Domino est per Verbum, ideo arca illa vocabatur "arca foederis"; "foedus" enim significat conjunctionem. (Quod Tentorium seu Tabernaculum repraesentaverit formam caeli, et quod una cum atrio repraesentaverit tres caelos, et quod sanctum sanctorum, quod erat intimum, ubi arca, in qua tabulae Legis, repraesentaverit tertium seu intimum caelum, et quod Lex seu Testimonium Ipsum Dominum, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 3478, 9457, 9481, 9485. Et quod "tabernaculum" aeque ac "templum" in supremo sensu significaverit Dominum, in sensu respectivo caelum et ecclesiam, et inde sanctum cultus etiam ibi, n. 9457, 9481, 10242, 10245, ¹ 10304, 10545.

Quod "foedus" in Verbo significet conjunctionem; et quod omnia ecclesiae tam interna quam externa sint signa foederis, et quod dicantur "foedus" quia per illa conjunctio, etiam in Arcanis Caelestibus, n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 2037, 6804, 8767, 8778, 9396, 9416, 10632. Quod inde Lex promulgata in Monte Sinai dicta sit "foedus", et arca in qua illa Lex, "arca foederis", etiam ibi, n. 6804, 9416.)

[2] Quod arca cum foedere seu cum Testimonio incluso, significet Dominum quoad Divinum caeleste, quod est Divinum Verum in intimo seu tertio caelo, constare potest ex illis quae de arca dicuntur in Verbo:

– Ut apud Mosen,

"Facient Mihi sanctuarium, ut habitem in medio eorum, juxta omne quod Ego monstravi tibi, formam Habitaculi:.... imprimis facient arcam ex lignis schittim, .... et obduces eam auro puro, intus et foris obduces eam: et facies ei limbum auri.... ; quatuor annulos auri" pro vectibus;.... et dabis in arcam Testimonium quod dabo tibi: et facies propitiatorium ex auro puro, .... et facies duos cherubos ex auro, solidum facies eos.... ex propitiatorio, .... ita ut cherubi expandant alas.., et obtegant alis suis propitiatorium, et facies eorum.... versus propitiatorium:.... et in arcam dabis Testimonium, .... et conveniam te ibi, et loquar tecum desuper propitiatorio ab inter duos cherubos, qui super arca Testimonii, omne quod praecepturus tibi ad filios Israelis" (Exodus 25:8-22).

"Facies velum ex hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et xylino intertexto.... cum cherubis: dabis illud super quatuor columnas ex schittim obductas auro;.... et dabis velum sub ansulas, et inferes eo intra velum arcam Testimonii, ita ut velum discrimen faciat vobis inter sanctum et inter sanctum sanctorum; et dabis velum ante arcam..in sancto sanctorum" (Exod 26:31-34):

supra dictum est quod Tentorium, ubi arca, candelabrum, mensa pro panibus, et altare pro suffitu, una cum atrio, repraesentaverit tres caelos, et quod locus intra velum, ubi erat arca in qua Lex seu Testimonium, repraesentaverit tertium caelum; quod is locus repraesentaverit id caelum, fuit quia ibi erat Lex, per quam intelligitur Dominus quoad Divinum Verum seu quoad Verbum, nam "Lex" illa in lato sensu id Significat, ac Divinum Verum procedens a Domino format caelos. Hoc recipitur valde pure ab angelis tertii caeli, quia in conjunctione cum Domino sunt per amorem in Ipsum; sunt enim omnes angeli in illo caelo in amore in Dominum; quapropter vident Divinum Verum in se sicut insitum, tametsi continue influit a Domino; inde est quod id caelum prae reliquis caelis, qui inferiores sunt, dicatur in Domino esse, quia in Divino quod procedit ab Ipso.

[3] Hoc caelum repraesentatum est per arcam in qua Lex, hoc est, Dominus: inde erat quod arca esset obducta auro intus et foris, et quod propitiatorium esset supra arcam, et super propitiatorio et ex illo duo cherubi qui fuerunt ex puro auro; "aurum" enim ex correspondentia significat bonum amoris, in quo sunt angeli tertii caeli; per "propitiatorium" significabatur auditio et receptio omnium cultus qui ex bono amoris a Domino, et per "cherubos" significabatur providentia Domini ac tutela, ne adeatur nisi quam per bonum amoris; et id caelum cum angelis ibi tutatur, ne aliquid ad Ipsum Dominum elevetur nisi quod ex bono amoris in Ipsum ab Ipso procedit: omnis enim cultus Dei transit per caelos usque ad Dominum, ac in via purificatur, usque dum elevatur ad tertium caelum, ac ibi ² aditur et recipitur a Domino; reliqua, quae impura sunt, in via absterguntur: inde est quod cherubi ex auro super propitiatorio, quod super arca, positi fuerint: et inde est quod ille locus dictus fuerit "sanctuarium", et quoque "sanctum sanctorum", et quod discriminatum fuerit ab exteriore parte Tabernaculi per velum.

[4] Quod Tentorium una cum atrio repraesentaverit tres caelos, constare etiam ex eo potest, quod omnia quae apud filios Israelis instituta erant, repraesentativa caelestium fuerint; nam ipsa ecclesia fuit ecclesia repraesentativa; ita imprimis Tabernaculum una cum altari fuit sanctissimum cultus, super altari enim peragebatur cultus per holocausta et sacrificia, et in Tabernaculo per suffitiones, perque lucernas quae ibi cottidie accendebantur, et per panes qui etiam super mensa cottidie ordinabantur; haec omnia repraesentabant omnem cultum in caelo et in ecclesia, et ipsum Tentorium cum arca ipsos caelos: inde erat quod Tabernaculum illud vocaretur "Habitaculum Jehovae Dei", sicut vocatur ipsum caelum. Quod repraesentati sint caeli per Tabernaculum, etiam constare potest ex eo, quod forma ejus monstrata sit Mosi a Domino super Monte Sinai; et quod monstratur in forma a Domino, hoc repraesentat vel caelum vel illa quae caeli sunt. Quod forma Tabernaculi monstrata sit Mosi super Monte Sinai, constat ex his quae dicta sunt Mosi,

"Faciant Mihi sanctuarium, ut habitem in medio eorum, juxta omne quod monstravi tibi, formam habitaculi"; et postea, "Vide et fac in forma eorum quam videre factus es in monte" (Exodus 25:8, 9, 40):

inde est quod dicatur "sanctuarium", et dicatur "ut habitem in medio eorum." Quod in specie concernit arcam, quid nempe illa, tum "propitiatorium" super ea, ut et "cherubi" super propitiatorio, significant, tum quid "limbus aureus" circum arcam, quidve "quatuor annuli pro vectibus", tum quid "velum", "ansulae", cum reliquis ibi, ³ significant, in Arcanis Caelestibus (a n. ⁴ 9484 ad 9577, 9670 ad 9680) videatur explicata.

[5] Ipsa sanctitas totius Tabernaculi fuit ex Testimonio, hoc est, ex duabus tabulis lapidum quibus Lex inscripta fuit, ex causa quia "Lex" significabat Dominum quoad Divinum Verum, et inde quoad Verbum, nam hoc est Divinum Verum. Quod Dominus sit Verbum, constat apud Johannem, ubi dicitur,

"Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum, .... et Verbum Caro factum est, et habitavit inter nos" (cap. 1:1, 2, 14).

Quod Lex, quae vocatur et "Testimonium" et "Foedus", data fuerit in arcam, et similiter Liber a Mose scriptus, constat ex his apud illum,

"Dabis in arcam Testimonium quod dabo tibi" (Exod 25:16; 40:20);

"Posui tabulas" Legis "in arca quam feceram, ut essent ibi, quemadmodum praeceperat mihi Jehovah" (Deuteronomius 10:5):

et de Libro Legis a Mose scripto,

"Cum absolvit Moses scribere verba Legis hujus super librum usque dum consummavit ea, praecepit Moses Levitis portantibus arcam", .... ut acciperent Librum Legis, et ponerent a latere arcae foederis, ut sit ibi in testem (Deutr. 31 [24,] 25, 26):

ex quo patet quod intus in arca non fuerint nisi quam duae tabulae lapidum, quibus inscripta fuit Lex, et quod a latere ejus esset Liber Mosis. Quod non nisi quam binae tabulae foederis fuerint in arca, constat ex Libro Primo Regum,

"Non in arca nisi duae tabulae lapidum, quas reposuit ibi Moses in Chorebo, foedus quod pepigit Jehovah cum filiis Israelis" (8:9).

Quod Liber Mosis qui a latere arcae repositus fuerat, postea exemptus et conservatus sit in Templo, constare potest ex eo, quod

Chilkia sacerdos magnus invenerit Librum Legis in domo Jehovae, et dederit Schaphani, qui dixit id ⁵ ad regem, et legit eum coram rege (2 Regnum 22:8-11).

[6] Quod per arcam repraesentatus sit Dominus quoad Divinum Verum, et inde significatum Divinum Verum quod a Domino, ita Verbum, etiam constare potest ex eo, quod inde locutus sit Dominus cum Mose; nam dicitur,

"In arcam dabis Testimonium et conveniam te ibi, et loquar tecum ab inter duos cherubos qui super arca Testimonii, omne quod praecepturus sum tibi ad filios Israelis" (Exodus 25:21, 22);

et alibi,

"Quando ingressus est Moses in Tentorium conventus, ut loqueretur cum Ipso, audivit vocem loquentis ad illum desuper propitiatorio, quod super arca Testimonii, ab inter duos cherubos; ita locutus est ad illum" (Numeri 7:89):

quod Dominus inde locutus sit ad Mosen, erat quia Lex erat ibi; et per "Legem" illam in sensu lato significatur Dominus quoad Verbum, et Dominus ex Verbo loquitur cum homine; quod "desuper propitiatorio inter duos cherubos", erat quia per "propitiatorium" significatur remotio falsitatum ex amoribus malis, et tunc receptio et auditio, et per "cherubos" tutela ne adeatur nisi quam per bonum amoris.

[7] Quoniam Dominus in caelo et in ecclesia est Divinum Verum seu Verbum, et hoc intelligitur per "Legem" inclusam arcae, et quia praesentia Domini est in Lege seu Verbo, ideo ubi fuit arca ibi fuit Jehovah seu Dominus, ut constare potest ex his apud Mosen,

"Dixit Moses" ad ⁶ Chobabum, "Ne quaeso relinque nos, quia novisti quomodo castrametandum nobis est in deserto, unde eris nobis [pro] oculis, et fiet quando iveris nobiscum, et fiet bonum illud quo benefaciet Jehovah nobis, benefaciemus etiam Tibi. Et profecti sunt a Monte Jehovae itinere trium dierum, et arca foederis Jehovae proficiscens coram illis itinere trium dierum ad investigandum illis requiem; et nubes Jehovae super illis interdiu, cum proficiscebantur e castris. Quando proficiscebatur arca, dixit Moses, Surge, Jehovah, ut ⁷ dispergantur inimici tui, et fugiant osores tui a coram faciebus tuis: et quando quiescebat illa, dixit, Redi, Jehovah, myriades chiliadum Israelis" (Numeri 10:31-36):

ex singulis his patet quod Jehovah seu Dominus ibi intelligatur per "arcam", propter praesentiam Ipsius in Lege quae in arca, ita propter praesentiam Ipsius in Verbo. Quia Dominus ibi intelligitur per "Legem", et inde per arcam", dixit Moses, "Surge, Jehovah, ut dispergantur inimici tui, et fugiant osores tui a coram faciebus tuis"; et cum quiescebat, dixit, "Redi, Jehovah, myriades chiliadum Israelis": sed eadem illa verba involvunt adhuc interiora, nempe quod Dominus per Divinum suum Verum ducat homines ac tutetur illos contra falsa et mala quae ab inferno, imprimis in tentationibus, quae in specie significantur per "profectiones filiorum Israelis in deserto quadraginta annis": quod ducat illos continue per Divinum suum Verum, significatur per quod "arca foederis Jehovae profecta sit coram illis itinere trium dierum ad investigandum illis requiem"; per "arcam Jehovae" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, per "proficisci itinere trium dierum" intelligitur auspicium et ductus a principio ad finem;

[8] et per "investigationem" significatur salvatio quae finis: tutatio autem a falsis et malis quae ab inferno, significatur per "nubem Jehovae super illis interdiu"; tum per verba Mosis cum proficiscebatur arca, "Surge, Jehovah, ut dispergantur inimici tui, et fugiant osores tui a coram faciebus tuis"; per "nubem Jehovae interdiu" significatur etiam tutela per Divinum Verum in ultimis quale est Verbum in sensu litterae; Dominus enim per hoc adiri etiam potest a malis, ac tutatur interiora Verbi, quae sunt caelestia et spiritualia; (quod "nubes" illud Verbi significet, videatur supra, n. 594): per "inimicos et osores" significantur falsa et mala quae ab inferno (per "inimicos" falsa, et per "osores" mala); ita quoque significantur inferna quoad illa: vera ex bono, quae post tentationes homini implantata sunt, significantur per "Quando quiescebat arca, dixit Moses, Redi, Jehovah, ⁸ myriades chiliadum Israelis"; "quiescentia arcae" significabat statum post tentationes, quando mala et falsa remota sunt; per "redire" significatur praesentia Domini tunc, nam in tentationibus apparet Dominus sicut absens; et per "myriades chiliadum Israelis" significantur vera ex bono implantata, ex quibus ecclesia.

(Quod "myriades" dicantur de veris, ac "chiliades" de bonis, videatur supra, n. 336.)

[9] Similia significantur per haec apud Davidem,

"Ecce audivimus de Ipso in Ephrata, invenimus Ipsum in agris silvae; intrabimus in habitacula Ipsius, incurvabimus nos scabello pedum Ipsius. Surge, Jehovah, ad requiem tuam, Tu et arca fortitudinis tuae: sacerdotes tui induantur justitia, et sancti tui jubilent" (Psalmuss 132:6-9):

agitur in eo psalmo manifeste de Domino, qui etiam ibi intelligitur per "Davidem", ut constare potest ex eo quod dicatur, "Invenimus Ipsum in Ephrata, et in agris silvae"; tum quod "incurvarent se scabello pedum Ipsius"; "Ephratah" est Bethlechem ubi Dominus natus est, et per "Ephratam" significatur Verbum quoad sensum ejus naturalem, ac per "Bethlechem" Verbum quoad sensum ejus spiritualem, ac ibi voluit nasci quia Dominus est Verbum; per "agros silvae" significantur illa quae sensus naturalis Verbi sunt, ita quae sensus litterae; sensus spiritualis Verbi etiam significatur per "habitacula Ipsius", et inde etiam caelum, quia caelum in illo sensu est; ac per "scabellum pedum", cui se incurvabunt, significatur sensus naturalis Verbi, et inde etiam ecclesia in terris, quia haec in illo sensu est; (quod "scabellum pedum" Domini sit ecclesia in terris, videatur supra, n. 606):

[10] per "requiem", ad quam surgeret Jehovah, significatur unitio Divini ac Humani in Domino, ac conjunctio Ipsius cum caelo et ecclesia; et quia Domino quies et pax, et quoque illis qui in caelo et in ecclesia sunt, quando subjugavit inferna ac disposuit omnia ibi et in caelis in ordinem, dicitur, "Surge, Tu et arca fortitudinis tuae"; per "Tu" intelligitur Ipse Dominus, et per "arcam fortitudinis tuae" intelligitur Divinum Verum procedens ab Ipso, nam per hoc est Domino Divina potentia: per "sacerdotes" qui induentur justitia, et per "sanctos" qui jubilabunt, significantur similia quae per "chiliades et myriades Israelis", per "sacerdotes" illi qui in bono sunt, et per "sanctos" qui in veris, ita abstracte bona et vera caeli et ecclesiae. (Quod per "sacerdotes" in sensu abstracto significentur bona ecclesiae, videatur supra, n. 31 [b] fin. ; et quod per "sanctos" in illo sensu vera ecclesiae, etiam supra, n. 204, ⁹ 325 [a] ; plura ex illo psalmo videantur supra, n. 684 [c] .)

[11] Quoniam "arca", ex Lege quae in ea significabat Dominum quoad Divinum Verum, et quia omnipotentia est Domino ex Divino Bono per Divinum Verum, inde per arcam facta sunt miracula: ut quod per illam aquae Jordanis discissae sint, ut transirent filii Israelis in sicco; quod murus urbis Jerichuntis conciderit; quod Dago, deus Aschdodaeorum, deciderit coram illa, quodque Aschdodaei, Gittitae, Ekronitae, et Bethschemitae percussi fuerint plagis propter illam; quod Usa, quia tetigit illam, mortuus sit; quod ObedEdom, in cujus domum introducta est, benedictus sit: et quoniam historica illa involvunt arcana, quae per sensum illorum spiritualem unice patent, velim etiam illa explicare, ob finem ut sciatur quid arca in stricto et in lato sensu ¹⁰ significat. Primum, De aquis Jordanis discissis ut transirent filii Israelis in sicco; apud Joschuam,

Joschua et omnes filii Israelis "venerunt ad Jordanem usque; et a fine trium dierum.... praecipiebat..Joschua, dicendo, Quum videritis arcam foederis Jehovae..., et sacerdotes Levitas portantes illam, vos etiam proficiscemini e loco vestro, et ibitis post eam; sed spatium erit inter vos et inter eam quasi bis mille ulnarum; non appropinquabitis ad eam.".... Et sacerdotes "sustulerunt arcam foederis, et iverunt coram populo"; et dixit Joschua, "Quum veneritis usque ad extremitatem aquarum Jordanis, in Jordane subsistetis." Et dixit ad populum, "Ecce arca foederis Domini totius terrae, transiens coram vobis in Jordanem, et sumite vobis duodecim viros de tribubus Israelis;.... et quando quieverint plantae pedum sacerdotum portantium arcam Jehovae Domini totius terrae in aquis Jordanis, aquae Jordanis exscindentur, et aquae descendentes desuper consistent cumulo uno: et factum est, cum" sacerdotes "venerunt ad Jordanem, et pedes sacerdotum portantium arcam intincti essent in extremitate aquarum, et Jordan plenus erat, ut esse solebat...omnibus diebus messis, steterunt aquae descendentes desuper cumulo uno, elongando se valde ab Adam urbe, .... et descendentes super mare planitiei, mare salis, consumptae excisae sunt, ita ut populus transire posset versus Jerichuntem. Et steterunt sacerdotes.... in sicco in medio Jordanis, .... et universus" populus "transivit in sicco. .... Dein dixit Jehovah ad Joschuam, Accipite vobis... duodecim viros, unum..de tribu, et.... tollite e medio Jordanis de statione pedum sacerdotum duodecim lapides, quos transferetis vobiscum, et relinquetis in loco pernoctationis.... : fecerunt sic filii Israelis, et sustulerunt duodecim lapides e medio Jordanis.... juxta numerum tribuum Israelis, et transtulerunt eos in locum pernoctationis. .... Tunc postquam absolvit universus populus transire, transibat arca Jehovae et sacerdotes et factum est cum ascenderint sacerdotes, .... et avellerentur plantae pedum" illorum..., "redierunt aquae Jordanis in locum suum. .... Et Joschua duodecim lapides, quos sumpserunt ex Jordane, erexit in Gilgale" (Joshua 3:1-17; 4:1-20).

Omnia historica Verbi, aeque ac prophetica ejus, continent sensum spiritualem, in quo non agitur de filiis Israelis et de gentibus ac populis, sed de ecclesia et de ejus instauratione et progressione; nam hoc spirituale Verbi est, et historicum est naturale continens spirituale. Inde quoque omnia miracula quae in Verbo describuntur, ut miracula in Aegypto et postea in terra Canaane facta, involvunt talia quae caeli et ecclesiae sunt; per id etiam miracula illa sunt Divina.

[12] Per hoc miraculum significatur introductio fidelium in ecclesiam, et per ecclesiam in caelum. Per "filios Israelis" ibi in sensu spirituali intelliguntur fideles, qui postquam tentationes passi sunt, quae significantur per "errores illorum in deserto", introducuntur in ecclesiam; per "terram" enim "Canaanem", in quam filii Israelis introducti sunt, significatur ecclesia; et per "Jordanem" significatur primus ingressus in illam; et per "aquas Jordanis" significantur vera introducentia, quae vera sunt qualia vera sensus litteralis Verbi; nam illa etiam primum introducunt: ibi autem per "Jordanem" et ejus aquas significantur falsa mali quae ferunt ad infernum, ex causa quia terra Canaan tunc oppleta fuit gentibus idololatris, per quas significantur omnis generis mala et falsa, quae faciunt infernum; ob quam causam etiam expellendae erant, ut locus daretur instaurandae ecclesiae: et quia "aquae Jordanis" nunc falsa mali significabant, ideo discissae sunt et remotae, ut daretur filiis Israelis, per quos repraesentaretur ecclesia, transitus.

[13] Nunc quoniam Dominus solus removet et dissipat falsa mali quae ab inferno, et per Divina sua vera introducit fideles in ecclesiam et in caelum, et quia per arcam et Legem ei inclusam repraesentatus est Dominus quoad Divinum Verum, ideo jussum est ut arca praeiret populo, et sic duceret illum. Quare factum est, quod, "ut primum sacerdotes portantes arcam intingerent pedes in aquis Jordanis, aquae illae discinderentur et descenderent, ac populus in sicco transiret", et quod, postquam hoc factum est, aquae redirent: at tunc eaedem illae aquae significabant vera introducentia; erat enim Jordanes primus terminus terrae Canaanis, per quam, postquam filii Israelis in illam ingressi sunt, repraesentabatur ecclesia, et per illum fluvium introductio in illam.

[14] Quoniam per "aquas Jordanis" significabantur vera introducentia, ideo etiam mandatum est ut ex medio ejus tollerent duodecim lapides, et illos transferrent in primum locum ubi pernoctarent; et hoc quia "lapides" significant vera, et "duodecim lapides secundum numerum tribuum Israelis" significabant vera ecclesiae.

Quod "Joschua erexerit illos lapides in Gilgale ab oriente Jerichuntis", erat quia "Gilgal" significabat doctrinam veri naturalis inservientis pro introductione in ecclesiam. Ex his paucis patet quid caeli et ecclesiae per id miraculum repraesentatum est, et quod arca ex Lege in illa significaverit Dominum quoad Divinum Verum; quare etiam vocatur "Arca foederis Domini totius terrae", ex conjunctione cum Domino per Divinum Verum, nam per illud est conjunctio, quae significatur per "foedus"; et illud est quod facit caelum et ecclesiam, quae in specie per "totam terram" significantur, immo per quod "omnia facta et creata sunt" secundum Domini verba (Apud Johannem, cap. 1:1-3, 10; et apud Davidem, 33:6); per "Verbum" ibi intelligitur Divinum Verum.

[15] Secundum Miraculum, quod per arcam factum est, erat delapsus muri Jerichuntis, quod ita describitur apud Joschuam,

Urbs "Jericho erat clausa;.... et dixit Jehovah ad Joschuam, ..Dedi in manum tuam Jerichuntem et regem ejus, et fortes robore: circumibitis urbem omnes viri belli...vice una in die in sex diebus: et septem sacerdotes portabunt septem buccinas jubilantium coram arca: sed die septimo circumibitis urbem septem vicibus, et sacerdotes clangent buccinis;.... et tunc vociferabitur populus vociferatione magna, et cadet murus urbis subter se, et ascendet populus".... Dein Joschua circumire fecit urbem primo die una vice, sicut dictum est, post quam circumitionem redierunt in castra et pernoctarunt in castris; postridie similiter, "et septem sacerdotes portantes septem buccinas jubilantium ante arcam Jehovae, incedentes eundo et clanxerunt buccinis, ante quos vir belli incedens, et quoque claudens agmen incedens post arcam.., eundo et clangendo buccinis;.... sic fecerunt sex diebus;.... et septimo.... circumiverunt urbem septem vicibus; et vice septima.... populus vociferabatur;.... et cum audiret" hoc "populus, tunc murus urbis concidit sub se, et ascendit populus in urbem, .... et devotioni dedit omnia quae in urbe a mare usque ad feminam, a puero usque ad senem;.... et urbem combusserunt igne, et omnia quae in illa; tantummodo argentum et aurum, et vasa aeris et ferri dederunt in thesaurum domus Jehovae. Et adjuravit Joschua, dicendo, Maledictus vir contra Jehovam, qui surget et aedificabit urbem hanc..; pro suo primogenito fundabit eam, et pro minimo statuet valvas ejus" (Joshua 6:1-26).

Nemo scire potest Divinum quod huic miraculo inest, nisi sciat quid in terra Canaane significabat "urbs Jericho" quae combusta, quid "murus ejus" qui concidit, quid "habitatores" qui devotioni dati sunt, tum quid "aurum", "argentum", "vasa aeris et ferri", quae data in thesaurum domus Jehovae; insuper quid "clangere buccinis" et "vociferari", ut et quid "circumire sex diebus, et septies septimo die." Per "urbem Jericho" significatur instructio in cognitionibus boni et veri, per quas homo introducitur in ecclesiam; nam Jericho erat urbs non procul a Jordane, per quem fluvium significatur introductio in ecclesiam (ut supra dictum est); omnia enim loca in terra Canaane significativa caelestium et spiritualium, quae sunt ecclesiae, fuerunt, et hoc ab antiquissimis temporibus; et quia filii Israelis repraesentaturi erant ecclesiam, et Verbum apud illos conscriberetur, in quo loca illa nominanda erant, et significarent talia quae caeli et ecclesiae sunt, ideo filii Israelis illuc introducti sunt; [et inde fuit] quod "Jordanes fluvius" significaret introductionem illam, et "Jericho" instructionem: et quia "Jericho" significabat instructionem, etiam significabat bonum vitae, quia nemo instrui potest in veris doctrinae nisi qui in bono vitae est: sed cum terra Canaan possessa fuit a gentibus idololatris, significatio locorum et urbium in illa terra mutata est in contrarium, et inde tunc "Jericho" significabat profanationem veri et boni: ex his sequitur quod ipsa "urbs" significaverit doctrinam falsi et mali, quae pervertit vera et bona ecclesiae et profanavit illa, quod "murus" ejus falsa mali tutantia illam, et quod "habitatores" significaverint profanos; et quia omne profanum est ex amore infernali post agnitionem veri et boni, ideo urbs illa igne combusta est, habitatores ejus devotioni dati sunt, et murus ejus concidit; "ignis" enim significat amorem infernalem, "devotio" deletionem totalem, et "concidentia muri" nudationem pro omni malo et falso:

[16] per "sacerdotes clangentes buccinis" significabatur praedicatio Divini Veri a Divino Bono; per "vociferationem et acclamationem populi" significabatur consensus et confirmatio; per "circumitionem urbis" significabatur lustratio falsi et mali et ejus dissipatio per influxum Divini Veri a Domino, qui influxus significabatur per "circumlationem arcae": quod "sacerdotes numero septem essent", et quod "circumiretur urbs septem diebus, ac septies septimo die", significabat sanctum et sanctam praedicationem Divini Veri, nam "septem" significant sanctum et in opposito sensu profanum; quare quia sanctum ab una parte erat et profanum ab altera, "septem erant sacerdotes" cum "Septem buccinis", et "septies circumibatur urbs."

[17] Quod aurum, argentum, vasa aeris et ferri, data sint in thesaurum domus Jehovae", erat quia significabant cognitiones veri et boni spiritualis et naturalis; "aurum et argentum" cognitiones veri et boni spiritualis, ac "vasa aeris et ferri" cognitiones veri et boni naturalis, quae apud illos qui profanant vertuntur in dira falsa et mala; sed quia usque sunt cognitiones, tametsi applicatae ad mala, inserviunt usui apud bonos per applicationem ad bona; ideo illa "data sunt in thesaurum domus Jehovae." Hoc etiam est quod intelligitur per "minas" quae ¹¹ auferrentur malis et darentur bonis, tum per "injustum mammona"; ut et per "aurum, argentum et vestes", quae filii Israelis abstulerunt Aegyptiis, et dein impenderunt Tabernaculo; et quoque per "aurum et argentum", quae David ex spoliis hostium congessit, et reliquit Salomoni ad aedificandum Templum.

[18] Quod "maledictus esset qui reaedificaret Jerichuntem", et quod "fundaret illam pro suo primogenito, et poneret valvas pro suo minimo", significabat profanationem Divini Veri a primo ejus ad ultimum, si alibi repraesentaretur instructio in eo quam in Hierosolyma, per quam significaretur ecclesia quoad doctrinam veri et boni, et quoad instructionem ex Verbo: quod illa profanatio facta sit sub rege Achabo a Chielo Bethelita, legitur in Libro Primo Regum (cap. 16:34); de quo rege dicitur quod malum fecerit in oculis Jehovae prae omnibus regibus Israelis (vers. 30, 33, ibi). Ex miraculo illo per arcam facto, etiam constare potest quod per eam, ex Lege in ea, repraesentatus sit Dominus quoad Divinum Verum, et inde per illam significatum sit Divinum Verum procedens a Domino.

[19] Tertium Miraculum, quod Dagon deus Aschdodaeorum deciderit coram arca, et quod Aschdodaei, Gittitae, Ekronitae et Bethschemitae percussi fuerint plagis propter illam, describitur ita in Libro Primo Samuelis,

"Exivit Israel contra Philisthaeos in bellum, .... et percussus est Israel coram Philisthaeis.... ad quatuor millia virorum;.... quare dixerunt seniores, Recipiamus ad nos e Schilunte arcam foederis Jehovae, et veniat in medio nostrorum, et liberet nos e manu hostium [nostrorum] :.... et deportarunt [inde] arcam foederis Jehovae Zebaoth sedentis super cherubis; et cum arca duo filii Eli.... .Et factum est cum veniret arca ad castra, acclamaret totus Israel acclamatione magna.... ; audiverunt Philisthaei.... , et cognoverunt quod arca Jehovae venisset ad castra, ac timuerunt sibi.., dicentes, Venit Deus ad castra;.... vae nobis, quis liberabit nos e manu deorum magnificorum horum? Hi dii qui percusserunt Aegyptios omni plaga...; sed fortes vos praestate, et estote in viros, Philisthaei, ne serviatis Hebraeis.... .Et pugnarunt Philisthaei et percussus est Israel. ...clade magna.... ad triginta millia peditum, et arca Dei capta est, et ambo filii Eli mortui.... .Ac Philisthaei sumpserunt arcam.., et deduxerunt eam...Aschdodum, .... in aedem Dagonis, et posuerunt eam juxta Dagonem. Cum mane surgerent Aschdodaei, ecce Dagon jacebat super faciebus suis in terra ante arcam Jehovae, .... et reposuerunt" Dagonem.... ; sed cum mane surgerent.... , Dagon jacebat super faciebus suis in terra ante arcam.., et simul caput Dagonis, et duae volae manuum ejus abscissae super limine. .... Et gravis facta est manus Jehovae super Aschdodaeos, .... et percussit eos haemorrhoidibus, Aschdodum et terminos ejus:.... tunc dixerunt Aschdodaei, Non manebit arca..Israelis apud nos:.... quare dixerunt satrapae Philisthaeorum, .... Ad Gath transferatur arca Dei Israelis", et transtulerunt illam ad Gath: "sed facta est manus Jehovae in urbe, .... et percussit viros urbis a minimo usque ad maximum, dum obturatae sunt illis haemorrhoides: quare miserunt arcam Dei Ekronem;.... sed clamaverunt Ekronitae", quod occidet eos;.... "et viri qui non mortui sunt, percussi sunt haemorrhoidibus;".... quare dixerunt satrapae, quod remitterent arcam in locum suum.... ."Cum manserat arca..in agro Philisthaeorum septem mensibus, vocarunt Philisthaei sacerdotes et divinatores, dicendo, Quid faciemus arcae Jehovae?...quomodo dimittemus eam in locum suum? Et dixerunt, .... Ne dimittite eam vacue, sed remittetis ei reatum, tunc sanabimini;.... nempe ad numerum satraparum Philisthaeorum, quinque haemorrhoides auri et quinque mures auri, quia plaga una omnibus, et satrapis vestris; facietis imagines haemorrhoidum vestrarum, et imagines murium vestrorum qui vastarunt terram;.... et facite plaustrum novum, et duas vaccas lactantes super quas non ascendit jugum, et alligate vaccas plaustro, et abducite filios earum domum, ...ac ponite arcam Jehovae super plaustro, et vasa auri.... ponite in capsa ad latus ejus.... ; et videte si via termini ascendat ad Bethschemesch:.... et fecerunt ita. .... Tunc recta incesserunt vaccae in via super via Bethschemesch in tramite uno..., et boarunt;.... et satrapae Philisthaeorum [euntes] post eas:.... et venit plaustrum in agrum Jehoschuae Bethschemitae, et stetit ibi, et ibi lapis magnus: tunc dissecuerunt ligna plaustri, et vaccas obtulerunt in holocaustum Jehovae. Et Levitae deposuerunt arcam Jehovae, et capsam...in qua vasa auri, ..super lapide illo magno; et viri Bethschemitae obtulerunt holocausta et sacrificarunt sacrificia.... Jehovae:.... sed percussi sunt Bethschemitae, quia viderunt arcam Jehovae, .... ad quinquagies mille et septuaginta viros. .... Sed viri Kiriathjearim ascendere fecerunt arcam Jehovae, et introduxerunt eam in domum Abinadabi in Gibea et mansit ibi viginti annis. .... Tunc dixit Samuel.... , Si toto corde vos revertimini ad Jehovam, removete deos alienigenae et Aschtharoth, et praeparate cor vestrum erga Jehovam, et servite Ipsi soli, tunc liberabit vos e manu Philisthaeorum" (cap. 4:1-11; 5:1-12; 6:1-21; et cap. 7:1-3).

Quod arca capta fuerit a Philisthaeis, et quod Philisthaei propter arcam in Aschdod, Gath et Ekrone, percussi fuerint haemorrhoidibus, et quod mures devastaverint terram eorum, et quod ibi et in Bethschemesh tot mortui sint, non sciri potest quid significant, nisi sciatur quid repraesentaverunt et inde significaverunt Philisthaei, et quid in specie Aschdodaei, Gittitae, Ekronitae, et Bethschemitae; tum quid significant "haemorrhoides", et quoque "mures", ut et "imagines eorum ex auro", et insuper quid "plaustrum novum", et "vaccae lactantes"; quod repraesentativa talium sint quae ecclesiae sunt, patet; nam quid alioqui foret quod Philisthaei percuterentur talibus plagis, et quod arca ita reduceretur

[20] Philisthaei repraesentarunt et inde significarunt illos qui nihili faciunt bonum amoris et charitatis, et inde nihili bonum vitae, ponendo omne religionis in scientia et cognitione; inde similes fuerunt illis hodie qui fidem solam, hoc est, fidem separatam a charitate, faciunt essentiale ecclesiae et essentiale salutis: inde erat quod vocati sint "praeputiati", nam "praeputiatus" significat expertem amoris spiritualis, ita boni; et quia illos intra ecclesiam referebant, ideo non fuerunt spirituales, sed mere naturales; nam qui bonum charitatis et vitae nihili facit, is fit mere naturalis, immo sensualis, et non amat nisi mundana; nec aliqua vera potest spiritualiter intelligere; vera quae naturaliter capit vel falsificat vel conspurcat; qui tales sunt, intelliguntur in Verbo per "Philisthaeos." Inde constare potest unde erat quod Philisthaei toties pugnaverint cum filiis Israelis, et quod nunc vicerint Philisthaei, et nunc filii Israelis. Vicerunt Philisthaei quando filii Israelis recesserunt a statutis et praeceptis, non faciendo illa; et vicerunt filii Israelis quando vixerunt secundum illa: vivere secundum praecepta et statuta erat illorum bonum amoris et bonum vitae. Quod filii Israelis nunc victi fuerint a Philisthaeis, fuit causa quia recesserunt a cultu Jehovae ad cultum aliorum deorum, et imprimis ad cultum Aschtharoth, ut constare potest ex verbis Samuelis ad illos (1 Samuelis 7:3); illa causa etiam fuit quod arca a Philisthaeis nunc capta fuerit.

[21] Dum scitur quod per Philisthaeos repraesentati sint et inde significati qui nihili faciunt bonum amoris, charitatis et vitae, sciri potest cur propter arcam percussi sint haemorrhoidibus, ac inde mortui, tum etiam cur mures devastarunt terram eorum; "haemorrhoides" enim significant verum conspurcatum malo vitae, quale est apud illos qui absque bono sunt; nam "sanguis" significat verum, et "sanies haemorrhoidum" verum conspurcatum, et "pars posterior", ubi haemorrhois, significat amorem naturalem, qui, apud illos qui non spirituales sunt, est amor mundi; ac "mures" significant falsa sensualis hominis, qui omnia ecclesiae, sicut mures agros et messes, et quoque olera sub terra, depascunt et consumunt: hae plagae illis fuerunt, quia tales fuerunt; qui enim absque bono sunt, illi vera conspurcant, et quoque omnia ecclesiae devastant. Quod haec facta sint propter arcam; erat quia "arca" significabat Divinum Verum quod procedit a Domino, et id non datur genuinum nisi apud illos qui in bono amoris et inde in bono vitae sunt; et cum Divinum Verum influit apud illos qui non in bono sunt, producit effectus qui correspondent falsis doctrinae et malis vitae eorum, similiter ac fit in mundo spirituali, cum Divinum Verum influit apud tales; tunc apparet conspurcatio veri et devastatio boni in similitudine haemorrhoidum et murium.

[22] Quod Dagon deus Aschdodaeorum, ex vicinia et praesentia arcae, dejectus sit in terram, et dein caput ejus ac volae manuum ejus conjectae sint super limen aedis ejus, erat quia "Dagon" significabat religiosum eorum, quod, quia erat absque spirituali bono, etiam erat absque omni intelligentia et absque omni potentia; "caput" enim significat intelligentiam, et "volae manuum" significant potentiam. Simile etiam fit in mundo spirituali, quando Divinum Verum influit e caelo apud tales; apparent enim tunc tanquam absque capite et absque volis manuum sint, quia absque intelligentia et potentia.

[23] Quod ex suasu sacerdotum et divinatorum fecerint imagines haemorrhoidum et murium ex auro, et illas posuerint ad latus arcae super plaustro novo, cui alligarunt duas vaccas lactantes, super quas non ascenderat jugum, erat causa quia "aurum" significat bonum amoris, quod sanat et purificat a falsis et malis quae per "haemorrhoides" et "mures" significantur; et quia "plaustrum" significat doctrinam veri naturalis, et "plaustrum novum illam illibatam et non a falsis mali illorum inquinatam; et "vacca lactans, super qua nondum fuerat jugum", bonum naturale nondum a falsis conspurcatum, nam "portare jugum" significat servire, hic falsis quae bonum conspurcant; et quia illa concordabant cum Divino Vero, quod per "arcam" significabatur, ideo repraesentativa illa adhibuerunt et applicuerunt, et postea Levitae illa obtulerunt in holocaustum, et id per ligna ex plaustro combusserunt.

[24] Quod arca cum donis deposita sit super lapide magno, juxta quam vaccae substiterunt, erat quia "lapis" significat Divinum Verum in ultimo ordinis. Quod sacerdotes et divinatores Philisthaeorum suaserint ut ita fieret, erat quia scientia correspondentiarum et repraesentationum fuit scientia communis eo tempore, erat enim theologia eorum, nota sacerdotibus et divinatoribus, qui erant eorum sapientes; sed quia plerique tunc mere naturales facti sunt, spectabant illa idololatrice colendo externa et non cogitando interna quae repraesentabantur. Ex his constare potest quid singula, quae supra ex Libro Samuelis allata sunt, in serie significant, et quod arca, ex Lege in illa, significet Divinum Verum procedens a Domino.

[25] Quarto, De binis miraculis per arcam, quod Usa mortuus sit, et quod ObedEdomus benedictus sit, ita memoratur in Libro Secundo Samuelis,

"Surrexit et abivit David, et universus populus qui cum illo e Baale Jehudae ad ascendere faciendum inde arcam Dei, cujus invocatur nomen, Nomen Jehovae Zebaoth insidentis cherubis super illa, et vehi fecerunt arcam Dei super curru novo, et deportarunt eam e domo Abinadabi quae in Gibea, atque Usa et Achjo filii Abinadabi ducentes currum... .... Et David et universa domus Israelis ludentes coram Jehovah super omnis generis lignis abietum, et citharis, et cum nabliis, et cum tympanis, et cum dulciariis, et cum cymbalis. Et cum venerunt ad aream Nachonis, emisit Usa in arcam, et apprehendit eam, eo quod declinassent boves: et exarsit ira Jehovae contra Usam, et percussit eum Deus propter errorem, ut mortuus sit ibi apud arcam Dei; et doluit Davidi super eo, .... et timuit David Jehovam in die illo, et dixit, Quomodo veniet ad me arca Jehovae? et non voluit David seponere apud se arcam Jehovae in urbe Davidis, sed declinavit eam in domum ObedEdomi Gittitae. Cum manserat arca Jehovae in domo" ejus "tribus mensibus, et benedixit Jehovah ObedEdomo et omni domui ejus, et hoc nuntiatum est regi Davidi, .... et ivit David et ascendere fecit arcam Dei e domo ObedEdomi in urbem Davidis cum gaudio: et... quando progressi sunt portantes arcam Jehovae sex passus, sacrificavit bovem et saginatum; et David saltavit ex omnibus viribus coram Jehovah, ...cinctus ephodo lini: et David et omnis domus Israelis ascendere facientes arcam Jehovae cum jubilo et cum sono buccinae et introduxerunt arcam Jehovae" in urbem Davidis, quae Zion, "et statuerunt eam in loco suo intra Tentorium, quod expanderat ei David" (6:1-17):

haec historica in sensu interno seu spirituali involvunt plura, quae exstare ad visum non possunt in sensu litterae, qui historicus: ut quid involvit quod arca deducta sit ex domo Abinadabi in domum ObedEdomi, et demum in urbem Davidis quae Zion; quod cum deduceretur luserint et clanxerint omnis generis instrumentis musicis, et quod ipse David saltaverit; tum quod arca deducta sit super curru novo, cui alligati fuerunt boves; ut et quod Usa filius Abinadabi mortuus sit, et quod ObedEdomus cum domo sua benedictus sit. Omnia illa, tametsi historica, in sinu suo recondunt talia quae caeli et ecclesiae sunt, similiter ac ipsa arca, quae, propter Legem in illa, repraesentabat Dominum quoad Divinum Verum; quare vocatur "Arca Dei, cujus invocatur nomen, nomen Jehovae Zebaoth insidentis cherubis": quod nunc deducta sit e domo Abinadabi, primum in domum ObedEdomi, et tandem in urbem Davidis quae Zion, involvit arcana, quae nemo scire potest nisi qui scit quid significavit "Gibea" et ibi "BaalJehudae", ubi fuit Abinadabus, et quid "Gath" ubi ObedEdomus, et tandem quid "Sion" ubi David. Omnes tractus cum urbibus in illis in terra Canaane fuerunt repraesentativi, sicut in mundo spirituali in regionibus ibi ac in urbibus earum. In qualibet regione et quoque in qualibet urbe in mundo spirituali, ad orientem et occidentem habitant qui in bono amoris sunt, ad orientem qui in bono amoris claro, et ad occidentem qui in bono amoris obscuro; ac ad meridiem et septentrionem ibi, habitant qui in luce veri sunt, ad meridiem qui. in luce veri clara, et ad septentrionem qui in luce veri obscura: similiter in terra, Canaane, in tractibus ejus et in urbibus tractuum; hi respective ad plagas correspondebant regionibus in mundo spirituali et urbibus regionum ibi; sed cum differentia, quod homines in terris quoad bonum amoris et quoad lucem veri in plagis suis non ita ordinari possint sicut spiritus et angeli in mundo spirituali; quare in terra Canaane ac in urbibus ejus ipsa loca repraesentabant, et non personae: quod ita fuerit, constare potest partitione ex terrae Canaanis in hereditates quae sorte contigerunt tribubus secundum repraesentationem ecclesiae earum; tum ex Hierosolyma et Zione, quod repraesentaverint ipsam ecclesiam, Hierosolyma illam quoad verum doctrinae, et Zion illam quoad bonum amoris. Si itaque sciretur quid ecclesiae et caeli significavit "Gibea" et ibi "BaalJehudae" ubi erat Abinadabus, et quid ecclesiae et caeli significavit "Gath" ubi ObedEdomus, sciri poterit quid significavit quod "arca deduceretur ab Abinadabo ad ObedEdomum, et demum in Zionem:"

[26] ex significatione illarum urbium constare potest quod per translationem arcae repraesentata sit progressio ecclesiae apud hominem, ab ultimo ad intimum ejus, sicut ab uno caelo in alterum usque ad supremum quod est tertium caelum. "BaalJehudae", ubi erat Abinadabus, significavit ultimum ecclesiae, quod vocatur naturale ejus; "Gibea" enim, ubi erat BaalJehudae, illud repraesentavit: "Gath" autem, ubi erat ObedEdomus, qui inde vocatur "Gittita", significavit spirituale ecclesiae, quam significationem induit postquam filii Israelis ceperunt urbes ab Ekrone usque ad Gath a Philisthaeis (1 Samuelis 7:13-15): "Zion" autem, ubi erat David, significavit intimum ecclesiae, quod vocatur caeleste ejus.

[27] Ex his patet quod "translatio arcae" significaverit progressionem ecclesiae apud hominem ab ultimo ejus ad intimum ejus, et hoc quia progressiones illae fiunt per Divinum Verum, quod significatum est per "arcam"; nam progreditur homo ecclesiae a naturali ad spirituale, et per hoc ad caeleste, (naturale est bonum vitae, spirituale est bonum charitatis erga proximum, et caeleste est bonum amoris in Dominum, ) et hoc continue a Domino per Divinum Ipsius Verum: in simili progressione sunt bona trium caelorum; quare etiam ascensus per illos ordine etiam repraesentatus est.

[28] Quod cum deduceretur arca, luserint et clanxerint omnis generis instrumentis musicis, et quod David saltaverit, repraesentabat laetitiam et gaudium quae resultant ex affectione veri et boni a Domino per influxum Divini Veri, quod significabatur per "arcam"; instrumenta memorata, quibus luserunt in primo itinere a domo Abinadabi ad domum ObedEdomi, repraesentabant laetitiam animi ex affectione veri naturali et spirituali; ac saltatio Davidis, tum jubilum et sonus buccinae, repraesentabant gaudium cordis ex affectione boni spiritualis et caelestis. Quod harmoniae sonorum musicorum sint ex spirituali mundo, et significent affectiones et earum laetitias et gaudia, videatur supra (n. 323, 326); et quod "Zion" significet tertium caelum et inde intimum ecclesiae, etiam supra (n. 405 [b, e]).

[29] Quod arca deducta sit super curru novo, et quod ei alligati sint boves, repraesentabat et inde significabat doctrinam veri ex bono amoris, "currus" doctrinam veri, ac "boves" bonum amoris, utrumque in naturali homine; nam Divinum Verum, quod significatur per "arcam", subsistit et fundatur super doctrina veri naturalis quod ex bono; inde erat quod arca posita fuerit "Super curru, ante quem boves."

(Quod "currus" significet doctrinam veri, videatur supra, n. 355 [a-e] ; et quod "bos" bonum naturale, in Arcanis Caelestibus, n. 2180, 2566.)

[30] Quod Usa filius Abinadabi mortuus sit quia manu comprehendit arcam, erat quia "tangere manu" significat communicationem, quod fit cum Domino per bonum amoris; et tamen Usa non unctus fuit, sicut erant sacerdotes et Levitae, quibus per unctionem accessit repraesentatio boni amoris; (quod id accesserit per unctionem, videatur supra, n. 375 [d, e] ;) et tamen "cherubi", qui super propitiatorio quod super arca, significabant custodiam ne Dominus nisi per bonum amoris adiretur. Quod hoc etiam factum sit ne David arcam inferret in Zionem antequam absoluta esset progressio, quae etiam repraesentabatur, (de qua mox supra, ) constat ex eo, quod doluerit David super morte Usae, ac timuerit adducere arcam in suam urbem, quae Zion (vers. 8-10).

[31] Quod benedictus sit ObedEdomus propter arcam, et domus ejus, erat quia benedictio a bonis mundi significat benedictionem a bonis caeli, quae unice procedunt a Domino per receptionem Divini Veri repraesentati per arcam; quae bona illis sunt qui in spirituali bono sunt, quod repraesentabat ObedEdom in Gath, ut supra dictum est.

[32] Demum quod "arca introducta sit in Zionem, ac in Tentorium quod pro ea a Davide expansum fuit", significabat ascensum in tertium caelum, ac conjunctionem Divini Veri cum Bono Amoris; nam Zion repraesentabat intimum ecclesiae, et inde intimum caelorum, quod est supremum seu tertium caelum, ubi angeli in bono amoris in Dominum sunt, et ubi tutela ne Dominus adeatur nisi quam per bonum amoris; quae tutela repraesentabatur per cherubos super arca.

[33] Simile etiam significabatur per quod "arca introducta sit in intimum Templi a Salomone aedificati", de qua re ita legitur in Libro Primo Regum,

Salomo "adytum in domus medio praeparavit, ut poneret eo arcam foederis Jehovae;.... et fecit in adyto duos cherubos ex lignis olei, et posuit" eos "in medio domus interioris, ut expanderent se alae..ad parietem utrinque, .... ac ut alae eorum in medio domus se attingerent;..et obduxit cherubos auro." Et Salomo ascendere fecit "arcam foederis Jehovae ex urbe Davidis, haec Zion. .... Et venerunt omnes seniores Israelis, et portarunt sacerdotes arcam, et ascendere fecerunt arcam Jehovae et Tentorium conventus, et omnia vasa sanctitatis quae in Tentorio;.... et..Salomo et omnis coetus cum illo ante arcam, .... ac intulerunt sacerdotes arcam foederis Jehovae in locum ejus in adytum domus, in sanctum sanctorum, ad sub alis cheruborum: nam cherubi expandentes alas super locum arcae, ita ut obtegerent cherubi arcam, et vectes ejus desuper, et videbantur capita vectium e sancto versus facies adyti, non tamen videbantur foris.".... Et dixit Salomo, "Constitui ibi locum arcae, ubi foedus Jehovae, quod pepigit cum patribus nostris, cum educeret eos e terra Aegypti" (6:19, 23, 27 [, 28] ; 8:1-8, 21);

quoniam arca in Tentorio conventus repraesentabat tertium caelum ubi Dominus, ac ipsum Tentorium extra velum secundum caelum, ac atrium primum caelum, ita quoque Templum; nam Templum cum atriis suis repraesentabat tres caelos; quare nihil fuit in templo, nec extra templum ubi atria, nisi quod aliquid caeli repraesentavit; et hoc ob causam quia Dominus illo tempore praesens fuit in repraesentativis; erant enim ecclesiae, quae fuerunt ante Domini adventum, ecclesiae repraesentativae, et ultimo etiam talis quae apud filios Israelis instituta fuit: at cum Dominus in mundum venit, tunc externa repraesentantia abolebantur, quia Ipse Dominus erat quem repraesentativa ecclesiae adumbrabant et significabant; et quia illa erant externa, et quasi velamenta intra quae Dominus, ideo cum Ipse venit velamenta illa ablata sunt, et patuit Ipse cum caelo et cum ecclesia, in quibus Dominus est omne in omnibus. Primaria repraesentativa Domini et inde caeli et ecclesiae fuerunt Tentorium conventus, cum mensa, candelabro, altari suffitus et arca inibi; tum altare cum holocaustis et sacrificiis; ac postea Templum; et simile per Templum repraesentatum est, quod per Tentorium conventus, cum differentia quod Tentorium conventus sanctius repraesentativum Domini, caeli et ecclesiae fuerit quam Templum.

[34] Ex his constare potest quod adytum Templi, ubi arca, similiter ut in Tentorio conventus, repraesentaverit Dominum quoad Divinum Verum, et inde tertium caelum, ubi angeli conjuncti sunt Domino per amorem in Ipsum, ac inde Divinum Verum inscriptum cordibus suis habent. Quid autem significabant "cherubi" in Templo, et quid "alae" illorum, tum quid "vectes", qui etiam memorantur, paucis dicetur. Per "cherubos" significabatur tutela ne Dominus adeatur nisi quam per bonum amoris; quare etiam illi facti sunt ex "ligno olei", per quod lignum significatur bonum amoris (videatur supra, n. 375): per "alas cheruborum" significatur Divinum spirituale, quod descendit ex Divino caelesti, in quo est tertium caelum, in secundum, ac recipitur ibi; quare alae "in medio domus se attingebant", et inde "protendebantur ad parietem utrinque": per "vectes" autem, quibus portabatur arca, significabatur Divina potentia, ita simile quod per "brachia." Ex his et ex praecedentibus constare potest quid per "arcam foederis" in Verbo significatur.

[35] Praeterea per "arcam" significatur repraesentativum ecclesiae in genere, (similiter ac per "juge" apud Danielem, quod cessaturum erat cum venturus est Dominus in mundum, ) apud Jeremiam,

"Dabo vobis pastores juxta cor meum, ut pascant vos cognitione et intelligentia; tunc fiet cum multiplicaveritis vos et fructum feceritis in terra, in diebus illis, ...non dicent amplius, Arca foederis Jehovae, neque ascendet super cor, nec mentionem facient ejus, neque desiderabunt, neque reparabitur amplius" (3:15, 16):

haec dicta sunt de adventu Domini, et de abolitione rituum repraesentativorum Ecclesiae Judaicae tunc; quod manifestarentur interiora ecclesiae, quae a ritibus repraesentativis, quae erant externa, obvelabantur, et quod tunc interiores seu spirituales futuri sint, significatur per quod "darentur pastores juxta cor Domini, qui pascent illos cognitione et intelligentia"; per "pastores" intelliguntur qui docent bonum et ad id ducunt per vera: multiplicatio veri et fructificatio boni significatur per "Tunc fiet cum multiplicaveritis vos et fructum feceritis in terra diebus illis": quod tunc conjunctio Domini per interiora Verbi, et non per exteriora quae solum repraesentabant et significabant interiora, significatur per "Non dicent amplius, Arca foederis Jehovae"; per "arcam foederis Jehovae" significantur externa cultus quae tunc abolenda, simile quod per "juge" quod cessaturum, apud Danielem (cap. 8:13; 11:31; 12:11): quod externum cultus non amplius futurum sit sed internum, significatur per "Non ascendet super cor, nec mentionem facient ejus, neque desiderabunt, neque reparabitur amplius." Ex his etiam constare potest quod arca foederis visa Johanni in templo Dei, de qua visione nunc agitur, fuerit apparitio Divini Veri, per quod conjunctio est Novi Caeli et Novae Ecclesiae cum Domino; et quod ideo visa sit, ut Verbum in littera sibi ubivis simile esset, consistens ex talibus quae externa cultus fuerunt, et repraesentaverunt interna; similiter ut supra (cap. 8:3, 4), quod visum sit "altare", et quod visi sint "suffitus" coram throno: consistit enim Verbum in littera ex meris correspondentiis, talibus quae fuerunt in ecclesiis repraesentativis, et quae inde usu recepta sunt in Verbo; in quibus interiora caeli et ecclesiae, quae spiritualia et caelestia sunt, continentur.

V:

650. "Bestia ascendens ex abysso faciet bellum cum illis." - Quod significet impugnationem ex infernali amore, constat ex significatione "bestiae", quod sit affectio naturalis hominis in utroque sensu (de qua sequitur); ex significatione "abyssi", quod sit infernum (de qua supra, n. 538): et ex significatione "bellum facere", quod sit impugnare; nam per "bella" in Verbo non significantur bella qualia sunt in nostro mundo, sed qualia in spirituali mundo, quae omnia sunt pugnae per falsa ex malo contra vera ex bono; quod talia per "bella" in Verbo significentur, constabit in sequentibus, ubi iterum "bella" nominantur. Ex his constare potest quod per quod "bestia ascendens ex abysso faciet bellum cum illis", nempe "testibus", significetur quod infernalis amor ex falsis mali impugnaturus vera boni.

[2] Antequam ostenditur quod per "bestiam" significetur amor seu affectio naturalis hominis, aliquid dicetur de impugnatione. Amor infernalis imprimis est amor sui; nam amor sui est amor proprii hominis, et proprium hominis non est nisi quam malum: quare quantum homo in illo amore est, tantum est contra Dominum, et inde contra bonum amoris et charitatis ac contra verum doctrinae et fidei, ita contra illos "binos testes": inde est quod inferna ubi amor sui regnat, sint inferna diriora et maligniora, ac e diametro contra Dominum, et inde jugiter impugnant bona amoris et fidei, quia illa sunt a solo Domino, et Dominus sunt illa apud hominem et angelum. Quod illa inferna sint diriora reliquis constare potest ex eo, quod continue spirent necem illorum qui confitentur Divinum Domini, proinde necem illorum qui in bono amoris et in bono fidei sunt in Dominum a Domino:

[3] quod illa inferna sint maligniora reliquis, est quia quantum homo in amore sui est, et simul in amore propriae intelligentiae, tantum ejus lumen naturale est in quodam quasi splendore; est enim amor sui sicut ignis, qui id lumen accendit; inde est quod ingeniose possint cogitare et ratiocinari contra Divinum, et contra omnia caeli et ecclesiae. Quandoque stupefactus sum quando audivi tales, credens quod etiam prae aliis potuissent adduci ad recipiendum fidem; sed animadverti quod hoc impossibile esset; nam quantum corporea, mundana et naturalia in luce fuerunt, tantum illis caelestia et spiritualia in caligine fuerunt; caligo visa est, quod prorsus furva cum immixto igneo esset: hoc multa experientia potuissem confirmare, si locus foret exspatiandi ad experientias. Amor sui est qui in specie hic intelligitur per "bestiam ascendentem ex abysso", quae bellum cum binis testibus fecit, et illos occidit.

[4] Quod "bestia" significet amorem seu affectionem naturalis hominis in utroque sensu, constare potest a permultis locis in Verbo: et quia hactenus ignotum fuit, et sicut alienum apparet, quod "bestiae" amorem seu affectionem naturalis hominis significent, necessum est ut id confirmetur e Verbo. Quod affectiones naturales per "bestias" significentur, est quia illae affectiones sunt prorsus similes affectionibus bestiarum, et inde homo ¹ qui non per bona et vera caeli imbuit affectiones spirituales, parum a bestiis differt. Nam homini prae bestiis superaddita est facultas spiritualiter cogitandi et inde volendi, ex qua eminenter potest res abstractas videre et percipere; et si spiritualis illa facultas non vivificatur per cognitiones veri et boni, et dein per fidem et vitam fidei, non melior bestiis est, nisi solum quod ex facultate illa superiore possit cogitare et loqui.

[5] Quoniam affectiones naturalis hominis significantur per "bestias", ideo affectiones illae, cum in mundo spirituali sistuntur videndae in forma animalium simili, apparent prorsus sicut formae variarum bestiarum; ut sicut agni, oves, caprae, haedi, hirci, juvenci, boves, vaccae, et quoque sicut cameli, equi, muli, asini, ut et sicut ursi, tigres, leopardi, leones, tum sicut canes et serpentes plurium generum: sed talia sunt modo apparentiae affectionum quae apud spiritus; quae cum apparent, etiam scitur ibi non solum quod inde sint, sed etiam a quibus; verum ut primum affectiones apud illos cessant, etiam apparentiae illae cessant. Ex his quoque constare potest unde est quod toties nominentur "bestiae" in Verbo.

[6] Sed ad confirmationes inde:

- Apud Davidem,

"Dominari fecisti Ipsum super opera manuum tuarum, omnia posuisti sub pedes Ipsius; gregem et armenta [omnia] , etiamque bestias agrorum, avem caeli et pisces maris" (Psalmuss 8:7-9 [B.A. 6-8]):

haec de Domino, de quo in toto illo capite agitur, deque dominio Ipsius super omnia caeli et ecclesiae: illa quae caeli et ecclesiae sunt, intelliguntur hic et alibi in Verbo per "opera manuum Jehovae"; et quia dominium Ipsius super illa est, et quia spiritualia per naturalia in Verbo exprimuntur, Verbum enim in sinu est spirituale, inde per "gregem", "armenta", "bestias agrorum", "aves caeli", et "pisces maris", non illa intelliguntur, sed spiritualia quae sunt caeli et ecclesiae: per "gregem" et "armenta" significantur spiritualia, et naturalia quae ex origine spirituali sunt; per "gregem", nempe per "agnos", "haedos", "capras", "oves", "arietes", spiritualia; et per "armenta", quae sunt "juvenci", "boves", "vaccae", "cameli", naturalia ex spiritualibus; per "bestias agrorum" significantur affectiones naturalis hominis, per "aves caelorum" cogitationes inde, et per "pisces maris" scientifica naturalis sensualis hominis; quid alioqui foret describere dominium Domini super alia?

[7] Apud eundem,

"Pluviam benevolentiarum stillare facis, Deus; hereditatem tuam.. laborantem confirmabis..; fera tua", coetus tuus, "habitabunt in ea" (Psalmuss 68:10, 11 [B.A. 9, 10]):

ibi manifeste "fera" pro populo qui recipit influxum Divini Veri a Domino; nam "hereditas Dei", per quam significatur ecclesia, dicitur "fera tua", coetus tuus, "habitabunt in ea"; per "pluviam benevolentiarum" significatur influxus Divini Veri ex Divina clementia.

[8] Apud eundem,

Jehovah "qui emittit fontes in fluvios, inter montes eant, potum praebent omni ferae, frangunt onagri sitim suam, juxta illos avis caelorum habitat, ab inter ramos edunt vocem: .... qui germinare facit gramen bestiae, et herbam in ministerium hominis ad educendum panem e terra. .... Disponis tenebras ut fiat nox, in qua prodit omnis fera silvae;.... mare magnum et latum spatiis, ibi reptile cui non numerus, ferae parvae cum magnis" (Psalmuss 104:10, 11, 12,] 14, 20, 25):

etiam haec de Domino, et per illa verba describitur instauratio ecclesiae apud gentes; quare per "feras", "bestias" et "aves" significantur talia quae apud hominem ecclesiae sunt.

[9] Sciendum est quod in pluribus locis nunc dicatur "bestia" et nunc "fera", et quod per "feram" non intelligatur fera in eo sensu quo capta est idea de feris; nam "fera" in Hebraea lingua derivatur ex voce quae significat vitam; inde pro "fera" in quibusdam locis potius dicendum est animal; quod etiam constare potest ex eo, quod "quatuor animalia" in quibus cherubi visi sunt, per quos significatur Divina providentia et tutela, apud Ezechielem (cap. ² Ezech. 1:10) nominentur "ferae"; pariter apud Johannem in Apocalypsi, ubi agitur de "quatuor animalibus circa thronum", per quae etiam intelliguntur cherubi. Sed usque in Verbo probe distinguitur inter "bestias" et "feras"; et per "bestias" significantur affectiones naturalis hominis quae sunt ejus voluntatis, et per "feras" affectiones naturalis hominis quae sunt ejus intellectus. Quia "fera" in lingua Hebraea derivatur ex voce quae significat vitam, ideo Eva uxor Adami ex illa voce nominata est. Hoc praemittitur ut sciatur quid per "feram" et quid per "bestiam" in proprio sensu significatur.

[10] Quid significatur per quod "Jehovah emittet fontes in fluvios, ut inter montes eant, potum praebent omni ferae agrorum, frangunt onagri sitim, juxta illos avis caelorum habitat", explicatum est supra (n. 483 [a]): quod "Jehovah germinare faciat gramen bestiae, et herbam in ministerium hominis, ad educendum panem e terra", significat instructionem et nutritionem naturalis et spiritualis hominis per vera ex Verbo, ut inde bonum amoris et charitatis; per "gramen" significatur verum naturalis hominis, quod est verum scientificum (videatur supra, n. 507); per "bestiam" significatur affectio ejus quae vult instrui et spiritualiter nutriri; per "herbam" significatur verum spiritualis hominis, per "hominem" intelligentia inde, et per "panem" significatur bonum amoris et charitatis, quod nutritur per vera: quia per "tenebras" et per "noctem" significatur lumen naturalis hominis, quod respective est sicut nox ad lucem spiritualis hominis, per "feram silvae" affectio scientificorum, per "mare magnum et latum spatiis" ipsum naturale, per "reptile cui non numerus" scientificum ibi, et per "feras parvas et magnas" variae affectiones, patet quid significatur per "Disponis tenebras ut fiat nox, in qua prodit omnis fera silvae; mare magnum et latum spatiis; ibi reptile cui non numerus, ferae parvae cum magnis."

[11] - Apud eundem,

"Serent agros et plantabunt vineas, et facient fructum proventus, et benedicet iis ut multiplicentur valde; et bestiam eorum non diminuet, ³ at diminuuntur et incurvantur prae vehementia malitiae et maerore" (Psalmuss 107:37-39):

agitur in toto illo capite de adventu Domini et de Redemptione ab Ipso; quod tunc illis vera, per quae apud illos implantabitur ecclesia, significatur per quod "serent agros, et plantabunt vineas"; quod inde illis bona ecclesiae et inde crescent vera, significatur per quod "facient fructum proventus", quod "Jehovah benedicet illis, ut multiplicentur valde"; quod tunc illis permansura sit omnis affectio bona naturalis hominis, significatur per quod "bestiam eorum non diminuet"; quod illae affectiones ⁴ alioqui periturae essent per mala, significatur per "Diminuuntur et incurvantur prae vehementia malitiae et maerore."

[12] Apud eundem,

"Laudate Jehovam, ...balaenae et omnes abyssi, .... fera et omnis bestia, reptile et" omnis "avis alae" (Psalmuss 148:7, 10):

in eo psalmo enumerantur perplura quae in mundo absque vita sunt, quae laudabunt Jehovam; sicut "ignis", "grando", "nix", "vapor", "ventus procellae", "montes", "colles", "arbores", "fructus", "cedri", tum etiam hic "ferae", "bestiae", "reptilia" et "aves"; quae tamen usque non laudare possunt Jehovam. Quis non videt quod recensio talium in Divino Verbo supervanea foret, si non quodlibet significaret aliquid apud hominem quod Jehovam laudare, hoc est, colere potest? Ex scientia correspondentiarum scitur quod "balaenae" significent scientifica naturalis hominis in communi, quod "abyssi" et "maria" ipsum naturale ubi scientifica sunt, "ferae" et "bestiae" affectiones naturalis hominis tam quae ejus intellectus quam quae ejus voluntatis sunt, "reptilia" sensuale quod est ultimum naturalis hominis, et "aves alae" cogitativum inde.

[13] Apud eundem,

Jehovah "qui praeparat terrae pluviam, qui germinare facit montes gramen, qui dat bestiae cibum ejus, filiis corvi qui invocant" (Psalmuss 147:8, 9):

singula haec etiam significant spiritualia quae sunt caeli et ecclesiae: quid ad Verbum, quod unice docet hominem viam ad caelum, quae sunt vera fidei et bona amoris, quod dicatur de Jehovah quod "praeparet terrae pluviam, germinare faciat montes gramen, det bestiis cibum, et filiis corvi qui invocant Ipsum"? Haec tamen usque digna Divino Verbo sunt, quando per "pluviam" intelligitur influxus Divini Veri, per "montes" bonum amoris, per "germinare facere gramen" instructio naturalis hominis per cognitiones e Verbo, per "bestias" affectiones naturalis hominis, quae desiderant inde nutriri; nutritio significatur per "dare cibum": et cum per "filios corvi" significentur naturales homines, qui in tenebricoso lumine ex fallaciis sunt de veris Divinis, in quali fuerunt multi ex gentibus, quare dicitur quod "det filiis corvi qui invocant", illi enim invocare Jehovam possunt, non autem filii corvi.

[14] Apud eundem,

"Mihi omnis fera silvae, bestiae in montibus millium; novi omnem avem montium, et fera agrorum meorum Mecum" (Psalmuss 50:10, 11):

haec quidem de sacrificiis dicta sunt, quod Dominus non illis delectetur, sed confessione cordis et invocatione; at usque per "feram silvae", "bestias in montibus", perque "avem montium" et "feram agrorum", significantur similia quae supra, nempe quae apud hominem ecclesiae sunt.

[15] Apud eundem,

"Justitia tua sicut montes Dei, judicia tua abyssus magna, hominem et bestiam servas, Jehovah" (Psalmuss 36:7 [B.A. 6]):

per "hominem" et "bestiam" significatur affectio interior quae spiritualis ex qua intelligentia, et affectio exterior quae naturalis ex qua scientia intelligentiae correspondens.

[16] Similia per "hominem" et "bestiam" significantur in sequentibus locis:

- Apud Jeremiam,

Dixit Deus Israelis, "Ego feci terram, hominem et bestiam, quae super faciebus terrae, per virtutem meam magnam" (27:5; ⁵ 36:29);

apud eundem,

"Ecce dies venient, ... quibus seminabo domum Jehudae semine hominis et semine bestiae" (31:27);

apud eundem,

"Adhuc audietur in loco hoc, de quo dicitis, Devastatus ille ut non homo et non bestia, et in urbibus Jehudae, et in plateis Hierosolymae devastatis, ut non homo et non habitator, et non bestia, vox gaudii et vox laetitiae" (33:10-12);

apud eundem,

"Desolatio erit" tota terra, "ut non homo et bestia" (32:43);

apud eundem,

"Percutiam habitatores urbis hujus, et hominem et bestiam; peste magna morientur" (21:6);

apud eundem,

"Ascendit contra" Babelem "gens a septentrione; haec ponet terram ejus in desolationem, ut non sit habitans in ea; ab homine usque ad bestiam se dimoverunt, abiverunt" (50:3);

apud eundem,

"Ira mea et excandescentia mea effusa est super locum hunc, super hominem et super bestiam" (Jeremias 7:20);

apud Ezechielem,

"Quando terra peccaverit Mihi, .... frangam illi baculum panis, et mittam in eam famem, et exscindam ex ea hominem et bestiam" (14:13, 17, 19);

apud eundem,

"Extendam manum meam super Edomum, et exscindam ex ea hominem et bestiam" (25:13);

apud eundem,

"Perdam omnem bestiam" Aegypti "desuper aquis multis, ut non turbet eos pes hominis amplius, nec ungula bestiae turbet illas" (32:13);

apud eundem,

"Multiplicabo super vobis hominem et bestiam ut crescant et fructificent" (Ezech. 36:11);

apud Zephaniam,

"Consumendo consumam omnia desuper faciebus terrae, ...consumam hominem et bestiam, consumam avem caelorum, et pisces maris, et offendicula cum impiis, et exscindam hominem a faciebus terrae" (1:2, 3, 4]);

apud Sachariam,

Dixit angelus qui venit ad metiendum Hierosolymam, "Curre, loquer...dicendo, Suburbia habitabit Hierosolyma, prae multitudin hominis et bestiarum in medio ejus" (2:7, 8 [B. A. 2:3, 4]);

apud eundem,

"Confortent se manus vestrae, .... quia templum aedificabitur; nam ante dies hos non fuit pretium hominis nec pretium bestiae, nam exeunti et intranti non pax ab hoste" (8:9, 10):

[17] in his locis per " ⁶ hominem" significatur interius seu spirituale, et per "bestiam" exterius seu naturale; proinde per "hominem" affectio spiritualis veri ex qua omnis intelligentia, et per "bestiam" affectio naturalis correspondens spirituali: quod exterius seu naturale per "bestiam" significetur, est quia homo quoad externum seu naturalem hominem non est nisi quam bestia; similibus enim cupiditatibus, et quoque voluptatibus, appetitibus et sensibus gaudet, sic ut homo quoad illa sit prorsus similis bestiae; quare naturalis homo potest animalis homo vocari: quod autem internum seu spirituale per "hominem" significetur, est quia homo quoad internum seu spirituale suum est homo; id gaudet affectionibus boni et veri talibus quae sunt apud angelos caeli; et quia homo per illud apud se regit naturalem seu animalem suum hominem qui bestia est.

[18] Quia homo spiritualis et naturalis per "hominem" et "bestiam" significatur, ideo in Historia Creationis (cap. 1. Genes.) memoratur quod eodem die, nempe sexto, creatae sint bestiae et quoque homo; et dein quod homini datum sit dominium super bestias. De creatione bestiarum et hominis eodem die, et de dominio hominis super bestias, ita legitur in Genesi,

"Dixit Deus, Producat terra animam viventem secundum speciem suam, [bestiam] et se movens, et feram terrae secundum speciem suam; et factum ita. Et fecit Deus feram terrae secundum speciem suam, et bestiam secundum speciem suam, et omne reptans humi secundum speciem suam.... Et dixit Deus, Faciamus hominem in imaginem nostram, secundum similitudinem nostram; et dominabuntur in pisces maris, et in avem caelorum et in bestiam, et in omnem terram, et in omne reptans quod reptat super terra. Et fuit vespera et mane dies ⁷ sextus" (1:24-31):

per "creationem caeli et terrae" in eo capite in sensu spirituali describitur nova creatio seu regeneratio hominis Ecclesiae Antiquissimae; inde est quod per "bestiam" ibi significetur externus seu naturalis homo, et per "hominem" internus spiritualis, et quod per "dominium super bestias" ibi intelligatur dominium spiritualis hominis super naturalem.

[19] Quod datum sit illius ecclesiae homini nosse omnes affectiones naturalis hominis, ob causam ut dominaretur super illas, significatur per haec verba in Genesi,

"Formavit Jehovah..ex humo omnem bestiam agri, et omnem avem caelorum, et adduxit ad hominem ad videndum quid vocaret id: et quicquid vocavit id homo, animam viventem, id nomen ejus; et vocabat homo nomina omni bestiae et avi caelorum, et omni ferae agri" (2:19 [, 20]):

per "vocare nomen" in sensu spirituali significatur nosse quale rei, seu qualis est; ita hic, quales essent omnes affectiones, cupiditates, voluptates, appetitus, tum cogitationes et inclinationes naturalis hominis, et quomodo concordarent et corresponderent affectionibus et perceptionibus spiritualis hominis: nam a creatione datum est spirituali homini videre omnia naturalis hominis, et simul percipere concordantiam et discordantiam ejus cum spirituali, ob causam ut possit regere illum, et admittere concordantia et rejicere discordantia, et sic fieri spiritualis, etiam quoad effectus, qui fiunt medio naturali homine. (Sed haec amplius explicata videantur in Arcanis Caelestibus, n. 142-146.)

[20] Quoniam per "hominem" in Verbo proprie significatur homo internus seu spiritualis, et per "bestiam" externus seu naturalis, ideo ex mandato Dei omnes bestiae et aves cum Noacho introductae sunt in arcam, de qua re ita in Genesi,

"Dixit Jehovah Noacho,.... De omni bestia munda accipias tibi septena septena, marem et feminam, et de bestia quae non munda bina, marem et feminam..": et accepit "de bestia munda et de bestia non munda, et de ave, et de omni quod reptat super terra; bina bina intrarunt ad Noachum in arcam, masculus et femina" (7:1-9):

per "diluvium" Noachicum in sensu spirituali describitur exitium Antiquissimae Ecclesiae, et quoque ultimum judicium super homines istius ecclesiae; et per "Noachum et ejus filios" in eodem sensu intelligitur et describitur ecclesia succedens, quae Ecclesia Antiqua vocanda est: inde sequitur quod per "bestias" introductas in arcam cum Noacho intelligantur affectiones naturalis hominis correspondentes affectioni spirituali, quae fuerunt hominibus istius ecclesiae. (Sed haec etiam videantur explicata in Arcanis Caelestibus.)

[21] Quoniam per "hominem" significatur internus spiritualis homo, et per "bestiam" externus seu naturalis, et per "Aegyptum" naturalis homo separatus a spirituali, qui prorsus est deperditus, et non amplius homo sed bestia, ideo ubi agitur de exitio Aegypti, memoratur

Quod Jehovah pluere fecerit grandinem, cui ignis fuit immixtus, et percusserit omne quod in agris ab homine usque ad bestiam (Exod 9:22-25).

(De qua re videantur etiam Arcana Caelestia.) Propter repraesentationem ejusdem rei, et inde significationem, etiam Jehovah percussit "omne primogenitum in terra Aegypti, ab homine usque ad bestiam" (Exodus 12:12, 29).

At vicissim apud filios Israelis, per quos repraesentata est ecclesia, mandatum est

Ut sacrificarentur Jehovae omnia primogenita de homine et de bestia (Numeri 18:15).

Quia talia repraesentata et inde significata sunt per "hominem" et "bestiam", ideo ex ritu sancto in Ecclesia Antiqua recepto,

Rex Ninives proclamavit jejunium, et mandavit ut non homo nec bestia quicquam gustarent et biberent, et quod homo et bestia operirentur saccis (Jonas 3:7, 8).

[22] Quoniam per "bestias" significantur affectiones in utroque sensu, ideo prohibitum fuit figuram ullius bestiae facere, de qua re apud Mosen,

Non facietis vobis "figuram ullius bestiae quae in terra, figuram ullius avis alae quae volat sub caelo, figuram ullius reptilis in terra, figuram ullius piscis qui in aquis sub terra" (Deutr. 4:17, 18):

causa erat, quia posteri ex Jacobo, qui propter repraesentationem ecclesiae apud illos vocabantur "filii Israelis", in externis absque interno fuerunt, hoc est, plerique mere naturales; quare si figuram alicujus bestiae aut avis sibi fecissent, quae significabant affectiones et similia, fecissent illas sibi idola, et coluissent. Haec etiam causa fuit quod Aegyptii, apud quos repraesentativa prae ceteris populis nota fuerunt, fecerint sibi figuras bestiarum, sicut vitulorum, serpentum et plurium aliarum, primitus tamen non propter cultum, sed propter significationem; sed posteri illorum, qui ab internis facti sunt externi, proinde mere naturales, inspexerunt illa non sicut repraesentativa et significativa, sed sicut sancta ecclesiae, et inde illis cultum idololatricum addixerunt. Inde est quod posteris Jacobi, quia prorsus externi homines erant, et inde corde idololatrae, prohibebatur figuram illarum sibi facere.

[23] Sicut pro exemplo, quod vitulos coluerint in Aegypto, et postea in deserto, erat quia "vitulus" significabat affectionem primam naturalis hominis una cum ejus bono innocentiae: quod gentes passim coluerint serpentes, erat quia "serpens" significabat sensuale quod est ultimum naturalis hominis et ejus prudentiam; et sic in reliquis.

[24] Quia "bestiae" significabant varia naturalis hominis, ideo etiam aliquoties mandatum est, quod cum devotioni darent urbes et regiones, etiam trucidarent bestias; ex causa quia "bestiae" repraesentabant mala et profana quae fuerunt apud homines qui devotioni dabantur. Quoniam omnes species bestiarum significabant varia quae apud homines ecclesiae sunt, ideo leges latae sunt de bestiis, quaenam edendae et quaenam non edendae (11): "quae edendae" significabant bona, et "quae non edendae" significabant mala; erat enim ecclesia illius temporis ecclesia repraesentativa, et ideo singula quae illis praescripta fuerunt, repraesentabant et significabant, praecipue bestiae; de qua re ita legitur apud Mosen,

"Distinguetis inter bestiam mundam et immundam, et inter avem immundam et mundam, ut non abominabiles faciatis animas vestras per bestiam et avem: .... et eritis Mihi sancti" (Leviticus 20:25, 26).

[25] Ex his nunc videri potest unde est quod sacrificia ex variis bestiarum generibus permissa fuerint, ut ex agnis, ovibus, haedis, capris, juvencis, bovibus, et ex columbis et turturibus; nempe, quia significabant spiritualia et naturalia ex origine spirituali; sicut "agni" innocentiam, "oves" charitatem, "juvenci" et "boves" affectiones naturalis hominis affectionibus spiritualis hominis correspondentes. Inde erat quod bestiae pro sacrificiis variarentur secundum causas propter quas offerebantur, quod non factum fuisset nisi singula sacrificia ex bestiis significavissent talia quae ecclesiae sunt.

[26] Quoniam homo ecclesiae hodie aegre adduci potest ad credendum quod per "bestias" et "feras" in Verbo significentur affectiones boni et veri, quae sunt homini ecclesiae, et hoc ex causa quia apparet alienum quod aliquid bestiae significaret aliquid hominis, ideo velim adhuc e Verbo afferre plura, quae confirmant:

- Apud Ezechielem,

"Dic ad..regem Aegypti et ad multitudinem ejus, Cui similis es in altitudine tua? Ecce Aschur cedrus in Libano, pulchra ramo et silva umbrosa alta facta est altitudo ejus prae omnibus arboribus agri, et multiplicati sunt rami ejus per aquas multas...; in ramis ejus nidificarunt omnes aves caelorum, et sub ramis ejus pepererunt omnis fera agri, ac in umbra ejus habitarunt omnes gentes magnae; pulchra fuit magnitudine sua: .... sed quoniam elatus es altitudine", exscindetur, "super ruina ejus habitabit omnis avis caelorum, et super ramis ejus erunt omnis fera agri" (31:2, 3, 5, 6, [7,] 10, [12,] 13):

per "regem Aegypti" et per "multitudinem ejus" significatur naturalis homo cum scientificis ibi; per "Aschurem cedrum in Libano" significatur rationale quod ex scientificis ab una parte et ab influxu veri spiritualis ab altera; per "pulchram ramo et silva umbrosa" significatur intelligentia per vera rationalia mediis scientificis;

[27] per "altitudinem prae omnibus arboribus agri significatur elevatio usque ad interius rationale quod ex spirituali; per "multiplicatos ramos per aquas multas" significatur copia per vera spiritualia quae ex cognitionibus veri ex Verbo; per "aves caelorum quae nidificarunt in ramis ejus" significantur cogitationes spirituales in rationalibus, nam rationale est medium inter internum spiritualem hominem et externum naturalem; per " [omnem] feram agri quae sub ramis ejus pepererunt" significantur affectiones scientificorum rationaliter perceptorum;

[28] per "gentes magnas quae in umbra ejus habitarunt" significantur bona affectionum in naturali homine; per "pulchram magnitudine" significatur intelligentia; at per "avem caelorum et feram agri quae super ruina ejus in ramis ejus habitabunt" significantur falsa cogitationum et mala cupiditatum, quae illi quia "elatus est altitudine", hoc est, quia superbivit ex amore propriae intelligentiae; quod cogitationes veri et affectiones ejus per "aves caelorum et feras agri" significentur, patet, nam etiam dicitur quod "gentes magnae in umbra ejus habitarunt."

[29]): hoc fuit somnium Nebuchadnezaris regis Babelis, et per id describitur instauratio ecclesiae caelestis et ejus incrementum usque ad suum fastigium, et postea ejus exitium propter dominationem etiam super sancta ecclesiae, et propter vindicatum sibi jus super caelum:

[30] per "arborem in medio terrae" significatur illa ecclesia; per "altitudinem ejus" significatur extensio perceptionis et inde sapientiae; per "prospectum ejus usque ad finem terrae" significatur extensio ejus usque ad ultima ecclesiae; per "folium ejus pulchrum" et per "florem ejus multum" significantur cognitiones et affectiones veri et boni et inde intelligentia; per "cibum omnibus in ea" significatur nutritio caelestis quae ex bono et inde veris; per "bestiam agri quae umbram in illa habebat", et per "aves caelorum quae in ramis ejus habitabant", significantur affectiones boni, et inde cogitationes et perceptiones veri, quae quia sunt cibi spiritualis, dicitur quod "ex ea aleretur omnis caro."

[31] Sed propter dominationem super sancta caeli et ecclesiae ex amore sui, super quae Babylonici tandem sibi jus vindicant, sequitur descriptio interitus ejus, per haec, "Vigil et Sanctus de caelo descendit, clamans, Excidite arborem, et amputate ramos ejus, discutite folium, dispergite florem, et fugiet bestia a sub illa, et aves e ramis ejus"; nam apud illos amor sui et inde elatio animi increscit usque dum jus sibi super sancta ecclesiae, immo super caelum, vindicant; quod cum fit, tunc omne ecclesiae perit, atque omnis perceptio et cognitio boni et veri; clauditur enim internum mentis ubi spirituale, et dominatur externum ubi naturale, et sic fit homo sensualis, usque ut parum differat a bestiis.

[32] , illius capitis, ubi haec verba,

"Rex dixit, Nonne hoc est Babel magna quam ego aedificavi in domum regni, per robur fortitudinis meae, et in gloriam honoris mei? Adhuc verbum in ore regis, vox e caelis cecidit, dicens Regnum transibit de te, et ab homine expellent te, et cum bestia agri habitatio tua; herbam sicut boves te gustare facient usque dum scias quod dominetur Altissimus in regnum hominis, et ei cui vult det illud."

[33] Quod per "Nebuchadnezarem" ut regem Babelis in initio significetur ecclesia caelestis et ejus incrementum usque ad sapientiae fastigium, constat quoque apud Danielem, ubi agitur de statua visa ab ipso in somnio: ibi dicitur,

"Deus caelorum filios hominis, bestiam agri, et avem caelorum, dedit in manum tuam, et dominari fecit te in omnes; tu es caput" statuae "quod est aurum" (2:37, 38):

per "caput statuae", quod erat ex auro, significatur ecclesia caelestis quae est omnium primaria; quod illa ecclesia per "regem Babelis" in principio significetur, est quia ecclesia, quae postea fit Babel seu Babylonia, incohat a cultu Domini et ex amore in Ipsum, et tunc apud illos regnat zelus extendendi et perficiendi illam per sancta bona et vera caeli; at hoc ex causa adhuc latente, quae est amor dominandi, qui tamen non erumpit nisi successive. Sed de hac re plura dicentur ubi agendum est de Babylonia.

[34] Apud Hoscheam,

"Feriam illis foedus in die illo cum fera agri, et cum ave caelorum et reptili terrae, et arcum et gladium et bellum frangam de terra, et cubare faciam eos secure, et desponsabo te Mihi in aeternum" (2:18, 19):

haec de instauratione novae ecclesiae a Domino, de qua ibi agitur. Quod tunc Jehovah, hoc est, Dominus, non facturus sit foedus cum fera agri, et cum avi caelorum, et cum reptili terrae, sed cum hominibus, apud quos instaurabitur ecclesia, patet: quare per illa significantur talia quae apud hominem sunt; nempe per "feram agri" affectio cognitionum veri, per "avem caelorum" cogitatio rationalis ex spirituali, et per "reptile terrae" scientificum naturalis hominis, in specie scientificum sensualis: quod tunc "arcum et gladium franget de terra" significat quod destructurus falsa impugnantia vera doctrinae; et quod non amplius aliquod discidium inter vera et falsa et inter bona et mala futurum, significatur per "Desponsabo te Mihi in aeternum."

[35] Apud Esaiam,

"Honorabit Me fera agri, dracones et filiae noctuae, eo quod dederim in deserto aquas, fluvios in solitudine, ad potandum populum meum electum meum" (43:20);

quod per "feram agri", "dracones" et "filias noctuae", hic non intelligantur fera agri, dracones et noctuae, patet, nam illae non honorare possunt Jehovam; quod homines ecclesiae sint qui intelliguntur, constat ex sequentibus, nam dicitur, "ad potandum populum meum, electum meum": quare per "feram agri" significantur affectiones cognitionum veri, per "dracones" ideae naturales, et per "filias noctuae" affectiones sensuales; nam sensuale afficitur veris et videt illa in tenebris, sicut noctua objecta in nocte:

[36] et quia illa significantur, patet quod gentes per illa intelligantur apud quas nova ecclesia instauranda erat, nam illi ante reformationem in obscura tali affectione et naturali cogitatione fuerunt: per "dare in deserto aquas, et in solitudine fluvios", significatur imbuere veris et inde intelligentia illos qui prius in ignorantia fuerunt; "aquae" sunt vera, "fluvii" sunt intelligentia, "desertum" et "solitudo" sunt ignorantia: "potare populum Jehovae et electum Ipsius", significat instruere illos qui in veris fidei et in bono charitatis sunt; "populus" dicitur de illis qui in veris fidei, et "electus" qui in bono charitatis.

[37] Apud Joelem,

"Nonne coram oculis nostris cibus excisus est e domo Dei nostri, laetitia et gaudium? .... Suspirat bestia, perplexa sunt armenta bovis, eo quod non pascuum illis; tum greges pecudum desolati sunt: .... bestia agri glocitat ad Te, quia exsiccati sunt rivi aquarum, et ignis comedit habitacula deserti" (1:16, 18, 20):

haec de statu ecclesiae, quando non ibi amplius sunt vera doctrinae et bonum vitae: per "cibum qui excisus est e domo Dei" significatur nutritio spiritualis quae est ex veris quae ex bono; "domus Dei" significat ecclesiam: "Suspirat bestia, perplexa sunt armenta bovis", significat defectum affectionum veri et inde cognitionum in naturali homine, et ex eo dolorem; "armenta bovis" significant illa quae naturalis hominis sunt in toto complexu:

[38] quod "non pascuum", significat quod non instructio; "greges pecudum desolati sunt" [l] significat defectum veri et boni spiritualis quae sunt fidei et charitatis; "bestia agri glocitat ad Te" significat dolorem illorum qui in affectione naturali et inde in desiderio cognitionum veri et boni: "exsiccati sunt rivi aquarum" significat vera doctrinae dissipata per amorem naturalem: "ignis comedit habitacula deserti" significat amorem illum et inde destructionem cognitionum veri; "habitacula deserti" sunt illa quae intellectus et voluntatis apud talem hominem sunt, quae alioqui receptura vera et bona ecclesiae.

[39] Apud eundem,

" [Ne] time tibi, terra, gaude et laetare, quod magnificaverit Jehovah faciendo; ne timete, bestiae agrorum meorum, quia herbosa facta sunt habitacula deserti, quia arbor feret fructum suum, ficus et vitis dabunt vim suam; filii Zionis, gaudete et laetamini in Jehovah" ( ⁸ 2:21-23).

[40] Quod "herbosa facta sint habitacula deserti" significat quod cognitiones veri et boni erunt apud illos apud quos non prius: "arbor faciet fructum" significat productionem boni vitae per cognitiones illas; "arbor" enim significat hominem ecclesiae, in specie mentem imbutam cognitionibus, et "fructus" bonum vitae: "ficus et vitis dabunt vim suam" significat productionem effectus ex bono naturali et simul spirituali: quia per "bestias agrorum", "arborem", "ficum" et "vitem" talia quae apud hominem ecclesiae sunt, significantur, ideo dicitur, "Filii Zionis, gaudete et laetamini in Jehovah; per "filios Zionis" intelliguntur qui ab ecclesia caelesti, ac "gaudere" praedicatur de jucundo boni ac "laetari" de amoeno veri.

[41] Apud Ezechielem,

"In die illo veniet Gog super terram Israelis, .... et tunc erit terrae motus magnus super terra Israelis, et contremiscent coram Me pisces maris, et avis caelorum, et fera agri, et omne reptile reptans super terra, et omnis homo qui super faciebus terrae" (38:18-20):

per "Gogum" significatur sanctum externum absque sancto interno, ita illi qui in tali sancto sunt: per "terrae motum" significatur mutatio status ecclesiae: quod "contremiscent pisces maris, avis caelorum, fera agri, reptile terrae et omnis homo", significat quod omnia hominis quoad illa quae ecclesiae sunt apud illum, mutabuntur; "pisces maris" sunt scientifica, "aves caelorum" sunt cogitationes inde, "ferae agri" sunt affectiones inde, "reptile terrae" sunt cogitationes et affectiones in sensuali corporeo, et "homo" sunt omnia illa a primis ad ultima. Quid alioqui foret quod illa coram Jehovah contremiscerent?

[42] Apud Sachariam,

Erit in die illo tumultuatio magna.... , Jehudah pugnabit contra Hierosolymam; .... et ita erit plaga equi, muli, cameli et asini, et omnis bestiae quae erit in castris illis.... : deinde omnis residuus ascendet.... Hierosolymam" (14:13-15):

ita describitur status ultimus ecclesiae veteris, et primus novae: status ultimus ecclesiae veteris describitur per "tumultationem magnam, quando Jehudah pugnabit contra Hierosolymam", per quae intelligitur mutatio tunc et pugna amoris mali contra vera doctrinae ecclesiae: per "plagam equi, muli, cameli, asini et omnis bestiae", significantur talia quae laedunt et destruunt ecclesiam, et vitam spiritualem hominum ecclesiae; et per "equos, mulos, camelos, asinos", illa quae illorum intellectus et illorum voluntatis sunt, proinde quae illorum cognitionum et affectionum; quid autem in specie per "equum", "mulum", "camelum" et "asinum" significatur, alibi dictum est; hic solum quod "bestia" significet affectionem naturalis hominis, et per "plagam bestiae" laesio et destructio affectionis illius.

[43] Apud Jeremiam,

"Quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet? Propter malitiam ⁹ habitantium in ea consumentur bestiae et avis" (12:4):

per "terram" intelligitur ecclesia; per "herbam agri" significatur verum ecclesiae natum et nascens; per "lugere et "exarescere" significatur perire et per cupiditates dissipari; et per "bestias et avem" quae consumentur, significantur affectiones boni et inde cogitationes veri: quod hae periturae sint propter mala in ecclesia, sequitur; quare etiam dicitur, "propter malitiam habitantium in terra."

[44] Apud Esaiam,

"Relinquentur simul ¹⁰ avis montium, et ¹¹ bestia terrae; sed abominabuntur eum avis, et omnis bestia terrae eum contemnet (18:6):

haec de "terra inumbrata alis", per quam intelligitur ecclesia, quae ex obscuro, in quo est, imaginaria pro veris spiritualibus captat, et quae inde ex ignorantia in negationem illorum venit; per "avem" et "bestiam" etiam ibi significantur cogitationes veri et affectiones boni tam rationales quam naturales, quae dicuntur "abominari" et "contemnere"; quod avis et omnis bestia non abominaturae et contempturae sint, patet; sed affectiones boni et cogitationes veri, hoc est, ii qui in illis sunt.

[45] Apud Hoscheam,

"Latrocinantur, sanguines sanguines attingunt et contabescet omnis habitans in ea, ad feram agri et ad avem caelorum, etiamque pisces maris colligentur" (4:2, 3)

etiam hic per "feram agri" et "avem caelorum", ac per "pisces maris", similia significantur quae supra.

[46] Apud Ezechielem,

"Tu fili hominis dic omni avi omnis alae, et omni ferae agri, Congregamini et venite, congregate vos a circuitu super sacrificium meum quod Ego sacrifico vobis, sacrificium magnum super montibus Israelis, ut comedatis carnem et bibatis sanguinem; carnem fortium comedetis, et sanguinem principum terrae bibetis, arietes, agnos et ¹² haedos et juvencos, saginatos Baschanis omnes; comedetis adipem ad satietatem, et bibetis sanguinem usque ad ebrietatem de sacrificio meo quod sacrifico vobis: et satiabimini super mensa mea equo et curru, forti et omni viro belli: .... sic dabo gloriam meam inter gentes" (39:17-21):

haec dicta sunt de convocatione gentium ad ecclesiam, et de receptione veri doctrinae in bono amoris, quod est bonum vitae, ab iis, ac de eorum intelligentia in spiritualibus inde: quare per "avem omnis alae", et per "omnem feram agri", quae congregarentur a circuitu ad sacrificium magnum super montibus Israelis, intelliguntur omnes in quocunque statu sint quoad perceptionem veri et quoad affectionem boni; per "avem omnis alae" intelliguntur omnes qualicunque perceptione veri sint, per "omnem feram agri" omnes qualicunque affectione boni; per "congregari a circuitu significatur ab undeque qui extra ecclesiam;

[47] per "sacrificium magnum" significatur cultus Domini ex fide et amore, nam illum sacrificia in genere repraesentabant; et per "montes Israelis" significantur bona amoris spiritualis: per "comedere carnem" et "bibere sanguinem" significatur appropriare sibi bonum amoris et verum illius boni: per "comedere carnem fortium, et bibere sanguinem principum terrae", significatur appropriatio illa; "fortes" (seu boves) significant affectiones naturalis hominis, et "principes terrae" principalia vera ecclesiae: per "arietes", "agnos", " ¹³ haedos", "juvencos", "saginatos Baschanis", significantur omnia quae sunt innocentiae, amoris, charitatis et boni; "saginati Baschanis" bona naturalis hominis ex origine spirituali:

[48] inde patet quid significatur per "comedere carnem ad satietatem" et per "bibere sanguinem ad ebrietatem", nempe, quod implerentur omni bono amoris et vero fidei: per "satiari super mensa Domini equo et curru, forti et omni viro belli", significatur ad plenum instrui ex Verbo; per "equum" significatur intellectus veri, per "currum" doctrina veri, per "fortem et virum belli", significatur verum boni pugnans contra falsum mali et destruens illud: quia illa dicta sunt de convocatione gentium ad ecclesiam Domini, ideo dicitur, "Sic dabo gloriam meam inter gentes"; "gloria" significat Divinum Verum in luce.

[49] Quod per "avem omnis alae" et per "bestiam agri", illa significentur, constare potest ex locis hactenus explicatis; tum ex hoc apud Esaiam,

"Dictum Domini Jehovih congregantis expulsos Israelis, Adhuc congregabo illos ad congregatos ejus; omnis fera agrorum meorum, venite ad comedendum, omnis fera in silva" (56:8, 9):

per "expulsos Israelis", quos Dominus congregabit, significantur omnes in ecclesia ¹⁴ qui in veris ex bono sunt separati ab illis ibi qui in falsis ex malo; illi etiam intelliguntur per "feras agrorum Domini Jehovih", "agri" enim significant ecclesiam quoad implantationem veri doctrinae: gentes autem quae extra ecclesiam significantur per "feram in silva"; "silva" significat naturalem et sensualem hominem, et "fera" scientiam ejus ac inde obscuram intelligentiam: quod per "feram agri" et per "feram in silva" illa significentur, patet, nam dicitur, "Venite, omnis fera agrorum meorum, et omnis fera in silva, ad comedendum"; "comedere" significat instructionem et appropriationem.

[50] Quoniam pleraque in Verbo etiam oppositum sensum habent, ita quoque "bestia" et "fera"; in quo sensu "bestiae" significant affectiones malas, quae sunt cupiditates adulterandi et destruendi bona ecclesiae, et "ferae" significant cupiditates falsificandi et sic destruendi vera ecclesiae.

[51] In hoc sensu nominantur "bestiae" et "ferae" in sequentibus locis:

- Apud Ezechielem,

"Excitabo super illos Pastorem unum, qui pascet eos, Servum meum Davidem; Hic erit iis in Pastorem: .... tunc excidam iis foedus pacis, et cessare faciam feram malam e terra, ut habitent in deserto confidenter, et dormiant in silvis; .... non erunt amplius praeda gentibus, et fera terrae non devorabit eos, sed habitabunt confidenter, non terrefaciens" (34:23, 25, 28):

haec de adventu Domini, et de statu beato caeli et illorum ab ecclesia qui in novum caelum venturi sunt: per "Pastorem Servum Davidem", quem Jehovah excitabit, intelligitur Dominus, qui vocatur "Servus" ab inserviendo et ministrando, hoc est, usus praestando (videatur supra, n. 409 [b]): per "excidere illis foedus pacis" significatur conjunctio cum Domino per Divina procedentia ab Ipso, quae sunt bona amoris et vera doctrinae ex Verbo, ita per Verbum: per "cessare facere feram malam e terra" significatur quod non amplius illos invadent et perdent cupiditates et concupiscentiae malae:

[52] per "habitare in deserto confidenter, et dormire in silvis", significatur quod tuti erunt ab infestatione illarum, tametsi in illis et inter illas sunt; "desertum" et "silva" sunt ubi talia et tales sunt: (per haec simile intelligitur quod apud Esaiam 11:7-9): quoniam cupiditates mali et falsi perdunt hominem ecclesiae, ideo dicitur, "Non erunt amplius praeda gentibus, et fera mala non devorabit eos"; nam per "gentes" significantur cupiditates mali, et per "feras terrae" cupiditates falsi.

[53] Apud Jeremiam,

"Facta est hereditas..mea sicut leo in silva, edidit contra Me vocem suam, ideo odi eam; avis Zabuah hereditas...; circa quam avis; ..congregate omnem feram agri, venite ad comedendum; pastores multi perdiderunt vineam meam" (12:8-10):

haec de vastatione ecclesiae per falsa mali: per "hereditatem" significatur ecclesia; per "leonem e silva", qui contra Deum edidit vocem, significatur falsum mali in toto complexu; "avis Zabuah" significat ratiocinationes ex falsis; "fera agri" quae congregabitur ad comedendum, significat cupiditates per falsa destruendi vera ecclesiae; et quia intelligitur ecclesia quae sic destruitur, ideo dicitur, "Pastores multi perdiderunt vineam meam"; per "vineam" significatur ecclesia spiritualis, seu ecclesia quoad affectionem veri: quia per "vineam" significatur ecclesia, sequitur quod per "feram agri" significetur cupiditas falsificandi et sic destruendi vera ecclesiae

[54] Apud Esaiam,

"Non erit leo, rapax ferarum non ascendet eo, non invenietur ibi" (35:9):

agitur ibi de adventu Domini, et de regno Ipsius in caelis et in terris; et per "leonem" et "rapacem ferarum" similia significantur quae supra: quod non fera per "feram" ibi intelligatur, quisque potest videre.

[55] Apud Hoscheam,

"Occurram illis sicut ursus orbatus, et discindam clausuram cordis eorum, et consumam eos sicut immanis leo, fera agri diffindet eos" (13:8):

etiam hic per "leonem" et "feram agri" similia quae supra significantur.

[56] Apud Zephaniam,

Jehovah "extendet manum suam supra septentrionem, et perdet Aschurem, et ponet Niniven in vastitatem, locum siccum sicut desertum; et requiescent in medio ejus greges, omnis fera gentis, tam platea quam anataria, in malogranatis ejus pernoctabunt; vox cantabit in fenestra, siccitas in limine, eo quod cedrum ejus denudaverit; talis urbs laetabunda, habitans secure, dicens in corde suo, Ego, praeter me non amplius; quomodo facta est in vastitatem, cubile ferae, omnis transiens super ea sibilat, movet manum suam" (2:13, 14 [, 15]):

ita describitur vastatio ecclesiae per falsa doctrinae, quae ex propria intelligentia: per "septentrionem" super quam Jehovah extendet manum, significatur ecclesia quae in falsis; per "Aschurem" quem Jehovah perdet, significantur ratiocinationes ex falsis; per "Ninivem" quam ponet in vastitatem, locum siccum sicut desertum, significantur falsa doctrinae; per "greges", "feram gentis", "plateam" et "anatariam", significantur affectiones falsi, et ipsa falsa interiora et exteriora;

[57] per "malogranata" in quibus illae requiescent, significantur cognitiones veri ex Verbo falsificatae; per "vocem in fenestra" significatur praedicatio falsi; per "siccitatem in limine" significatur desolatio veri totalis; per "cedrum" quam denudavit, significatur rationale deperditum; per "urbem laetabundam habitantem secure" significatur doctrina falsi qua delectantur et in qua requiescunt; "dicens in corde suo, Ego, praeter me non amplius", significat fastum propriae intelligentiae; per "cubile ferae" significatur status ecclesiae vastatae quoad vera; per quod "omnis transiens super ea sibilet, moveat manum suam", significatur contemptus et rejectio illorum ab illis qui in veris et bonis doctrinae sunt.

[58] Apud Mosen,

"Dabo pacem in terra, ita ut secure cubetis, et non perterrefaciens, et cessare faciam feram malam e terra, et gladius non transibit per terram vestram" (Leviticus 26:6):

per "pacem in terra, ut secure cubent, et non perterrefaciens", significatur tutela ab irruptione falsi in ecclesia ex confidentia in Dominum; per "cessare facere feram, malam e terra" significatur immunitas ab affectione et cupiditate falsi; et per "gladium" qui "non transibit per terram", significatur quod falsum non amplius destruet verum.

[59] Apud eundem,

"Mittam crabronem ante te, et expellet Chivaeum, Cananaeum, Chittaeum ante te; non expellam eum ab ante te in anno uno, ne forte sit terra solitudo, et multiplicetur super te fera agri: parum parum expellam eum ab ante te, usque dum fructificeris et heredites terram (Exodus 23:28-30):

"mittam crabronem ante te" significat formidinem illorum qui in falsis ex malo sunt; "et expellet Chivaeum, Cananaeum et Chittaeum", significat fugam falsorum quae ex malis; "non expellam illum ab ante te in anno uno" significat fugam seu remotionem eorum festinam; "ne forte sit terra desolata" significat deficientiam tunc et parum vitae spiritualis; "et multiplicetur super te fera agri" significat affluxum falsorum ex jucundis amorum sui et mundi; "parum parum expellam illum ab ante te" significat remotionem per gradus secundum ordinem; "usque dum fructificeris" significat secundum incrementum boni; "et heredites terram" significat dum in bono sit et regeneratus. (Sed haec amplius explicata in Arcanis Caelestibus, n. 9331-9338, videantur)

[60] Similia significantur per haec apud Mosen,

"Expellet Jehovah Deus.. gentes.. coram te paullatim, non poteris [perdere] eas statim, ne multiplicetur contra te fera agri" (Deutr. 7:22 ¹⁵ ):

per "gentes" e terra Canaane a filiis Israelis expulsas et expellendas, significantur mala et falsa omnis generis; per "terram Canaanem" ecclesia, et per "filios Israelis" homines ecclesiae: quare per "feram agri" quae contra illos multiplicaretur, significantur cupiditates falsi ex malo: nam homo qui reformatur et regeneratur usque ut sit ecclesia apud illum, paullatim reformatur et regeneratur; e novo enim concipitur, nascitur et educatur, quod fit quantum mala et inde falsa, quae ei ex nativitate et hereditario insunt, removentur; quod fit non uno momento, sed per insignem cursum vitae; ex quibus patet quid in sensu spirituali intelligitur per quod "gentes non expellentur anno uno", sed "parum" et "paullatim", "ne multiplicetur contra te fera agri"; nam si mala et inde falsa confestim removentur, tunc homini vix aliqua vita foret; vita enim ejus, in quam natus, est vita mali et inde falsi ex cupiditatibus, quae removentur quantum bona et vera intrant; per haec enim removentur illa.

[61] Quoniam per "feram" in sensu spirituali ¹⁶ significantur cupiditates falsi ex malo, et per "aves" cogitationes et ratiocinationes ex illis, et quia homo ecclesiae per illas spiritualiter perit, ideo passim in Verbo, ubi agitur de vastatione ecclesiae, dicitur quod "darentur feris et avibus ad comedendum"; ut in sequentibus locis:

- Apud Davidem,

"Conculcat" vitem "aper in silva, et fera agrorum depascit eam" (Psalmuss 80:14 [B.A. 13]);

apud Hoscheam,

"Devastabo vitem ejus et ficum ejus, .... et ponam ea in silvam, et comedet ea fera agri" (2:12);

apud Ezechielem,

"Mittam super vos famem, et feram malam, et orbam facient te" (5:17):

haec de Hierosolyma, per quam intelligitur ecclesia.

Apud eundem,

"Ferae dabo eum ad devorandum" (33:27):

apud eundem,

"Oves dispersae sunt sine pastore, et in cibum omni ferae agri" (34:5, 8);

apud eundem,

"Ferae terrae et avi caelorum dedi te in cibum" (29:5):.

apud eundem,

"Super facies agri projiciam te, et habitare faciam super te omnem avem caelorum, et satiabo ex te feram omnis terrae" (32:4);

apud Jeremiam,

"Erit cadaver eorum in cibum avi caelorum et bestiae terrae" (16:4; 19:7; cap. 34:20 ¹⁷ );

apud Ezechielem,

"Avi volucris omnis alae, et ferae agri dedi te in cibum" (39:4);

apud Davidem,

"Dederunt cadaver servorum tuorum [cibum] avi caelorum, carnem sanctorum tuorum ferae terrae" (Psalmuss 79:2);

apud Jeremiam,

"Visitabo super eos quatuor generibus, ...gladio ad occidendum, et canibus ad trahendum, et avibus caelorum et bestiis terrae ad devorandum et ad perdendum" (15:3):

[62] in his locis per "feras et aves" significantur falsa ex cupiditate mali et ex ratiociniis: et quia per "gentes" in terra Canaane significantur mala et falsa religionis et cultus, ideo filii Jacobi cadavera gentium, quas bello occiderunt, non sepeliebant, sed avibus et feris relinquebant devoranda; sed hoc non ex mandato Divino, sed ex immanitate ipsi populo innata, ita ex permissione ut repraesentarentur talia.

[63] Apud Davidem,

"Hostis opprobrio afficit Jehovam, et populus stultus spernit nomen tuum; ne des bestiae animam turturis..; vitae miserorum tuorum ne obliviscaris in perpetuum" (Psalmuss 74:18, 19):

per "hostem" qui opprobrio afficit Jehovam, significatur infernum et inde malum: per "populum stultum" qui spernit nomen Ipsius, significantur falsa quae sunt contra vera doctrinae; "populus" dicuntur illi qui in veris sunt, et in opposito sensu qui in falsis, qui sunt "populus stultus"; et "nomen Jehovae" significat omne verum doctrinae et ecclesiae: "ne des bestiae animam turturis" significat ne det spirituale bonum illis qui in cupiditatibus mali sunt: per "vitam miserorum" significatur vita spiritualis oppressa a malis et falsis.

[64] Apud Habakuk,

"Violentia Libani operuit te, et devastatio bestiarum consternabit eas, propter sanguines hominum, et violentiam terrae, urbis, et omnium habitantium in ea" (2:17):

per "violentiam Libani" significatur vis illata veris a rationali homine e Verbo perceptis, "Libanus" enim significat ecclesiam quoad perceptionem veri ex rationali homine; per "devastationem bestiarum", quae consternabit, significatur destructio veritatum per cupiditates mali; per "sanguines" significatur violentia illata veris Verbi per mala; et per "violentiam terrae, urbis et omnium habitantium in ea", significatur vis illata veris et bonis ecclesiae, ac doctrinae ejus ex Verbo per falsa.

[65] Apud Mosen,

"Dentem bestiarum immittam in illos, cum veneno reptilium terrae" (Deutr. 32:24 ¹⁸ ):

per "dentem bestiarum" significatur sensuale quoad cupiditates mali; nam "dens" correspondet ultimo vitae hominis, quod est sensuale: per "venenum reptilium terrae" significantur falsitates inde, quae per fallacias sensualis hominis astute pervertunt vera.

[66] Apud Ezechielem,

"Quum intravi et vidi, ecce omnis effigies reptilis et bestiae, abominatio, et omnia idola domus Israelis depicta super pariete circumcirca" (8:10):

per haec et plura quae ostensa sunt Prophetae, significantur dirae cupiditates et falsitates, in quibus fuerunt Israelitae, propterea quod in externis essent et prorsus non in internis; et qui tales fuerunt, verterunt omnia repraesentativa in idololatrica; inde idololatria eorum, et quoque plurium gentium: et tunc per "bestias" et "reptilia", quorum imagines, propter significationem affectionum boni et prudentiae, sibi fecerunt, repraesentatae sunt dirae cupiditates mali et falsi: sic enim fit quando naturalis homo separatus a spirituali res sanctas intuetur; inde est quod appellentur "idola domus Israelis": per "parietem circumcirca", in quo depicta videbantur, significantur interiora ubique in naturali homine; nam per "tectum" significatur intimum, per "solum" seu "pavimentum" ultimum, et per "parietes" interiora, et per "domum" ipse homo quoad illa quae ejus mentis sunt; et naturalis homo est interior et exterior, et interior naturalis est ubi foeda hominis resident, et exterior non vulgat illa sed mentitur bona, justa et sincera.

[67] Quia "ferae" et "bestiae" significabant bona intellectus et bona voluntatis, quae sunt affectionum, et ab antiquis, qui noverunt correspondentias, figurae repraesentativae et significativae factae sunt, quas illi primitus non coluerunt; sed posteri, qui ab internis facti sunt mere externi, coluerunt illa sicut Divina in se; inde ferae et bestiae factae sunt idola: ut patet apud Esaiam,

"Incurvatus est Bel, inflexus est Nebo, sunt idola eorum ferae et bestiae" (46:1).

Legitur propheticum apud Esaiam,

De bestiis meridiei (cap. 30:6, seq.);

per quas significantur adulterationes boni et falsificationes veri, unde omnis generis mala et falsa apud illos qui ab ecclesia solum in externis sunt, oriuntur; "bestiae meridiei" dicuntur, quia apud illos qui habent Verbum, ex quo in luce veri, quae est "meridies", possunt esse.

[68] Apud Danielem,

Vidit in visione cum nox esset, quatuor bestias ascendentes ex mari; "prima erat sicut leo, sed alae aquilae illi; .... altera similis urso; .... tertia sicut pardus, cui alae quatuor; et quarta terribilis et formidabilis" (7:27 ¹⁹ ):

per "bestiam e mari" ibi significatur amor dominii, cui sancta Verbi et ecclesiae pro mediis inserviunt; et per "quatuor bestias" significatur incrementum ejus successive; quare ultima bestia dicitur "terribilis et formidabilis." (Sed illa videantur quoad partem supra, n. 316 [c] et 556 [a] , explicata.)

[69] Similia paene significantur in Apocalypsi,

Per bestiam ascendentem ex mari (13:1-10);

Per bestiam ascendentem ex terra (13:11-18);

Per bestiam coccineam (17:3);

Per bestiam ex abysso ( ²⁰ Apocalypsi 17:8):

(de quibus bestiis porro, cap. 19:19, 20; 20:10):

sed quaenam cupiditates mali et falsi per singulas "bestias" in specie significantur, videbitur infra ubi de bestiis illis agetur.

[70] Ex his nunc constare potest quid intelligitur per haec apud Marcum,

"Spiritus" Jesum "impellens fecit exire in desertum, et erat..in deserto dies quadraginta, .... et erat cum bestiis, et angeli ministrabant Ipsum" (1:12, 13):

Dominus per quod in deserto fuerit quadraginta diebus, repraesentabat durationem omnium tentationum, quas Ipse prae omnibus in universo terrarum orbe immanissimas subiit et sustinuit; nam per "quadraginta dies" significatur integra periodus et duratio tentationum; ita non quod tunc solum tentatus fuerit, sed quod a pueritia usque ad ultimum vitae suae in mundo; ultima tentatio fuit Ipsi in Gethsemane; per tentationes enim subjugavit omnia inferna, et quoque glorificavit Humanum suum: (sed de tentationibus Domini videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 302): et quia tentationes existunt per malos spiritus et genios qui ab inferno sunt, ita per inferna, unde mala et falsa et eorum cupiditates et concupiscentiae assurgunt, ideo per "bestias" ibi, cum quibus fuit, non intelliguntur bestiae, sed inferna et inde exsurgentia mala; et per "angelos", qui ministrabant Ipsi, non intelliguntur angeli, sed Divina vera, per quae ex propria potentia vicit et subjugavit inferna. (Quod per "angelos" in Verbo significentur Divina vera, videatur supra, 130, 200, 302, 593.)

V: