4109. Vers. 19-21. Et Laban iverat ad tondendum gregem suum, et furata Rachel teraphim qui patri suo. Et furatus Jacob cor Labanis Aramaei, per quod non indicavit ei, quod fugiens is. Et fugit is, et omne quod ei, et surrexit, et transivit fluvium, et posuit facies suas montem Gilead. ‘Laban iverat ad tondendum gregem suum’ significat statum usus et finis boni quod ‘grex Labanis’: ‘et furata Rachel teraphim qui patri suo’ significat mutationem status per ‘Labanem ¹ ’ significati, quoad verum: ‘et furatus Jacob cor Labanis Aramaei’ significat mutationem status per ‘Labanem ¹ ’ significati, quoad bonum; ‘Laban Aramaeus’ est bonum tale in quo non Divinum Verum et Bonum, ut prius: ‘per quod non indicavit ei, quod fugiens is’ significat per separationem: [et fugit is, et omne quod ei' significat separationem]: ‘et surrexit’ significat elevationem: ‘et transivit fluvium’ significat statum ubi conjunctio: ‘et posuit facies suas montem Gilead’ significat bonum ibi.

V: