Bibliorum

 

Genesis 29

Study

   

1 Profectus ergo Jacob venit in terram orientalem.

2 Et vidit puteum in agro, tres quoque greges ovium accubantes juxta eum : nam ex illo adaquabantur pecora, et os ejus grandi lapide claudebatur.

3 Morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem, et refectis gregibus rursum super os putei ponerent.

4 Dixitque ad pastores : Fratres, unde estis ? Qui responderunt : De Haran.

5 Quos interrogans, Numquid, ait, nostis Laban filium Nachor ? Dixerunt : Novimus.

6 Sanusne est ? inquit. Valet, inquiunt : et ecce Rachel filia ejus venit cum grege suo.

7 Dixitque Jacob : Adhuc multum diei superest, nec est tempus ut reducantur ad caulas greges : date ante potum ovibus, et sic eas ad pastum reducite.

8 Qui responderunt : Non possumus, donec omnia pecora congregentur, et amoveamus lapidem de ore putei, ut adaquemus greges.

9 Adhuc loquebantur, et ecce Rachel veniebat cum ovibus patris sui : nam gregem ipsa pascebat.

10 Quam cum vidisset Jacob, et sciret consobrinam suam, ovesque Laban avunculi sui, amovit lapidem quo puteus claudebatur.

11 Et adaquato grege, osculatus est eam : et elevata voce flevit,

12 et indicavit ei quod frater esset patris sui, et filius Rebeccæ : at illa festinans nuntiavit patri suo.

13 Qui cum audisset venisse Jacob filium sororis suæ, cucurrit obviam ei : complexusque eum, et in oscula ruens, duxit in domum suam. Auditis autem causis itineris,

14 respondit : Os meum es, et caro mea. Et postquam impleti sunt dies mensis unius,

15 dixit ei : Num quia frater meus es, gratis servies mihi ? dic quid mercedis accipias.

16 Habebat vero duas filias : nomen majoris Lia, minor vero appellabatur Rachel.

17 Sed Lia lippis erat oculis : Rachel decora facie, et venusto aspectu.

18 Quam diligens Jacob, ait : Serviam tibi pro Rachel filia tua minore, septem annis.

19 Respondit Laban : Melius est ut tibi eam dem quam alteri viro : mane apud me.

20 Servivit ergo Jacob pro Rachel septem annis : et videbantur illi pauci dies præ amoris magnitudine.

21 Dixitque ad Laban : Da mihi uxorem meam : quia jam tempus impletum est, ut ingrediar ad illam.

22 Qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium, fecit nuptias.

23 Et vespere Liam filiam suam introduxit ad eum,

24 dans ancillam filiæ, Zelpham nomine. Ad quam cum ex more Jacob fuisset ingressus, facto mane vidit Liam :

25 et dixit ad socerum suum : Quid est quod facere voluisti ? nonne pro Rachel servivi tibi ? quare imposuisti mihi ?

26 Respondit Laban : Non est in loco nostro consuetudinis, ut minores ante tradamus ad nuptias.

27 Imple hebdomadam dierum hujus copulæ : et hanc quoque dabo tibi pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis.

28 Acquievit placito : et hebdomada transacta, Rachel duxit uxorem :

29 cui pater servam Balam tradiderat.

30 Tandemque potitus optatis nuptiis, amorem sequentis priori prætulit, serviens apud eum septem annis aliis.

31 Videns autem Dominus quod despiceret Liam, aperuit vulvam ejus, sorore sterili permanente.

32 Quæ conceptum genuit filium, vocavitque nomen ejus Ruben, dicens : Vidit Dominus humilitatem meam : nunc amabit me vir meus.

33 Rursumque concepit et peperit filium, et ait : Quoniam audivit me Dominus haberi contemptui, dedit etiam istum mihi ; vocavitque nomen ejus Simeon.

34 Concepitque tertio, et genuit alium filium : dixitque : Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus : eo quod pepererim ei tres filios : et idcirco appellavit nomen ejus Levi.

35 Quarto concepit, et peperit filium, et ait : Modo confitebor Domino, et ob hoc vocavit eum Judam : cessavitque parere.

   

from the Writings of Emanuel Swedenborg

 

Arcana Coelestia #3786

Studere hoc loco

  
/ 10837  
  

3786. ‘Non tempus colligi pecudes 1 ’: quod significet quod nondum in unum bona et vera Ecclesiarum et doctrinalium, constat ex significatione ‘temporis’ quod sit status in genere, de qua n. 2625, 2788, 2837, 3254, 3356; ex significatione ‘colligi’ quod sit in unum esse; et a significatione ‘pecudum 1 ’ quod sint in genere bona et vera Ecclesiarum et doctrinalium: quod pecudes 1 in genere significent illa, est quia animalia in ritualibus Ecclesiae repraesentativae et in Verbo sunt affectiones boni aut veri, ut constare potest ex illis quae n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, [776, 1823, 2179, 2180, 2781, 3218, 3519, ostensa sunt; et quia bona et vera sunt Ecclesiarum et doctrinalium, et de illis in sensu interno agitur, patet, quod per ‘non tempus colligi pecudes 1 ’ significetur quod nondum in unum sint bona et vera Ecclesiarum et doctrinalium: cum his se ita in sensu repraesentativo habet:

apud hominem qui exuit veterem statum et induit novum, hoc est, qui regeneratur, prius quam id fit, addiscet et imbuet bona et vera quae Ecclesiae et doctrinalium, cognitiones enim, tum affectiones pro illis, sunt vasa quae recipient novam vitam, inde est quod nemo nisi in procedente aetate, seu in statu pleno, regenerari possit, videantur n. 677, 679, 711, 1555, 2046, 2063, 2636, 2 ] 2697, 2979, 3203, 3502, 3508, 3510, 3665, 3699, 3701 ostensa sunt 3

similiter se habet in communi cum Ecclesia; eum haec instauratur, primum erunt in unum doctrinalia boni et veri, haec enim sunt super quibus exstruitur; habent etiam doctrinalia inter se nexum seque mutuo spectant, quare nisi in unum prius sint, mancum erit 4 , et quae deficiunt, a rationali hominis supplenda essent, quod quantum 5 caecutit et hallucinatur in spiritualibus et Divinis dum ex se concludit, prius passim ostensum est; ideo Ecclesiae datum est Verbum, in quo omnia doctrinalia boni et veri sunt;

Ecclesia in communi se habet in hoc, sicut in particulari cum homine qui regeneratur, hic enim est Ecclesia in particulari; apud hominem 6 quod prius simul esse debeant doctrinalia boni et veri quae Ecclesiae, antequam regeneratur, supra dictum est; haec sunt quae in sensu interno significantur per ‘ecce adhuc dies magnus, non tempus colligi pecudes’.

V:

1. singular in the Manuscript

2. This serious omission, evident from the confusion in the references, can be explained as due to a printer’s error. If the group of numbers beginning at line 8 were written in the Manuscript ‘45, 46, ... 715’ on one line, and the remainder, ‘776, ... 3519’ on next line, and the group beginning at line 19 also split, ‘677, ... 2636’ on one line, and ‘2679, ... 3701’ on next line, then the omission can be accounted for by the compositor, when he had set up the first line of first group, looking back for second line and by mistake going to second line of second group.

3. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

4. The Manuscript has esset

5. The Manuscript inserts nempe rationale.

6. The Manuscript has hunc

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

from the Writings of Emanuel Swedenborg

 

Arcana Coelestia #3203

Studere hoc loco

  
/ 10837  
  

3203. ‘Et cecidit desuper camelo’: quod significet separationem ejus a scientificis in naturali homine, ad perceptionem boni rationalis, constat ex significatione ‘cadere’ quod sit separari; et a significatione ‘camelorum’ quod sint scientifica in naturali homine, de qua n. 3048, 3071; quod ad perceptionem boni rationalis quod per Jishakum repraesentatur, patet. Quid sit separari a naturali homine, supra n. 3161, 3175, 3182, 3188, 3190 dictum et ostensum est, nempe quod tunc affectio veri separetur inde, cum non amplius fit scientiae, sed vitae; cum enim fit vitae, per habitum 1 imbuit ita hominem, sicut indoles aut natura illum; et cum ita 2 induit, tunc sicut sponte effluit in actum, et hoc absque quod ex aliquo scientifico cogitet de illo; immo cum fit vitae, tunc imperare potest scientificis et inde innumerabilia depromere quae confirmant; ita se habet cum omni vero, quod in prima aetate est scientiae, at progrediente fit vitae: 3 se habet sicut apud infantes, cum discunt ambulare, discant loqui, discant cogitare, ac discunt ex intellectu videre, et ex judicio concludere, quae cum per habitum facta sunt voluntaria et sic spontanea, tunc evanescunt ex scientificis, 4 nam sponte effluunt;

[2] ita quoque se habet cum illis quae sunt cognitionum 5 boni et veri spiritualis apud homines qui a Domino regenerantur seu renascuntur; illi principio nec aliter sunt quam infantes, vera spiritualia illis primum sunt scientifica, doctrinalia enim cum addiscuntur et 6 memoriae inseruntur, non aliud sunt, sed illa a Domino successive inde evocantur, ac implantantur vitae, hoc est, bono, nam bonum est 7 vita; quo facto, fit quasi versura, nempe quod homo incohet ex bono, hoc est, ex vita agere, nec amplius, ut prius, ex scientia; ita qui e novo nascitur, similis in hoc est infanti, sed sunt vitae spiritualis quae imbuit, usque ut non ex doctrinali seu vero, sed ex charitate seu bono agat; cum hoc fit, tunc primum est in statu beato, et in sapientia. Ex his constare potest quid sit separari a scientificis in naturali homine, quod significatur per quod ‘Rebecca ceciderit desuper camelo’, et hoc antequam novit quod Jishakus esset: quae quod arcana involvant, quisque videre potest.

V:

1. The Manuscript has induit

2. imbuit, in the Second Latin Edition

3. The Manuscript has est

4. The Manuscript has ac

5. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

6. The Manuscript has memoria tenentur

7. The Manuscript has vitae

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.