612. "Et consummabitur mysterium Dei, sicut evangelizavit servis suis prophetis." - Quod significet praedictionem in Verbo de adventu Domini implendam cum finis ecclesiae instat, constat ex significatione "consummari", quod sit impleri; ex significatione "mysterii Dei, sicut evangelizavit", quod sit adventus Domini (de qua sequitur); et ex significatione "servorum suorum prophetarum", quod sint vera doctrinae, hic Verbum.

Quod "servi Domini" dicantur qui in veris ex bono sunt, videatur supra (n. 6, 409 [a]); et quod "prophetae" dicantur qui doctrinam docent, et quod in sensu abstracto sint doctrinae (de qua re videbitur infra); quod etiam sint Verbum, est quia Verbum est doctrina Divini Veri, et quia Verbum per prophetas conscriptum est, tum quia omne doctrinae erit ex Verbo. Ex his nunc sequitur quod per "consummabitur mysterium Dei, sicut evangelizavit servis suis prophetis" significetur praedictio in Verbo [de adventu] Domini implenda cum finis ecclesiae instat. Quod hoc per illa verba significetur patet ex mox praecedentibus, ut ex sequentibus: in mox praecedentibus dicitur quod hoc futurum "in diebus vocis septimi angeli", per quae intelligitur quod hoc futurum quando finis ecclesiae instat; in sequentibus, quod "postquam septimus angelus clanxit, dictum sit quod regna mundi facta sint Domini et Christi Ipsius"; et postea, quod "apertum sit templum Dei in caelo, ac visa sit arca foederis Ipsius in templo Ipsius (videatur cap. 11:15-19). Idem etiam ex eo patet quod dum finis ecclesiae instat, Verbum aperiatur, et nova ecclesia instauretur: hoc quoque intelligitur per adventum Domini, nam Dominus est Verbum; quare hoc cum aperitur, apparet Dominus. Quod Verbum apertum fuerit quando Ipse in mundum venit, notum est; quod etiam nunc apertum sit per id quod sensus spiritualis Verbi revelatus sit, constare potest ex opusculo De Equo Albo; et in opere De Caelo et Inferno, (n. 1); et quod nunc finis ecclesiae sit, in opusculo De Ultimo Judicio (n. 33-39, et 45-52, seq.).

[2] Finis ecclesiae etiam intelligitur per "vesperam", et adventus Domini per "mane", apud Danielem,

"Usque ad vesperam et mane, bis mille trecenta" (8:14 [, 26]):

"vespera" significat finem ecclesiae prioris, et "mane" adventum Domini et initium ecclesiae novae. Simile per "mane" apud Ezechielem,

"Malum ecce venit, finis venit, venit finis, evigilavit super te; ecce venit, venit mane super te, habitator terrae, venit tempus" (7:5-7);

per "finem" etiam hic significatur finis ecclesiae, et per "mane" adventus Domini et initium ecclesiae novae. Pariter apud Sachariam,

"Erit dies unus qui notus erit Jehovae, non dies nec nox, quia circa tempus vesperae erit lux" (14:7):

per "diem unum qui notus Jehovae" intelligitur adventus Domini; per "tempus vesperae" intelligitur finis ecclesiae, quando omne Divinum Verum obscuratum et falsificatum est; et per "lucem" significatur Divinum Verum manifestatum. Haec nova lux, seu illud mane, quod in fine ecclesiae apparebit, intelligitur etiam hic per "mysterium Dei quod consummabitur sicut evangelizavit servis suis prophetis."

[3] In Verbo pluries dicitur "evangelizare" et "Evangelium", et per illud significetur adventus Domini, ut ex sequentibus locis constare potest:

- Apud Esaiam,

"Super montem altum ascende tibi, evangelizatrix Zion; extolle cum virtute vocem tuam, evangelizatrix Hierosolyma; .... dic urbibus Jehudae, Ecce Deus vester, ecce Dominus Jehovih in forti venit, et brachium Ejus dominabitur Ipsi; .... sicut Pastor gregem suum pascet" (40:9-11):

quod haec de adventu Domini dicta sint, manifeste patet; inde est quod Zion et Hierosolyma dicantur "evangelizatrices": per "Zionem" intelliguntur omnes qui ab ecclesia caelesti sunt, qui sunt qui in amore in Dominum sunt; quare dicitur, "Ascende in montem altum"; per "montem altum" significatur ille amor (videatur supra, n. 405): per "Hierosolymam" intelliguntur omnes qui ab ecclesia spirituali, qui sunt qui in doctrina genuini veri sunt; quare dicitur "Extolle cum virtute vocem tuam", per quae significatur confessio ex genuinis veris: per "urbes Jehudae", ad quas dicitur quod "Deus vester, Dominus Jehovih in forti venit", significantur doctrinalia ex Verbo, per "urbes" doctrinalia, et per "Jehudam" Verbum: quod Zion et Hierosolyma dicantur "evangelizatrices" ex eo, quod "Evangelium" significet adventum Domini, patet, nam dicitur "Ecce Deus vester, ecce Dominus Jehovih in forti venit": quod judicium facturus sit, et tutaturus illos qui Ipsum agnoscunt, significatur per quod "brachium Ejus dominabitur Ipsi, sicut Pastor gregem suum pascet."

[4] Apud eundem,

"Quam jucundi sunt super montibus pedes evangelizantis, audire facientis pacem, evangelizantis bonum, audire facientis salutem, dicentis Zion, Regnabit ¹ Rex tuus:.... cum oculo ad oculum viderit quod revertatur Jehovah Zionem" ( ² 52:7, 8):

haec quoque dicta sunt de adventu Domini, qui intelligitur per "Regnabit ³ Rex tuus, quum oculo ad oculum viderit quod revertatur Jehovah Zionem"; similiter in sequentibus illius capitis; inde est quod dicatur "evangelizare." (Reliqua illius versus videantur supra, n. 365 [e] , explicata.)

Apud Nahum,

"En super montibus pedes evangelizantis, proclamantis pacem; feriare, Jehudah, festa tua" (2:1 [B.A. 1:15]).

[5] Apud Esaiam,

"Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus; misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem, vinctis, oculis capto, ad proclamandum annum beneplaciti Jehovae, et diem vindictae Deo nostro, ad consolandum omnes lugentes" (61:1, 2):

quod haec de Domino et Ipsius adventu dicta sint, patet apud Matthaeum (5:3, seq.) et apud Lucam (4:16-22); ipse adventus intelligitur per "annum beneplaciti Jehovae", et per "diem vindictae Deo nostro": per "pauperes" quibus Dominus evangelizaturus est, tum per "captivos", "vinctos", et "oculis captos", intelliguntur gentes, qui tales dicuntur quia in ignorantia veri fuerunt ex eo, quod non habuerint Verbum: gentes quoque intelliguntur apud Matthaeum, per

"Pauperes qui audiunt Evangelium" (11:5).

Apud Davidem,

"Cantate Jehovae, benedicite nomini Ipsius, evangelizate de die in diem salutem Ipsius;.... Jehovah quia venit, quia venit ad judicandum terram, judicabit orbem in justitia, et populos in veritate sua" (Psalmuss 96:2, 13):

[6] agnitio et celebratio Domini, cum gaudio cordis propter adventum Ipsius, significatur per "Cantate Jehovae, benedicite nomini Ipsius, evangelizate de die in diem salutem Ipsius"; ipse adventus describitur per "Jehovah venit": quoniam adventus Ipsius est quando ultimum judicium instat, ideo dicitur, "Venit ad judicandum terram, judicabit orbem in justitia, et populos in veritate"; per "terram" intelligitur ecclesia, per "orbem" intelliguntur illi in ecclesia qui in bono charitatis sunt, et per "populos" qui in veris inde: quod adventus Domini sit quando ultimum judicium instat, supra dictum est; tunc enim separabuntur mali a bonis, seu hirci ab ovibus, et mali judicabuntur ad infernum, ac boni ad caelum; hoc quoque significatur per Esaiae verba mox supra, "ad proclamandum diem vindictae Deo nostro, et ad consolandum omnes lugentes"; haec causa est quod ubi de ultimo judicio agitur, etiam dicatur "evangelizare", ut quoque in sequentibus in Apocalypsi,

"Vidi alium angelum volantem in medio caeli, habentem Evangelium aeternum, ad evangelizandum habitantibus super terra, et omni genti et tribui et linguae et populo, dicentem voce magna, Timete Deum, et date Ipsi gloriam, quia venit hora judicii Ipsius" (14:6, 7).

Quod cum finis ecclesiae instat, evangelizabitur adventus Domini, etiam ab Ipso Domino praedicitur, apud Evangelistas,

"Praedicabitur hoc Evangelium regni in toto orbe, in testimonium omnibus gentibus, et tunc veniet finis" ([Matth.] 24:14; Marcus 13:8, 9, 10]).

[7] Quod adventus Domini intelligatur per "evangelizationem" et "Evangelium", constare etiam potest ex sequentibus locis:

- Apud Lucam,

Angelus [dixit] ad Zachariam, "Ego sum Gabriel, stans coram Deo missusque sum ut loquar ad te, et ad evangelizandum tibi hoc" (1:19);

apud eundem,

"Angelus dixit pastoribus, Ne timete, ecce evangelizo vobis gaudium magnum, quod fiet omni populo, quia natus est vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in urbe Davidis" (2:10, 11);

apud eundem,

Quod Johannes evangelizaverit populo de Jesu (3:16-18);

Jesus dixit, "Lex et Prophetae ad Johannem" evangelizantur (16:16); [et alibi, ]

Quod Ipse Dominus evangelizaverit, et quoque discipuli Ipsius, regnum Dei (Matthaeus 4:23; ⁴ cap. 9:35; Marcus 1:15; Luca 7:22; 8:1; 9:1, 2, 6):

per "regnum Dei" intelligitur novum caelum et nova ecclesia a Domino.

[8] Quoniam per "evangelizare" significatur annuntiare adventum Domini, inde per "Evangelium" in supremo sensu significatur Ipse Dominus quoad adventum suum, quoad judicium, et quoad salvationem fidelium, in his locis apud Marcum,

Jesus dixit, "Qui voluerit animam suam servare, perdet eam; qui vero perdiderit animam suam propter Me et propter Evangelium, servabit illam" (8:35; ² 10:29, 30);

Jesus dixit discipulis, "Euntes in universum mundum praedicate Evangelium omni creaturae" (16:15).

V:

1. PRAEFATIO.

Ubi Dominus de consummatione saeculi, quae est ultimum tempus ecclesiae, ¹ coram discipulis loquitur, ad finem praedictionum de successivis statibus ejus quoad amorem et fidem, ² ita dicit:

"Statim post afflictionem dierum istorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellae cadent de caelo, et potentiae caelorum commovebuntur. Et tunc apparebit signum Filii hominis in caelo et tunc plangent omnes tribus terrae: et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum potentia et gloria multa. Et emittet angelos suos cum tuba et voce magna, et congregabunt electos Ipsius a quatuor ventis, ab extremo caelorum usque ad extremum illorum," (Matthaeus 24:29-31).

Qui secundum sensum litterae illa verba intelligunt, non aliter credunt, quam quod omnia illa secundum descriptionem in illo sensu postremo tempore, quod vocatur Ultimum Judicium, eventura sint; ita non solum quod sol et luna obscurabuntur, et quod stellae cadent de caelo, quodque appariturum signum Domini in caelo, et quod visuri Ipsum in nubibus, et simul angelos cum tubis, sed etiam secundum praedictiones alibi, quod totus mundus aspectabilis periturus sit, ac postea novum caelum cum nova terra exstiturum: in hac opinione sunt plerique hodie intra ecclesiam. Sed qui ita credunt, non sciunt arcana quae latent in singulis Verbi; in singulis enim Verbi est sensus internus; in quo non naturalia et mundana, qualia sunt quae in sensu litterae, sed spiritualia et caelestia, intelliguntur; et hoc non modo quoad sensum plurium vocum, sed etiam quoad unamquamvis vocem; ³ Verbum enim conscriptum est per meras correspondentias, ⁴ ob finem ut in singulis sensus internus sit. Qualis ille sensus est, constare potest ex omnibus illis quae de eo sensu in Arcanis Caelestibus dicta et ostensa sunt quae etiam inde collata videantur in explicatione De Equo Albo, de quo in Apocalypsi. Secundum eundem sensum intelligenda sunt quae Dominus in supra allato loco de adventu suo in nubibus caeli locutus est; per "solem" ibi, qui obscurabitur, significatur Dominus quoad amorem; ⁵ per "lunam" Dominus quoad fidem; ⁶ per "stellas" cognitiones boni et veri, seu amoris et fidei; ⁷ per "signum Filii hominis in caelo," apparitio Divini veri； per "tribus terrae" quae plangent, omnia veri et boni, seu fidei et amoris； ⁸ per "adventum Domini in nubibus caeli cum potentia et gloria," praesentia Ipsius in Verbo, et revelatio, ⁹ per "nubes" significatur Verbi sensus litterae, ¹⁰ et per "gloriam Verbi sensus internus; ¹¹ per "angelos cum tuba et voce magna" significatur caelum unde Divinum verum. ¹² Inde constare potest, quod per illa verba Domini intelligatur, quod in fine ecclesiae, quando amplius non amor et inde non fides, Dominus aperturus Sit Verbum quoad sensum ejus internum, et quod revelaturus arcana caeli: arcana, quae in nunc sequentibus revelantur, sunt de Caelo et de Inferno, et simul de Vita hominis post mortem. Homo ecclesiae hodie vix aliquid novit de caelo et de inferno, nec de vita sua post mortem, tametsi omnia descripta exstant in Verbo; immo etiam multi, qui intra ecclesiam nati sunt, negant illa, dicentes corde suo, "Quis inde venit et narravit?" Ne itaque tale negativum, quod imprimis regnat apud illos qui multa e mundo sapiunt, etiam inficiat et corrumpat simplices corde et simplices fide, datum est mihi una esse cum angelis, et loqui cum illis sicut homo cum homine, et quoque videre quae in caelis, tum quae in infernis, et hoc per tredecim annos; ita nunc illa ex Visis et Auditis describere; sperans sic ignorantiam illustrari, et incredulitatem dissipari. Quod hodie immediata talis revelatio existat, est quia illa est quae per adventum Domini intelligitur.

(EX ARCANIS CAELESTIBUS.)

V: