4172. Ik heb het schadeloos gesteld; dat dit betekent dat daaruit het goede voortkwam, staat vast uit de betekenis van schadeloos stellen, namelijk vergoeden, hier het goede daaruit. Met het boze van de schuld en met het boze dat niet van de schuld is, die worden aangeduid door het lijk en het verscheurde, waarover hiervoor, is het als volgt gesteld: het boze van de schuld of het boze dat de mens zich door het daadwerkelijke leven heeft aangewend en ook met het denken tot aan het geloof en de overreding toe heeft bevestigd, kan niet verbeterd worden, maar dit blijft tot in het eeuwige; maar het boze dat niet van de schuld is en dat de mens niet met het denken bevestigd en waartoe hij zich niet van binnen overreed heeft, blijft weliswaar, maar kleeft slechts in de uiterlijke dingen, want het dringt niet tot de innerlijke dingen door en het verdraait de innerlijke mens niet; zodanig is het boze waardoor het goede komt, want de innerlijke mens, die nog niet is aangedaan en instemt, kan het in de uiterlijke mens als het boze zien en zo kan het verwijderd worden; en omdat de innerlijke mens het kan zien, kan hij daardoor dan tevens het goede helderder zien, want vanuit het tegenovergestelde verschijnt het goede helderder dan vanuit het niet tegenovergestelde en ook wordt hij daarna op meer voelbare wijze door het goede aangedaan; dit nu is het wat wordt verstaan onder het goede daaruit.