Iz Swedenborgovih djela

 

De Praeceptis Decalogi #1

  
/ 1  

1. DE PRAECEPTIS DECALOGI

ARTICULUS PRIMUS

QUOD POSTQUAM ULTIMUM JUDICIUM PERACTUM EST, NOVA ECCLESIA PROMISSA SIT, QUAE INTELLIGITUR PER NOVAM HIEROSOLYMAM IN APOCALYPSI

1. Explicetur 1 Cap. 21 a Vers. 1 ad finem. Tum Cap. 22:1-5.

2. Ex Verbo alibi, quod per Hierosolymam intelligatur Ecclesia, ut in sequentibus locis.

Esajas 1:1; 2:1 2 ; 3:8 3 ; 5:3 4 ; 7:1; 10:10-11, 12, 32; 22:10; 31:5; 33:20; 36:2, 7, 20; 37:10, 32; 40:[2]; 5 41:27; 44:26, 28; 52:[9] 6 ; 62:1, 7; 64:10 7 ; 65:18; 66:10, 20; 27:13 8 ; 30:19; 2:3; 3:1; 4:3; 24:23; 28:14; 31:9; 65:19; 66:13; 5:3; 8:14; 22:21; 40:9; 51:17; 52:1-2; 62:6.

Filia Hierosolymae Lament. 2:13, 15; Mich. 4:8; Zeph. 3:14; Sach. 9:9.

Jeremias 1:3, 15; 2:2; 3:17; 4:3, 10-11; 5:1; 6:1; 7:17, 34; 9 8:5; 9:11 10 ; 11:6, 13; 13:9; 14:2, 16; 17:19, 21, 26, 27; 19:7, 13; 22:19; 23:14, 15; 24:[8] 11 ; 25:18; 26:18 12 ; 27:3, 20, 21; 29:2; 32:2, 44; 33:10, 13, 16; 34:19; 35:11; 36:9; 37:5, 12; 38:28; 39:8; 40:1; 44:2, 6, 9, 13, 17, 21; 51:50; 52:12, 13, 14; 4:16; 6:6; 34:1, 7, 19 13 ; 52:4; 27:18 14 ; 29:25; 34:8; 35:11; 24:1; 27:20; 29:1, 2, 4, 20; 4:5; 15:4; 34:6; 52:1, 3; 4:4; 8:1; 11:2, 9, 12; 13:13; 17:20, 25; 18:11; 19:3; 25:2; 32:32; 35:13, 17; 42:18; 4:14; 6:8; 52:29 15 ; [] 13:27; 15:5.

Threni 1:7, 8, 17; 2:10; 4:12.

Ezechiel 4:1, 7; 5:5; 8:3; 9:4, 8; 13:16; 14:22; 16:2-3; 17:12; 21:2, 20, 22 16 ; 22:19; 23:4; 33:21; 36:38; 24:2; 26:2; 4:16; 12:10; 11:15; 12:19; 15:6.

Daniel 1:1; 6:10 17 ; 9:2, 12, 16, 25; 5:2, 3; 9:7.

Joel 3:1, 6, 16-17, 20 18 ;

Amos 2:5; 1:2.

Obad. 1:11, 20.

Michah 1:1, 5, 9, 12; 3:10, 12; 4:2.

Sacharias 1:12, 14, 16-17, 19 19 ; 2:2, 4, 12 20 ; 3:2 21 ; 7:7; 8:3-4, 8, 15; 12:2-3, 6; 14:4, 10-11, 17; 12:2, 9; 14:2, 12, 16; 14:8, 14 22 ; [ ] 9:10; 8:22; 12:6, 11; 14:21; [ ] 12:5, 7-8, 10; 13:1.

Malachias 3:4; 2:11.

Zephanias 1:4, 12; 3:16.

David Ps. 51:18 23 ; 79:1, 3; 122:3, 6; 125:2 24 ; 128:5; 137:6, 7; 147:2; 68:29 25 ; 135:21; [ ] 102:21 26 ; 116:19; 122:2; 137:5 27 ; 147:12.

3. Aliquid de praecedentibus in Apocalypsi, ut de dracone et bestia coccinea; et de interitu illorum.

4. De Ultimo Judicio, quod descriptum, et quod porro describendum sit.

5. Cur nova Ecclesia instauratur, quando ultimo Judicium peractum est.

6. Quod non prius, [ex] causa, ne prophanentur sancta.

7. Quod promissum tunc quod sensus spiritualis Verbi detegendus: et quod Solus Dominus [sit] Verbum.

8. De adventu Ipsius tunc.

9. Quod ideo apertum mihi coelum sit.

ARTICULUS IINDUS. QUOD NUNC FINIS ECCLESIAE SIT, ET QUOD HODIE APUD PAUCOS ALIQUA RELIGIO

1. Quod non sciatur de Domino, quod sit solus Deus, qui regit coelum et terram; ita quod sit Deus Unus persona et essentia, in quo Trinitas: cum tamen omnis religio fundatur super cognitione Dei, ac Ipsius adoratione et cultu.

2. Quod non sciatur quod Fides non aliud sit quam Veritas: et quod non sciatur, num 28 hoc quod vocant fidem sit veritas vel non; desumantur quaedam ex opusculo de Domino.

- Quod fides hodierna sit, dicatur quae..., tum quod justificationis gradus; quod num veritates sint, concludi potest ex sequentibus.

- Quod si haec fides, non opus veritatibus nec opus charitate, 29 et ne quidem cognitione 30 illarum.

- Quod non sciatur quid charitas.

- Quod non sciatur malum et bonum.

ARTICULUS III. QUOD OMNIS HOMO SIT HOMO POST MORTEM, ET QUOD TUNC SIT SUUS AMOR, ET QUOD AMOR EJUS SIT VITA, QUAE UNUMQUEMVIS MANET IN AETERNUM

1. Quod unusquisque exploratur post mortem qualis ejus amor est.

2. Quod unusquisque spiritus sit sua affectio.

3. Quod universum Coelum distinctum sit in societates secundum affectionum varietates, et universum infernum secundum cupiditatum varietates.

4. Quod qualis affectio hominis, talis ei cogitatio.

ARTICULUS IV. QUOD DIABOLUS APUD HOMINEM HABITET IN EJUS VITAE MALIS, AC DOMINUS IN EJUS VITAE BONIS

ARTICULUS VTUS. QUOD FUGERE MALA SIT FACERE BONUM, ET QUOD HOC SIT IPSA RELIGIO

1. Aliqua de pugnis et tentationibus.

2. Quod fugere mala non aliud sit quam fugare diabolum, et quod quantum homo id facit, conjungatur Domino, et aperiatur coelum, et quod tamdiu [non] sit in inferno.

ARTICULUS VITUS. QUOD HOMO QUI FUGIT MALA QUIA PECCATA SUNT, FIDEM HABEAT, ET TANTUM FIDEI QUANTUM FUGIT

Quod sint vera fidei et non vitae; quod quantum vera vitae fiant vitae, tantum vera fidei 31 fiant fidei, et quod ne hilum plus aut minus.

Enumerentur vera fidei, quae alioquin sunt scientia 32 et non fides.

De Anglorum oratione ante sanctam coenam, et de Suecorum [ea] etiam, tum ex obotfardigas forhinder. 33

Quod ideo binae tabulae sint, et vocatae foedus; quod quantum una fit ab homine, tantum aperitur altera.

ARTICULUS VII. QUOD DECEM PRAECEPTA DECALOGI CONTINEANT OMNIA RELIGIONIS IN SUMMA

1. De Sanctitate decalogi plura.

Recapitulatio

Septem articulorum [recapitulatio], et quod a nullo negari possit, quin ipsa religio sint.

Bilješke:

1. The Manuscript has Explicatur fortasse

2. The Manuscript has Cap. IV:8 III:1. Cap. II:1. ut primum scriptum; pro III:1. legit J. F. I. Tafel's edition IX:1.

3. The Manuscript has IV:8.

4. The Manuscript has V:4.

5. XXXVII:10, 32. XL:[2]. ubi Manuscript XXXVII:10.32.40.

6. XLIV:26, 28. LII:[9]. ubi Manuscript XLIV:26.25.52.

7. sic designatum in multis versionibus; sed LXIV:9 alibi in libris auctoris theologicis, ut et Schmidt

8. The Manuscript has XXVII:30.

9. The Manuscript has VII:17.24. ut videtur

10. sic designatum in multis versionibus; sed IX:10 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

11. XXIII:14, 15. XXIV:[1, 8]. ubi Manuscript XXIII:14.15.24.

12. The Manuscript has XXVI:28.

13. The Manuscript has XXXIV:1.7.39.

14. The Manuscript has XXVII:28.

15. The Manuscript has VII:29.

16. sic designata in multis versionibus; sed XXI:7, 25, 27 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

17. sic designatum in multis versionibus; sed VI:11 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

18. sic designata in multis versionibus; sed IV:1, 6, 16, 17, 20 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

19. sic designata in multis versionibus; sed I:12, 14, 16, 17. II:2 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

20. sic designata in multis versionibus; sed II:6, 8, 16 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

21. The Manuscript has 16. superscriptum est, quasi ut III:2. in III:2.16. emendaret; sed III:16 non in ulla versione datur

22. The Manuscript has XIV:14.8.14.

23. sic designata in quibusdam versionibus; sed LI:20 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt; the Manuscript has LI:15.

24. The Manuscript has CXXV:8. sed qui versus non in ulla versione datur

25. sic designata in quibusdam versionibus; sed LXVIII:30 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

26. The Manuscript has CXXXVII:3.

27. sic designata in quibusdam versionibus; sed CII:22 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt.

28. The Manuscript has quod.

29. The Manuscript has chari- / te.

30. The Manuscript has cognitio.

31. The Manuscript has fidei fidei.

32. sunt scientia ubi Manuscript sutnscientia aut sunscientia.

33. obotfardigas forhinder, voces Suecanae, per quas intelligitur appendix memorialis in Suecia omnibus libris psalmorum inserta, quae vocabatur "Impedimenta seu Offendicula Impoenitentium" (DP 258:5), etiam "Obstacula Impoenitentium" (AE 885:5), sed quae post 1819 omissa est (secundum John E. Elliott in Small Theological Works and Letters, Swedenborg Society, London, 1975, pp. 82, 83).

  
/ 1  

Biblija

 

Jeremias 4:3

Studija

       

3 Hæc enim dicit Dominus viro Juda et Jerusalem : Novate vobis novale, et nolite serere super spinas.

Biblija

 

Jeremias 52

Studija

   

1 Filius viginti et unius anni erat Sedecias cum regnare cœpisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem. Et nomen matris ejus Amital, filia Jeremiæ, de Lobna.

2 Et fecit malum in oculis Domini, juxta omnia quæ fecerat Joakim,

3 quoniam furor Domini erat in Jerusalem et in Juda, usquequo projiceret eos a facie sua : et recessit Sedecias a rege Babylonis.

4 Factum est autem in anno nono regni ejus, in mense decimo, decima mensis, venit Nabuchodonosor rex Babylonis, ipse et omnis exercitus ejus, adversus Jerusalem : et obsederunt eam, et ædificaverunt contra eam munitiones in circuitu.

5 Et fuit civitas obsessa usque ad undecimum annum regis Sedeciæ.

6 Mense autem quarto, nona mensis, obtinuit fames civitatem, et non erant alimenta populo terræ.

7 Et dirupta est civitas, et omnes viri bellatores ejus fugerunt, exieruntque de civitate nocte, per viam portæ quæ est inter duos muros, et ducit ad hortum regis, Chaldæis obsidentibus urbem in gyro, et abierunt per viam quæ ducit in eremum.

8 Persecutus est autem Chadæorum exercitus regem, et apprehenderunt Sedeciam in deserto quod est juxta Jericho : et omnis comitatus ejus diffugit ab eo.

9 Cumque comprehendissent regem, adduxerunt eum ad regem Babylonis in Reblatha, quæ est in terra Emath, et locutus est ad eum judicia.

10 Et jugulavit rex Babylonis filios Sedeciæ in oculis ejus, sed et omnes principes Juda occidit in Reblatha.

11 Et oculos Sedeciæ eruit, et vinxit eum compedibus, et adduxit eum rex Babylonis in Babylonem, et posuit eum in domo carceris usque ad diem mortis ejus.

12 In mense autem quinto, decima mensis, ipse est annus nonusdecimus Nabuchodonosor regis Babylonis, venit Nabuzardan, princeps militiæ, qui stabat coram rege Babylonis, in Jerusalem,

13 et incendit domum Domini, et domum regis, et omnes domos Jerusalem, et omnem domum magnam igni combussit :

14 et totum murum Jerusalem per circuitum destruxit cunctus exercitus Chaldæorum, qui erat cum magistro militiæ.

15 De pauperibus autem populi et de reliquo vulgo, quod remanserat in civitate, et de perfugis qui transfugerant ad regem Babylonis, et ceteros de multitudine transtulit Nabuzardan, princeps militiæ.

16 De pauperibus vero terræ reliquit Nabuzardan, princeps militiæ, vinitores et agricolas.

17 Columnas quoque æreas quæ erant in domo Domini, et bases, et mare æneum, quod erat in domo Domini, confregerunt Chaldæi, et tulerunt omne æs eorum in Babylonem,

18 et lebetes, et creagras, et psalteria, et phialas, et mortariola, et omnia vasa ærea quæ in ministerio fuerant, tulerunt :

19 et hydrias, et thymiamateria, et urceos, et pelves, et candelabra, et mortaria, et cyathos, quotquot aurea, aurea, et quotquot argentea, argentea, tulit magister militiæ :

20 et columnas duas, et mare unum, et vitulos duodecim æreos qui erant sub basibus quas fecerat rex Salomon in domo Domini. Non erat pondus æris omnium horum vasorum.

21 De columnis autem decem et octo cubiti altitudinis erant in columna una, et funiculus duodecim cubitorum circuibat eam : porro grossitudo ejus quatuor digitorum, et intrinsecus cava erat.

22 Et capitella super utramque ærea : altitudo capitelli unius quinque cubitorum, et retiacula et malogranata super coronam in circuitu, omnia ærea : similiter columnæ secundæ, et malogranata.

23 Et fuerunt malogranata nonaginta sex dependentia : et omnia malogranata centum, retiaculis circumdabantur.

24 Et tulit magister militiæ Saraiam sacerdotem primum, et Sophoniam sacerdotem secundum, et tres custodes vestibuli :

25 et de civitate tulit eunuchum unum, qui erat præpositus super viros bellatores : et septem viros de his qui videbant faciem regis, qui inventi sunt in civitate : et scribam principem militum, qui probabat tyrones : et sexaginta viros de populo terræ, qui inventi sunt in medio civitatis.

26 Tulit autem eos Nabuzardan magister militiæ : et duxit eos ad regem Babylonis in Reblatha :

27 et percussit eos rex Babylonis, et interfecit eos in Reblatha in terra Emath : et translatus est Juda de terra sua.

28 Iste est populus quem transtulit Nabuchodonosor : in anno septimo, Judæos tria millia et viginti tres :

29 in anno octavodecimo Nabuchodonosor, de Jerusalem animas octingentas triginta duas :

30 in anno vigesimo tertio Nabuchodonosor, transtulit Nabuzardan magister militiæ animas Judæorum septingentas quadraginta quinque. Omnes ergo animæ, quatuor millia sexcentæ.

31 Et factum est in trigesimo septimo anno transmigrationis Joachin regis Juda, duodecimo mense, vigesima quinta mensis, elevavit Evilmerodach rex Babylonis, ipso anno regni sui, caput Joachin regis Juda, et eduxit eum de domo carceris.

32 Et locutus est cum eo bona, et posuit thronum ejus super thronos regum qui erant post se in Babylone.

33 Et mutavit vestimenta carceris ejus, et comedebat panem coram eo semper cunctis diebus vitæ suæ.

34 Et cibaria ejus, cibaria perpetua dabantur ei a rege Babylonis, statuta per singulos dies, usque ad diem mortis suæ, cunctis diebus vitæ ejus.