4. Het Woord is heilig ten aanzien van de lettergrepen en de halen.

14. Eens werd tot mij [Emanuel Swedenborg] vanuit de hemel een blaadje papier gezonden waarop Hebreeuwse letters gegrift waren, maar geschreven zoals bij de Oudsten, bij wie de letters, die heden voor een zeker deel rechtlijnig zijn, destijds gebogen waren met zich omhoog richtende horentjes. De engel die bij mij was, zei dat hij volledige zinnen wist vanuit de letters zelf, en dat elke letter haar zin had, die zij kenden vanuit de bogen der lijnen in elke willekeurige letter, verder kenden zij het onderwerp vanuit de letter zelf. Hij ontvouwde mij toen wat - [A] betekende, en wat - [H], en wat die letters van elkander gescheiden, en wat verbonden betekenden; verder dat - [H], die in ---- [JHWH] is en die werd toegevoegd aan de naam van Abraham en van Sarah, het oneindige en eeuwige betekende. [de Hebreeuwse tekens kunnen helaas niet in deze elektronische uitgave worden weergegeven - red.]

Aldus is het Woord op vele plaatsen geschreven, zodat, wanneer het door een Jood of door een Christen in de Hebreeuwse tekst wordt gelezen, in de derde hemel wordt geweten wat de letters zelf betekenen. Want de engelen van de derde hemel hebben het Woord in zulke letters samen geschreven, en zij lezen dat volgens de letters. Zij zeiden dat in de vanuit de letters uitgetrokken zin, het Woord uitsluitend over de Heer alleen handelt. De oorzaak is dat de buigingen in de letters hun oorsprong trekken vanuit de hemelse invloed, waarin de engelen van de derde hemel zijn, meer dan de overigen. Daarom zijn die engelen vanuit het hun ingeënte, bedreven in dat schrift, omdat zij in de hemelse orde zijn en geheel volgens die leven. Zij ontvouwden ook voor mij de zin van het Woord in Psalm 32:2, vanuit de letters of lettergrepen alleen, en zij zeiden dat haar zin kort samengevat was, dat de Heer ook barmhartig is voor hen die boosdoen. Zij voegden daaraan toe dat de klinkers daar zijn voor de klank, die overeenstemt met de aandoening, en dat zij de klinkers I en E niet kunnen uitspreken, maar voor I spreken zij uit U of UI, en voor E spreken zij uit EU, en dat de klinkers A, O, en OE bij hen in gebruik zijn, omdat die klinkers een volle klank geven, maar I en E een strakke klank. Voorts dat zij niet, enige meeklinkende letters hard uitdrukken maar zacht, en dat scherpe letters als -- [DH] en -- [QH] en andere niets bij hen betekenen tenzij wanneer zij ze uitspreken met een zachte klank, en dat dit de oorzaak is dat de meeste scherpe letters ook van binnen gepunctueerd zijn, hetgeen betekent dat zij met een zachte klank moeten worden uitgedrukt. Zij voegden daaraan toe, dat de scherpte in de letters wel in gebruik is in de geestelijke hemel, omdat zij daar in de ware dingen zijn, en door de ware dingen in het verstand; maar in de hoogste hemel zijn allen in het goede der liefde en daaruit in de wijsheid, en het ware laat het scherpe toe, het goede echter niet. Vanuit deze dingen kan vaststaan wat het betekent dat de Heer zegt, dat niet één jota, één haal, noch één horentje van de Wet zal voorbijgaan [Mattheus 5:18 en Lukas 16:17]. Vanuit deze dingen blijkt ook, dat het uit de Goddelijke Voorzienigheid is geschied, dat alle letters van het Woord in de Hebreeuwse tekst door de Masoreten werden geteld.

9025. En een man zijn genoot zal geslagen hebben met een steen of met een vuist; dat dit betekent de verzwakking van één ware vanwege enig wetenschappelijk of algemeen ware, staat vast uit de betekenis van slaan, te weten kwetsen, nrs. 7136, 7147, 9007, hier verzwakken, omdat het handelt over de waarheden vanuit de wetenschappelijke dingen; uit de betekenis van de steen, namelijk het ware, nrs. 643, 1298, 3720, 3769, 3771, 3773, 3789, 3798, 6426, 8941; dat dit het ware in het laatste van de orde is, dat wil zeggen, in het natuurlijke, dus het wetenschappelijke, nr. 8609; en uit de betekenis van de vuist, namelijk het algemene ware, want met de hand wordt de macht aangeduid die van het ware is, nrs. 3091, 4931, 7188, 7189; vandaar wordt met de vuist de volle macht uit het algemeen ware aangeduid; datgene wordt het algemeen ware genoemd, wat aanvaard is en overal geldt; vandaar is slaan met de vuist, slaan met volle kracht en macht, in de geestelijke zin door de waarheden die vanuit het goede zijn en in de tegengestelde zin door de valsheden die vanuit het boze zijn.

Bij Jesaja: ‘Zie, tot twist en redetwist vast gijlieden, om met de vuist der boosheid te slaan’, (Jesaja 58:4); slaan met de vuist der boosheid, voor uit volle kracht door de valsheden vanuit het boze.

Wat het is, enig ware van de Kerk te verzwakken door een wetenschappelijk of algemeen ware, zal worden ontvouwd.

Onder de wetenschappelijk ware dingen worden verstaan die waarheden die vanuit de letterlijke zin van het Woord zijn; de algemene waarheden daaruit zijn die welke zijn aanvaard bij het gewone volk en vandaar in de gewone spreektaal.

Er zijn zeer veel van zulke waarheden en zij gelden met veel kracht; maar de letterlijke zin van het Woord is voor de eenvoudigen, voor hen die worden ingewijd in de innerlijke waarheden van het geloof en voor hen die de innerlijke dingen niet vatten, want die is volgens de schijn voor de innerlijke mens, dus volgens het bevattingsvermogen.

Vandaar komt het, dat daar meermalen teksten verschijnen die oneender zijn en als het ware met elkaar in tegenspraak, zoals bijvoorbeeld, dat de Heer in verzoeking leidt en elders dat Hij niet daarin leidt; dat het de Heer berouwt en elders dat het Hem niet berouwt; dat de Heer uit toorn en ontsteking handelt en elders dat Hij uit zuivere mildheid en barmhartigheid handelt; dat de zielen voor het gerecht worden gedaagd terstond na het overlijden en elders dat het is ten tijde van het Laatste Oordeel, enzovoort.

Zulke teksten worden, omdat zij uit de letterlijke zin van het Woord zijn, wetenschappelijke waarheden genoemd en zij verschillen van de waarheden van het geloof die van de leer van de Kerk zijn; deze immers rijzen daaruit op door ontvouwing; want wanneer zij worden ontvouwd wordt de mens van de Kerk onderricht dat ter wille van het bevattingsvermogen en volgens de schijn op die wijze in het Woord is gesproken; vandaar ook komt het, dat de leren van de Kerk in zeer vele dingen afwijken van de letterlijke zin van het Woord; men moet weten dat het de ware leer van de Kerk is die hier in de innerlijke zin wordt genoemd, want in de innerlijke zin zijn de waarheden zodanig als de engelen in de hemel hebben.

Onder de priesters en onder de mensen van de Kerk, zijn er die de waarheden van de Kerk onderwijzen en aanleren vanuit de letterlijke zin van het Woord en er zijn er die ze onderwijzen en aanleren uit de leer vanuit het Woord, die de leer van het geloof van de Kerk wordt genoemd.

Dezen verschillen zeer van eerdergenoemden in doorvatting, maar door het gewone volk kunnen zij niet worden onderscheiden, omdat beiden vanuit het Woord bijna eender spreken; maar zij die alleen de letterlijke zin van het Woord onderwijzen en aanleren, zonder de leer van de Kerk als regelaarster, vatten niet dan alleen die dingen die van de natuurlijke of uiterlijke mens zijn, maar zij die het doen vanuit de ware leer die uit het Woord is, verstaan ook de dingen die van de geestelijke of innerlijke mens zijn.

De oorzaak hiervan is, dat het Woord in de uiterlijke of letterlijke zin natuurlijk is, maar in de innerlijke zin geestelijk; de eerstgenoemde zin wordt in het Woord een wolk genoemd, laatstgenoemde echter de heerlijkheid in de wolk, nrs. 5922, 6343, 6752, 8106, 8781.

Hieruit nu kan vaststaan wat er wordt verstaan onder de redetwist bij zichzelf over de waarheden en onder de verzwakking van één ware vanwege enig wetenschappelijk of algemeen ware; het wetenschappelijk en algemeen ware is, zoals gezegd, het ware vanuit de letterlijke zin van het Woord, dat, omdat het oneender en naar de schijn met zichzelf als het ware in tegenspraak is, niet anders kan dan soms de geestelijke waarheden die van de leer van de Kerk zijn, verzwakken; en deze worden verzwakt wanneer het denken vanwege de met elkaar in strijd zijnde plaatsen in het Woord in twijfel komt.

Over deze staat ten aanzien van de waarheden van het geloof bij de mens wordt hier in de innerlijke zin gehandeld.