5938. Zeg tot uw broers; dat dit betekent ten aanzien van de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, namelijk dat er doorvatting is, staat vast uit de uitbeelding van de broers van Jozef, namelijk de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, nrs. 5403, 5419, 5458, 5512. Hier nodigt Farao de zonen van Jakob uit om in Egypte te komen met de kleine kinderen en de vrouwen en om hun vader met hen mee te brengen, want Farao zegt: Zeg tot uw broers: Doet dit en neemt uw vader; en neemt u uit het land van Egypte voertuigen voor uw kleine kinderen en voor uw vrouwen; en draagt uw vader, en komt. Jozef echter nodigt vlak hiervoor zijn vader uit en zijn broers niet anders dan zoals tot de vader behorend; hij zegt immers: Klimt op tot mijn vader en zeg tot hem: Daal neder tot mij, blijf niet staan; en gij zult wonen in het land Gosen en gij zult dicht bij mij zijn, gij en uw zonen en de zonen van uw zonen en al wat gij hebt; haast u en doet mijn vader hierheen nederdalen. De oorzaak waarom Farao de zonen van Jakob uitnodigde en Jozef de vader, blijkt niet dan alleen vanuit de innerlijke zin; en deze is dat het natuurlijke in het algemeen, dat door Farao wordt uitgebeeld, een directe verbinding heeft met de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, die worden uitgebeeld door de zonen van Jakob; vandaar komt het dat Farao over hen spreekt; maar het innerlijk hemelse, dat door Jozef wordt uitgebeeld, heeft niet directe verbinding met de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, die de zonen van Jakob zijn, maar door het geestelijk goede, dat hun vader Israël is; vandaar komt het dat Jozef over de vader spreekt.

120. FROM THE ARCANA COELESTIA.

They who do not know that all things in the universe have relation to truth and good, and to the conjunction of both, that anything may be produced, do not know that all things of the church have relation to faith and love, and to the conjunction of both, that the church may be with man (n. 7752-7762, 9186, 9224). All things in the universe, which are according to Divine order have relation to good and truth, and to their conjunction (n. 2452, 3166, 4390, 4409, 5232, 7256, 10122, 10555). Truths are of faith and goods are of love (n. 4352, 4997, 7178, 10367). This is the reason that good and truth have been treated of in this doctrine; wherefore from what has been adduced, it may be concluded respecting faith and love; and it may be known what their quality is when they are conjoined, and what it is when they are not conjoined, by putting love in the place of good, and faith in the place of truth, and making applications accordingly.

They who do not know that each and all things in man have relation to the understanding and will, and to the conjunction of both, in order that man may be man, do not know clearly that all things of the church have relation to faith and love, and to the conjunction of both, in order that the church may be with man (n. 2231, 7752-7754, 9224, 9995, 10122). Man has two faculties, one of which is called the understanding and the other the will (n. 641, 803, 3623, 3539). The understanding is designed for receiving truths, thus the things of faith; and the will for receiving goods, thus the things of love (n. 9300, 9930, 10064). This is the reason why the will and the understanding have been also treated of in this doctrine; for from what has been adduced, conclusions may be drawn respecting faith and love, and it may be known what their quality is when they are conjoined, and what it is when they are not conjoined, by thinking of love in the will, and faith in the understanding.

They who do not know that man has an internal and an external, or an internal and an external man, and that all things of heaven have relation to the internal man, and all things of the world to the external, and that their conjunction is like the conjunction of the spiritual world and the natural world, do not know what spiritual faith and spiritual love are (n. 4392, 5132, 8610). There is an internal and an external man, and the internal is the spiritual man, and the external the natural (n. 978, 1015, 4459, 6309, 9701-9709). Faith is so far spiritual, thus so far faith, as it is in the internal man; and love likewise (n. 1594, 3987, 8443). And so far as the truths which are of faith are loved, so far they become spiritual (n. 1594, 3987). This is the reason why the internal and the external man have been treated of, for from what has been adduced, conclusions may be drawn respecting faith and love, what their quality is when they are spiritual, and what when they are not spiritual; consequently how far they are of the church, and how far they are not of the church.