14
Si autem obtuleris munus primarum frugum tuarum Domino de spicis adhuc virentibus, torrebis igni, et confringes in morem farris, et sic offeres primitias tuas Domino,
Leviticus 2:14
Arcana Coelestia #10137
10137. ‘Et libamen quadrantis hinis vini’: quod significet verum spirituale quantum ad conjunctionem, constat ex significatione ‘vini’ quod sit verum, de qua n. 1071, 1798, 6377, hic verum spirituale correspondens bono spirituali ex caelesti, quod per ‘similam mixtam oleo’, de qua mox supra n. 10136, significatur; nam in Verbo ubi agitur de bono etiam agitur de vero, et quidem de vero ejusdem generis ex quo bonum, ex causa quia omnia et singula in caelo, et quoque in mundo, se referunt ad bonum et ad verum, et ad utrumque ut sint aliquid, nam bonum absque vero non est bonum, et verum absque bono non est verum, videantur citata n. 9263, 9314; inde est quod cum offerebatur minhah, quae erat panis, 1 2 offerretur etiam libamen quod erat vinum; similiter in Sancta Cena; inde est quod per ‘libamen vini’ hic intelligatur verum correspondens bono quod per minham, de qua mox supra, significatur; et ex significatione ‘quadrantis hinis’ quod sit quantum satis ad conjunctionem, de qua mox supra n. 10136.
[2] Quisque videre potest quod per minham, quae erat panis, et per libamen, quod erat vinum, non mere panis et vinum intelligatur, sed quod aliquid Ecclesiae et caeli, ita spiritualia et caelestia, quae sunt caeli et Ecclesiae 3 ; ad quid alioquin fuisset, super ignem altaris mittere panem et vinum? an hoc gratum fuisset Jehovae, seu an hoc Ipsi odor quietis, ut dicitur 4 ? et an hoc potuisset expiare hominem? qui sancte cogitat de Verbo, non cogitare potest quod tale terrestre beneplaceret Jehovae nisi altius et interius Divinum inesset; qui credit quod Verbum Divinum sit et spirituale ubivis, credere omnino debet quod in singulis ibi lateat arcanum caeli; sed quod hactenus non notum fuerit ubinam id arcanum latet, est causa quia non notum fuit quod sensus internus, qui spiritualis et Divinus, sit in singulis ibi; et quod angeli sint apud unumquemvis hominem, qui percipiunt cogitata ejus 5 , et Verbum, cum ab illo legitur, spiritualiter capiunt, et quod per illos a Domino sanctum tunc influat, et sic quod per illos conjunctio caeli sit cum homine, proinde conjunctio Domini per caelos cum illo; ob illam causam tale Verbum homini datum est, per quod ita 6 prospici potest ejus saluti a Domino, et non aliter.
[3] Quod ‘minhah’ quae panis, significet bonum amoris, et quod ‘libamen’, quod vinum, significet bonum fidei, et quod ita percipiantur 7 ab angelis, constare potest ab omnibus illis quae de minhah et de libamine memorantur in Verbo, ut apud Joelem,
Excisa est minhah et libamen e 8 domo Jehovae; luxerunt sacerdotes ministri Jehovae, devastatus est ager, luxit terra, quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum, vitis exaruit, et ficus languet; ejulate, ministri altaris 9 , quia prohibita est e domo Dei vestri 10 minhah et libamen; quia propinquus est dies Jehovae, et sicut devastatio a Schaddai venit, 1:9-15;
agitur ibi de ultimo tempore Ecclesiae, quando ibi non amplius est bonum amoris et verum fidei, quod 11 significatur per quod ‘propinquus 12 dies Jehovae, et sicut devastatio a Schaddai venit’;
[4] inde patet quod per minham et libamen, quae excisa e domo Jehovae, per agrum qui devastatus, per terram quae luget, per frumentum quod etiam devastatum, per mustum quod exaruit, per oleum quod languet, et quod per vitem et ficum, significentur talia quae sunt Ecclesiae et caeli; quid autem significant docet sensus internus; inde 13 patet quod per ‘agrum’ significetur Ecclesia quoad receptionem veri, videatur n. 3766, 4982, 7502, 7571, 9295, per ‘terram’ Ecclesia quoad bonum, citata n. 9325, per ‘frumentum’ 14 omne bonum Ecclesiae, n. 5295, 5410, 5959, per ‘mustum’ omne verum Ecclesiae, n. 3580, per ‘oleum’ bonum amoris, n. 4582, 4638, 9780, per ‘vitem’ bonum Ecclesiae spiritualis interius, n. 5113, 6376, 9277, 15 per ‘ficum’ bonum 16 exterius, n. 217, 4231, 5113; inde patet quod ‘minhah et libamen’ sint cultus ex bono amoris et ex bono fidei:
[5] apud Malachiam, Minham non acceptabo e manibus vestris; nam ab ortu solis usque ad occasum ejus magnum nomen Jehovae inter gentes; et in omni loco suffitus allatus nomini Meo, et minhah munda, 1:10, 11;
quod nec ibi per ‘minham’ intelligatur minhah, nec per ‘suffitum’ suffitus, patet, nam agitur de Ecclesia apud gentes, apud quas tamen non minhah; dicitur enim 17 , Ab ortu solis ad occasum ejus magnum nomen Jehovae inter gentes, et 18 in omni loco minhah munda et suffitus 19 ; quod ‘suffitus’ sit adoratio ex bono fidei, videatur n. 9475:
[6] similiter apud Davidem,
Acceptae sunt 20 preces meae, suffitus coram Te, sublatio manuum mearum, minhah vesperae, Ps. 141:2;
[7] ‘minhah vesperae’ est bonum amoris in externo homine:
apud Esaiam,
Incaluistis in diis sub omni arbore viridi, etiam illis effudisti libamen; ascendere fecisti munus, offers munus regi in oleo; et multiplicas aromata tua; ac humilias te ad infernum, 57:5, 6, 9; agitur ibi de cultu ex malis et falsis quae ab inferno; ‘dii’ in sensu interno sunt falsa, nam qui coluerunt alios deos, quidem nomine vocabant illos, sed usque erant falsa ex malis quae colebant; 21 quod dii alieni in Verbo sint 22 falsa, videatur n. 4402 fin. , 8941; ‘arbor viridis’ est omne perceptivum, 23 cognitivum, et confirmativum falsi 24 , n. 2722, 2972, 4552, 7692, 25 ‘viride’ est sensitivum, n. 7691, ‘incalescere’ est ardor cultus, ‘ignis’ enim, ex quo incalescentia, est amor in utroque sensu, n. 5215, 6832, 7575, ‘effundere libamen’ est cultus ex falsis mali, ‘offerre munus regi in oleo’ est colere satanam ex malis, ‘munus in oleo’ est minhah, et ‘rex’ est falsum; ‘multiplicare aromata’ est multiplicare suffitus, per quos significantur adorationes 26 , n. 9475;
[8] quare etiam dicitur quod humiliet se ad infernum; ex his constare potest quod ‘minhah’, quae erat panis, et ‘libamen’, quod erat vinum, significent talia quae sunt Ecclesiae et caeli 27 , nempe cibum et potum caelestem, similia quae 28 panis et vinum in Sancta Cena; ob causam supra dictam 29 , ut caelum se conjungat cum homine per Verbum, consequenter Dominus per caelum mediante Verbo 30 ; cum 31 Divinum Verbi in talibus consistit, tunc id 32 non solum nutrit mentes humanas sed etiam mentes angelicas, et facit ut caelum et mundus unum sint.
[9] Ex his 33 constare quoque potest quod omnia et singula quae de minhah et libamine, seu de pane et vino, in Verbo dicta et mandata sunt, intus in se contineant Divina arcana; sicut quod minhah esset similago super quam oleum, et quoque tus, et quod omnino saliretur, et quod esset azyma seu infermentata; quodque alia ratio compositionis ejus esset cum sacrificabatur agnus, alia cum aries, alia cum juvencus, et quoque alia in sacrificiis reatus et peccati, quam in sacrificiis reliquis; similiter alia ratio vini in libamine 34 ; nisi singula involvissent arcana caeli, nequaquam talia applicate ad varia cultus mandata fuissent.
[10] Ut haec varia sub unum intuitum sistantur, licet offerre illa in suo ordine, In sacrificiis et holocaustis 35 eucharisticis erat 4 pro unoquovis agno minhah ex una decima ephae similaginis mixtae quarta hinis olei; et vinum in libamen quarta hinis. Pro unoquovis ariete erat 36 minhah ex duabus decimis similaginis, et tertia hinis olei; ex vino in libamen tertia hinis. Pro unoquovis juvenco erat 36 minhah ex duabus decimis similaginis mixtae oleo, dimidio hinis, et ex vino in libamen dimidium hinis, Num. 15:4-12, xxviii [9, ] 10-12, 20, 21, 28, 29, 29:3, 4, 9, 10, 14, 15, 18, 21, 24, 27, 30, 33, 37; quod pro agno alia ratio quantitatis similaginis, olei, et vini esset quam pro ariete et juvenco, erat causa quia agnus significabat bonum innocentiae intimum, aries bonum innocentiae medium, et juvencus bonum innocentiae ultimum seu externum; sunt enim tres caeli, intimum, medium, et ultimum, inde quoque tres gradus boni innocentiae sunt; ejus crescentia a primo ad ultimum per crescentem rationem similaginis, olei, et vini, significatur; sciendum est quod bonum innocentiae sit ipsa anima caeli, quia id bonum est solum receptivum amoris, charitatis, et fidei, quae faciunt caelos; quod ‘agnus’ sit bonum innocentiae intimum, videatur n. 3994, 10132, quod ‘aries’ sit bonum innocentiae medium seu interius, n. 10042, et quod ‘juvencus’ sit bonum innocentiae ultimum seu externum, n. 9391, 9990.
[11] In sacrificiis autem pro confessione erat minhah ex placentis azymis mixtis oleo, ex 37 laganis azymis unctis oleo, ex similagine bullata placentae mixtae oleo; praeter placentas panis fermentatas, Lev. 7:11, 12;
et in sacrificiis reatus ac peccati, erat minhah ex decima ephae similaginis 38 , sed non oleum et tus super illam, Lev. 5:11;
quod non oleum et tus super minham sacrificii peccati et reatus daretur, erat causa quia per ‘oleum’ significatur bonum amoris, et per ‘tus’ verum illius boni, et per ‘sacrificium peccati et reatus’ significatur purificatio et expiatio a malis et inde falsis 39 , quae ideo non cum bono et inde vero commiscenda erant.
[12] Praeterea de minhah Aharonis et filiorum ejus die quo ungerentur, videatur Lev. 6:13-15 [KJV 20-22], de minhah primitiarum messis, Lev. 2:14, 15, 23:10, 12, 13, 17, de minhah Naziraei, Num. vi, de minhah zelotypiae, Num. v, deque minhah mundati a lepra, Lev. xiv, deque minhah cocta in clibano 40 , de minhah sartaginis, et de minhah cacabi, Lev. 2:4-7;
quod nullum fermentum erit in minhah, nec ullum mel, et quod minhah omnino saliretur, ibid. vers. 41 11, 13; quod non fermentum et mel esset in minhah, erat causa quia ‘fermentum’ in sensu spirituali est falsum ex malo, et ‘mel’ 42 jucundum externum ita commixtum cum jucundo amoris mundi, per quod etiam fermentant bona et vera caelestia, et sic dissipantur; et quod omnino saliretur, erat causa quia ‘sal’ significabat verum desiderans bonum, ita conjungens utrumque; quod ‘fermentum’ sit falsum ex malo, videatur n. 2342, 7906, 8051, 9992, quod ‘mel’ sit jucundum externum, ita amoris in utroque sensu 43 , n. 5620, et quod ‘sal’ sit verum desiderans bonum, n. 9207.
Bilješke:
1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. et quae coeli et Ecclesiae sunt vocantur Spiritualia et coelestia
4. The Manuscript places this before Ipsi.
5. hominum cogitata
6. ita per id
7. quia ita percipiuntur
8. de
9. Jehovae, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
10. nostri in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.
11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
12. The Manuscript inserts est.
13. ex quo
14. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
15. The Manuscript inserts et.
16. The Manuscript inserts ejus.
17. quod
18. The Manuscript inserts quod.
19. suffitus et minchah munda
20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
21. The Manuscript inserts inde est.
22. significent
23. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
24. et scientificum falsi, nam arbor est perceptivum et cognitivum
25. The Manuscript inserts et.
26. quem significatur adoratio
27. significet tale quod est coeli et Ecclesiae
28. similiter ac
29. ut supra dictum est
30. per coelum (deletes)Dominus
31. et per Verbum Dominus, ipsum
32. sic
33. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
34. libamen
35. holocaustis et sacrificiis
36. erit
37. et
38. similagine, decima ephae
39. significabatur malum et inde falsum, quae expianda
40. in clibano altered to clibani
41. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
42. est
43. (deletes) ita amorum in utroque sensu
Leviticus 13
1
Locutusque est Dominus ad Moysen, et Aaron, dicens :
2
Homo, in cujus cute et carne ortus fuerit diversus color, sive pustula, aut quasi lucens quippiam, id est, plaga lepræ, adducetur ad Aaron sacerdotem, vel ad unum quemlibet filiorum ejus.
3
Qui cum viderit lepram in cute, et pilos in album mutatos colorem, ipsamque speciem lepræ humiliorem cute et carne reliqua : plaga lepræ est, et ad arbitrium ejus separabitur.
4
Sin autem lucens candor fuerit in cute, nec humilior carne reliqua, et pili coloris pristini, recludet eum sacerdos septem diebus :
5
et considerabit die septimo : et si quidem lepra ultra non creverit, nec transierit in cute priores terminos, rursum recludet eum septem diebus aliis.
6
Et die septimo contemplabitur : si obscurior fuerit lepra, et non creverit in cute, mundabit eum, quia scabies est : lavabitque homo vestimenta sua, et mundus erit.
7
Quod si postquam a sacerdote visus est, et redditus munditiæ, iterum lepra creverit : adducetur ad eum,
8
et immunditiæ condemnabitur.
9
Plaga lepræ si fuerit in homine, adducetur ad sacerdotem,
10
et videbit eum. Cumque color albus in cute fuerit, et capillorum mutaverit aspectum, ipsa quoque caro viva apparuerit :
11
lepra vetustissima judicabitur, atque inolita cuti. Contaminabit itaque eum sacerdos, et non recludet, quia perspicuæ immunditiæ est.
12
Sin autem effloruerit discurrens lepra in cute, et operuerit omnem cutem a capite usque ad pedes, quidquid sub aspectum oculorum cadit,
13
considerabit eum sacerdos, et teneri lepra mundissima judicabit : eo quod omnis in candorem versa sit, et idcirco homo mundus erit.
14
Quando vero caro vivens in eo apparuerit,
15
tunc sacerdotis judicio polluetur, et inter immundos reputabitur : caro enim viva, si lepra aspergitur, immunda est.
16
Quod si rursum versa fuerit in alborem, et totum hominem operuerit,
17
considerabit eum sacerdos, et mundum esse decernet.
18
Caro autem et cutis in qua ulcus natum est, et sanatum,
19
et in loco ulceris cicatrix alba apparuerit, sive subrufa, adducetur homo ad sacerdotem.
20
Qui cum viderit locum lepræ humiliorem carne reliqua, et pilos versos in candorem, contaminabit eum : plaga enim lepræ orta est in ulcere.
21
Quod si pilus coloris est pristini, et cicatrix subobscura, et vicina carne non est humilior, recludet eum septem diebus :
22
et si quidem creverit, adjudicabit eum lepræ ;
23
sin autem steterit in loco suo, ulceris est cicatrix, et homo mundus erit.
24
Caro autem et cutis, quam ignis exusserit, et sanata albam sive rufam habuerit cicatricem,
25
considerabit eam sacerdos : et ecce versa est in alborem, et locus ejus reliqua cute est humilior, contaminabit eum, quia plaga lepræ in cicatrice orta est.
26
Quod si pilorum color non fuerit immutatus, nec humilior plaga carne reliqua, et ipsa lepræ species fuerit subobscura, recludet eum septem diebus,
27
et die septimo contemplabitur : si creverit in cute lepra, contaminabit eum.
28
Sin autem in loco suo candor steterit non satis clarus, plaga combustionis est, et idcirco mundabitur, quia cicatrix est combusturæ.
29
Vir, sive mulier, in cujus capite vel barba germinaverit lepra, videbit eos sacerdos.
30
Et si quidem humilior fuerit locus carne reliqua, et capillus flavus, solitoque subtilior, contaminabit eos, quia lepra capitis ac barbæ est.
31
Sin autem viderit locum maculæ æqualem vicinæ carni, et capillum nigrum : recludet eum septem diebus,
32
et die septimo intuebitur. Si non creverit macula, et capillus sui coloris est, et locus plagæ carni reliquæ æqualis :
33
radetur homo absque loco maculæ, et includetur septem diebus aliis.
34
Si die septimo visa fuerit stetisse plaga in loco suo, nec humilior carne reliqua, mundabit eum : lotisque vestibus suis, mundus erit.
35
Sin autem post emundationem rursus creverit macula in cute,
36
non quæret amplius utrum capillus in flavum colorem sit immutatus, quia aperte immundus est.
37
Porro si steterit macula, et capilli nigri fuerint, noverit hominem sanatum esse, et confidenter eum pronuntiet mundum.
38
Vir, sive mulier, in cujus cute candor apparuerit,
39
intuebitur eos sacerdos. Si deprehenderit subobscurum alborem lucere in cute, sciat non esse lepram, sed maculam coloris candidi, et hominem mundum.
40
Vir, de cujus capite capilli fluunt, calvus et mundus est :
41
et si a fronte ceciderint pili, recalvaster et mundus est.
42
Sin autem in calvitio sive in recalvatione albus vel rufus color fuerit exortus,
43
et hoc sacerdos viderit, condemnabit eum haud dubiæ lepræ, quæ orta est in calvitio.
44
Quicumque ergo maculatus fuerit lepra, et separatus est ad arbitrium sacerdotis,
45
habebit vestimenta dissuta, caput nudum, os veste contectum, contaminatum ac sordidum se clamabit.
46
Omni tempore quo leprosus est et immundus, solus habitabit extra castra.
47
Vestis lanea sive linea, quæ lepram habuerit,
48
in stamine atque subtegmine, aut certe pellis, vel quidquid ex pelle confectum est,
49
si alba vel rufa macula fuerit infecta, lepra reputabitur, ostendeturque sacerdoti :
50
qui consideratam recludet septem diebus :
51
et die septimo rursus aspiciens, si deprehenderit crevisse, lepra perseverans est : pollutum judicabit vestimentum, et omne in quo fuerit inventa :
52
et idcirco comburetur flammis.
53
Quod si eam viderit non crevisse,
54
præcipiet, et lavabunt id in quo lepra est, recludetque illud septem diebus aliis.
55
Et cum viderit faciem quidem pristinam non reversam, nec tamen crevisse lepram, immundum judicabit, et igne comburet, eo quod infusa sit in superficie vestimenti, vel per totum, lepra.
56
Sin autem obscurior fuerit locus lepræ, postquam vestis est lota, abrumpet eum, et a solido dividet.
57
Quod si ultra apparuerit in his locis, quæ prius immaculata erant, lepra volatilis et vaga, debet igne comburi.
58
Si cessaverit, lavabit aqua ea, quæ pura sunt, secundo, et munda erunt.
59
Ista est lex lepræ vestimenti lanei et linei, staminis, atque subtegminis, omnisque supellectilis pelliceæ, quomodo mundari debeat, vel contaminari.
