Arcana Coelestia #2906
2906. ‘Anni vitarum Sarae’: quod significet cum aliquid verum Divinum in terra superesset, constat ex significatione ‘anni’ quod sit integra periodus quae Ecclesiae a principio ad finem, ita ‘annorum’ quod sint periodi, de quibus mox supra n. 2905; et a significatione ‘vitarum Sarae’ quod sint status quoad verum Divinum, de qua etiam mox supra n. 2904, ita hic quod terminus cum non amplius aliquid verum Divinum superesset; quod etiam a mox praecedentibus sequitur.
[2] Quod ‘annus’ significet integrum tempus status Ecclesiae a principio ad finem, seu quod idem, integram periodum, et consequenter ‘anni’ tempora seu periodos intra 1 communem, constare potest ab his locis in Verbo:
apud Esaiam,
Unxit Jehovah Me ad evangelizandum afflictis, misit Me ad obligandum fractos corde, ad proclamandum captivis libertatem, et vinctis apertionem 2 omnimodam, ad proclamandum annum beneplaciti Jehovae, et diem ultionis Deo nostro, 61:2;
ubi de Adventu Domini; ‘annus beneplaciti Jehovae’ pro tempore novae' Ecclesiae:
apud eundem,
Dies ultionis in corde Meo, et annus redemptorum Meorum venit, 63:4;
similiter de Adventu Domini; ‘annus redemptorum’ pro tempore novae Ecclesiae:
apud eundem,
Dies ultionis Jehovae, annus retributionum propter litem Zionis, 34:8;
similiter.
[3] Idem tempus etiam vocatur ‘annus visitationis’, apud Jeremiam,
Adducam malum ad viros Anathoth anno visitationis illorum, 11:23:
apud eundem,
Adducam super Moabum annum visitationis eorum, xlviii
44: manifestius apud Ezechielem,
A diebus multis visitaberis, in posteritate annorum venies super terram reversam a gladio, congregatam e populis multis, super montes Israelis, qui erunt ad vastitatem jugiter, 38:8;
‘posteritas annorum’ pro ultimo tempore Ecclesiae quae tunc nulla fit, rejectis illis qui prius ab Ecclesia fuerunt, et receptis aliunde aliis:
apud Esaiam,
Ita dixit Dominus ad me, In adhuc anno, secundum annos mercenarii, et consumetur omnis gloria Kedaris, 21:16;
ibi etiam pro ultimo tempore:
[4] apud Ezechielem,
In sanguine tuo quem effudisti, rea facta es, et in idolis tuis quae fecisti, polluta es, et appropinquare fecisti dies tuos, et venisti usque ad annos tuos, propterea dedi te opprobrium gentibus, et ludibrium omnibus terris, 22:4;
‘venire usque ad annos’ pro ad finem quando recedit Dominus ab Ecclesia:
apud Esaiam,
Nunc locutus est Jehovah, dicendo, In tribus annis, sicut anni mercenarii, et evilescet gloria Moabi in omni multitudine magna, et residuum parum pusillum, 16:14;
‘in tribus annis’ etiam pro fine Ecclesiae prioris, quod ‘tres’ sint 3 completum et principium, videatur n. 1825, 2788;
[5] simile etiam significant ‘septem’, tum ‘septuaginta’, n. 720, 728, 901; inde apud Esaiam,
Et erit in die illo, et oblivioni tradetur Tyrus septuaginta annis, secundum dies regis unius: a fine septuaginta annorum erit Tyro secundum canticum meretricis....
Et erit a fine septuaginta annorum, et visitabit Jehovah Tyrum, et redibit ad mercedem meretriciam, 23:15, 17;
‘septuaginta anni’ pro integra periodo, a qua Ecclesia exstitit usque dum exspirat, quae etiam sunt ‘dies unius regis’; ‘rex’ enim significat verum Ecclesiae, videatur n. 1672, 1728, 2015, 2069. ‘Septuaginta annorum captivitas’ in qua Judaei, simile quoddam etiam involvit, de qua quoque haec apud Jeremiam,
Servient gentes hae regi Babelis septuaginta annis, et erit cum impleti septuaginta anni, visitabo super regem Babelis, et super gentem hanc, dictum Jehovae, iniquitatem eorum, 25:11, 12; 29:10.
[6] Quod ‘annus’ tum etiam anni, sint integra periodus Ecclesiae, seu tempus ejus durationis, constare adhuc potest, apud Malachiam, Ecce mittens angelum Meum, et parabit viam coram 4 Me, et subito veniet ad templum Suum Dominus, Quem vos quaerentes, et angelus foederis quem vos desideratis, ecce venit, dixit Jehovah Zebaoth, et quis sustinet diem Adventus Ipsius? ... tunc dulce erit Jehovae munus Jehudae et Hierosolymae, secundum dies saeculi, et secundum annos antiquos, 3:1, 2, 4;
ubi de Adventu Domini; ‘dies saeculi’ pro Antiquissima Ecclesia, ‘anni antiqui’ pro Antiqua Ecclesia, ‘munus Jehudae’ pro cultu ex amore caelesti, et ‘munus Hierosolymae’ pro cultu ex amore spirituali; quod hic non Jehudah intellectus, nec Hierosolyma, manifeste patet:
apud Davidem,
Cogitavi dies ab antiquo, et annos saeculorum, Ps. 77:6. [KJV Ps. 77:5];
ubi ‘dies ab antiquo, et anni saeculorum’ pro iisdem Ecclesiis: adhuc manifestius apud Mosen,
Recordare dierum saeculi, intelligite annos generationis et generationis; interroga patrem tuum et indicabit tibi, senes tuos et dicent tibi: cum hereditatem daret Altissimus gentibus, et separaret Ipse filios hominis, Deut. 32:7, 8.
[7] Quod ‘annus’ et ‘anni’ sit plenum tempus Ecclesiae, etiam patet apud Habakkuk, Jehovah, audivi famam Tuam, timui Jehovah opus Tuum, in medio annorum vivifica illud, in medio annorum notum facias; in ira misericordiae recorderis: Deus e Temane veniet, et Sanctus e monte Paran, 3:2, 3;
de Adventu Domini; ‘in medio annorum’ pro in plenitudine temporum; quid plenitudo temporum, videatur mox supra n. 2905.
[8] Sicut annus et anni significant plenum tempus inter utrumque suum terminum, principium et finem cum praedicantur de regno Domini in terra, hoc est, Ecclesia, ita significant aeternum cum praedicantur de regno Domini in caelo; ut apud Davidem,
Deus, in generationem et generationem anni Tui, ... et Tu Ipse, et anni Tui non consumentur; filii servorum Tuorum residebunt, et semen illorum coram Te firmabitur, Ps. 102:25,
28,
[29] [KJV 24, 27, 28]:
apud eundem,
Dies super dies regis addes, annos Ipsius secundum generationem et generationem; et habitabit aeternum coram Deo,
Ps. 61:7, 8 [KJV Ps. 61:6, 7];
ubi ‘anni’ pro aeterno, agitur enim de Domino, et de regno Ipsius.
[9] Quod agni qui offerebantur in holocaustum et sacrificium, essent filii anni sui, Lev. 12:6; 14:10; Num. 6:12; 7:15, 21, 27, 33, 39, 45, 51, 57, 63, 69, 75, 81, et alibi, significabant caelestia innocentiae in regno Domini, quae aeterna; inde etiam holocaustum ex vitulis filiis anni, ut gratissimum, memoratur apud Micham 6:6.
[10] Quod ‘annus’ in sensu interno non significet annum, etiam constare potest inde quod angeli qui in sensu interno Verbi sunt, non habere possint ideam alicujus anni, sed quia annus est temporis plenum in natura quae mundi, ideo loco anni ideam habent pleni respective ad status Ecclesiae, ac aeterni respective ad status caeli; tempora illis sunt status, n. 1274, 1382, 2625, 2788, 2837.
Bilješke:
1. The Manuscript has universalem
2. Elsewhere Swedenborg has oculis capto, compare Septuagint and Lucas 4:18.
3. The Manuscript has completum seu finis, ut et principium novum
4. Ipso, in the Manuscript and the First Latin Edition, but 3142, 3654 etc. have Me, which matches the Hebrew.
Arcana Coelestia #2500
2500. Profectus est inde Abraham versus terram meridiei quod significet progressionem Domini in bonis et veris fidei, constat a significatione ‘proficisci’ quod sit progredi, de qua n. 1457; et significatione ‘terrae meridiei’ quod sit bonum et verum fidei, de qua n. 1458. Prius in capite duodecim dictum est de Abrahamo quo ‘profectus eundo et proficiscendo versus meridiem’, cum in Aegyptum ibi vers. 9, 10, 10, quibus significatum in sensu interno quod Dominus, cum puer, progressus 1 in bona et vera quoad scientiam cognitionum n. 1456, 1459; hic nunc quod profectus versus terram meridiei, quibus significatur ulterior et interior progressio, quae est in bona et ver quoad doctrinam fidei 2 , quare hic dicitur ‘terra meridiei’, quia ‘terra’ in suo proprio sensu significat Ecclesiam, pro qua doctrina, n. 566, 662, 3 1066, 2117, 2118.
[2] Quod instructionem Domini in genere attinet, qualis fuerit, ex hoc capite in sensu interno elucet, nempe quod fuerit 4 per continuas revelationes, et sic per Divinas perceptiones et cogitationes ab ipso, hoc est, a Divino Ipsius, quas implantavit Divinae intelligentiae et sapientiae, ' et hoc usque ad perfectam unionem Ipsius Humani cum Ipsius Divino; haec via sapiendi nusquam dabilis est apud aliquem hominem, nam influxit ab Ipso Divino quod erat intimum Ipsius, quia Patris, a Quo conceptus: ita ab Ipso Divino Amore, qui soli Domino fuit, qui fuit quod universum genus humanum salvare vellet.
[3] Est arcanum quod vix adhuc alicui notum est quod in ipso amore insit 5 sapientia et intelligentia, sed qualis amor talis est; quod in amore insit sapientia et intelligentia, inde est, quia omnis influxus fit in amorem, seu quod idem, in bonum, ita in ipsam vitam hominis; inde est sapientia et intelligentia angelorum, quae ineffabilis; inde etiam sapientia et intelligentia hominum qui in amore in Dominum et charitate erga proximum; hi tametsi eam apud se non appercipiunt dum vivunt in corpore, usque in illam post obitum veniunt, ex causa quia illa in ipso amore et in ipsa charitate inest, videatur n. 2494. Quod autem amorem Domini attinet, ille fuit infinite supra amorem in quo sunt angeli, fuit enim ipse Divinus, quare in se habuit supereminens omnis sapientiae et intelligentiae, in quod tamen, quia natus homo et progressurus sicut homo secundum ordinem Divinum, successive Se induxit, ut Humanum Suum ita uniret Divino, et faceret Divinum, et hoc propria potentia.
Bilješke:
1. The Manuscript has profectus
2. First draft has quibus similiter significatur progressio sed hic non in scientiam cognitionum, ut prius, verum in illis qui sunt ipsius doctrinae, quae fideiappellatur, sed quae est charitatis. Second draft as in the First Latin Edition but ulterior ac interior.
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. First draft has non fuerit sicut apud alios homines per magistros et docentes, sed per continuas revelationes, quae insinuabantur a Divino Ipsius in perceptiones etcogitationes, et quod inde cognoverit quid bonum et verum, quo nempe sic continue sibi fecerit conclusiones, ex quibus semper ut novis ex se cognitionibus ulterius progressus, usque ad intelligentiam et sapientiam Divinam.
5. The Manuscript has sit.
