4297. En hij zegende hem aldaar; dat dit de verbinding met het Goddelijk hemels geestelijke betekent, staat vast uit de betekenis van zegenen, namelijk de verbinding, nrs. 3504, 3514, 3565, 3584;

dat het de verbinding met het Goddelijk hemels geestelijke is, staat vast uit wat eerder over Jakob voorafgaat, namelijk dat hij Israël werd genoemd, want door Israël wordt de Heer uitgebeeld ten aanzien van het Goddelijk hemels geestelijke, nr. 4286; wat het hemels geestelijke is, zie ook daar.

3565. Dat de woorden ‘en hij zegende hem’ de verbinding daarvan betekenen, blijkt uit de betekenis van gezegend worden, namelijk de verbinding, waarover de nrs. 3504, 3514, 3530; maar in deze staat was de verbinding geen andere dan die, welke in nr. 3563 werd beschreven. Met het door Jakob uitgebeelde ware vond een binnenste verbinding plaats, maar niet een middelste, dus door een einddoel, dat het binnenste goede is en dit was, dat het zo en niet anders had kunnen gebeuren. Wanneer er een einddoel is, is er eerst verbinding van de binnenste dingen met de buitenste; de verbinding in het midden komt geleidelijk; dit wordt door het einddoel bewerkt, want in het einddoel ligt de hele voortgang verborgen; want de Heer handelt door middel van de einddoelen en door middel daarvan stelt Hij de tussenliggende dingen geleidelijk in orde; daaruit vloeit de verbinding voort die daarmee wordt aangeduid dat Izaäk Jakob zegende.