222. I napisaću na njemu ime Boga svojega. Da ovo označava koliko je u skladu sa Božanskom istinom koja je usađena u život, vidi se iz značenja napisati na nekome, kada se kaže da to čini Gospod, što označava usaditi u život, o čemu ćemo govoriti ubrzo, a isto tako iz značenja imena, što označava kvalitet njihovog stanja (o čemu vidi gore, br. 148); i iz značenja od Boga, što označava Božansku istinu koja proizilazi od Gospoda u nebu, pa je tako i Gospod u nebu (vidi br. 220); jer Gospod je iznad neba, jer se pokazuje onima koji su u nebu kao Sunce (kao što se može videti u delu, Nebo i Pakao 116-125). Božansko proizlazeće od Sunca neba, koje se naziva Božanskom istinom, je ono što se u Reči označava Bogom; otuda to da se anđeli nazivaju bogovima, i da je izraz Bog, u jevrejskom jeziku, Elohim, u množini. Iz ovih se razmatranja jasno vidi zašto Gospod ovde kaže, ime Boga moga (br. 219), i u onome što sledi, napisaću na njemu ime grada Boga moga, novoga Jerusalima, koji silazi iz neba od Boga (br. 223).

Razlog da pisanje na nekome označava usađivanje u život je to, što pisati znači staviti nešto na papir iz sećanja, iz misli i uma, da bi se sačuvalo; stoga, u duhovnom smislu, to označava ostati u čovekovom životu, jer je upisano i usađeno u njemu. Tako se prirodni smisao ovoga izraza okrenuo u duhovni smisao; jer prirodno je pisati na papiru ili u knjizi, a duhovo je upisati u život, što se radi onda kada se to usađuje u veru i ljubav; jer ljubav i vera sačinjavaju duhovni život čoveka.

Zato što napisati označava usaditi u život, stoga se kaže za Jehovu, ili Gospoda, da On piše, i da je napisao knjigu, čime se označava ono što jeupisano od Gospoda u čovekovom duhu, to jest, u srcu i duši, ili, što je isto, u njegovoj ljubavi i veri. Kao kod Davida:

Ni jedna kost moja nije bila tebi sakrivena, iako sam sazdan tajno. Zametak moj vidješe oči tvoje, u knjizi je tvojoj sve to zapisano, i dani zabilježeni, kad ih još nije bilo ni jednoga (Psalam 139:15, 16).

Ponovo:

Neka se izbrišu iz knjige živijeh, s pravednicima neka ne budu zapisani (Psalam 69:28).

Kod Danila:

Svi će se izbaviti koji budu upisani u knjizi (12:1).

Kod Mojsija:

Izbriši me iz knjige svoje, koju si napisao. A Jehova reče Mojsiju: ko mi je zgriješio, onoga ću izbrisati iz knjige svoje (Izlazak 32:32, 33).

U Apokalipsi:

I vidjeh u desnici onoga što sjeđaše na prijestolu knjigu napisanu iznutra i spolja, zapečaćenu sa sedam pečata (5:1)

Ponovo:

I pokloniše se svi koji žive na zemlji, kojima imena nijesu zapisana u životnoj knjizi Jagnjetovoj, koje je zaklano od postanja svijeta (13:8; 17:8).

I opet:

I vidje gdje se knjige otvoriše. I druga se knjiga otvori, koja je knjiga života; i sud primiše mrtvaci kao što je napisano u knjigama, po djelima svojim, i ko se ne nađe upisan u knjizi života, bačen bi u jezero ognjeno (20:12, 13, 15).

I opet:

I nijedan neće ući u Novi Jerusalim osim koji je upisan u Jagnjetovu knjigu života (21:27).

Iz ovoga ne treba razumeti da su osobe upisane u knjizi života, nego da su sve stvari vere i ljubavi upisane u čovekovom duhu (kao što se vidi iz onoga što je rečeno o ovome predmetu u delu, Nebo i Pakao 41-469). Da pisati, u Reči, označava upisati i usaditi u život, vidi se isto tako iz drugih odlomaka gde se to pominje; kao kod Jeremije:

Staviću zakon moj u njih, i napisaću ga na srcima njihovim (31:33).

Staviti zakon u njih, označava Božansku istinu u njih, označava iznutra u čoveka (kao što se može videti, Nebeske Tajne, br. ?074, 2940, 2973); a napisati na njihovim srcima, to je utisnuti na njihovu ljubav, jer srce označava ljubav (vidi Nebeske Tajne 7542, 9050, 10336).

Kod Jezekilja:

I prorok vidje savijenu knjigu. I razvi se preda mnom, i bješe ispisana iznutra i spolja. I bješe u njoj upisan plač i naricanje i jauk (2:9, 10; 3:1-3).

Savijena knjiga napisana iznutra i izvana označava stanje crkve u to vreme, stoga kvalitet života onih koji su pripadali crkvi; stoga savijena knjiga, koja se ovde pominje, slična je onoj knjizi života pomenutoj gore; i pošto je njihov život bio lišen dobara ljubavi i istina vere, kaže se, da je U njoj upisan plač i naricanje i jauk.

Zakonom koji je bio napisan na kamenim pločama prstom Božijim (Izlazak 31:18; Zak. Ponov. 4:13;9:10)

bilo je označeno da zakon mora da bude uveden (utisnut) u život (Nebeske Tajne 9416); zakonom se, u uskom smislu, označavaju zapovesti Dekaloga, ali u širem smislu, cela Reč (vidi Nebeske Tajne 6752, 7463). Kamenom se označava istina, a tamo označava Božansku istinu (vidi Nebeske Tajne 643, 1298, ?72, 6426, 8609, 10376). Isto je označeno riječima zakona napisanog na dvanaest kamenova izvađenih iz Jordana (Zak. Ponov. 27:2-4, 8; Jošua 4:3 i sledeći stihovi).

Kod Jezekilja:

Sine čovječiji, uzmi jedno drvo, i napiši na njemu: Judi i svima sinovima Izraljevim, drugovima njegovijem. Pa onda uzmi drugo drvo, i na njemu napiši: Josifu drvo Jefremovo i svega doma Izrailjeva, drugova njegovijeh. I sastavi ih jedno s drugim da budu kao jedna palica u mojoj ruci (37:16, 17).

Šta ove stvari označavaju niko ne može da zna ukoliko ne zna šta je predstavljeno Judom, a šta Jefremom, a šta Josifom. Judom je predstavljeno nebesko carstvo Gospodovo, a Josifom, njegovo duhovno carstvo; pisanjem njima da drvenim palicama, označava se stanje ljubavi, a otuda život jednog i drugog carstva. Njihova se povezanost u jedno nebo označava njihovim spajanjem u jedan komad, koji može da bude u mojoj ruci /u ruci proroka, odnosno Gospoda/. Značenje je slično značenju Gospodovih reči,

I druge ovce imam koje nisu od ovoga sada; i njih moram dovesti; da bude jedno stado i jedan pastir (Jovan 10:16).

Razlog da je pisano na drvetu je to, što drvo označava dobro, i ono je to što povezuje. (I ove će stvari biti jasnije iz onoga što je pokazano u Nebeskim Tajnama, da Gospodovo carstvo pre njegovog dolaska nije bilo kao posle njegovog dolaska, br. 6372, 8054; da su duhovni posebno bili izbavljeni Gospodovim dolaskom u svijet, i da su se tada povezali s onima koji su bili u Njegovom nebeskom carstvu u jedno nebo, br. 2661, 2716, 2833, 3969, 6854, 7035, 7091, 7828, 9684. Da postoje dva carstva, nebesko i duhovno, i tri neba, i da su ona povezana u jedno nebo, može se videti u delu, Nebo i Pakao 20-28, 1:29-40. Da se Judom, u reprezentativnom smislu, označava Gospodovo nebesko carstvo, Nebeske Tajne 3654, 381, 5583, 6363; da se Josifom označava Gospodovo duhovno carstvo, br. 3969, 3971, 6417; da se Jefremom označava Intelektualno duhovne crkve, br. 3969, 5354, 6222, 6238, 6296; da se drvetom označava dobro ljubavi, br. 643, 3720, 8354.)

Kod Isaije:

Ovaj će reći: ja sam Jehovin; a onaj će se zvati po imenu Jakovljevu, a drugi će se pisati svojom rukom da je Jehovin, i prezivaće se imenom Izrailjevim (44:5).

Ove se stvari kažu o Gospodu i Njegovom Božanskom Ljudskom; a Jakovom i Izrailjem, gde se govori o Gospodu, označava se Njegovo Ljudsko; a da je bilo Jehova, označeno je rečima: Ja sam Jehovin, kao i pisanjem svojom vlastitom rukom Jehovin. (Da se, u najvišem smislu, Izrailjem i Judom označava Gospod, može se videti, Nebeske Tajne 4286, 4570, 6424.)

Kod Jeremije:

O Jehova, nado Izrailjeva; svi koji te ostavljaju neka se posrame; koji odstupaju od mene, neka se zapišu na zemlji, jer ostaviše izvor žive vode. Iscijeli me, o Jehova, i biću izbavljen! (17:13, 14).

Zapisati se na zenlji, je biti osuđen zbog stanja života, jer se zemljom označava ono što je osuđeno (vidi, Nebeske Tajne, 2327, 7418, 8306). Otuda se vidi šta je označeno Gospodovim pisanjem prstom po zemlji, kao što je zabeleženo kod Jovana:

A književnici i fariseji dovedoše k njemu ženu uhvaćenu u preljubi, i postaviše je na srijedu. I rekoše mu: učitelju, ova je žena uhvaćena sad u preljubi; a Mojsije nam u zakonu zapovijedi da takove kamenom ubijamo; šta ti kažeš? Ovo pak rekoše kušajući ga da bi ga imali za što okriviti. A Isus, saže se dolje i pisaše prstom po zemlji (ne gledajući na njih). A kad ga jednako pitahu, ispravi se i reče im: koji je među vama bez grijeha, neka najprije baci kamen na nju. Pa se opt saže i pisaše po zemlji. A kad oni to čuše, pokarani budući od svoje savjesti, izlažahu jedan za drugijem počevši od starješina do pošljednjeg; i osta Isus sam i žena stojeći po sredini. A kad se Isus ispravi, a ne vidjevši ni jednoga do ženu samu, reče: gdje su oni koji te tužahu? Ni jedan te ne osudi? A ona reče: ni jedan, Gospode! A Isus reče: ni ja te ne osuđujem; Idi, i odsele ne griješi (8:3-11).

Gospodovim pisanjem po zemlji, označava se i ono što je označeno gore kod Jeremije, gde se kaže, Koji odstupaju od mene, neka se zapišu na zemlji, naime, da su i oni podjednako osuđeni zbog preljuba; stoga Isus kaže: Onaj koji je među vama bez grijeha, neka baci prvi kamen na nju.

To što je Gospod dva puta pisao po zemlji u hramu, označava, u duhovno msmislu, njihovu osudu zbog preljuba. Jer su Književnici i Fariseji bili oni koji su preljubočinili dobra i falsifikovali istine Riječi, stoga i crkve; a preljube, u duhovnom smislu, su preljubočinjenja dobra i falsifikovanja istine (kao što se može videti gore, br. 141, 161); stoga je On taj narod nazvao preljubočinskim giješnim pokoljenjem (Marko 8:38).

219. (Stih 12) Koji pobijedi učiniću ga stubom u crkvi. Da ovo označava da oni koji istraju, da će biti u Božanskoj istini u nebu, vidi se iz zna enja pobediti, što znači istrajati u pravom osećanju istine (o kojemu vidi gore, br. 128); u ovome slučaju, u veri od ljubavi prema bližnjem, jer se o toj veri govori u onome što je napisano anđelu ove crkve (kao što se može videti gore, br. 203); i iz značenja stuba, što označava Božansku istinu koja podržava; isto tako iz značenja hrama Boga moga, što je, u najvišem smislu, Gospodovo Božansko Ljudsko, stoga nebo koje sačinjava to carstvo, o kojemu će se govoriti u onome što sledi. Razlog da stub u hramu označava Božansku istinu koja podržava je to, što hram označava nebo, a nebo je nebo zbog Božanske istine koja proizilazi od Gospoda. Jer se nebom označavaju svi anđeli koji sačinjavaju nebo, koje se zbg toga naziva nebom; a oni su anđeli onoliko koliko primaju Božansku istinu koja proističe od Gospoda: otuda anđeli u Reči označavaju Božansku istinu (kao što se može videti gore, br. 130, 200). Sada, pošto je nebo Božanska istina, i pošto hram označava nebo, to sledi da sve što pripada hramu označava one stvari koje pripadaju Božanskoj istini, i da stubovi označavaju Božansku istinu koja podržava.

Božanske istine koje podržavaju su, uopšte, one nižeg stepena, jer one podržavaju one koje su višeg stepena; jer ima Božanskih istina nižih i viših; stoga među njima postoje stepeni (vidi delo, Nebo i Pakao 38, 208, 209, 211). Neba koja postoje u nižem stepenu, podržavaju ona višega stepena; ovde, stoga, to što će Gospod učiniti one koji istraju stubom u svom hramu, označeno je da će biti u nižem nebu. Oni koji su u veri od ljubavi prema bližnjem, oni su u nižem nebu, koje se naziva duhovnim nebom; dok su oni koji su u ljubavi prema Gospodu, u višem nebu, koje se naziva nebeskim nebom, a ovo je podržavano od nižeg neba ili duhovnog neba. (Kako stoje ove stvari, može se jasnije videti, iz onoga što je pokazano u tri članka, i delu, Nebo i Pakao, to jest, u članku gde se pokazuje da je Gospodovo Božansko u nebu ljubav prema Njemu i ljubav prema bližnjem, br. 13-19; u drugom gde je pokazano da se nebo deli u dva carstva, nebesko i duhovno, br. 20-28; i u trećem /članku/, gde je pokazano da postoje tri neba, br. 29-40), Stubovi se pominju na raznim mestimau Reči, i njima se označavaju istine nižega stepena, jer one podržavaju one višega stepena. Da su prethodne označene u Reči stubovima, očito je iz sledećih odlomaka.

Kod Jeremije:

Jer, evo, ja te postavljam kao tvrd grad i kao stub gvozden, i kao zidove mjedene svoj ovoj zemlji, naprotiv carevima Judinijem i knezovima njegovijem i sveštenicima njegovijem i narodu zemaljskom. Oni će udariti na te, ali te neće nadvladati, jer sam ja s tobom, veli Gospod, da te izbavljam (1:18, 19).

Ovo je rečeno proroku, jer se svim prorocima označavaju doktrine Božanske istine; i pošto se ovde govori o crkvi u kojoj su Božanske istine falsifikovane, stoga se kaže: Evo te postavjam kao tvrd grad i kao stub gvozden i kao zidove mjedene svoj ovoj zemlji.

Tvrdim gradom se označavaju doktrine istine; stubom od gvožđa, istina koja podržava; zidovima od mjedi, dobro koje brani; a zemljom, crkva. Isto tako, kaže se: Protivu careva Judinih, protivu kneževa, protivu sveštenika, i naroda zemaljskog; carevima Judinim, i kneževima, označavaju se falsifikovane istine; sveštenicima, dobra preljubočinjena; a narodom zemaljskim, obmane uopšte; o kojima se nagoveštava da će se boriti protivu istina, ali da neće nadvladati.

Kod istoga:

Podigni znake, nanasi gomile kamenja, zapamti put kojim si išla; vrati se, djevojko Izrailjeva, vrati se u gradove svoje (31:21).

Ovde se govori o obnovi crkve. Djevojka Izraijeva označava crkvu; podignuti znakove, i naneti kamenje, označava poučavanje u stvarima koje su temeljne u crkvi, koje se nazivaju stubovima jer podržaaju; okrenuti srce da ide tesnim putem ozančava osećanje istine, koje vodi u život.

Kod Davida:

Ja sudim pravo onima koji su malaksali u zemlji, i svim stanovnicima njezinim. Učiniću ih stubovima njezinim (Psalam 75:2, 3).

Ovde se malaksalima u zemlji označavaju oni koji su u crkvi, ali nisu u istinama, iako ih žele. Učiniti ih stubovima zemlje označava podržati crkvu istinama na kojima je zasnovana.

Kod Jova:

On kreće zemlju s mjesta njezina da joj se stubovi drmaju (9:6).

Zemljom se ovde označava crkva, a stubovima istine koje je podupiru. Da se stubom u trijemu šatora, koji se pominje u Izlasku 27:10-12, 14-17,

označavaju niže istine koje podržavaju više, može se videti u Nebeskim Tajnama, u objašnjenju toga poglavlja i tih stihova. Slične su stvari označene stubovim u domu šumskom u Livanu, koji je sazidao Solomon, a što se pominje u 1. knjizi o Carevima 7:2, 6.

Takvo je značenja dva stuba koj je podigao Solomon u tremu hrama, koja se opisuju u prvoj knjizi o Carevima:

On sali dva stuba od mjedi, jedan stub bješe od osamaest lakata u visinu a unaokolo od dvanaest lakata; tako bješe i drugi stub. I načini dva oglavlja da se metnu ozgo na stubove, salivena od mjedi. Tako načini na stubove dva reda šipaka na jednu pletenicu unaokolo da pokrivaju oglavlje i postavi te stubove u tremu crkvenom, i postavivši desni stub nazva ga Jahin, potom postavi lijevi stub koji nazva Voaz (7:15-22).

Zato što je hram označavao nebo, kao što će ubrzo biti pokazano, stoga su sve stvari u hramu označavale sve stvari u nebu, a to su sve stvari Božanske istine; jer, kao što je gore rečeno, nebo je nebo zbog Božanske istine koja proističe od Gospoda; njegov trem označava stvari poslednjeg neba, pošto ove podupiru dva viša neba, pa su stoga dva stuba bila postavljena u trem.