Apocalypsis Revelata #939
939. Quod per "videre Facies Domini" non intelligatur videre Facies Ipsius, sed cognoscere et agnoscere Ipsum qualis est quoad Divina Ipsius attributa, quae plura sunt; et quod illi qui Ipsi per amorem conjuncti sunt, cognoscant Ipsum, et sic videant Faciem Ipsius, constare potest a sequentibus locis:
"Quid Mihi multitudo sacrificiorum; quando veneritis ad videndum Facies Jehovae," (Esaias 1:11-12);
"Dixit, cor meum, Quaerite Facies Meas; Facies Tuas, Jehovah, quaero," (Psalm. 27:8);
"Jubilabimus Petrae salutis nostrae; 1 veniemus ante Facies Ipsius in confessione," (Psalm. 95:1-2);
"Sitit anima mea Deum vivum, quando venero ut videar Faciebus Dei; adhuc confitebor Ipsi, salutes Facies Ipsius," (Psalm. 42:3, 6 (B.A. 2, 5));
"Non videbuntur Facies Meae vacue," (Exodus 23:15);
"Venire ad deprecandum Facies Jehovae," (Sacharias 8:21-22; Malachias 1:9);
"Illumina Facies Tuas super servum Tuum," (Psalm. 31:17 (B.A. 16));
"Quis ostendit nobis bonum: tolle super nos Lucem Facierum Tuarum, Jehovah," (Psalm. 4:7 (B.A. 6));
"Jehovah, in Luce Facierum Tuarum ambulabunt," (Psalm. 89:16 (B.A. 15));
"Deus, lucere fac Faciet Tuas 2 ut servemur," (Psalm. 80:4, 8, 20 (B.A. 3, 7, 9));
"Deus misereatur nostri, et benedicat nobis, illuminet Facies Suas nobis," (Psalm. 67:2 (B.A. 1));
"Benedicat tibi Jehovah, et custodiat te, illuminet Jehovah Facies Suas super te et misereatur tui, tollat Jehovah Facies Suas super te, et det tibi pacem," (Numeri 6:24-26); 3
"Occultas eos 4 in abdito Facierum Tuarum," (Psalm. 31:21 (B.A. 20));
"Posuisti occultum nostrum in lucem Facierum Tuarum," (Psalm. 10:8);
Locutus Jehovah ad Mosem, "Facies Meae ibunt; dixit Moses, Si non Facies Tuae eant, ne descendere facias nos ex hinc," (Exodus 33:14-15);
Panes super mensa in Tabernaculo dicti fuerunt "Panes Facierum," (Exodus 25:30; 5 Numeri 4:7).
Saepius etiam dicitur, quod "Jehovah occultaverit," tum quod "averterit facies;" ut in his:
"Propter malitiam eorum occultavi Facies Meas ab illis," (Jeremias 33:5; 6 Ezechiel 7:22);
"Peccata vestra absconderunt Facies Dei a vobis," (Esaias 59:2);
"Facies Jehovae non addet respicere illos," (Threni 4:16);
"Jehovah occultabit Facies Suas ab illis, quemadmodum mala reddiderunt opera sua," (Micham 3:4);
"Abscondisti Facies Tuas," (Psalm. 30:8 (B.A. 7); Psalm. 44:25, (B.A. 24); Psalm. 104:29);
"Deseram illos, et occultabo Facies Meas ab illis, occultando occultabo Facies Meas propter omne malum quod fecerunt," (Deuteronomius 31:17-18).
(Praeter alibi ut Esaias 8:17; Ezechiel 39:23, 28-29; Psalm. 13:2 (B.A. 1); Psalm. 22:25 (B.A. 24); Psalm. (27:) 8-9; Psalm. 69:18 (B.A. 17); 7 Psalm. 88:15 (B.A. 14); 102:3 (B.A. 2); Psalm. 143:7; Deuteronomius 32:20).
in opposito sensu per "facies Jehovae" significatur ira et aversio, ex causa quia homo malus avertit se a Domino; et cum ille se avertit, apparet ei sicut Dominus avertat Se et irascatur, ut constat ex his locis:
"Posui Facies Meas contra urbem hanc in malum," (21:10; 44:11); 8
"Dabo Facies Meas contra Virum illum, et devastabo illum," (Ezechiel 14:7-8);
"Dabo Facies Meas contra illos; et ignis comedet eos, cum posuero Facies Meas contra illos," (Ezechiel 15:7);
"Qui comederit ullum sanguinem, dabo Facies Meas contra animam illam," (Leviticus 17:10);
"Ab increpatione Facierum Tuarum perierunt," (Psalm. 80:17 (B.A. 16));
"Facies Jehovae contra facientes malum," Psalm. 34:17 (B.A. 16)); "Mitto Angelum coram te; caveto tibi a Faciebus Ejus, quia non sustinet praevaricationem vestram," (Exodus 23:20-21); "Dispergantur inimici Tui, et fugiant osores Tui a coram Faciebus Tuis," (Numeri 10:35); 9
"Vidi Sedentem super Throno, a Cujus Facie fugit Caelum et Terra," (Apocalypsis 20:11).
Quod nemo possit videre Dominum, qualis in Se est, ut supra dictum est, patet ex his:
Dixit Jehovah ad Mosen "Non potes videre Facies Meas, quia non videbit Me homo et Vivet," (Exodus 33:18-23).
Quod tamen visus sit, et vixerint, quia per Angelum, patet ex Genesis 32:31 (B.A. 30); 13:22-23; 10 et alibi.
फुटनोट:
1. nostrae pro "meae"
2. Tuas pro "suas"
3. vi. pro "xxvi."
4. eos pro "nos"
5. xxv. pro "xx."
6. 5 pro "1"
7. 18 pro "19"
8. Jerem. pro "Esaj."
9. x. pro "ix."
10. 23 pro "29"
Deuteronomium 31
1
Abiit itaque Moyses, et locutus est omnia verba hæc ad universum Israël,
2
et dixit ad eos : Centum viginti annorum sum hodie ; non possum ultra egredi et ingredi, præsertim cum et Dominus dixerit mihi : Non transibis Jordanem istum.
3
Dominus ergo Deus tuus transibit ante te : ipse delebit omnes gentes has in conspectu tuo, et possidebis eas : et Josue iste transibit ante te, sicut locutus est Dominus.
4
Facietque Dominus eis sicut fecit Sehon et Og regibus Amorrhæorum, et terræ eorum, delebitque eos.
5
Cum ergo et hos tradiderit vobis, similiter facietis eis, sicut præcepi vobis.
6
Viriliter agite, et confortamini : nolite timere, nec paveatis ad conspectum eorum : quia Dominus Deus tuus ipse est ductor tuus, et non dimittet, nec derelinquet te.
7
Vocavitque Moyses Josue, et dixit ei coram omni Israël : Confortare, et esto robustus : tu enim introduces populum istum in terram, quam daturum se patribus eorum juravit Dominus, et tu eam sorte divides.
8
Et Dominus qui ductor est vester, ipse erit tecum : non dimittet, nec derelinquet te : noli timere, nec paveas.
9
Scripsit itaque Moyses legem hanc, et tradidit eam sacerdotibus filiis Levi, qui portabant arcam fœderis Domini, et cunctis senioribus Israël.
10
Præcepitque eis, dicens : Post septem annos, anno remissionis, in solemnitate tabernaculorum,
11
convenientibus cunctis ex Israël, ut appareant in conspectu Domini Dei tui in loco quem elegerit Dominus, leges verba legis hujus coram omni Israël, audientibus eis,
12
et in unum omni populo congregato, tam viris quam mulieribus, parvulis, et advenis, qui sunt intra portas tuas : ut audientes discant, et timeant Dominum Deum vestrum, et custodiant, impleantque omnes sermones legis hujus.
13
Filii quoque eorum qui nunc ignorant, ut audire possint, et timeant Dominum Deum suum cunctis diebus quibus versantur in terra, ad quam vos, Jordane transmisso, pergitis obtinendam.
14
Et ait Dominus ad Moysen : Ecce prope sunt dies mortis tuæ : voca Josue, et state in tabernaculo testimonii, ut præcipiam ei. Abierunt ergo Moyses et Josue, et steterunt in tabernaculo testimonii :
15
apparuitque Dominus ibi in columna nubis, quæ stetit in introitu tabernaculi.
16
Dixitque Dominus ad Moysen : Ecce tu dormies cum patribus tuis, et populus iste consurgens fornicabitur post deos alienos in terra, ad quam ingreditur ut habitet in ea : ibi derelinquet me, et irritum faciet fœdus, quod pepigi cum eo.
17
Et irascetur furor meus contra eum in die illo : et derelinquam eum, et abscondam faciem meam ab eo, et erit in devorationem : invenient eum omnia mala et afflictiones, ita ut dicat in illo die : Vere quia non est Deus mecum, invenerunt me hæc mala.
18
Ego autem abscondam, et celabo faciem meam in die illo propter omnia mala, quæ fecit, quia secutus est deos alienos.
19
Nunc itaque scribite vobis canticum istud, et docete filios Israël : ut memoriter teneant, et ore decantent, et sit mihi carmen istud pro testimonio inter filios Israël.
20
Introducam enim eum in terram, pro qua juravi patribus ejus, lacte et melle manantem. Cumque comederint, et saturati, crassique fuerint, avertentur ad deos alienos, et servient eis : detrahentque mihi, et irritum facient pactum meum.
21
Postquam invenerint eum mala multa et afflictiones, respondebit ei canticum istud pro testimonio, quod nulla delebit oblivio ex ore seminis sui. Scio enim cogitationes ejus, quæ facturus sit hodie, antequam introducam eum in terram, quam ei pollicitus sum.
22
Scripsit ergo Moyses canticum, et docuit filios Israël.
23
Præcepitque Dominus Josue filio Nun, et ait : Confortare, et esto robustus : tu enim introduces filios Israël in terram, quam pollicitus sum, et ego ero tecum.
24
Postquam ergo scripsit Moyses verba legis hujus in volumine, atque complevit,
25
præcepit Levitis, qui portabant arcam fœderis Domini, dicens :
26
Tollite librum istum, et ponite eum in latere arcæ fœderis Domini Dei vestri : ut sit ibi contra te in testimonium.
27
Ego enim scio contentionem tuam, et cervicem tuam durissimam. Adhuc vivente me et ingrediente vobiscum, semper contentiose egistis contra Dominum : quanto magis cum mortuus fuero ?
28
Congregate ad me omnes majores natu per tribus vestras, atque doctores, et loquar audientibus eis sermones istos, et invocabo contra eos cælum et terram.
29
Novi enim quod post mortem meam inique agetis, et declinabitis cito de via, quam præcepi vobis : et occurrent vobis mala in extremo tempore, quando feceritis malum in conspectu Domini, ut irritetis eum per opera manuum vestrarum.
30
Locutus est ergo Moyses, audiente universo cœtu Israël, verba carminis hujus, et ad finem usque complevit.
