Arcana Coelestia #4314
4314. Quod in sensu interno historico per ‘is claudicans super femore suo’ significetur quod bona et vera prorsus deperdita essent apud posteritatem illam, constat ex repraesentatione ‘Jacobi’, qui hic est ‘is’, quod sit posteritas ejus, de qua n. 4281; et ex significatione ‘claudicare super femore’ quod sint illi qui in nullo bono sunt, et inde in nullo vero, de qua n. 4302; hic ideo per ‘is claudicans super femore suo’ significatur quod bona et vera prorsus deperdita essent apud posteritatem illam.
[2] Qualis illa gens fuerat, patet manifeste a pluribus quae Ipse Dominus in parabolis locutus est, quae in sensu interno historico de illa gente dicta sunt; ut quae in parabola de homine rege, qui conferebat rationem cum servo in quo nihil misericordiae erga alterum, Matth. 18:23 ad fin. : in parabola de patrefamilias Qui locavit vineam agricolis et peregre abiit, et agricolae apprehenderunt servos quos misit, et ceciderunt virgis, occiderunt, et lapidarunt, tandem filium quem ejecerunt extra vineam, et occiderunt: quam parabolam audientes scribae et Pharisaei cognoverunt quod de ipsis, Matth. 21:33-45; Marcus 12:1-9; Luc. 20:9 seq. :
in parabola De homine, qui dedit servis talenta; et qui unum talentum accepit, abiens abscondidit in terra, Matth. 25:14-30; Luc. 19:12-27 1 : in parabola De illis qui venerunt ad 2 vulneratum a latronibus, Luc. 10:30-37: in parabola De illis qui ad magnam cenam vocati sunt, et omnes se excusarunt, de quibus dominus, Dico vobis, quod nemo virorum illorum qui vocati fuerunt, gustaturus sit cenam meam, Luc. 14:16-24: in parabola De divite et Lazaro, Luc. 16:19 ad fin. : in parabola De illis qui contemnunt alios prae se, Luc. 18:10-14: in parabola De duobus filiis, quorum unus dixit, Ego abibo in vineam, sed non abiit... et dixit Jesus, Amen dico vobis, quod publicani et meretrices praecedent vos in regnum caelorum, Matth. 21:28-32.
[3] Qualis esset gens illa, Dominus aperte dicit apud Matthaeum 23:13 seq. , ubi ad finem, Testamini contra vos ipsos, quod filii sitis eorum qui occiderunt prophetas, et vos impletis mensuram patrum vestrorum, 23:13 seq. , 31-33:
apud Marcum, Jesus dixit illis, Recte prophetavit Esaias de vobis, Hic populus labiis Me honorat, cor vero eorum prorsus abest a Me; frustra colunt Me, docentes doctrinas praecepta hominum, deserentes mandatum Dei, 7:6-13:
apud Johannem, Judaei responderunt Jesu, quod semen Abrahami essent...
sed Jesus illis dixit, Vos ex patre diabolo estis, et desideria patris vestri vultis facere, ille homicida erat ab initio, et in veritate non stetit, quia non est veritas in illo; quando loquitur mendacium, ex propriis loquitur, quia mendacium loquens est, et pater ejus, 8:33, 44.
Quia tales erant, etiam vocantur ‘generatio prava et adultera’, Matth. 12:39 3 ; tum ‘progenies viperarum’, Matth. 3:7; 23:33 4 ; Luc. 3:7:
et apud Matthaeum, O progenies viperarum quomodo potestis bona loqui, cum mali sitis, 12:34.
[4] Quod apud illam gentem ne quidem bonum naturale ullum residuum esset 5 , significatur per ‘ficum’ de qua apud Matthaeum, Jesus videns ficum unam in via, venit ad eam, sed nihil invenit in ea nisi folia tantum, ideo dixit illi, Ne posthac ex te fructus nascatur in aeternum, unde arefacta est ex tempore ficus, 21:19;
quod ‘ficus’ sit bonum naturale, videatur n. 217. Ex his constare potest quod bona et vera prorsus deperdita essent apud gentem illam.
[5] Bona et vera deperdita dicuntur, cum interius nulla sunt; bona et vera quae extrinsecus apparent, trahunt suum esse et suum vivere ab internis; qualia itaque interna sunt, talia sunt externa, utcumque haec coram oculis hominis apparent. Sunt aliqui 6 quos cognovi in vita corporis eorum, et qui tunc apparuerunt sicut in zelo pro Domino, pro Ecclesia, pro patria et communi bono, et pro justo et aequo, et tamen iidem in altera vita inter infernales sunt, et quod miratus, inter pessimos ibi; causa fuit quod interiora eorum foeda et profana fuissent, et quod mentiti zelum illum propter famam ad aucupandum honores et quoque ad lucrandum' opes, ita propter se, non autem propter illa quae ore professi sunt; quapropter cum externa illa exuuntur, quod fit cum moriuntur, patent interna, et apparent sicut fuerant intus, quae dum vixerant, coram mundo absconderunt; haec sunt quae intelliguntur per quod bona et vera prorsus deperdita sint.
फुटनोट:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
2. inciderunt in
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
5. essent, in the First Latin Edition
6. plures
Matthaeus 25:14-30
14
Sicut enim homo peregre proficiscens, vocavit servos suos, et tradidit illis bona sua.
15
Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem : et profectus est statim.
16
Abiit autem qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis, et lucratus est alia quinque.
17
Similiter et qui duo acceperat, lucratus est alia duo.
18
Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terram, et abscondit pecuniam domini sui.
19
Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum, et posuit rationem cum eis.
20
Et accedens qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta, dicens : Domine, quinque talenta tradidisti mihi, ecce alia quinque superlucratus sum.
21
Ait illi dominus ejus : Euge serve bone, et fidelis : quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam ; intra in gaudium domini tui.
22
Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait : Domine, duo talenta tradidisti mihi, ecce alia duo lucratus sum.
23
Ait illi dominus ejus : Euge serve bone, et fidelis : quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam ; intra in gaudium domini tui.
24
Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait : Domine, scio quia homo durus es ; metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti :
25
et timens abii, et abscondi talentum tuum in terra : ecce habes quod tuum est.
26
Respondens autem dominus ejus, dixit ei : Serve male, et piger, sciebas quia meto ubi non semino, et congrego ubi non sparsi :
27
oportuit ergo te committere pecuniam meam numulariis, et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura.
28
Tollite itaque ab eo talentum, et date ei qui habet decem talenta :
29
omni enim habenti dabitur, et abundabit : ei autem qui non habet, et quod videtur habere, auferetur ab eo.
30
Et inutilem servum ejicite in tenebras exteriores : illic erit fletus, et stridor dentium.
