529. Hetzelfde is het geval bij hen die in het goede uit de Heer zijn; indien dezen uit wil en verstand, of uit opzet en bevestiging, zich van één boze onthouden omdat het een zonde is, dan onthouden zij zich van alle en meer nog indien zij zich van verscheidene boosheden onthouden.
Zodra immers iemand zich uit opzet of bevestiging onthoudt van enig boze omdat het een zonde is, wordt hij door de Heer gehouden in het voornemen om zich van de overige te onthouden en indien hij daarom uit onwetendheid of uit de een of andere overmachtige begeerte van het lichaam het boze doet, wordt hem dit toch niet toegerekend, omdat hij zich dat niet heeft voorgenomen, noch het bij zich bevestigt.
De mens komt in dit voornemen indien hij zich eens of tweemaal per jaar onderzoekt en van het boze dat hij bij zich aantreft, tot bezinning komt; het is anders gesteld met degene die zich nooit onderzoekt.
Hieruit wordt het duidelijk wie het is die de zonde niet wordt toegerekend en wie het is aan wie het wel wordt toegerekend.
