From Swedenborg's Works

 

Cielo e inferno #2

Study this Passage

  
/ 603  
  

2. PARTE 1 - CIELO

1.) Il Signore è il Dio del cielo

Innanzi tutto deve essere noto chi è il Dio del cielo, perché da questo discendono tutte le cose. Nel cielo intero, nessun altro se non il Signore è riconosciuto quale Dio del cielo. Lì si dice, così come Egli stesso ha insegnato,

Che Egli è uno col Padre, e chi vede Lui, vede il Padre; che il Padre è in Lui e Lui nel Padre; che tutto ciò che è santo proviene da Lui (Giovanni 10:30, 38; 14:9-11; 16:13-15)

Spesso ho parlato con gli angeli di questo argomento, ed essi hanno immancabilmente sostenuto che sono incapaci di dividere il Divino in tre, perché sanno e percepiscono che il Divino è Uno e questo Uno e nel Signore. Hanno anche detto che quelli della chiesa che nel mondo hanno sostenuto l’idea di tre entità Divine, non possono entrare nel cielo, fintanto che il loro ragionamento vaga da un Dio ad un altro; e lì non è permesso pensare tre e dire uno, 1 perché ognuno nel cielo parla secondo il proprio pensiero, infatti il discorso è il prodotto immediato del pensiero, ovvero è il pensiero che parla. Quindi quelli che in questo mondo separano il Divino in tre, e associano un’idea distinta ad ognuno di essi, e non individuano nell’idea di uno il Signore, non possono essere ricevuti nel cielo, perché nel cielo vi è una condivisione di tutti i pensieri, e perciò se qualcuno giunge lì con un’idea di tre, ma afferma uno, è subito individuato e respinto. Ma deve essere noto che tutti quelli che non hanno separato ciò che è vero da ciò che è buono, ovvero la fede dall’amore, accolgono nell’altra vita, ove sono opportunamente istruiti, l’idea del Signore che è il Dio dell’universo. Avviene altrimenti per quelli che hanno separato la fede dall’amore, cioè coloro che non hanno vissuto in conformità dei precetti della fede autentica.

Footnotes:

1. I cristiani sono stati esaminati nell'altra vita in merito alla loro idea di unico Dio ed è stato accertato che il loro pensiero è incentrato sul concetto di tre Dei (Arcana Coelestia 2329, 5256, 10736, 10738, 10821). La Divina Trinità nel Signore è riconosciuta nel cielo (nn. 14, 15, 1729, 2005, 5256, 9303).

  
/ 603  
  

Many thanks to Fondazione Swedenborg for making this translating publicly available.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9431

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9431. ‘Sex dies’: quod significet quando in statu veri, constat ex significatione ‘sex dierum’ quod sit status laboris et pugnae, de qua n. 737, 8510, 8888, 8975; quod sit status veri, est quia bini status sunt homini qui regeneratur a Domino; primus status dicitur status veri, et alter status dicitur status boni; quod primus status dicatur status veri, est quia tunc homo introducitur per verum ad bonum, et quod alter status dicatur status boni, est quia homo cum in bono est, introductus est; et quoque cum homo in statu veri est, extra caelum est, at cum in bono est, in caelo est, ita introductus ad Dominum; praeterea cum homo in statu primo seu statu veri est, tunc in labore et pugna est, subit enim tunc tentationes, at cum in altero statu seu statu boni est, tunc in quiete et in tranquillo pacis est; ille status est qui repraesentatus est in Verbo per sex dies qui praecedunt septimum; hic autem status est qui repraesentatus est per diem septimum seu sabbatum, videatur n. 8890, 8893, 9274. De binis illis statibus qui vocantur status veri et status boni apud hominem qui regeneratur, videantur quae ample prius n. 7923, 7992, 8505, 8506, 8510, 8513 8516, 8539, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701, 8722, 8772, 9139 9224, 9227, 9230, 9274, ostensa sunt.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9274

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9274. ‘Et septimo intermittes eam et dimittes eam’: quod significet statum alterum cum homo Ecclesiae in bono est, et sic in tranquillo pacis, constat ex significatione ‘anni septimi’ seu ‘sabbati’ quod sit cum homo in bono est et per bonum ducitur a Domino, de qua n. 1 8495, 8510, 8890, 8893, ex significatione ‘intermittere terram’ seu non serere illam, quod sit non per vera, ut prius, duci, et ex significatione ‘dimittere eam’ quod sit in tranquillo pacis esse; quod sabbatum etiam fuerit repraesentativum status pacis in quo conjunctio, videatur n. 8494, nam per ‘intermissionem’ et dimissionem seu quietem terrae repraesentabatur quies, tranquillitas, et pax, quae illis qui in bono sunt 2 a Domino. Quod bini status homini qui regeneratur et fit Ecclesia sint, nempe primus cum per vera fidei ducitur ad bonum charitatis, et alter cum in bono charitatis est, videatur n 7923, 7992, 8505, 8506, 8512, 8513, 8516, 8539, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701, 3 8772, 9139, 9224, 9227, 9230.

[2] Quod bini illi status sint homini qui regeneratur et fit Ecclesia, hactenus ignotum fuit, ex causa imprimis quia homo Ecclesiae non distinxerat inter verum et bonum, ita nec inter fidem et charitatem; tum quia 4 non distincte ‘perceperat’ binas hominis facultates, quae sunt intellectus et voluntas, et quod intellectus videat vera et bona, ac quod voluntas afficiatur illis et amet illa; ex eo nec scire potuit quod primus status hominis qui regeneratur sit discere vera et videre illa, et alter status velle et amare illa, et quod non prius appropriata sint homini quam cum vult et amat 5 illa quae didicit et vidit; voluntas enim est ipse homo, et intellectus est ejus minister. Si haec nota fuissent, potuisset sciri et appercipi quod homo qui regeneratur donetur et novo intellectu et nova voluntate a Domino, et 6 nisi donatus sit utroque, quod non sit novus, nam intellectus est modo visus rerum quas homo vult ac 7 amat, et sic est, ut dictum 8 , solum minister. Consequenter quod primus status hominis qui regeneratur sit duci per vera ad bonum, et alter status duci per bonum, et quod cum in hoc statu est, ordo inversus sit, et tunc ducatur a Domino, proinde quod tunc in caelo sit, et sic in tranquillo pacis;

[3] hic status est qui intelligitur per septimum diem, perque septimum annum, tum per jubilaeum, hoc est, per sabbatum et per sabbatum sabbatorum, et per quod tunc quiesceret terra, secundum haec apud Moschen, Sex annis conseres agrum tuum, et sex annis putabis vineam tuam, et colliges proventum ejus; sed in anno septimo sabbatum sabbatorum erit terrae; sabbath Jehovae; agrum tuum non conseres, et vineam tuam non putabis, sponte nascens messis tuae non metes, Lev. 25:3-5;

et de jubilaeo, In anno jubilaei, non seretis, neque metetis sponte nascentia ejus, neque vindemiabitis separatas ejus, Lev. 25[Lev. 25:11, ] 12; qui non scit aliquid de binis illis statibus, nec scire potest plura 9 quae in Verbo, nam in Verbo imprimis prophetico describitur unus status et alter distincte; immo nec capere potest sensum internum Verbi, et ne quidem plura quae in sensu ejus litterali, sicut haec quae Dominus praedixit de ultimo tempore Ecclesiae hodiernae, quae ibi vocatur ‘consummatio saeculi’, 10 apud Matthaeum, Tunc qui in Judaea sunt, fugiant in montes; qui super domo est, ne descendat ad tollendum quid e domo sua. Et qui in agro, ne revertatur retro ad tollendum vestimenta sua, 11 24:16-18:

et apud Lucam, In ista die, quicumque erit super domo, et vasa illius in domo, ne descendito ad tollendum ea; et quicumque in agro, similiter ne revertatur in, quae post illum; mementote uxoris Lothi, 17:31, 32;

quod alter status hic describatur, et quod ab illo non redeundum sit ad primum 12 , videatur n. 3650-3655, 5895 fin. , 5897 fin. , 8505, 8506, 8510, 8512, 8516;

[4] quod status illi distincti sint, etiam 13 involvunt haec apud Moschen, Cum feceris domum novam, facies ambitum tecto tuo. Non conseres vineam tuam et agrum tuum mixtim. Non arabis bove et asino simul. Non indues 14 mixtam vestem ex lana et lino simul, Deut. 22:8-11 15 ; Lev. 19:19;

per illa significatur quod qui in statu veri, hoc est, in statu primo est, non possit esse in statu boni, hoc est, in statu altero, ita nec vicissim; causa est 16 quia unus status est 17 inversus alterius; in primo eram statu spectat homo e mundo in caelum, in altero autem spectat e caelo in mundum; nam in primo statu intrant e mundo vera per intellectuale in voluntatem, et ibi fiunt bona, quia amoris, in altero autem statu exeunt e caelo bona sic facta per voluntatem in intellectuale, et ibi apparent in forma fidei; haec fides est quae est salvifica, quia est ex bono amoris, hoc est, per bonum amoris a Domino; est enim fides illa charitas 18 in forma.

Footnotes:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript inserts et per bonum ducuntur.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. quod

5. velit et amet

6. The Manuscript inserts quod.

7. aut

8. The Manuscript inserts est.

9. perplura

10. et plura quae etiam in sensu literae sunt

11. The Manuscript inserts Matth.

12. priorem

13. similiter nec sciri potest quid

14. induces, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. et vicissim

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

18. charitatis, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.