From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2395

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2395. ‘Quia perdentes nos locum hunc’: quod significet quod status mali in quo erant, damnaret eos, constat a sensu ‘perdere’ cum praedicatur de Domino, quod in significatu interno sit perire a malo hoc est, damnari; tum a significatione ‘loci’ quod sit status mali, n. 2393. Multoties in Verbo occurrit quod ‘Jehovah perdat’, sed in sensu interno intelligitur quod homo semet perdat, Jehovah enim seu Dominus nullum perdit, sed quia apparet sicut foret a Jehovah seu Domino, quia omnia et singula videt, et omnia et singula regit, ita passim locutum est in Verbo ob causam ut inde homines teneantur in communissima idea, quod omnia sub oculis Domini sint, et omnia sub Ipsius auspicio, in qua idea cum primum tenentur, dein possunt facile instrui; explicationes enim Verbi quoad sensum internum, non sunt nisi quam singularia quae communem ideam elucidant: causa etiam est quod qui in nullo amore sunt, teneantur in timore, et sic vereantur Dominum et ad Ipsum propter liberationem fugiant; inde patet quod nihil noceat quod credatur sensui litterae, tametsi internus aliud docet, modo illud fiat ex simplici corde; sed de his plenius in sequentibus ad vers. 24, n. 2447, ubi dicitur quod ‘Jehovah pluere fecit super Sodomam et Amoram sulphur et ignem’; tantum abest ut angeli quia in sensu interno sunt, cogitent quod Jehovah seu Dominus aliquem perdat, ut solam ejus rei ideam non sustineant, quare cum haec et similia in Verbo ab homine leguntur, rejicitur quasi ad tergum sensus litterae, et abit tandem in illum, quod ipsum malum sit quod perdit hominem, 1 et quod Dominus neminem perdat, ut constare potest ab exemplo, de quo n. 1875.

Footnotes:

1. The Manuscript inserts et sic damnat illum. This should probably have been deleted for it continues et quod Dominus neminem perdat, minus damnet, quia nihil nisibonum ab Ipso. From minus to Ipso is then deleted.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

From Swedenborg's Works

 

Cielo e inferno #13

Study this Passage

  
/ 603  
  

13. 3) Il Divino del Signore nel cielo è l’amore per Lui e la carità verso il prossimo

Il Divino che procede dal Signore è denominato nel cielo Divina verità perché esso fluisce nel cielo dal Divino amore del Signore. Il Divino amore e la Divina verità perciò sono legati l’uno all’altra, come il fuoco del sole e la luce che ne deriva nel mondo, l’amore rassomiglia al fuoco del sole e la verità da esso, alla luce del sole. Inoltre per corrispondenza, il fuoco significa l’amore e la luce, la verità che procede da quell’amore. 1 Da ciò è chiaro cosa sia la Divina verità che procede dal Divino amore del Signore, che nella sua essenza è il Divino bene congiunto alla Divina verità, ed essendo così congiunti, vivificano tutte le cose del cielo; esattamente come nel mondo quando il calore del sole congiunto alla luce rende tutte le cose del mondo feconde, il che ha luogo a primavera e in estate. Diversamente quando il calore non è congiunto alla luce, cioè quando la luce è fredda, allora tutte le cose s’intorpidiscono e si estinguono. Presso gli angeli questo Divino amore, rappresentato con il calore, è il bene dell’amore; e la Divina verità, rappresentata dalla luce, è ciò che scaturisce attraverso quell’amore.

Footnotes:

1. Nella Parola fuoco significa amore celeste e amore infernale (Arcana Coelestia 934, 4906, 5215). Il sacro fuoco celeste significa il Divino amore, e ogni affezione che appartiene a quell'amore (nn. 934, 6314, 6832). La luce che risulta da quel fuoco significa la verità che procede dal bene dell'amore; e la luce del cielo significa la Divina verità (nn. 3195, 3485, 3636, 3643, 3993, 4302, 4413, 4415, 9548, 9684).

  
/ 603  
  

Many thanks to Fondazione Swedenborg for making this translating publicly available.