2. Dat er vele werelden zijn waarop mensen wonen en waarvan geesten en engelen afkomstig zijn is in het andere leven goed bekend. Het is aan iedereen daar die uit liefde voor het ware en het nut dat daar uit volgt, toegestaan met geesten van andere werelden te spreken en daardoor te worden overtuigd van de veelheid van werelden en te worden onderricht dat het menselijk geslacht niet alleen op één aardbol bestaat, maar op ontelbare. Bovendien worden ze op deze wijze geïnformeerd over de geestelijke hoedanigheid en de wijze van leven van die mensen en de aard van hun religieuze eredienst.

4073. ‘Et misit Jacob et vocavit Rachelem et Leam agrum ad gregem suum’: quod significet adjunctionem affectionum veri a bono per ‘Jacobum’ nunc intellecto et applicationem tunc cum discederet, constat a repraesentatione ‘Jacobi’ quod sit bonum naturalis, de qua saepius prius; et a repraesentatione ‘Rachelis et Leae’ quod sint affectiones veri illi bono adjunctae, ‘Rachel’ affectio veri interioris, et ¹ ‘Leah’ affectio veri externi, de qua n. 3758, 3782, 3793, 3819; quod ‘mittere ad illos et vocare agrum ad gregem suum’ sit adjungere sibi, patet; ‘ager’ significat illa quae boni sunt, et ubi bonum, n. 2971, 3196, 3310, 3317; et ‘grex’ ipsa bona et vera quae nunc acquisita sunt, quibus affectiones veri per ‘Rachelem et Leam’ intellectae applicarentur, cum discederet: ‘Jacob’ in hoc capite repraesentat bonum Naturalis quod propius accederet ad conjunctionem cum Divino, n. 4069, quia in procinctu se separandi fuit, et in separatione, a bono per ‘Labanem’ significato, videatur de Jacobo n. 3775; repraesentationes enim se habent secundum mutationes status quoad bonum et verum, ac mutationes status secundum mutationes spirituum et angelorum qui in tali bono et vero sunt, secundum illa quae supra n. 4067 dicta sunt:

[2] cum societates spirituum et angelorum quae in bono medio sunt: recedunt, tunc societates novae accedunt quae in perfectiore bono sunt; status hominis prorsus se habet secundum societates spirituum et angelorum in quorum medio est; talis est ejus voluntas et talis ejus cogitatio; sed mutationes ejus status se prorsus aliter habent cum ipse sibi societates illas adsciscit seu ipse se illis adjungit, et aliter cum societates illae adjunguntur ei a Domino; cum ipse se illis adjungit, tunc est in malo; cum autem ei adjunguntur a Domino, tunc est in bono; cum in bono, tunc per societates illas influit tale bonum quale inservit ejus vitae reformationi: quae hic in sensu interno dicuntur de bono per ‘Jacobum’ repraesentato, de affectionibus veri quae sunt ‘Rachel et Leah’ et de applicatione harum cum discederet a bono per ‘Labanem’ significato, se prorsus ita ad vivum cum societatibus et earum mutationibus habent; ex illis angeli percipiunt status qui apud hominem sunt, ita ejus bona et vera qualia sunt; proinde innumerabilia quae homini vix ut unum commune apparent; inde angeli sunt in ipsis causis nam societates illas ² vident et percipiunt, homo autem in effectibus et non illas videt, sed modo obscure percipere potest per aliquas status mutationes quae sunt inde, et nihil quoad bonum et verum nisi illustretur per angelos a Domino.

Footnotes:

3793. ‘Et Rachel venit cum grege’: quod significet affectionem veri interioris quae Ecclesiae et doctrinae, constat a repraesentatione ‘Rachelis’ quod sit affectio veri interioris; et ex significatione ‘gregis’ quod sit Ecclesia et quoque doctrina, de qua n. 3767, 3768, 3783. Ut sciatur quomodo se habet ¹ cum repraesentatione ‘Rachelis’ quod sit affectio veri interioris, et cum ‘Leae’ quod sit affectio veri exterioris, paucis dicendum: naturale quod per ‘Jacobum’ repraesentatur, ex bono et vero consistit, et in eo, nempe naturali ² , sicut in omnibus et singulis in homine, immo in universa natura, conjugium boni et veri esse debet; absque conjugio boni et veri nihil producitur, omnis productio et omnis effectus est inde; in naturali apud hominem cum nascitur, non est conjugium boni et veri, quia solus homo non in ordinem Divinum nascitur; est quidem bonum innocentiae et charitatis, quod in prima infantia influit a Domino, sed non est aliquod verum cui bonum illud copuletur; in aetate progrediente hoc bonum quod in infantia insinuatum ei est a Domino, versus inferiora intrahitur, et ibi tenetur a Domino, ut per id temperentur status vita quos postea induit; inde est quod homo absque bono infantiae suae ac primae pueritiae omni fero animali pejor et magis ferus foret; cum bonum id infantiae intrahitur, tunc in naturale hominis succedit et intrat malum, cui se copulat falsum, et fit conjunctio et quasi conjugium mali et falsi apud eum; ut itaque salvetur homo, regenerandus est, et removendum ³ malum, ac ⁴ insinuandum bonum a Domino, et secundum bonum quod recipit, insinuatur ei verum ut fiat boni et veri copulatio, seu quasi conjugium;

[2] haec sunt quae repraesentantur per Jacobum, et per binas ejus uxores, nempe Rachelem et Leam; ‘Jacobus’ ideo nunc induit repraesentationem boni naturalis, et ‘Rachel’ repraesentationem veri ⁵ ; sed quia omnis conjunctio veri cum bono fit per affectionem, est affectio veri copulandi bono quam Rachel repraesentat; praeterea in naturali sicut in rationali datur interius et exterius; ‘Rachel’ repraesentat affectionem veri interioris, et ‘Leah’ affectionem veri exterioris. ‘Laban’, qui pater illarum, repraesentat bonum communis stirpis, sed collaterale, ut dictum, quod bonum est id quod in collaterali linea correspondet vero rationalis quod est ‘Rebecca’, n. 3012, 3013, 3077, inde ⁶ filiae ex illo bono repraesentant affectiones in naturali, nam hae sunt ut filiae ea bono illo ut ex patre; et quia affectiones illae copulandae sunt bono naturali, ideo repraesentant affectiones veri, una affectionem veri interioris, altera affectionem veri exterioris.

[3] Cum regeneratione hominis quoad ejus naturale, prorsus similiter se habet ac cum Jacobo et cum binis Labanis filiabus Rachele et Leah ⁷ ; qui itaque Verbum hic secundum sensum ejus internum videre et capere potest, is arcanum hoc videt sibi detectum; sed hoc nullus alius videre potest quam qui in bono et vero est; alii, utcumque perceptionem rerum in illis quae vitae moralis et civilis sunt ⁸ ,

habent, et apparent sicut intelligentes, nihil tale usque ad agnitionem videre possunt, non enim sciunt quid bonum et verum, malum enim putant bonum, et falsum verum, quapropter ilico cum bonum dicitur, idea mali sistitur, et cum verum dicitur, idea falsi; inde est quod nihil percipiant de his quae in sensu interno continentur ⁹ , sed ad primam auditionem oboriantur tenebrae, quae lucem exstinguunt.

Footnotes: