圣经文本

 

Genesis第32章

学习

   

1 At ipinagpatuloy ni Jacob ang kaniyang paglakad, at sinalubong siya ng mga anghel ng Dios.

2 At sinabi ni Jacob nang makita niya sila, Ito'y hukbo ng Dios: at tinawag niya ang pangalan ng dakong yaon na Mahanaim.

3 At si Jacob ay nagpasugo sa unahan niya kay Esau, na kaniyang kapatid sa lupain ng Seir, na parang ng Edom.

4 At inutusan niya sila, na sinasabi, Ganito ninyo sabihin sa aking panginoong kay Esau, Ganito ang sabi ng iyong lingkod na si Jacob, Dumoon ako kay Laban at ako'y natira roon hanggang ngayon.

5 At mayroon akong mga baka, at mga asno, at mga kawan, at mga aliping lalake at babae: at ako'y nagpasugo upang magbigay alam sa aking panginoon, upang makasumpong ng biyaya sa iyong paningin.

6 At ang mga sugo ay nagsipagbalik kay Jacob, na nagsipagsabi, Dumating kami sa iyong kapatid na kay Esau, at siya rin naman ay sumasalubong sa iyo, at apat na raang tao ang kasama niya.

7 Nang magkagayo'y natakot na mainam si Jacob at nahapis at kaniyang binahagi ang bayang kasama niya, at ang mga kawan, at ang mga bakahan, at ang mga kamelyo ng dalawang pulutong.

8 At kaniyang sinabi, Kung dumating si Esau sa isang pulutong, at kaniyang saktan, ang pulutong ngang natitira ay tatanan.

9 At sinabi ni Jacob, Oh Dios ng aking amang si Abraham, at Dios ng aking amang si Isaac, Oh Panginoon, na nagsabi sa akin, Magbalik ka sa iyong lupain at sa iyong kamaganakan, at gagawan kita ng magaling:

10 Hindi ako marapat sa kababababaan ng lahat ng kaawaan, at ng buong katotohanan na iyong ipinakita sa iyong lingkod: sapagka't dala ko ang aking tungkod, na dinaanan ko ang Jordang ito; at ngayo'y naging dalawang pulutong ako.

11 Iligtas mo ako, ipinamamanhik ko sa iyo, sa kamay ng aking kapatid, sa kamay ni Esau; sapagka't ako'y natatakot sa kaniya, baka siya'y dumating at ako'y saktan niya, ang ina pati ng mga anak.

12 At ikaw ang nagsabi, Tunay na ikaw ay gagawan ko ng magaling, at gagawin ko ang iyong binhi na parang buhangin sa dagat, na hindi mabibilang dahil sa karamihan.

13 At siya'y nagparaan doon ng gabing yaon; at kumuha ng mayroon siya na ipagkakaloob kay Esau na kaniyang kapatid;

14 Dalawang daang kambing na babae, at dalawang pung lalaking kambing; dalawang daang tupang babae, at dalawang pung tupang lalake,

15 Tatlong pung kamelyong inahin na pati ng kanilang mga anak; apat na pung baka at sangpung toro, dalawang pung asna at sangpung anak ng mga yaon.

16 At ipinagbibigay sa kamay ng kaniyang mga bataan, bawa't kawan ay bukod; at sinabi sa kaniyang mga bataan, Lumagpas kayo sa unahan ko, at iiwanan ninyo ng isang pagitan ang bawa't kawan.

17 At iniutos sa una, na sinasabi, Pagka ikaw ay nasumpungan ni Esau na aking kapatid, at ikaw ay tinanong na sinasabi, Kanino ka? at saan ka paroroon? at kanino itong nangasa unahan mo.

18 Kung magkagayo'y sasabihin mo, Sa iyong lingkod na kay Jacob; isang kaloob nga, na padala sa aking panginoong kay Esau: at, narito, siya'y nasa hulihan din naman namin.

19 At iniutos din sa ikalawa, at sa ikatlo, at sa lahat ng sumusunod sa mga kawan, na sinasabi, Sa ganitong paraan sasalitain ninyo kay Esau, pagkasumpong ninyo sa kaniya;

20 At sasabihin ninyo, Saka, narito, ang iyong lingkod na si Jacob, ay nasa hulihan namin, sapagka't kaniyang sinabi, Paglulubagin ko ang kaniyang galit sa pamamagitan ng kaloob na sumasaunahan ko, at pagkatapos ay makikita ko ang kaniyang mukha; marahil ay tatanggapin niya ako.

21 Gayon isinaunahan niya ang mga kaloob; at siya'y natira ng gabing yaon sa pulutong.

22 At siya'y bumangon ng gabing yaon, at isinama niya ang kaniyang dalawang asawa, at ang kaniyang dalawang alilang babae, at ang kaniyang labing isang anak at tumawid sa tawiran ng Jaboc.

23 At sila'y kaniyang isinama at itinawid sa batis, at kaniyang itinawid ang kaniyang tinatangkilik.

24 At naiwang magisa si Jacob: at nakipagbuno ang isang lalake sa kaniya, hanggang sa magbukang liwayway.

25 At nang makita nitong siya'y hindi manaig sa kaniya ay hinipo ang kasukasuan ng hita niya; at ang kasukasuan ni Jacob ay sinaktan samantalang nakikipagbuno sa kaniya.

26 At sinabi, Bitawan mo ako, sapagka't nagbubukang liwayway na. At kaniyang sinabi, Hindi kita bibitawan hanggang hindi mo ako mabasbasan.

27 At sinabi niya sa kaniya, Ano ang pangalan mo? At kaniyang sinabi, Jacob.

28 At sinabi niya, Hindi na tatawaging Jacob ang iyong pangalan, kundi Israel; sapagka't ikaw ay nakipagpunyagi sa Dios at sa mga tao, at ikaw ay nanaig.

29 At siya'y tinanong ni Jacob, at sinabi, Ipinamamanhik ko sa iyong sabihin mo sa akin ang iyong pangalan. At kaniyang sinabi, Bakit nagtatanong ka ng aking pangalan? At siya'y binasbasan doon.

30 At tinawag ni Jacob ang pangalan ng dakong yaon na Peniel; sapagka't aniya'y nakita ko ang Dios ng mukhaan, at naligtas ang aking buhay.

31 At sinikatan siya ng araw ng siya'y nagdadaan sa Penuel; at siya'y napipilay sa hita niya.

32 Kaya't hindi kumakain ang mga anak ni Israel ng litid ng balakang na nasa kasukasuan ng hita, hanggang ngayon: sapagka't hinipo ng taong yaon ang kasukasuan ng hita ni Jacob, sa litid ng pigi.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#4232

学习本章节

  
/10837  
  

4232. Genesis 32

1. And Jacob went on his way, and the angels of God met him.

2. And Jacob said when he saw them, This is God's camp. And he called the name of that place Mahanaim.

3. And Jacob sent messengers ahead of him to his brother Esau, to the land of Seir, the field of Edom.

4. And he commanded them, saying, Thus shall you say to my lord Esau, Thus says your servant Jacob, With Laban I have sojourned, and have stayed until now.

5. And I have oxen and asses, flocks and men servants and women servants; and I am sending to tell my lord, so as to find favour in your eyes.

6. And the messengers returned to Jacob, saying, We came to your brother, to Esau, and he also is coming to meet you, and four hundred men with him.

7. And Jacob was exceedingly afraid, and was distressed; and he split up the people who were with him, and the flocks and herds and camels, into two camps.

8. And he said, If Esau comes towards one camp and smites it, the camp that is left will escape.

9. And Jacob said, O God of my father Abraham and God of my father Isaac, O Jehovah, who says to me, Return to your land, and to the place of your nativity, and I will deal well with you,

10. I am not worthy of all the mercies and of all the truth which You have shown to Your servant, for with just my staff I passed over this Jordan, and now I have become two camps.

11. Deliver me, I pray, from the hand of my brother, from the hand of Esau; for I fear him, lest he comes and smites me, the mother with the children. 1

12. And You have said, I will certainly deal well with you and I will make your seed like the sand of the sea which cannot be counted for multitude.

13. And he spent that night there, and took from what came into his hand a gift for Esau his brother:

14. Two hundred she-goats and twenty he-goats; two hundred sheep and twenty rams;

15. Thirty milking camels and their colts; forty young cows and ten young bulls; twenty she-asses and ten foals

16. And he gave them into the hand of his servants, drove by drove separately; and he said to his servants, Pass over in front of me and put a space between drove and drove.

17. And he commanded the first, saying, When Esau my brother meets you and asks you, saying, To whom do you belong; and where are you going; and whose are these in front of you?

18. Then you shall say, They belong to your servant Jacob; it is a gift sent to my lord Esau; and behold, he also is behind us.

19. And he commanded the second also, the third also, and all also following the droves, saying, In this manner 2 shall you speak to Esau when you find him.

20. And you shall also say, Behold, your servant Jacob is behind us. For he said, I will appease him with the gift that is going in front of me, and after that I will see his face; perhaps he will accept me.

21. And the gift passed over in front of him, and he spent that night in the camp.

22. And he rose up that night, and took his two wives (femina), and his two servant-girls, and his eleven sons, and passed over at the passage of Jabbok.

23. And he took them and made them pass over the river, and made all that he had pass over.

24. And Jacob remained alone; and a man wrestled with him until dawn came up.

25. And he 3 saw that he did not prevail against him, and he touched the hollow of his thigh, and the hollow of Jacob's thigh was out of joint as he wrestled with him.

26. And he 3 said, Let me go, for the dawn is coming up. And he said, I will not let you go unless you bless me.

27. And he 3 said to him, What is your name? And he said, Jacob.

28. And he' said, Your name will no longer be called Jacob, but Israel, for as a prince you have contended with God and with men, and have prevailed.

29. And Jacob asked and said, Tell me, I pray, your name. And he said, Why is it that you ask my name? And he blessed him there.

30. And Jacob called the name of the place Peniel, [saying,] For I have seen God face to face, and my soul is delivered.

31. And the sun rose on him as he passed over Penuel, and he was limping on his thigh.

32. Therefore the children of Israel do not eat the sinew of that which was displaced, which is on the hollow of the thigh, even to this day, because he touched, in the hollow of Jacob's thigh, the sinew of that which was displaced.

CONTENTS

The subject now in the internal sense is a turning round of the state within the Natural, so that good comes to occupy the first place and truth the second. The implanting of truth within good is dealt with in verses 1-23, and the wrestlings involved in the temptations which have to be endured then, in verses 24-32. At the same time the subject is the Jewish nation - how even though it was incapable of receiving anything of the Church, that nation did nevertheless represent things of the Church.

脚注:

1. literally, mother over children (or sons)

2. literally, According to this word

3. i.e. the man

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.