圣经文本

 

Genesis第21章

学习

   

1 At dumalaw ang Panginoon kay Sara, ayon sa sinabi niya, at ginawa ng Panginoon kay Sara ang ayon sa kaniyang sinalita.

2 At si Sara ay naglihi at nagkaanak ng isang lalake kay Abraham sa kaniyang katandaan, sa tadhanang panahong sinabi ng Dios sa kaniya.

3 At tinawag na Isaac ni Abraham ang ngalan ng kaniyang anak na ipinanganak sa kaniya, na siyang ipinanganak ni Sara.

4 At tinuli ni Abraham si Isaac ng magkaroon ng walong araw gaya ng iniutos ng Dios sa kaniya.

5 At si Abraham ay may isang daang taon, nang sa kaniya'y ipanganak si Isaac na kaniyang anak.

6 At sinabi ni Sara, Pinatawa ako ng Dios, sinomang makarinig ay makikitawa.

7 At sinabi niya, Sinong nakapagsabi kay Abraham na si Sara ay magpapasuso ng anak? sapagka't ako'y nagkaanak sa kaniya ng isang lalake sa kaniyang katandaan.

8 At lumaki ang sanggol, at inihiwalay sa suso; at nagpiging ng malaki si Abraham ng araw na ihiwalay sa suso si Isaac.

9 At nakita ni Sara ang anak ni Agar na taga Egipto, na ito'y nagkaanak kay Abraham, na tumutuya sa kaniya.

10 Kaya't sinabi niya kay Abraham, Palayasin mo ang aliping ito at ang kaniyang anak: sapagka't hindi magmamana ang anak ng aliping ito na kahati ng aking anak, sa makatuwid baga'y ni Isaac.

11 At ang bagay na ito ay naging lubhang mabigat sa paningin ni Abraham dahil sa kaniyang anak.

12 At sinabi ng Dios kay Abraham, Huwag mong mabigatin ito sa iyong paningin dahil sa iyong alipin; sa lahat na sabihin sa iyo ni Sara, ay makinig ka sa kaniyang tinig, sapagka't kay Isaac tatawagin ang iyong lahi.

13 At ang anak din naman ng alipin ay gagawin kong isang bansa, sapagka't siya'y anak mo.

14 At nagbangong maaga sa kinaumagahan si Abraham, at kumuha ng tinapay at ng isang bangang balat ng tubig, at ibinigay kay Agar, na ipinatong sa kaniyang balikat, at ang bata at siya ay pinapagpaalam, at siya'y nagpaalam at naggala sa ilang ng Beerseba.

15 At naubos ang tubig sa bangang balat, at kaniyang inilapag ang bata sa ilalim ng isa sa mabababang punong kahoy.

16 At yumaon at naupo sa tapat niya, na ang layo ay isang hilagpos ng pana; sapagka't sinabi niya, Huwag kong makita ang kamatayan ng bata. At naupo sa tapat, at naghihiyaw at umiyak.

17 At narinig ng Dios ang tinig ng bata; at tinawag ng anghel ng Dios si Agar, mula sa langit, at sa kaniya'y sinabi, Naano ka Agar? Huwag kang matakot; sapagka't narinig ng Dios ang tinig ng bata sa kinalalagyan.

18 Magtindig ka, iyong itayo ang bata, at alalayan mo siya ng iyong kamay; sapagka't siya'y gagawin kong isang bansang malaki.

19 At idinilat ng Dios ang kaniyang mga mata, at siya'y nakakita ng isang balon ng tubig: at naparoon at pinuno ng tubig ang bangang balat, at pinainom ang bata.

20 At ang Dios ay sumabata, at siya'y lumaki; at tumahan sa ilang at naging mamamana.

21 At nanahan siya sa ilang ng Paran: at ikinuha siya ng kaniyang ina ng asawa sa lupain ng Egipto.

22 At nangyari ng panahong yaon, na si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo ay nagsalita kay Abraham, na nagsasabi, Sumasaiyo ang Dios sa lahat mong ginagawa:

23 Ngayon nga'y ipanumpa mo sa akin dito alangalang sa Dios, na di ka maglililo sa akin, kahit sa aking anak, kahit sa anak ng aking anak; kundi ayon sa kagandahang loob na ipinakita ko sa iyo, ay gayon ang gagawin mo sa akin, at sa lupaing iyong pinakipamayanan.

24 At sinabi ni Abraham, Susumpa ako.

25 At pinagwikaan ni Abraham si Abimelech dahil sa isang balon ng tubig, na marahas na inalis sa kaniya ng mga bataan ni Abimelech.

26 At sinabi ni Abimelech, Aywan, kung sinong gumawa ng bagay na ito: na di mo man sinabi sa akin, at hindi ko man nabalitaan kundi ngayon.

27 At kumuha si Abraham ng mga tupa, at mga baka, at ibinigay kay Abimelech; at gumawa silang dalawa ng isang tipan.

28 At ibinukod ni Abraham ang pitong korderong babae sa kawan.

29 At sinabi ni Abimelech kay Abraham, Anong kahulugan nitong pitong korderong babae na iyong ibinukod?

30 At kaniyang sinabi, Itong pitong korderong babae ay iyong kukunin sa aking kamay, upang sa akin ay maging patotoo na hinukay ko ang balong ito.

31 Kaya't tinawag niya ang dakong yaong Beerseba; sapagka't doon sila kapuwa nanumpa.

32 Sa gayo'y gumawa sila ng isang tipan sa Beerseba: at nagtindig si Abimelech, at si Ficol na kapitan ng kaniyang hukbo at nagsipagbalik sa lupain ng mga Filisteo.

33 At nagtanim si Abraham ng isang punong kahoy na tamaring sa Beerseba, at sinambitla doon ang pangalan ng Panginoong Dios na walang hanggan.

34 At maraming araw na nakipamayan si Abraham sa lupain ng mga Filisteo.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2661

学习本章节

  
/10837  
  

2661. 'Because of his son' means for the reason that He delighted in it, that is, in the first rational. This is clear from the meaning of 'son', that is to say, the son of the servant-girl, as the merely human or first rational, dealt with already. The reason for the grief is not actually mentioned here but it is nevertheless evident from what follows. Love is plainly the reason for that grief, for it is said [that Abraham was distressed] 'because of his son', and this son is the subject in verses 13-21 which follow. But so that it may be known why this grief existed, that is, why it is said that 'the matter was deeply distressing to Abraham because of his son', let the following few comments serve by way of illustration.

[2] The Lord did not come into the world to save those who are celestial, but to save those who are spiritual. The Most Ancient Church, which was called Man, was celestial, and if this Church had remained uncorrupted there would have been no need for the Lord to be born a human being. But as soon as it began to decline the Lord foresaw that the celestial Church would cease to exist altogether in the world, and therefore a prophecy was given there and then about the Lord's Coming into the world, Genesis 3:15. After the era of that Church there was no longer a celestial Church but a spiritual Church. The Ancient Church, which came after the Flood, was this spiritual Church, referred to many times in Volume One. This Church, or the people who belonged to the spiritual Church, could not have been saved unless the Lord had come into the world. This is what the Lord's words in Matthew are used to mean,

Those who are well have no need of a physician, but those who are sick. I did not come to call the righteous, but sinners to repentance. Matthew 9:12-13.

And the following in John are used with the same meaning,

And other sheep I have which are not of this fold; I must bring them also, and they will hear My voice, and there will be one flock and one shepherd. John 10:16.

And the same is also meant in the parable about the hundred sheep, in Matthew 18:11-13.

[3] Now seeing that 'Isaac', representing the Lord's Divine Rational, also means those that are celestial, who are called 'heirs', while 'Ishmael', representing the Lord's merely human rational, also means those that are spiritual, who are referred to as 'sons' - as may also be evident from what has been stated above in 2658 - the words used in the present verse therefore mean that because of His Divine Love the Lord suffered grief. This is also the meaning of what follows in verses 13-21, where Hagar's son and she his mother represent the spiritual Church, and where the subject is the state of that Church, that is, of those who are members of that Church, 2612. Any further declaration regarding these arcana is not as yet possible. All that can be stated here is that with the Lord when in the world all states of the Church were represented, and also the way in which those who belonged to it were to be saved through Him. Consequently the same states of the Church are also meant by those same names.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.