圣经文本

 

Genesis第20章

学习

   

1 At mula roon ay naglakbay si Abraham sa dakong lupain ng Timugan, at tumahan sa pagitan ng Cades at Shur; at siya'y nakipamayan sa Gerar.

2 At sinabi ni Abraham tungkol kay Sara na kaniyang asawa, Siya'y aking kapatid; at si Abimelech na hari sa Gerar, ay nagsugo at kinuha si Sara.

3 Datapuwa't naparoon ang Dios kay Abimelech sa panaginip sa gabi, at sa kaniya'y sinabi, Narito, ikaw ay dili iba't isang patay dahil sa babaing iyong kinuha; sapagka't siya'y asawa ng isang lalake.

4 Nguni't si Abimelech ay hindi pa, nakasisiping sa kaniya: at nagsabi, Panginoon, papatayin mo ba pati ng isang bansang banal?

5 Hindi ba siya rin ang nagsabi sa akin, Siya'y aking kapatid? at si Sara man ay nagsabi, Siya'y aking kapatid; sa katapatang loob ng aking puso, at kawalang sala ng aking mga kamay, ay ginawa ko ito.

6 At sinabi sa kaniya ng Dios sa panaginip: Oo, talastas ko, na sa katapatang loob ng iyong puso ay ginawa mo ito, at hinadlangan din naman kita sa pagkakasala ng laban sa akin: kaya't hindi ko ipinahintulot sa iyong galawin mo siya.

7 Ngayon nga'y isauli mo ang asawa ng lalaking ito; sapagka't siya'y profeta, at ikaw ay ipananalangin niya, at mabubuhay ka: at kung di mo siya isauli, ay talastasin mong walang pagsalang mamamatay ka, ikaw at ang lahat ng iyo.

8 At si Abimelech ay bumangong maaga ng kinaumagahan at tinawag ang lahat niyang bataan, at sinabi sa kanilang pakinig ang lahat ng bagay na ito: at ang mga tao'y natakot na mainam.

9 Nang magkagayo'y tinawag ni Abimelech si Abraham, at sa kaniya'y sinabi, Anong ginawa mo sa amin? at sa ano ako nagkasala laban sa iyo, na dinalhan mo ako at ang aking kaharian ng isang malaking kasalanan? Ginawan mo ako ng mga gawang di marapat gawin.

10 At sinabi ni Abimelech kay Abraham, Anong nakita mo na ginawa mo ang bagay na ito?

11 At sinabi ni Abraham, Sapagka't inisip ko. Tunay na walang takot sa Dios sa dakong ito: at papatayin nila ako dahil sa aking asawa.

12 At saka talagang siya'y kapatid ko, na anak ng aking ama, datapuwa't hindi anak ng aking ina; at siya'y naging asawa ko:

13 At nangyari, na nang ako'y palayasin ng Dios sa bahay ng aking ama, na sinabi ko sa kaniya, Ito ang magandang kalooban mo na maipakikita sa akin; sa lahat ng dakong ating datnin, ay sabihin mo tungkol sa akin, Siya'y aking kapatid.

14 At si Abimelech ay kumuha ng mga tupa at mga baka, at mga aliping lalake at babae, at ipinagbibigay kay Abraham, at isinauli sa kaniya si Sara na kaniyang asawa.

15 At sinabi ni Abimelech, Narito ang lupain ko ay nasa harapan mo: tumahan ka kung saan mo magalingin.

16 At kay Sara'y sinabi niya, Narito, nagbigay ako ng isang libong putol na pilak sa iyong kapatid: narito, ito sa iyo'y piring sa mga mata ng lahat ng kasama mo; at sa harap ng lahat ay nagbangong puri ka.

17 At nanalangin si Abraham sa Dios; at pinagaling ng Dios si Abimelech, at ang kaniyang asawa, at ang kaniyang mga aliping babae, na ano pa't nagkaanak sila.

18 Sapagka't sinarhang lubos ng Panginoon ang lahat ng bahay-bata sa bahay ni Abimelech, dahil kay Sara, na asawa ni Abraham.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2551

学习本章节

  
/10837  
  

2551. 'What did you see, that you have done this thing?' means a looking into the cause. This is evident without explanation, as well as from what follows where the cause is stated. The reason ideas of how the Lord perceived and thought regarding the doctrine of faith, and regarding the rational, whether it should be consulted, are presented in that particular order in the internal sense is that it is angel-like to think about them in such a sequence. The internal sense of the Word exists in particular for angels, and has accordingly been rendered suitable to their perceptions and thoughts. For them these are experiences of delight, indeed of bliss and of happiness, when they are thinking about the Lord, about His Divinity and His Humanity, and about how the latter was made Divine. For when thinking about these they are encompassed by a celestial and spiritual sphere which is filled with the Lord, so that it may be said of them that they are in the Lord. Consequently nothing is more blissful and happy for them than to think in accordance with those things which belong to that sphere and to the affection resulting from this. What is more, they are at the same time instructed and perfected, in particular in the matter of how as He grew up the Lord by degrees and from His own power made Divine the human into which He had been born, and thus how, by means of knowledge and cognitions which He revealed to Himself, He perfected His rational, gradually dispelled its shadows, and brought it into Divine light. When the Word is being read, these and countless other realities are presented to angels in a celestial and spiritual fashion, together with thousands and thousands of representatives in the light of life. But these matters which to angels are so precious are to men of little importance since they are above and beyond them and so are lost in the darkened parts of their understanding. Conversely those which are precious to men, such as hold worldly matters within them, are to angels of little importance since they are beneath their state of existence and so are lost in the darkened parts of their wisdom. Thus, wondrous to tell, the very things which enter the darkened parts of man's mind, and almost into his contempt, pass into the light angels enjoy and into their affection, as do many things which belong to the internal sense of the Word.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.