圣经文本

 

Genesis第20章

学习

   

1 At mula roon ay naglakbay si Abraham sa dakong lupain ng Timugan, at tumahan sa pagitan ng Cades at Shur; at siya'y nakipamayan sa Gerar.

2 At sinabi ni Abraham tungkol kay Sara na kaniyang asawa, Siya'y aking kapatid; at si Abimelech na hari sa Gerar, ay nagsugo at kinuha si Sara.

3 Datapuwa't naparoon ang Dios kay Abimelech sa panaginip sa gabi, at sa kaniya'y sinabi, Narito, ikaw ay dili iba't isang patay dahil sa babaing iyong kinuha; sapagka't siya'y asawa ng isang lalake.

4 Nguni't si Abimelech ay hindi pa, nakasisiping sa kaniya: at nagsabi, Panginoon, papatayin mo ba pati ng isang bansang banal?

5 Hindi ba siya rin ang nagsabi sa akin, Siya'y aking kapatid? at si Sara man ay nagsabi, Siya'y aking kapatid; sa katapatang loob ng aking puso, at kawalang sala ng aking mga kamay, ay ginawa ko ito.

6 At sinabi sa kaniya ng Dios sa panaginip: Oo, talastas ko, na sa katapatang loob ng iyong puso ay ginawa mo ito, at hinadlangan din naman kita sa pagkakasala ng laban sa akin: kaya't hindi ko ipinahintulot sa iyong galawin mo siya.

7 Ngayon nga'y isauli mo ang asawa ng lalaking ito; sapagka't siya'y profeta, at ikaw ay ipananalangin niya, at mabubuhay ka: at kung di mo siya isauli, ay talastasin mong walang pagsalang mamamatay ka, ikaw at ang lahat ng iyo.

8 At si Abimelech ay bumangong maaga ng kinaumagahan at tinawag ang lahat niyang bataan, at sinabi sa kanilang pakinig ang lahat ng bagay na ito: at ang mga tao'y natakot na mainam.

9 Nang magkagayo'y tinawag ni Abimelech si Abraham, at sa kaniya'y sinabi, Anong ginawa mo sa amin? at sa ano ako nagkasala laban sa iyo, na dinalhan mo ako at ang aking kaharian ng isang malaking kasalanan? Ginawan mo ako ng mga gawang di marapat gawin.

10 At sinabi ni Abimelech kay Abraham, Anong nakita mo na ginawa mo ang bagay na ito?

11 At sinabi ni Abraham, Sapagka't inisip ko. Tunay na walang takot sa Dios sa dakong ito: at papatayin nila ako dahil sa aking asawa.

12 At saka talagang siya'y kapatid ko, na anak ng aking ama, datapuwa't hindi anak ng aking ina; at siya'y naging asawa ko:

13 At nangyari, na nang ako'y palayasin ng Dios sa bahay ng aking ama, na sinabi ko sa kaniya, Ito ang magandang kalooban mo na maipakikita sa akin; sa lahat ng dakong ating datnin, ay sabihin mo tungkol sa akin, Siya'y aking kapatid.

14 At si Abimelech ay kumuha ng mga tupa at mga baka, at mga aliping lalake at babae, at ipinagbibigay kay Abraham, at isinauli sa kaniya si Sara na kaniyang asawa.

15 At sinabi ni Abimelech, Narito ang lupain ko ay nasa harapan mo: tumahan ka kung saan mo magalingin.

16 At kay Sara'y sinabi niya, Narito, nagbigay ako ng isang libong putol na pilak sa iyong kapatid: narito, ito sa iyo'y piring sa mga mata ng lahat ng kasama mo; at sa harap ng lahat ay nagbangong puri ka.

17 At nanalangin si Abraham sa Dios; at pinagaling ng Dios si Abimelech, at ang kaniyang asawa, at ang kaniyang mga aliping babae, na ano pa't nagkaanak sila.

18 Sapagka't sinarhang lubos ng Panginoon ang lahat ng bahay-bata sa bahay ni Abimelech, dahil kay Sara, na asawa ni Abraham.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2524

学习本章节

  
/10837  
  

2524. 'She herself also said, He is my brother' means that the rational itself so declared that celestial good should be coupled with it. This becomes clear from the meaning of 'a sister', to whom 'she herself' refers here, as the rational, 1495, 2508, and from the meaning of 'a brother' as good that stands related to truth, 367, 2508. For the implications of this are as follows: Divine Good and Divine Truth are united to each other as if in a marriage. From this comes the heavenly marriage, and also conjugial love, even down to the natural world below. But the good and truth of the rational are not joined to each other as if in a marriage but as in a blood relationship like that of brother and sister. For as regards truth, the rational is conceived from an influx of Divine Good into the affection for knowledge and cognitions, see 1895, 1902, 1910, whereas the good of the rational comes through an influx of Divine Good into that truth, which then becomes that good itself which belongs to charity and is 'the brother' of faith, or what amounts to the same, of truth, 367.

[2] As regards the way in which the good and truth of the rational are acquired, its good comes from Divine good, but not its truth from Divine truth, for the truth of the rational is acquired through knowledge and cognitions which are implanted by means of the senses, external and internal, and so by an external route. Consequently many illusions that result from sensory impressions cling to the truths of that rational which cause those truths not to be truths. Nevertheless when Divine Good flows into them and takes hold of them they are in that case seen as truths and are acknowledged as truths, even though they are no more than appearances of truth. The good itself within those truths undergoes modification determined by the shadows there and comes to have the same nature as the truth. This is one arcanum which lies concealed in these words, that the rational so declared that celestial good should be coupled with it.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.