圣经文本

 

Genesis第16章

学习

   

1 Si Sarai nga na asawa ni Abram ay hindi nagkaanak sa kaniya; at siya'y may isang alilang babae na taga Egipto, na nagngangalang Agar.

2 At sinabi ni Sarai kay Abram, Narito, ngayon, ako'y hinadlangan ng Panginoon na ako'y magkaanak; ipinamamanhik ko sa iyong sumiping ka sa aking alilang babae; marahil ay magkakaanak ako sa pamamagitan niya. At dininig ni Abram ang sabi ni Sarai.

3 At kinuha ni Sarai na asawa ni Abram, si Agar na taga Egipto, na kaniyang alila, pagkaraan ng sangpung taon na makatahan si Abram sa lupain ng Canaan, at ibinigay kay Abram na kaniyang asawa upang maging asawa niya.

4 At siya'y sumiping kay Agar, at naglihi: at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalang halaga niya ang kaniyang panginoong babae sa kaniyang paningin.

5 At sinabi ni Sarai kay Abram, Ang aking pagkaapi ay sumaiyo: idinulot ko ang aking alila sa iyong sinapupunan; at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalan akong kabuluhan sa kaniyang paningin: ang Panginoon ang humatol sa akin at sa iyo.

6 Datapuwa't sinabi ni Abram kay Sarai, Narito, ang iyong alila ay nasa iyong kamay; gawin mo sa kaniya ang iyong minamagaling sa iyong paningin. At dinuwahagi siya ni Sarai, at si Agar ay tumakas mula sa kaniyang harap.

7 At nasumpungan siya ng anghel ng Panginoon sa tabi ng isang bukal ng tubig sa ilang, sa bukal na nasa daang patungo sa Shur.

8 At sinabi, Agar, alila ni Sarai, saan ka nanggaling? at saan ka paroroon? at kaniyang sinabi, Ako'y tumatakas mula sa harap ni Sarai na aking panginoon.

9 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Magbalik ka sa iyong panginoon, at pahinuhod ka sa kaniyang mga kamay.

10 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Pararamihin kong mainam ang iyong binhi, na hindi mabibilang dahil sa karamihan.

11 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Narito't ikaw ay nagdadalang-tao at ikaw ay manganganak ng isang lalake; at ang itatawag mo sa kaniyang ngalan ay Ismael, sapagka't diningig ng Panginoon ang iyong kadalamhatian.

12 At siya'y magiging parang asnong bundok sa gitna ng mga tao; ang kaniyang kamay ay magiging laban sa lahat, at ang kamay ng lahat ay laban sa kaniya; at siya'y tatahan sa harap ng lahat niyang mga kapatid.

13 At kaniyang tinawagan ang ngalan ng Panginoon na nagsalita sa kaniya, Ikaw ay Dios na nakakakita: sapagka't sinabi niya, Namasdan ko rin ba rito ang likuran niyaong nakakakita sa akin?

14 Kaya't nginalanan ang balong yaon Balon ng Nabubuhay na nakakakita sa akin; narito't ito'y nasa pagitan ng Cades at Bered.

15 At nanganak si Agar ng isang lalake kay Abram at ang itinawag ni Abram, na pangalan sa kaniyang anak na ipinanganak ni Agar, ay Ismael.

16 At si Abram ay may walong pu't anim na taon nang ipanganak si Ismael ni Agar kay Abram.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1909

学习本章节

  
/10837  
  

1909. That 'he went in to Hagar' means the joining of the internal man to the life of the affection for knowledge is clear from the meaning of 'Hagar' as the life of the exterior or natural man, dealt with above at verse 1; and that this life is the life of the affection for knowledge is clear from the meaning of 'an Egyptian servant-girl', also dealt with above. There are many affections belonging to the exterior man, each one devoted to its own use. Superior to them all however is the affection for cognitions and knowledge when its end in view is that a person may become truly rational, for it then has good and truth as its end in view. The life itself of the internal man flows into all the affections of the natural man, but there it varies according to ends in view. When it flows into affections which have the world as the end in view, that end receives life from that life which is flowing in, and becomes worldly-minded life. When it flows into affections that have self as the end in view, that end receives life from that life which is flowing in, and becomes bodily-minded life. And so it is with all the other affections when life flows into them. It is from this that evil desires and false notions have life, but a life contrary to the affection for good and truth.

[2] As it flows in, life is not directed towards anything except the end in view, for with everyone that end is his love, and it is love alone which is living. All else in him is purely derivative, getting its life from the end in view. Anyone may see what kind of life he possesses, if only he will find out what kind of end he has in view. He does not have to find out the nature of all his ends, for these are countless, as many as his intentions and almost as many as the judgements and conclusions arrived at by his thoughts. These are merely secondary ends derived from the main one or tending towards it. All he has to find out is the end which he prefers above all others, and in comparison with which all others are as nothing. If he has self and the world as his end, let him recognize that his life is that of hell; but if he has the good of the neighbour, the common good, the Lord's kingdom, and above all the Lord Himself as his end, let him recognize that his life is that of heaven.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.