圣经文本

 

Ezekiel第37章

学习

   

1 Ang kamay ng Panginoon ay sumasa akin, at kaniyang dinala ako sa Espiritu ng Panginoon, at inilagay niya ako sa gitna ng libis; at yao'y puno ng mga buto.

2 At pinaraan niya ako sa tabi ng mga yaon sa palibot: at, narito, may totoong marami sa luwal na libis; at, narito, mga totoong tuyo.

3 At kaniyang sinabi sa akin, Anak ng tao, maaari bagang mabuhay ang mga butong ito? At ako'y sumagot, Oh Panginoong Dios; ikaw ang nakakaalam.

4 Muling sinabi niya sa akin, Manghula ka sa mga butong ito, at sabihin mo sa kanila, Oh kayong mga tuyong buto, inyong pakinggan ang salita ng Panginoon.

5 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa mga butong ito: Narito, aking papapasukin ang hinga sa inyo, at kayo'y mangabubuhay.

6 At lalagyan ko kayo ng mga litid, at babalutin ko kayo ng laman, at tatakpan ko kayo ng balat, at lalagyan ko kayo ng hininga, at kayo'y mangabubuhay; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.

7 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos sa akin: at habang ako'y nanghuhula, may naghinugong, at, narito, isang lindol; at ang mga buto ay nangagkalapit, buto sa kaniyang buto.

8 At ako'y tumingin, at, narito, may mga litid sa mga yaon, at laman ay lumitaw sa mga yaon at ang balat ay tumakip sa mga yaon sa ibabaw; nguni't walang hininga sa kanila.

9 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Manghula ka sa hangin, manghula ka, anak ng tao, at sabihin mo sa hangin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Manggaling ka sa apat na hangin, Oh hinga, at humihip ka sa mga patay na ito, upang sila'y mangabuhay.

10 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos niya sa akin, at ang hininga ay pumasok sa kanila, at sila'y nangabuhay, at nagsitayo ng kanilang mga paa, isang totoong malaking pulutong.

11 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, ang mga butong ito ay ang buong sangbahayan ni Israel: narito, kanilang sinasabi, Ang ating mga buto ay natuyo, at ang ating pagasa ay nawala; tayo'y lubos na nahiwalay.

12 Kaya't manghula ka, at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking bubuksan ang inyong mga libingan, at aking pasasampahin kayo mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko; at aking dadalhin kayo sa lupain ng Israel.

13 At inyong malalaman na ako ang Panginoon, pagka aking binuksan ang inyong libingan, at aking pinasampa kayo na mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko.

14 At aking ilalagay ang aking Espiritu sa inyo, at kayo'y mangabubuhay, at aking ilalagay kayo sa inyong sariling lupain, at inyong mangalalaman na akong Panginoon ang nagsalita, at nagsagawa, sabi ng Panginoon.

15 Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na nagsasabi:

16 At ikaw, anak ng tao, kumuha ka ng isang tungkod, at sulatan mo sa ibabaw, Sa Juda at sa mga anak ni Israel na kaniyang mga kasama: saka kumuha ka ng ibang tungkod, at iyong sulatan: Sa Jose, na siyang tungkod ng Ephraim, at sa buong sangbahayan ni Israel na kaniyang mga kasama:

17 At iyong papagugnayugnayin sa ganang iyo na maging isang tungkod, upang maging isa sa iyong kamay.

18 At pagka ang mga anak ng iyong bayan ay mangagsasalita sa iyo, na mangagsasabi, Hindi mo baga ipakikilala sa amin kung ano ang kahulugan ng mga ito?

19 Sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang tungkod ng Jose, na nasa kamay ng Ephraim, at ang mga lipi ng Israel na kaniyang mga kasama: at akin silang isasama roon, sa tungkod ng Juda, at gagawin ko silang isang tungkod, at sila'y magiging isa sa aking kamay.

20 At ang tungkod na iyong sinusulatan ay hahawakan mo sa harap ng kanilang mga mata.

21 At sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang mga anak ni Israel mula sa gitna ng mga bansa, na kanilang pinaroonan, at pipisanin ko sila sa lahat ng dako, at dadalhin ko sila sa kanilang sariling lupain:

22 At gagawin ko silang isang bansa sa lupain, sa mga bundok ng Israel; at isang hari ang magiging hari sa kanilang lahat; at hindi na sila magiging dalawang bansa, o mahahati pa man sila sa dalawang kaharian;

23 At hindi na naman mapapahamak pa sila ng dahil sa kanilang mga diosdiosan, o sa kanila mang mga kasuklamsuklam na bagay, o sa anoman sa kanilang mga pagsalangsang; kundi aking ililigtas sila mula sa lahat nilang tahanang dako, na kanilang pinagkasalanan, at lilinisin ko sila: sa gayo'y magiging bayan ko sila, at ako'y magiging kanilang Dios.

24 At ang aking lingkod na si David ay magiging hari sa kanila; at silang lahat ay magkakaroon ng isang pastor; magsisilakad din naman sila ng ayon sa aking mga kahatulan, at susundin ang aking mga palatuntunan, at isasagawa.

25 At sila'y magsisitahan sa lupain na aking ibinigay kay Jacob na aking lingkod, na tinahanan ng inyong mga magulang; at sila'y magsisitahan doon, sila at ang kanilang mga anak, at ang mga anak ng kanilang mga anak, magpakailan man: at si David na aking lingkod ay magiging kanilang prinsipe magpakailan man.

26 Bukod dito'y makikipagtipan ako ng tipan ng kapayapaan sa kanila; magiging tipan na walang hanggan sa kanila; at aking ilalagay sila, at pararamihin sila at itatatag ko ang aking santuario sa gitna nila magpakailan man.

27 Ang aking tabernakulo naman ay mapapasa gitna nila; at ako'y magiging kanilang Dios, at sila'y magiging aking bayan.

28 At malalaman ng mga bansa na ako ang Panginoon na nagpapabanal sa Israel, pagka ang aking santuario ay mapapasa gitna nila magpakailan man.

   

来自斯威登堡的著作

 

Sacred Scripture#79

学习本章节

  
/118  
  

79. There are many passages in the prophets about our understanding of the Word, passages about the church, where it tells us that the church exists only where the Word is properly understood, and that the quality of a church depends on the quality of the understanding of the Word among its members. There are also many passages in the prophets that describe the church among the Israelite and Jewish people, a church that was utterly destroyed and annihilated by the distortion of the Word’s meaning or message, for this is exactly what destroys a church.

[2] The name Ephraim in the prophets, especially in Hosea, symbolizes both true and false understandings of the Word, because Ephraim in the Word means the understanding of the Word in the church. It is because the understanding of the Word makes a church that Ephraim is called “a precious child, and one born of delights” (Jeremiah 31:20), “the firstborn” (Jeremiah 31:9), “the strength of Jehovah’s head” (Psalms 60:7; 108:8), “powerful” (Zechariah 10:7), and “filled with a bow” (Zechariah 9:13); and the children of Ephraim are called “armed” and “bow-shooters” (Psalms 78:9). The bow means a body of teaching from the Word fighting against what is false.

So too, Ephraim was transferred to the right of Israel and blessed, and accepted in place of Reuben (Genesis 48:5, 11, and following; [1 Chronicles 5:1]). And therefore Ephraim, together with his brother Manasseh, was exalted over all by Moses in his blessing of the children of Israel in the name of their father Joseph (Deuteronomy 33:13-17).

[3] The prophets, especially Hosea, also use “Ephraim” to describe what the church is like when its understanding of the Word has been lost, as we can see from the following:

Israel and Ephraim will stumble. Ephraim will be desolate. Ephraim is oppressed and broken in judgment. I will be like a lion to Ephraim: I will tear them and leave; I will carry them off and no one will rescue them. (Hosea 5:5, 9, 11, 14)

What shall I do to you, Ephraim? Your holiness goes away like a cloud at dawn and like the morning dew that falls. (Hosea 6:4)

[4] They will not dwell in the land of Jehovah: Ephraim will go back to Egypt and will eat what is unclean in Assyria. (Hosea 9:3)

The land of Jehovah is the church, Egypt is the preoccupation of the earthly self with mere facts, and Assyria is rationalizing based on those facts; all of which lead to distortion of the Word in regard to the way it is understood. That is why it says that Ephraim will go back to Egypt and will eat what is unclean in Assyria.

[5] Ephraim feeds on the wind and chases the east wind. Every day he increases lies and devastation. He makes a covenant with Assyria, and oil is carried down into Egypt. (Hosea 12:1)

To feed on the wind, chase the east wind, and increase lies and devastation is to distort what is true and in this way destroy the church.

[6] Much the same is also meant by Ephraim’s whoredom, since whoredom means distortion of the way the Word is understood - that is, distortion of its genuine truth. See the following passages:

I know Ephraim; he has committed whoredom in every way and Israel has been defiled. (Hosea 5:3)

I have seen something foul in the house of Israel: Ephraim has committed whoredom there, and Israel has been defiled. (Hosea 6:10)

Israel is the church itself and Ephraim is the understanding of the Word that is the source of the church and that determines its quality, so it says that Ephraim has committed whoredom and Israel has been defiled.

[7] Since the church among Jews had been completely destroyed because of its distortions, it says of Ephraim,

Am I to give you up, Ephraim? Am I to hand you over, Israel? Like Admah? Shall I make you like Zeboiim? (Hosea 11:8)

Since the book of the prophet Hosea, from the first chapter to the last, is about the distortion of the Word and the consequent destruction of the church, and since whoredom means the distortion of truth in the church, the prophet was commanded to represent that state of the church by taking a whore as his wife and fathering children by her (chapter 1); and also by forming a relationship with a woman who was committing adultery (chapter 3).

[8] These instances have been presented so that readers may know and be assured from the Word that the quality of a church depends on the quality of the understanding of the Word in it - outstanding and priceless if its understanding comes from genuine truths from the Word, but in ruins, actually filthy, if it comes from distortions.

For further evidence that Ephraim means the understanding of the Word, and in its opposite sense a distorted understanding leading to the destruction of the church, you may check some other passages that deal with Ephraim: Hosea 4:17-18; 7:1, 11; 8:9, 11; 9:11-13, 16; 10:11; 11:3; 12:1, 8, 14; 13:1, 8, 14; Isaiah 17:3; 28:1; Jeremiah 4:15; 31:6, 18; 50:19; Ezekiel 37:16; 48:5; Obadiah verse 19; Zechariah 9:10.

  
/118  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.