新基督教圣经研究

圣经文本

 

Genesis第8章

学习

   

1 και εμνησθη ο θεος του νωε και παντων των θηριων και παντων των κτηνων και παντων των πετεινων και παντων των ερπετων οσα ην μετ' αυτου εν τη κιβωτω και επηγαγεν ο θεος πνευμα επι την γην και εκοπασεν το υδωρ

2 και επεκαλυφθησαν αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου και συνεσχεθη ο υετος απο του ουρανου

3 και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας

4 και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω εβδομη και εικαδι του μηνος επι τα ορη τα αραρατ

5 το δε υδωρ πορευομενον ηλαττονουτο εως του δεκατου μηνος εν δε τω ενδεκατω μηνι τη πρωτη του μηνος ωφθησαν αι κεφαλαι των ορεων

6 και εγενετο μετα τεσσαρακοντα ημερας ηνεωξεν νωε την θυριδα της κιβωτου ην εποιησεν

7 και απεστειλεν τον κορακα του ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ και εξελθων ουχ υπεστρεψεν εως του ξηρανθηναι το υδωρ απο της γης

8 και απεστειλεν την περιστεραν οπισω αυτου ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ απο προσωπου της γης

9 και ουχ ευρουσα η περιστερα αναπαυσιν τοις ποσιν αυτης υπεστρεψεν προς αυτον εις την κιβωτον οτι υδωρ ην επι παντι προσωπω πασης της γης και εκτεινας την χειρα αυτου ελαβεν αυτην και εισηγαγεν αυτην προς εαυτον εις την κιβωτον

10 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν εκ της κιβωτου

11 και ανεστρεψεν προς αυτον η περιστερα το προς εσπεραν και ειχεν φυλλον ελαιας καρφος εν τω στοματι αυτης και εγνω νωε οτι κεκοπακεν το υδωρ απο της γης

12 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν και ου προσεθετο του επιστρεψαι προς αυτον ετι

13 και εγενετο εν τω ενι και εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του πρωτου μηνος μια του μηνος εξελιπεν το υδωρ απο της γης και απεκαλυψεν νωε την στεγην της κιβωτου ην εποιησεν και ειδεν οτι εξελιπεν το υδωρ απο προσωπου της γης

14 εν δε τω μηνι τω δευτερω εβδομη και εικαδι του μηνος εξηρανθη η γη

15 και ειπεν κυριος ο θεος τω νωε λεγων

16 εξελθε εκ της κιβωτου συ και η γυνη σου και οι υιοι σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου

17 και παντα τα θηρια οσα εστιν μετα σου και πασα σαρξ απο πετεινων εως κτηνων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης εξαγαγε μετα σεαυτου και αυξανεσθε και πληθυνεσθε επι της γης

18 και εξηλθεν νωε και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου

19 και παντα τα θηρια και παντα τα κτηνη και παν πετεινον και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος αυτων εξηλθοσαν εκ της κιβωτου

20 και ωκοδομησεν νωε θυσιαστηριον τω θεω και ελαβεν απο παντων των κτηνων των καθαρων και απο παντων των πετεινων των καθαρων και ανηνεγκεν ολοκαρπωσεις επι το θυσιαστηριον

21 και ωσφρανθη κυριος ο θεος οσμην ευωδιας και ειπεν κυριος ο θεος διανοηθεις ου προσθησω ετι του καταρασασθαι την γην δια τα εργα των ανθρωπων οτι εγκειται η διανοια του ανθρωπου επιμελως επι τα πονηρα εκ νεοτητος ου προσθησω ουν ετι παταξαι πασαν σαρκα ζωσαν καθως εποιησα

22 πασας τας ημερας της γης σπερμα και θερισμος ψυχος και καυμα θερος και εαρ ημεραν και νυκτα ου καταπαυσουσιν

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#847

学习本章节

  
/10837  
  

847. That 'the waters receded from off the earth, going back and forth' means fluctuations between truth and falsity is clear from what has been stated, namely about 'the waters of the flood' or deluges, in reference to Noah, meaning temptations. And because the subject here is the first state following temptation, 'the waters receded, going back and forth' can mean nothing else than fluctuation between truths and falsities. But the nature of this fluctuation cannot be known unless one knows what temptation is, for the nature of a temptation determines that of the fluctuation following temptation. When temptation is celestial the fluctuation is between good and evil; when temptation is spiritual it is between truth and falsity; and when temptation is natural the fluctuation is between the things that belong to evil desires and things which are their opposite.

[2] The types of temptation are numerous. In general they are celestial, spiritual, and natural, which must not in any way be confused with one another. Celestial temptations can exist only with people who are moved by love to the Lord; spiritual temptations only with those who are moved by charity towards the neighbour; while natural temptations are utterly different again. Indeed the latter are not temptations at all but merely anxious cares resulting from attacks on people's natural loves caused by misfortune, sickness, and abnormal condition of the blood and fluids in the body. These few considerations make it to some extent possible to know what temptation is, that is to say, the distress and anxiety caused by things that clash with a person's loves. With people moved by love to the Lord, whatever attacks that love to the Lord produces inmost torment. This is celestial temptation. With those moved by love towards the neighbour, which is charity, whatever attacks this love leads to a tortured conscience. This is spiritual temptation.

[3] But in the case of people who are natural, those experiences which they so often call temptations, and the pricks of conscience, are not really temptations at all but merely anxious cares resulting from attacks on their loves - for example, when they foresee and feel that they are being deprived of honour, the good things of this world, reputation, pleasures, physical powers, and so on. Nevertheless these so-called temptations do normally achieve some good. Temptations are also experienced by people who are moved by natural charity, and so by all manner of heretics, by gentiles, and by idolaters. They are caused by the things which go against the way of life which their faith demands and which they hold dear. These however are anxious cares, which are mere imitations of spiritual temptations.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org