新基督教圣经研究

圣经文本

 

Genesis第25章

学习

   

1 προσθεμενος δε αβρααμ ελαβεν γυναικα η ονομα χεττουρα

2 ετεκεν δε αυτω τον ζεμραν και τον ιεξαν και τον μαδαν και τον μαδιαμ και τον ιεσβοκ και τον σωυε

3 ιεξαν δε εγεννησεν τον σαβα και τον θαιμαν και τον δαιδαν υιοι δε δαιδαν εγενοντο ραγουηλ και ναβδεηλ και ασσουριιμ και λατουσιιμ και λοωμιμ

4 υιοι δε μαδιαμ γαιφα και αφερ και ενωχ και αβιρα και ελραγα παντες ουτοι ησαν υιοι χεττουρας

5 εδωκεν δε αβρααμ παντα τα υπαρχοντα αυτου ισαακ τω υιω αυτου

6 και τοις υιοις των παλλακων αυτου εδωκεν αβρααμ δοματα και εξαπεστειλεν αυτους απο ισαακ του υιου αυτου ετι ζωντος αυτου προς ανατολας εις γην ανατολων

7 ταυτα δε τα ετη ημερων ζωης αβρααμ οσα εζησεν εκατον εβδομηκοντα πεντε ετη

8 και εκλιπων απεθανεν αβρααμ εν γηρει καλω πρεσβυτης και πληρης ημερων και προσετεθη προς τον λαον αυτου

9 και εθαψαν αυτον ισαακ και ισμαηλ οι υιοι αυτου εις το σπηλαιον το διπλουν εις τον αγρον εφρων του σααρ του χετταιου ο εστιν απεναντι μαμβρη

10 τον αγρον και το σπηλαιον ο εκτησατο αβρααμ παρα των υιων χετ εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου

11 εγενετο δε μετα το αποθανειν αβρααμ ευλογησεν ο θεος ισαακ τον υιον αυτου και κατωκησεν ισαακ παρα το φρεαρ της ορασεως

12 αυται δε αι γενεσεις ισμαηλ του υιου αβρααμ ον ετεκεν αγαρ η παιδισκη σαρρας τω αβρααμ

13 και ταυτα τα ονοματα των υιων ισμαηλ κατ' ονομα των γενεων αυτου πρωτοτοκος ισμαηλ ναβαιωθ και κηδαρ και ναβδεηλ και μασσαμ

14 και μασμα και ιδουμα και μασση

15 και χοδδαδ και θαιμαν και ιετουρ και ναφες και κεδμα

16 ουτοι εισιν οι υιοι ισμαηλ και ταυτα τα ονοματα αυτων εν ταις σκηναις αυτων και εν ταις επαυλεσιν αυτων δωδεκα αρχοντες κατα εθνη αυτων

17 και ταυτα τα ετη της ζωης ισμαηλ εκατον τριακοντα επτα ετη και εκλιπων απεθανεν και προσετεθη προς το γενος αυτου

18 κατωκησεν δε απο ευιλατ εως σουρ η εστιν κατα προσωπον αιγυπτου εως ελθειν προς ασσυριους κατα προσωπον παντων των αδελφων αυτου κατωκησεν

19 και αυται αι γενεσεις ισαακ του υιου αβρααμ αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ

20 ην δε ισαακ ετων τεσσαρακοντα οτε ελαβεν την ρεβεκκαν θυγατερα βαθουηλ του συρου εκ της μεσοποταμιας αδελφην λαβαν του συρου εαυτω γυναικα

21 εδειτο δε ισαακ κυριου περι ρεβεκκας της γυναικος αυτου οτι στειρα ην επηκουσεν δε αυτου ο θεος και ελαβεν εν γαστρι ρεβεκκα η γυνη αυτου

22 εσκιρτων δε τα παιδια εν αυτη ειπεν δε ει ουτως μοι μελλει γινεσθαι ινα τι μοι τουτο επορευθη δε πυθεσθαι παρα κυριου

23 και ειπεν κυριος αυτη δυο εθνη εν τη γαστρι σου εισιν και δυο λαοι εκ της κοιλιας σου διασταλησονται και λαος λαου υπερεξει και ο μειζων δουλευσει τω ελασσονι

24 και επληρωθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην και τηδε ην διδυμα εν τη κοιλια αυτης

25 εξηλθεν δε ο υιος ο πρωτοτοκος πυρρακης ολος ωσει δορα δασυς επωνομασεν δε το ονομα αυτου ησαυ

26 και μετα τουτο εξηλθεν ο αδελφος αυτου και η χειρ αυτου επειλημμενη της πτερνης ησαυ και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιακωβ ισαακ δε ην ετων εξηκοντα οτε ετεκεν αυτους ρεβεκκα

27 ηυξηθησαν δε οι νεανισκοι και ην ησαυ ανθρωπος ειδως κυνηγειν αγροικος ιακωβ δε ην ανθρωπος απλαστος οικων οικιαν

28 ηγαπησεν δε ισαακ τον ησαυ οτι η θηρα αυτου βρωσις αυτω ρεβεκκα δε ηγαπα τον ιακωβ

29 ηψησεν δε ιακωβ εψεμα ηλθεν δε ησαυ εκ του πεδιου εκλειπων

30 και ειπεν ησαυ τω ιακωβ γευσον με απο του εψεματος του πυρρου τουτου οτι εκλειπω δια τουτο εκληθη το ονομα αυτου εδωμ

31 ειπεν δε ιακωβ τω ησαυ αποδου μοι σημερον τα πρωτοτοκια σου εμοι

32 ειπεν δε ησαυ ιδου εγω πορευομαι τελευταν και ινα τι μοι ταυτα τα πρωτοτοκια

33 και ειπεν αυτω ιακωβ ομοσον μοι σημερον και ωμοσεν αυτω απεδοτο δε ησαυ τα πρωτοτοκια τω ιακωβ

34 ιακωβ δε εδωκεν τω ησαυ αρτον και εψεμα φακου και εφαγεν και επιεν και αναστας ωχετο και εφαυλισεν ησαυ τα πρωτοτοκια

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#3332

学习本章节

  
/10837  
  

3332. 'Jacob gave Esau bread and lentil pottage' means that the good of life was given the good of truth and the good of doctrine. This is clear from the representation of 'Esau' as the good of life, dealt with in 3300, 3322; from the meaning of 'bread' as in general the good of love - both celestial and spiritual good - dealt with in 276, 680, 2165, 2177, and so also the good of truth, this being spiritual good; and from the meaning of 'lentil pottage' as the good of doctrine, for 'pottage' or soup means the massing together of matters of doctrine, 3316, but 'lentils' the good that exists essentially in these. Jacob's giving them to Esau means in the internal sense that those goods come through the doctrine of truth, which Jacob represents, 3305.

[2] These words and those that follow in this final verse describe progress made in regard to truth and good. They describe the situation with the spiritual man while being regenerated, that is to say, how he first learns matters of doctrine concerning truth; how next he is stirred by an affection for them, which is the good of doctrine; how after that, through insight into the matters of doctrine, he is stirred by an affection for the truths which they hold within them, which is the good of truth; and how at length he desires to live according to them, which is the good of life. Thus while undergoing regeneration the spiritual man advances from the doctrine of truth towards the good of life. But once he has reached that point the order is reversed - that good is the point from which he sees the good of truth, the latter the point from which he sees the good of doctrine, and this good in turn the point from which he sees matters of doctrine concerning truth. From these considerations it may be known how, from being sensory-minded, a person becomes spiritual, and what he is like when he has become spiritual.

[3] Those varieties of good, that is to say, the good of life, the good of truth, and the good of doctrine, are all distinct from one another, as becomes clear to those who weigh the matter up. The good of life is that which issues from the will, the good of truth that which issues from the understanding, while the good of doctrine is that which issues from knowledge. Doctrinal teaching is such that it includes all three. It is clear that 'lentils' means the good of doctrine from the fact that wheat, barley, beans, lentils, millet, and spelt are such things as are meant by bread, though with specific differences. The fact that 'bread' in general means good is evident from what has been stated and shown in 276, 680, 2165, 2177; and so specific kinds of good are meant by the grains and beans that have been mentioned - nobler kinds of good by wheat and barley, but less noble by beans and lentils, as also becomes evident from these words in Ezekiel,

You, take for yourself wheat and barley, and beans and lentils, and millet and spelt, and put them into a single vessel, and make them into bread for yourself. Ezekiel 4:9, 12-13.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org