新基督教圣经研究

圣经文本

 

Genesis第1章

学习

1 εν αρχη εποιησεν ο θεος τον ουρανον και την γην

2 η δε γη ην αορατος και ακατασκευαστος και σκοτος επανω της αβυσσου και πνευμα θεου επεφερετο επανω του υδατος

3 και ειπεν ο θεος γενηθητω φως και εγενετο φως

4 και ειδεν ο θεος το φως οτι καλον και διεχωρισεν ο θεος ανα μεσον του φωτος και ανα μεσον του σκοτους

5 και εκαλεσεν ο θεος το φως ημεραν και το σκοτος εκαλεσεν νυκτα και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι ημερα μια

6 και ειπεν ο θεος γενηθητω στερεωμα εν μεσω του υδατος και εστω διαχωριζον ανα μεσον υδατος και υδατος και εγενετο ουτως

7 και εποιησεν ο θεος το στερεωμα και διεχωρισεν ο θεος ανα μεσον του υδατος ο ην υποκατω του στερεωματος και ανα μεσον του υδατος του επανω του στερεωματος

8 και εκαλεσεν ο θεος το στερεωμα ουρανον και ειδεν ο θεος οτι καλον και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι ημερα δευτερα

9 και ειπεν ο θεος συναχθητω το υδωρ το υποκατω του ουρανου εις συναγωγην μιαν και οφθητω η ξηρα και εγενετο ουτως και συνηχθη το υδωρ το υποκατω του ουρανου εις τας συναγωγας αυτων και ωφθη η ξηρα

10 και εκαλεσεν ο θεος την ξηραν γην και τα συστηματα των υδατων εκαλεσεν θαλασσας και ειδεν ο θεος οτι καλον

11 και ειπεν ο θεος βλαστησατω η γη βοτανην χορτου σπειρον σπερμα κατα γενος και καθ' ομοιοτητα και ξυλον καρπιμον ποιουν καρπον ου το σπερμα αυτου εν αυτω κατα γενος επι της γης και εγενετο ουτως

12 και εξηνεγκεν η γη βοτανην χορτου σπειρον σπερμα κατα γενος και καθ' ομοιοτητα και ξυλον καρπιμον ποιουν καρπον ου το σπερμα αυτου εν αυτω κατα γενος επι της γης και ειδεν ο θεος οτι καλον

13 και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι ημερα τριτη

14 και ειπεν ο θεος γενηθητωσαν φωστηρες εν τω στερεωματι του ουρανου εις φαυσιν της γης του διαχωριζειν ανα μεσον της ημερας και ανα μεσον της νυκτος και εστωσαν εις σημεια και εις καιρους και εις ημερας και εις ενιαυτους

15 και εστωσαν εις φαυσιν εν τω στερεωματι του ουρανου ωστε φαινειν επι της γης και εγενετο ουτως

16 και εποιησεν ο θεος τους δυο φωστηρας τους μεγαλους τον φωστηρα τον μεγαν εις αρχας της ημερας και τον φωστηρα τον ελασσω εις αρχας της νυκτος και τους αστερας

17 και εθετο αυτους ο θεος εν τω στερεωματι του ουρανου ωστε φαινειν επι της γης

18 και αρχειν της ημερας και της νυκτος και διαχωριζειν ανα μεσον του φωτος και ανα μεσον του σκοτους και ειδεν ο θεος οτι καλον

19 και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι ημερα τεταρτη

20 και ειπεν ο θεος εξαγαγετω τα υδατα ερπετα ψυχων ζωσων και πετεινα πετομενα επι της γης κατα το στερεωμα του ουρανου και εγενετο ουτως

21 και εποιησεν ο θεος τα κητη τα μεγαλα και πασαν ψυχην ζωων ερπετων α εξηγαγεν τα υδατα κατα γενη αυτων και παν πετεινον πτερωτον κατα γενος και ειδεν ο θεος οτι καλα

22 και ηυλογησεν αυτα ο θεος λεγων αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε τα υδατα εν ταις θαλασσαις και τα πετεινα πληθυνεσθωσαν επι της γης

23 και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι ημερα πεμπτη

24 και ειπεν ο θεος εξαγαγετω η γη ψυχην ζωσαν κατα γενος τετραποδα και ερπετα και θηρια της γης κατα γενος και εγενετο ουτως

25 και εποιησεν ο θεος τα θηρια της γης κατα γενος και τα κτηνη κατα γενος και παντα τα ερπετα της γης κατα γενος αυτων και ειδεν ο θεος οτι καλα

26 και ειπεν ο θεος ποιησωμεν ανθρωπον κατ' εικονα ημετεραν και καθ' ομοιωσιν και αρχετωσαν των ιχθυων της θαλασσης και των πετεινων του ουρανου και των κτηνων και πασης της γης και παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης

27 και εποιησεν ο θεος τον ανθρωπον κατ' εικονα θεου εποιησεν αυτον αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους

28 και ηυλογησεν αυτους ο θεος λεγων αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και κατακυριευσατε αυτης και αρχετε των ιχθυων της θαλασσης και των πετεινων του ουρανου και παντων των κτηνων και πασης της γης και παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης

29 και ειπεν ο θεος ιδου δεδωκα υμιν παν χορτον σποριμον σπειρον σπερμα ο εστιν επανω πασης της γης και παν ξυλον ο εχει εν εαυτω καρπον σπερματος σποριμου υμιν εσται εις βρωσιν

30 και πασι τοις θηριοις της γης και πασι τοις πετεινοις του ουρανου και παντι ερπετω τω ερποντι επι της γης ο εχει εν εαυτω ψυχην ζωης παντα χορτον χλωρον εις βρωσιν και εγενετο ουτως

31 και ειδεν ο θεος τα παντα οσα εποιησεν και ιδου καλα λιαν και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι ημερα εκτη

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#55

学习本章节

  
/10837  
  

55. Verse 28 And God blessed them, and God said to them, Be fruitful and multiply, and fill the earth and subdue it; and have dominion over the fish of the sea, and over the birds of the air, 1 and over every living thing that creeps upon the earth.

Because the most ancient people applied the term Marriage to understanding and will, or faith and love, when joined together, they gave the name Fruitfulness to any good resulting from that marriage, and Multiplication to any truth. For this reason similar expressions occur in the Prophets, as in Ezekiel,

I will multiply upon you man and beast, and they will multiply and be fruitful, and I will resettle you 2 to be as in your ancient times, and I will bless you more than in your former times, and you will know that I am Jehovah, and I will cause man to walk upon you, even My people Israel. Ezekiel 36:8-11.

Here 'man' is used to mean the spiritual man, who is also called Israel, 'ancient times' the Most Ancient Church, 'former times' the Ancient Church which came after the Flood. The reason why 'multiplying', which relates to truth, comes first and why 'being fruitful', which relates to good, follows is that the subject is the person who is to be regenerated, not one who has been regenerated.

[2] When the understanding is coupled to the will, or faith to love, the individual is called by the Lord in Isaiah 'a married land',

Your land will no more be called Desolate, but you will be named My-good-pleasure-is-in-her, and your land, Married; for Jehovah will take His pleasure in you, and your land will be married. Isaiah 62:4.

The resulting fruits which are matters of truth are called 'sons', and the fruits which are matters of good are called 'daughters'. This recurs very frequently in the Word.

[3] The earth is 'being filled' when there are many goods and truths, for when the Lord is 'blessing' and 'saying' - that is, when He is at work - the increase of good and truth is limitless, as the Lord says,

The kingdom of heaven is like a grain of mustard seed which a man took and sowed in his field; it is indeed the smallest of all seeds, but when it has grown it is the greatest of all plants and becomes a tree, so that the birds of the air 3 come and nest in its branches. Matthew 13:31-32.

'A grain of mustard seed' is the good a person has before he becomes spiritual. It is 'the smallest of all seeds' because he imagines that he himself is the source of the good he does. In reality what he does of himself is nothing but evil, yet because he is in a state of being regenerated there is some element of good, though it is quite 'the smallest of all'. Later on when faith is being joined to love it grows larger and becomes 'a plant'. Once it has finally been joined to love it develops into a tree, and at that point 'the birds of the air, 3 which here are truths or intellectual concepts, 'nest in its branches', which are facts.

[4] A person is involved in conflict not only when becoming spiritual, but also when he is spiritual. Hence the statement, 'Subdue the earth, and have dominion over it'.

脚注:

1. literally, bird of the heavens (of the skies)

2. literally, I will cause you to inhabit

3. literally, birds of heaven (or the sky)

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org