圣经文本

 

Exodus第21章

学习

   

1 και ταυτα τα δικαιωματα α παραθησεις ενωπιον αυτων

2 εαν κτηση παιδα εβραιον εξ ετη δουλευσει σοι τω δε εβδομω ετει απελευσεται ελευθερος δωρεαν

3 εαν αυτος μονος εισελθη και μονος εξελευσεται εαν δε γυνη συνεισελθη μετ' αυτου εξελευσεται και η γυνη μετ' αυτου

4 εαν δε ο κυριος δω αυτω γυναικα και τεκη αυτω υιους η θυγατερας η γυνη και τα παιδια εσται τω κυριω αυτου αυτος δε μονος εξελευσεται

5 εαν δε αποκριθεις ειπη ο παις ηγαπηκα τον κυριον μου και την γυναικα και τα παιδια ουκ αποτρεχω ελευθερος

6 προσαξει αυτον ο κυριος αυτου προς το κριτηριον του θεου και τοτε προσαξει αυτον επι την θυραν επι τον σταθμον και τρυπησει αυτου ο κυριος το ους τω οπητιω και δουλευσει αυτω εις τον αιωνα

7 εαν δε τις αποδωται την εαυτου θυγατερα οικετιν ουκ απελευσεται ωσπερ αποτρεχουσιν αι δουλαι

8 εαν μη ευαρεστηση τω κυριω αυτης ην αυτω καθωμολογησατο απολυτρωσει αυτην εθνει δε αλλοτριω ου κυριος εστιν πωλειν αυτην οτι ηθετησεν εν αυτη

9 εαν δε τω υιω καθομολογησηται αυτην κατα το δικαιωμα των θυγατερων ποιησει αυτη

10 εαν δε αλλην λαβη εαυτω τα δεοντα και τον ιματισμον και την ομιλιαν αυτης ουκ αποστερησει

11 εαν δε τα τρια ταυτα μη ποιηση αυτη εξελευσεται δωρεαν ανευ αργυριου

12 εαν δε παταξη τις τινα και αποθανη θανατω θανατουσθω

13 ο δε ουχ εκων αλλα ο θεος παρεδωκεν εις τας χειρας αυτου δωσω σοι τοπον ου φευξεται εκει ο φονευσας

14 εαν δε τις επιθηται τω πλησιον αποκτειναι αυτον δολω και καταφυγη απο του θυσιαστηριου μου λημψη αυτον θανατωσαι

15 ος τυπτει πατερα αυτου η μητερα αυτου θανατω θανατουσθω

16 ο κακολογων πατερα αυτου η μητερα αυτου τελευτησει θανατω

17 ος εαν κλεψη τις τινα των υιων ισραηλ και καταδυναστευσας αυτον αποδωται και ευρεθη εν αυτω θανατω τελευτατω

18 εαν δε λοιδορωνται δυο ανδρες και παταξη τις τον πλησιον λιθω η πυγμη και μη αποθανη κατακλιθη δε επι την κοιτην

19 εαν εξαναστας ο ανθρωπος περιπατηση εξω επι ραβδου αθωος εσται ο παταξας πλην της αργιας αυτου αποτεισει και τα ιατρεια

20 εαν δε τις παταξη τον παιδα αυτου η την παιδισκην αυτου εν ραβδω και αποθανη υπο τας χειρας αυτου δικη εκδικηθητω

21 εαν δε διαβιωση ημεραν μιαν η δυο ουκ εκδικηθησεται το γαρ αργυριον αυτου εστιν

22 εαν δε μαχωνται δυο ανδρες και παταξωσιν γυναικα εν γαστρι εχουσαν και εξελθη το παιδιον αυτης μη εξεικονισμενον επιζημιον ζημιωθησεται καθοτι αν επιβαλη ο ανηρ της γυναικος δωσει μετα αξιωματος

23 εαν δε εξεικονισμενον ην δωσει ψυχην αντι ψυχης

24 οφθαλμον αντι οφθαλμου οδοντα αντι οδοντος χειρα αντι χειρος ποδα αντι ποδος

25 κατακαυμα αντι κατακαυματος τραυμα αντι τραυματος μωλωπα αντι μωλωπος

26 εαν δε τις παταξη τον οφθαλμον του οικετου αυτου η τον οφθαλμον της θεραπαινης αυτου και εκτυφλωση ελευθερους εξαποστελει αυτους αντι του οφθαλμου αυτων

27 εαν δε τον οδοντα του οικετου η τον οδοντα της θεραπαινης αυτου εκκοψη ελευθερους εξαποστελει αυτους αντι του οδοντος αυτων

28 εαν δε κερατιση ταυρος ανδρα η γυναικα και αποθανη λιθοις λιθοβοληθησεται ο ταυρος και ου βρωθησεται τα κρεα αυτου ο δε κυριος του ταυρου αθωος εσται

29 εαν δε ο ταυρος κερατιστης η προ της εχθες και προ της τριτης και διαμαρτυρωνται τω κυριω αυτου και μη αφανιση αυτον ανελη δε ανδρα η γυναικα ο ταυρος λιθοβοληθησεται και ο κυριος αυτου προσαποθανειται

30 εαν δε λυτρα επιβληθη αυτω δωσει λυτρα της ψυχης αυτου οσα εαν επιβαλωσιν αυτω

31 εαν δε υιον η θυγατερα κερατιση κατα το δικαιωμα τουτο ποιησουσιν αυτω

32 εαν δε παιδα κερατιση ο ταυρος η παιδισκην αργυριου τριακοντα διδραχμα δωσει τω κυριω αυτων και ο ταυρος λιθοβοληθησεται

33 εαν δε τις ανοιξη λακκον η λατομηση λακκον και μη καλυψη αυτον και εμπεση εκει μοσχος η ονος

34 ο κυριος του λακκου αποτεισει αργυριον δωσει τω κυριω αυτων το δε τετελευτηκος αυτω εσται

35 εαν δε κερατιση τινος ταυρος τον ταυρον του πλησιον και τελευτηση αποδωσονται τον ταυρον τον ζωντα και διελουνται το αργυριον αυτου και τον ταυρον τον τεθνηκοτα διελουνται

36 εαν δε γνωριζηται ο ταυρος οτι κερατιστης εστιν προ της εχθες και προ της τριτης ημερας και διαμεμαρτυρημενοι ωσιν τω κυριω αυτου και μη αφανιση αυτον αποτεισει ταυρον αντι ταυρου ο δε τετελευτηκως αυτω εσται

37 εαν δε τις κλεψη μοσχον η προβατον και σφαξη αυτο η αποδωται πεντε μοσχους αποτεισει αντι του μοσχου και τεσσαρα προβατα αντι του προβατου

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#8977

学习本章节

  
/10837  
  

8977. 'If he comes in his body' means truth without delight. This is clear from the meaning of 'body' as truth by itself, thus truth without its delight; for 'body' is used here to mean a slave by himself without a woman, that is, without delight, since a woman linked to a slave is delight joined to truth, as will become evident from what follows below. The situation with this arcanum is that members of the external Church, who were represented by 'Hebrew slaves', are those who learn truth not because of any delight in it, only because it is the truth that is taught by the Church and is the means by which, they believe, they can be saved. This belief is what drives them to learn and know it. These are the ones who are meant in the internal sense by slaves who 'come in their body and go out in their body'. With them no more than the strengthening of truth is accomplished. In the next life such people are at the entrance to heaven and not actually in heaven; they are called skin spirits because they correspond in the Grand Man to the skin, 5553-5559.

[2] But those imbued with truth to which delight has been joined are the ones who are meant here in the internal sense by slaves who come with a woman; for 'woman' means good when 'man' means truth. Here however delight is meant, since this exists in place of good in a member of the external Church. The good which such a person possesses does not spring from a spiritual origin but from a natural origin, for it savours of a delight to do the truth in life and to teach it for the sake of gain or important position, consequently for a selfish reason. This is why the word 'delight' is used and not 'good'. To outward appearance it does indeed seem like good; but because it is natural good, that is, has a worldly origin, not a heavenly one, it is called delight.

[3] Good that springs from a spiritual origin however is meant in the internal sense by the woman whom a master gives to his slave. But it cannot be joined [to truth]; and that was why it was stipulated that when the slave went out the woman was to be the master's, as also were her sons and daughters. For spiritual good is good not for the sake of gain or important positions but for the sake of the Church and the spiritual welfare of the neighbour. Such good cannot be joined to those confined to the outward things of the Church, since it is the genuine good of charity, springing out of love and affection. Those confined to the outward things of the Church cannot have any affection for the truths of faith without putting themselves first and the Church second. Though such people can indeed act in accordance with truths, thus can do good, they do not act from affection but out of obedience. These are the ones who are meant in the internal sense by those who wish to remain slaves forever.

[4] These are the arcana which the internal sense contains in these regulations regarding slaves, which can be grasped only by those imbued with the good of charity, and not at all by those imbued with the truth of faith without that good. The reason why is that those imbued with the good of charity are in the light of heaven, and from that light see things that exist in the light of the world. But those imbued with the truth of faith and not with the good of charity are in the light of the world, from which light things that exist in the light of heaven cannot be seen; for the light of heaven shines above, that is, on an inward level, whereas the light of the world shines below or on an outward level. Things on a lower or more external level can be seen from a higher or more internal one, but not the reverse; for heaven can flow into the world, but not the world into heaven, 3721, 5119, 5259, 5779, 6322.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.