圣经文本

 

Genesis第40章

学习

   

1 His ita gestis, accidit ut peccarent duo eunuchi, pincerna regis Ægypti, et pistor, domino suo.

2 Iratusque contra eos Pharao (nam alter pincernis præerat, alter pistoribus),

3 misit eos in carcerem principis militum, in quo erat vinctus et Joseph.

4 At custos carceris tradidit eos Joseph, qui et ministrabat eis : aliquantulum temporis fluxerat, et illi in custodia tenebantur.

5 Videruntque ambo somnium nocte una, juxta interpretationem congruam sibi :

6 ad quos cum introisset Joseph mane, et vidisset eos tristes,

7 sciscitatus est eos, dicens : Cur tristior est hodie solito facies vestra ?

8 Qui responderunt : Somnium vidimus, et non est qui interpretetur nobis. Dixitque ad eos Joseph : Numquid non Dei est interpretatio ? referte mihi quid videritis.

9 Narravit prior, præpositus pincernarum, somnium suum : Videbam coram me vitem,

10 in qua erant tres propagines, crescere paulatim in gemmas, et post flores uvas maturescere :

11 calicemque Pharaonis in manu mea : tuli ergo uvas, et expressi in calicem quem tenebam, et tradidi poculum Pharaoni.

12 Respondit Joseph : Hæc est interpretatio somnii : tres propagines, tres adhuc dies sunt :

13 post quos recordabitur Pharao ministerii tui, et restituet te in gradum pristinum : dabisque ei calicem juxta officium tuum, sicut ante facere consueveras.

14 Tantum memento mei, cum bene tibi fuerit, et facias mecum misericordiam : ut suggeras Pharaoni ut educat me de isto carcere :

15 quia furto sublatus sum de terra Hebræorum, et hic innocens in lacum missus sum.

16 Videns pistorum magister quod prudenter somnium dissolvisset, ait : Et ego vidi somnium : quod tria canistra farinæ haberem super caput meum :

17 et in uno canistro quod erat excelsius, portare me omnes cibos qui fiunt arte pistoria, avesque comedere ex eo.

18 Respondit Joseph : Hæc est interpretatio somnii : tria canistra, tres adhuc dies sunt :

19 post quos auferet Pharao caput tuum, ac suspendet te in cruce, et lacerabunt volucres carnes tuas.

20 Exinde dies tertius natalitius Pharaonis erat : qui faciens grande convivium pueris suis, recordatus est inter epulas magistri pincernarum, et pistorum principis.

21 Restituitque alterum in locum suum, ut porrigeret ei poculum :

22 alterum suspendit in patibulo, ut conjectoris veritas probaretur.

23 Et tamen succedentibus prosperis, præpositus pincernarum oblitus est interpretis sui.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#5132

学习本章节

  
/10837  
  

5132. ‘Et facias quaeso mecum misericordiam’: quod significet charitatis receptionem, constat ex significatione ‘misericordiae’ quod sit amor, de qua n. 3063, 3073, 3120, 5042, hic amor erga proximum seu charitas quia supra n. 5130 de fidei receptione dictum, fides enim et charitas unum facient in sensuali cum hoc renascitur. Quod ‘misericordia’ charitatem significet, est quia omnes qui in charitate, in misericordia sunt, seu qui amant proximum, miserentur ejus quapropter exercitia charitatis per misericordiae opera in Verbo describuntur, ut apud Matthaeum, Esurivi et dedistis Mihi edere, sitivi et potastis Me, peregrinus fui et collegistis Me, nudus et amicivistis Me, aegrotus fui et visitastis Me, in carcere fui et venistis ad Me, 25:35, 36;

et alibi per quod pauperibus, afflictis, viduis, pupillis benefaciendum.

[2] Charitas in sua essentia est velle proximo bene et affici bono et pro proximo agnoscere bonum consequenter illos qui in bono sunt, cum differentia quantum in bono; inde charitas quia afficitur bono, afficitur misericordia erga illos qui in miseriis sunt; bonum charitatis hoc in se habet quia descendit ex amore Domini erga universum genus humanum, qui amor est ‘misericordia’ quia omne genus humanum in miseriis constitutum est; apparet 1 misericordia quandoque apud malos qui in nulla charitate sunt, sed est dolor propter quod ipse patitur, est enim erga amicos qui unum secum faciunt, qui cum patiuntur, ipse patitur; haec misericordia non est misericordia charitatis, sed est misericordia amicitiae propter se, quae in se spectata est immisericordia, nam contemnit vel odit omnes alios praeter semet, ita praeter amicos qui unum faciunt secum.

脚注:

1. The Manuscript inserts etiam.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.