圣经文本

 

Ezechiel第39章

学习

   

1 Tu autem, fili hominis, vaticinare adversum Gog, et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego super te, Gog, principem capitis Mosoch et Thubal.

2 Et circumagam te, et educam te, et ascendere te faciam de lateribus aquilonis, et adducam te super montes Israël.

3 Et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua, et sagittas tuas de manu dextera tua dejiciam.

4 Super montes Israël cades tu, et omnia agmina tua, et populi tui qui sunt tecum : feris, avibus, omnique volatili et bestiis terræ dedi te ad devorandum.

5 Super faciem agri cades, quia ego locutus sum, ait Dominus Deus.

6 Et immittam ignem in Magog, et in his qui habitant in insulis confidenter : et scient quia ego Dominus.

7 Et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israël, et non polluam nomen sanctum meum amplius : et scient gentes quia ego Dominus, Sanctus Israël.

8 Ecce venit, et factum est, ait Dominus Deus : hæc est dies de qua locutus sum.

9 Et egredientur habitatores de civitatibus Israël, et succendent et comburent arma, clypeum et hastas, arcum et sagittas, et baculos manuum et contos : et succendent ea igni septem annis.

10 Et non portabunt ligna de regionibus, neque succident de saltibus, quoniam arma succendent igni, et deprædabuntur eos quibus prædæ fuerant, et diripient vastatores suos, ait Dominus Deus.

11 Et erit in die illa : dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israël, vallem viatorum ad orientem maris, quæ obstupescere faciet prætereuntes : et sepelient ibi Gog, et omnem multitudinem ejus, et vocabitur vallis multitudinis Gog.

12 Et sepelient eos domus Israël, ut mundent terram septem mensibus.

13 Sepeliet autem eum omnis populus terræ : et erit eis nominata dies in qua glorificatus sum, ait Dominus Deus.

14 Et viros jugiter constituent lustrantes terram, qui sepeliant et requirant eos qui remanserant super faciem terræ, ut emundent eam : post menses autem septem quærere incipient.

15 Et circuibunt peragrantes terram : cumque viderint os hominis, statuent juxta illud titulum, donec sepeliant illud pollinctores in valle multitudinis Gog.

16 Nomen autem civitatis Amona, et mundabunt terram.

17 Tu ergo, fili hominis, hæc dicit Dominus Deus : Dic omni volucri, et universis avibus, cunctisque bestiis agri : Convenite, properate, concurrite undique ad victimam meam, quam ego immolo vobis, victimam grandem super montes Israël, ut comedatis carnem, et bibatis sanguinem.

18 Carnes fortium comedetis, et sanguinem principum terræ bibetis, arietum, et agnorum, et hircorum, taurorumque et altilium, et pinguium omnium.

19 Et comedetis adipem in saturitatem, et bibetis sanguinem in ebrietatem, de victima quam ego immolabo vobis :

20 et saturabimini super mensam meam de equo, et equite forti, et de universis viris bellatoribus, ait Dominus Deus.

21 Et ponam gloriam meam in gentibus : et videbunt omnes gentes judicium meum quod fecerim, et manum meam quam posuerim super eos.

22 Et scient domus Israël quia ego Dominus Deus eorum, a die illa et deinceps.

23 Et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israël, eo quod dereliquerint me, et absconderim faciem meam ab eos, et tradiderim eos in manus hostium, et ceciderint in gladio universi.

24 Juxta immunditiam eorum et scelus feci eis, et abscondi faciem meam ab illis.

25 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Nunc reducam captivitatem Jacob, et miserebor omnis domus Israël, et assumam zelum pro nomine sancto meo.

26 Et portabunt confusionem suam, et omnem prævaricationem qua prævaricati sunt in me, cum habitaverint in terra sua confidenter, neminem formidantes :

27 et reduxero eos de populis, et congregavero de terris inimicorum suorum, et sanctificatus fuero in eis, in oculis gentium plurimarum.

28 Et scient quia ego Dominus Deus eorum, eo quod transtulerim eos in nationes, et congregaverim eos super terram suam, et non dereliquerim quemquam ex eis ibi.

29 Et non abscondam ultra faciem meam ab eis, eo quod effuderim spiritum meum super omnem domum Israël, ait Dominus Deus.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#10296

学习本章节

  
/10837  
  

10296. ‘[Et] tus purum’: quod significet verum intimum, quod est bonum spirituale, constat ex significatione ‘turis’ quod sit verum intimum, et ex significatione ‘puri’ quod sit quod a falso mali defaecatum est 1 ; quod verum intimum, quod per ‘tus’ significatur, sit bonum spirituale, est quia bonum apud illos qui in spirituali regno Domini sunt non est nisi quam verum; quod bonum appellatur cum homo ex conscientia et ex affectione vult et facit illud; apud spirituales enim omne voluntarium est deperditum, sed intellectuale conservatur integrum a Domino, et in illo implantatur novum voluntarium per regenerationem a Domino; hoc voluntarium est conscientia apud illos, quae est conscientia veri; 2 quicquid enim intellectuali implantatur et ex intellectuali procedit, verum est, nam intellectuale hominis dicatum est recipiendis veris quae fidei, voluntarium autem dicatum est recipiendis bonis quae amoris; inde patet quod bonum 3 spirituale sit in sua essentia verum; quod novum voluntarium apud spirituales implantetur in parte illorum intellectuali 4 et quod inde bonum apud illos in sua essentia sit verum, videatur in locis citatis n. 9277, 9596, 9684. 5 Dicitur verum intimum quod id sit bonum, ex causa quia quo interiora eo perfectiora, ac quia intimum hominis est ejus voluntarium et quod voluntarii est, hoc bonum vocatur. Quod tus sit verum intimum, 6 ita 7 bonum spirituale, constare potest ex locis e Verbo 8 allatis supra n. 10177.

[2] Quia tus est bonum spirituale, ac bonum est quod regnat in omnibus veris, disponit illa, 9 conjungit illa, et dat affectionem illis, ideo tus ultimo loco memoratur, et ideo ex illo vasa suffitus 10 dicebantur turibula; denominatio enim fit ab essentiali, quod est bonum; similiter ac denominatum est oleum unctionis ex oleo olivae, et non ex aromatibus ex quibus una parabatur, ex simili causa, nempe quia ‘oleum’ significabat bonum, et ‘aromata’ vera.

[3] ‘Tus purum’ dicitur, quia ‘purum’ significat defaecatum a falsis mali; et in lingua originali per vocem illam significatur purum interius; per aliam autem vocem purum exterius seu mundum; quod purum interius per illam vocem significetur, constat apud Esaiam,

Lavate vos, puros reddite vos, removete malitiam operum vestrorum a coram oculis Meis, 1:16:

apud Davidem,

Frustra purum reddidi cor meum, et lavi in innocentia manus meas, Ps. 73:13;

‘purum reddere cor’ est purificari interius, et ‘lavare in innocentia manus’ est exterius:

apud eundem,

Per quid puram reddet puer viam suam? Custodiendo se juxta Verbum Tuum, Ps. 119:9:

et apud 11 eundem, Purus sis in judicando tuo, 51:6 [KJV 4].

Quod per alteram vocem significetur purum exterius seu mundum videatur Lev. 11:32, 12:7, 8, 13:6, 13, 17, 23, 28, 34, 37, 58, 14:7-9 12 , 20, 48, 53, 15:13, 28, 13 16:19, [30, ] 22:7; Jer. 13:27; Ezech. 24:13, 39:12;

et alibi.

脚注:

1. The Manuscript inserts, de qua sequitur.

2. et quicquid in intellectuale fit, ex veris fit

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts per regenerationem a Domino.

5. The Manuscript places this after 10177.

6. seu

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. allegatis

9. The Manuscript inserts et.

10. The Manuscript places this before vasa.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.