新基督教圣经研究

圣经文本

 

Exodus第19章

学习

   

1 Mense tertio egressionis Israël de terra Ægypti, in die hac venerunt in solitudinem Sinai.

2 Nam profecti de Raphidim, et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco, ibique Israël fixit tentoria e regione montis.

3 Moyses autem ascendit ad Deum : vocavitque eum Dominus de monte, et ait : Hæc dices domui Jacob, et annuntiabis filiis Israël :

4 Vos ipsi vidistis quæ fecerim Ægyptiis, quomodo portaverim vos super alas aquilarum, et assumpserim mihi.

5 Si ergo audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis : mea est enim omnis terra :

6 et vos eritis mihi in regnum sacerdotale, et gens sancta. Hæc sunt verba quæ loqueris ad filios Israël.

7 Venit Moyses : et convocatis majoribus natu populi, exposuit omnes sermones quos mandaverat Dominus.

8 Responditque omnis populus simul : Cuncta quæ locutus est Dominus, faciemus. Cumque retulisset Moyses verba populi ad Dominum,

9 ait ei Dominus : Jam nunc veniam ad te in caligine nubis, ut audiat me populus loquentem ad te, et credat tibi in perpetuum. Nuntiavit ergo Moyses verba populi ad Dominum.

10 Qui dixit ei : Vade ad populum, et sanctifica illos hodie, et cras, laventque vestimenta sua.

11 Et sint parati in diem tertium : in die enim tertia descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai.

12 Constituesque terminos populo per circuitum, et dices ad eos : Cavete ne ascendatis in montem, nec tangatis fines illius : omnis qui tetigerit montem, morte morietur.

13 Manus non tanget eum, sed lapidibus opprimetur, aut confodietur jaculis : sive jumentum fuerit, sive homo, non vivet : cum cœperit clangere buccina, tunc ascendant in montem.

14 Descenditque Moyses de monte ad populum, et sanctificavit eum. Cumque lavissent vestimenta sua,

15 ait ad eos : Estote parati in diem tertium, et ne appropinquetis uxoribus vestris.

16 Jamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat : et ecce cœperunt audiri tonitrua, ac micare fulgura, et nubes densissima operire montem, clangorque buccinæ vehementius perstrepebat : et timuit populus qui erat in castris.

17 Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis.

18 Totus autem mons Sinai fumabat, eo quod descendisset Dominus super eum in igne : et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace, eratque omnis mons terribilis.

19 Et sonitus buccinæ paulatim crescebat in majus, et prolixius tendebatur : Moyses loquebatur, et Deus respondebat ei.

20 Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice, et vocavit Moysen in cacumen ejus. Quo cum ascendisset,

21 dixit ad eum : Descende, et contestare populum : ne forte velit transcendere terminos ad videndum Dominum, et pereat ex eis plurima multitudo.

22 Sacerdotes quoque qui accedunt ad Dominum, sanctificentur, ne percutiat eos.

23 Dixitque Moyses ad Dominum : Non poterit vulgus ascendere in montem Sinai : tu enim testificatus es, et jussisti, dicens : Pone terminos circa montem, et sanctifica illum.

24 Cui ait Dominus : Vade, descende : ascendesque tu, et Aaron tecum : sacerdotes autem et populus ne transeant terminos, nec ascendant ad Dominum, ne forte interficiat illos.

25 Descenditque Moyses ad populum, et omnia narravit eis.

   

来自斯威登堡的著作

 

Apocalypsis Revelata#586

学习本章节

  
/962  
  

586. (Vers. 7.) "Et datum ei bellum facere cum sanctis, et vincere illos," significat quod impugnaverint Divina vera Verbi, prostraverint illa. - Per "bellum" significatur bellum spirituale, quod est falsi contra verum, et veri contra falsum (500); inde "bellum facere" est impugnare: per "sanctos" intelliguntur qui in Divinis veris a Domino per Verbum sunt, et inde abstracte a personis Divina Vera (173); quare per "vincere illos" significatur facere ut vera non valeant, ita illa prosternere. Similia significantur per haec apud Danielem:

Quarta bestia ascendens ex mari, cui os loquens magna, "fecit bellum cum Sanctis et praevaluit," (7:(20,) 21);

tum per haec ibi:

Hircus caprarum cucurrit contra Arietem, projecit eum in terram, conculcavit eum; "et extulit se contra Principem exercitus, et projectum est Habitaculum Sanctuarii Ipsius; et projecit Veritatem in terram," (8:5-7, 11-12); 1

quod per "hircum caprarum" intelligatur fides separata a charitate, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae de Fide 61-68. Similia intelliguntur per haec:

"Rex surget durus faciebus, intelligens subtilia, perdet validos, et Populum Sanctorum, et contra Principem principum exsurget; et fraus prospere successura est in manu ejus," (Daniel 8:23-25); 2

quod "rex" ille sit "hircus caprarum," dicitur ibi (vers. 21). Consimile etiam significatur per quod "Bestia ascendens ex abysso Bellum fecerit cum duobus Testibus, ac illos vicerit et occiderit," (Apocalypsis 11:7); 3

((videatur) 500); quod vicerint, est quia Laici argutias illorum, quas vocant arcana, non vident, obvelant enim illas apparentiis et fallaciis; quare dixerunt, "Quis similis est Bestiae, quis potest pugnare cum ea," (vers. 4) (579-581). Quod per "sanctos" intelligantur qui in veris a Domino per Verbum sunt, constare potest ex locis supra (173) adductis; et insuper ex his:

"Jesus dixit, Pater Sanctifica illos in Veritate Tua, Verbum Tuum Veritas est: Ego Sanctifico Me Ipsum, ut illi sint Sanctificati in Veritate; Ego in illis et Tu in Me," (Johannes 17:17, 19, 23);

"Jehovah e Sinai venit, venit ex myriadibus Sanctitatis, a dextra ignis Legis illis; in tua manu omnes Sancti Ipsius, accipiet de verbis tuis," (Deuteronomius 33:2-3);

ex quibus patet, quod "sancti" dicantur qui in Divinis Veris a Domino per Verbum sunt: tum, quod qui vivunt secundum praecepta, hoc est, vera Verbi, essent "Sancti Jehovae," (Leviticus 19:2; Deuteronomius 26:18-19);

et si facerent foedus, essent "Gens Sancta," (Exodus 19:5-6);

Decalogus est foedus quod facerent (529). 4 Inde erat, quod locus in Tabernaculo ubi Arca erat, in qua Decalogus, vocatus sit "Sanctum Sanctorum," (Exodus 26:33-34).

"Sancti" dicuntur qui vivunt secundum vera Verbi; non quod illi sancti sint, sed quod vera in illis sancta sint, et sancta sunt cum a Domino in illis, et Dominus in illis est cum vera Verbi Ipsius, (Johannes 15:7). Ex veris a Domino Angeli dicuntur Sancti, (Matthaeus 25:31; Luca 9:26); Similiter Prophetae, (Luca 1:70; Apocalypsis 18:20; 22:6);

Similiter Apostoli, (Apocalypsis 18:20).

Inde est, quod Templum dicatur" Templum Sanctitatis," (Psalm. 5:8 (B.A. 7); Psalm. 65:5 (B.A. 4));

Quod Sion, "Mons Sanctitatis," (Esajas 45:2; Jeremias 31:23; Ezechiel 20:40; Psalm. 2:6; Psalm. 3:5 (B.A. 4); Psalm. 15:1);

Quod Hierosolyma, "Urbs Sancta," (Esaias 48:2; 64:10; Apocalypsis 21:2, 10; Matthaeus 27:53);

Quod Ecclesia, "Populus Sanctorum," (Esaias 62:12; 63:18; Psalm. 149:1); et quoque Regnum Sanctorum, (Daniel 7:18, 22, 27).

Causa, quod sancti vocati sint, est quia "Angeli" in Sensu abstracto significant Divina Vera a Domino; "Prophetae," Vera doctrinae: "Apostoli," Vera Ecclesiae; "Templum," Caelum et Ecclesiam quoad Divinum verum; pariter "Sion," "Hierosolyma," "Populus," et "Regnum Dei:" quod non aliquis sit sanctus a se, ne quidem angeli, videatur Hiob 15:14-15; sed a Domino, quia "Dominus est Solus Sanctus," (Apocalypsis 15:4); ((videatur) 173).

脚注:

1. 8:5-7, 11, 12 pro "7:5, 6, 7, 12"

2. 23-25 pro "23, 24, 21"

3. Apoc. pro "cap."

4. 529 pro "60"

  
/962  
  

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org