圣经文本

 

Γένεση第49章

学习

   

1 Εκαλεσε δε ο Ιακωβ τους υιους αυτου και ειπε, Συναχθητε, δια να σας αναγγειλω τι μελλει να συμβη εις εσας εν ταις εσχαταις ημεραις·

2 συναχθητε και ακουσατε, υιοι του Ιακωβ, και ακροασθητε τον Ισραηλ τον πατερα σας.

3 Ρουβην ο πρωτοτοκος μου, συ ισχυς μου και αρχη των δυναμεων μου, εξοχος κατα την αξιαν και εξοχος κατα την δυναμιν.

4 Εξεβρασας ως υδωρ· δεν θελεις εχει την υπεροχην· διοτι ανεβης επι την κλινην του πατρος σου· τοτε εμιανας αυτην· επι την κλινην μου ανεβη.

5 Συμεων και Λευι οι αδελφοι, οργανα αδικιας ειναι αι μαχαιραι αυτων·

6 εις την βουλην αυτων μη εισελθης, ψυχη μου· εις την συνελευσιν αυτων μη ενωθης, τιμη μου· διοτι εν τω θυμω αυτων εφονευσαν ανθρωπους και εν τω πεισματι αυτων κατηδαφισαν τειχος.

7 Επικαταρατος ο θυμος αυτων, διοτι ητο αυθαδης· και η οργη αυτων, διοτι ητο σκληρα· θελω διαμοιρασει αυτους εις τον Ιακωβ, και θελω διασκορπισει αυτους εις τον Ισραηλ.

8 Ιουδα, σε θελουσι επαινεσει οι αδελφοι σου· η χειρ σου θελει εισθαι επι τον τραχηλον των εχθρων σου· οι υιοι του πατρος σου θελουσι σε προσκυνησει·

9 σκυμνος λεοντος ειναι ο Ιουδας· εκ του θηρευματος, υιε μου, ανεβης· αναπεσων εκοιμηθη ως λεων και ως σκυμνος λεοντος· τις θελει εγειρει αυτον;

10 Δεν θελει εκλειψει το σκηπτρον εκ του Ιουδα ουδε νομοθετης εκ μεσου των ποδων αυτου, εωσου ελθη ο Σηλω· και εις αυτον θελει εισθαι η υπακοη των λαων.

11 Εις την αμπελον δενει το πωλαριον αυτου, και εις τον εκλεκτον βλαστον το παιδιον της ονου αυτου· θελει πλυνει εν οινω το ενδυμα αυτου και εν τω αιματι της σταφυλης το περιβολαιον αυτου·

12 Οι οφθαλμοι αυτου θελουσιν εισθαι ερυθροι εκ του οινου και οι οδοντες αυτου λευκοι εκ του γαλακτος.

13 Ο Ζαβουλων θελει κατοικησει εν λιμενι θαλασσης και θελει εισθαι εν λιμενι πλοιων· το δε οριον αυτου θελει εκταθη εως Σιδωνος.

14 Ο Ισσαχαρ ειναι ονος δυνατος, κοιτωμενος εν τω μεσω των επαυλεων·

15 Και ιδων οτι η αναπαυσις ητο καλη και ο τοπος τερπνος, εκλινε τον ωμον αυτου εις φορτιον και εγεινε δουλος υποτελης.

16 Ο Δαν θελει κρινει τον λαον αυτου, ως μια εκ των φυλων του Ισραηλ·

17 Ο Δαν θελει εισθαι οφις επι της οδου, ασπις επι της τριβου, δακνων τας πτερνας του ιππου, ωστε ο ιππευς αυτου θελει πιπτει εις τα οπισω.

18 Την σωτηριαν σου περιεμεινα, Κυριε.

19 Τον Γαδ θελουσι πειρατευσει πειραται· πλην και αυτος εις το τελος θελει πειρατευσει.

20 Του Ασηρ ο αρτος θελει εισθαι παχυς· και αυτος θελει διδει βασιλικας τρυφας.

21 Ο Νεφθαλι ειναι ελαφος απολελυμενη, διδων λογους αρεστους.

22 Ο Ιωσηφ, κλαδος καρποφορος, κλαδος καρποφορος πλησιον πηγης, του οποιου οι βλαστοι εκτεινονται επι του τοιχου·

23 Οι τοξοται επικραναν αυτον και ετοξευσαν κατ' αυτου, και εχθρευθησαν αυτον.

24 Αλλα το τοξον αυτου εμεινε δυνατον και οι βραχιονες των χειρων αυτου ενεδυναμωθησαν δια των χειρων του ισχυρου Θεου του Ιακωβ· εκειθεν ο ποιμην, η πετρα του Ισραηλ·

25 και τουτο δια του Θεου του πατρος σου, οστις θελει σε βοηθει, και δια του Παντοδυναμου, οστις θελει σε ευλογει, ευλογιας του ουρανου ανωθεν, ευλογιας της αβυσσου κατωθεν, ευλογιας των μαστων και της μητρας·

26 Αι ευλογιαι του πατρος σου υπερισχυσαν υπερ τας ευλογιας των προγονων μου εως των υψηλων κορυφων των αιωνιων ορεων· θελουσιν εισθαι επι της κεφαλης του Ιωσηφ και επι της κορυφης του εκλεκτου μεταξυ των αδελφων αυτου.

27 Ο Βενιαμιν θελει εισθαι λυκος αρπαξ· το πρωι θελει κατατρωγει θηραμα, και το εσπερας θελει διαιρει λαφυρα.

28 Παντες ουτοι ειναι αι δωδεκα φυλαι του Ισραηλ, και τουτο ειναι το οποιον ελαλησε προς αυτους ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους· εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους.

29 Και παρηγγειλεν εις αυτους και ειπε προς αυτους, Εγω προστιθεμαι εις τον λαον μου· θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω τω εν τω αγρω Εφρων του Χετταιου·

30 εν τω σπηλαιω τω εν τω αγρω Μαχπελαχ τω απεναντι της Μαμβρη εν τη γη Χανααν, το οποιον ο Αβρααμ ηγορασε μετα του αγρου παρα του Εφρων του Χετταιου δια κτημα μνημειου·

31 εκει εθαψαν τον Αβρααμ και την Σαρραν την γυναικα αυτου· εκει εθαψαν τον Ισαακ και την Ρεβεκκαν την γυναικα αυτου· και εκει εθαψα εγω την Λειαν·

32 η αγορα του αγρου και του σπηλαιου του εν αυτω εγεινε παρα των υιων του Χετ.

33 Και αφου ετελειωσεν ο Ιακωβ παραγγελλων εις τους υιους αυτου, εσυρε τους ποδας αυτου επι την κλινην και εξεπνευσε· και προσετεθη εις τον λαον αυτου.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1756

学习本章节

  
/10837  
  

1756. All these matters presented above are those which in general are embodied in the internal sense of this chapter; but the whole train of thought, and its beauty, cannot be seen when every single thing is explained according to the meaning of the words, as they would be if they were comprehended in a single idea. When all are comprehended in a single idea those things which hitherto have lain scattered now appear beautifully joined and linked together. The situation is as with someone who listens to another speaking but pays attention solely to the words he uses. In this case he does not grasp the speaker's idea nearly so well as he would if he paid no attention to the words and their particular shades of meaning; for the internal sense of the Word in relation to the external or literal sense is very similar to speech in relation to the actual words used when these are scarcely listened to, still less paid attention to, as when the mind is intent on the sense alone of the things meant by the words used by the speaker.

[2] The most ancient manner of writing represented real things by the use of persons and of expressions which they employed to mean things entirely different from those persons or expressions. Secular authors of those times compiled their historical narratives in this way, including those things which had to do with public life and private life. Indeed they compiled them in such a way that nothing at all was to be taken literally as written, but something other was to be understood beneath the literal narrative. They even went so far as to present affections of every kind as gods and goddesses, to whom the heathen subsequently offered up divine worship, as every well-educated person may know, for ancient books of that kind are still extant. This manner of writing they derived from the most ancient people who lived before the Flood, who used to represent heavenly and Divine things to themselves by means of visible objects on earth and in the world, and in so doing filled their minds and souls with joys and delights when they beheld the objects in the universe, especially those that were beautiful on account of their form and order. This is why all the books of the Church in those times were written in the same style. Job is one such book; and Solomon's Song of Songs is an imitation of them too. Both the books mentioned by Moses in Numbers 21:14, 27, were of this nature, in addition to many that have perished.

[3] Because it had come down from antiquity this style was later venerated both among the gentiles and among the descendants of Jacob, so much so that whatever was not written in this style was not venerated as Divine. This is why when they were moved by the prophetic spirit - as were Jacob, Genesis 49:3-27; Moses, Exodus 15:1-21; Deuteronomy 33:2-end; Balaam, who was one of the sons of the east in Syria, where the Ancient Church continued to exist, Numbers 23:7-10, 19 24; 24:5-9, 17-24; Deborah and Barak, Judges 5:2-end; Hannah, 1 Samuel 2:2-10; and many others - they spoke in that same manner, and for many hidden reasons. And although, with very few exceptions, they neither understood nor knew that their utterances meant the heavenly things of the Lord's kingdom and Church, they were nevertheless struck and filled with awe and wonder, and sensed that those utterances carried what was Divine and Holy within them.

[4] But that the historical narratives of the Word are of a similar nature, that is to say, that the particular names and particular expressions used represent and mean the celestial and spiritual things of the Lord's kingdom, the learned world has not yet come to know, except that the Word is inspired right down to the tiniest jot, and that every single detail has heavenly arcana within it.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.