新基督教圣经研究

圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第29章

学习

   

1 Και τουτο ειναι το πραγμα, το οποιον θελεις καμει εις αυτους δια να αγιασης αυτους, ωστε να ιερατευωσιν εις εμε. Λαβε εν μοσχαριον βοος και δυο κριους αμωμους,

2 και αζυμον αρτον και πηττας αζυμους εζυμωμενας με ελαιον και λαγανα αζυμα κεχρισμενα με ελαιον· εκ σεμιδαλεως σιτου θελεις καμει αυτα.

3 Και θελεις βαλει αυτα εις εν κανιστρον και θελεις φερει αυτα εν τω κανιστρω μετα του μοσχαριου και των δυο κριων.

4 Και τον Ααρων και τους υιους αυτου θελεις προσαγαγει εις την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και θελεις λουσει αυτους εν υδατι.

5 Και θελεις λαβει τας στολας και θελεις ενδυσει τον Ααρων τον χιτωνα και τον ποδηρη του εφοδ και το εφοδ και το περιστηθιον, και θελεις ζωσει αυτον με την κεντητην ζωνην του εφοδ.

6 Και θελεις βαλει την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και θελεις βαλει το αγιον διαδημα επι την μιτραν.

7 Τοτε θελεις λαβει το ελαιον του χρισματος και θελεις χυσει εξ αυτου επι την κεφαλην αυτου και θελεις χρισει αυτον.

8 Και θελεις προσαγαγει τους υιους αυτου και ενδυσει αυτους χιτωνας·

9 και θελεις ζωσει αυτους με ζωνας, τον Ααρων και τους υιους αυτου, και θελεις περιθεσει εις αυτους μιτριδια, και η ιερατεια θελει εισθαι εις αυτους κατα νομον παντοτεινον· και θελεις καθιερωσει τον Ααρων και τους υιους αυτου.

10 Και θελεις προσαγαγει το μοσχαριον εμπροσθεν της σκηνης του μαρτυριου, και ο Ααρων και οι υιοι αυτου θελουσιν επιθεσει τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχαριου·

11 και θελεις σφαξει το μοσχαριον ενωπιον Κυριου παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

12 Και θελεις λαβει εκ του αιματος του μοσχαριου και θεσει επι των κερατων του θυσιαστηριου με τον δακτυλον σου· και θελεις χυσει ολον το αιμα παρα την βασιν του θυσιαστηριου.

13 Και θελεις λαβει ολον το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και θελεις καυσει αυτα επι του θυσιαστηριου.

14 Το δε κρεας του μοσχαριου και το δερμα αυτου και την κοπρον αυτου θελεις καυσει εν πυρι εξω του στρατοπεδου· τουτο ειναι θυσια περι αμαρτιας.

15 Και τον κριον τον ενα θελεις λαβει, και θελουσιν επιθεσει ο Ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου·

16 και θελεις σφαξει τον κριον και θελεις λαβει το αιμα αυτου και ραντισει επι το θυσιαστηριον κυκλω·

17 και θελεις διαμελισει τον κριον εις τμηματα και θελεις πλυνει τα εντοσθια αυτου και τους ποδας αυτου, και βαλει αυτα μετα των τμηματων αυτου και μετα της κεφαλης αυτου·

18 και θελεις καυσει ολον τον κριον επι του θυσιαστηριου· τουτο ειναι ολοκαυτωμα εις τον Κυριον· ειναι οσμη ευωδιας, θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον.

19 Και θελεις λαβει τον δευτερον κριον· και θελουσιν επιθεσει ο Ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου·

20 τοτε θελεις σφαξει τον κριον και θελεις λαβει εκ του αιματος αυτου και θεσει επι τον λοβον του δεξιου ωτιου του Ααρων, και επι τον λοβον του δεξιου ωτιου των υιων αυτου, και επι τον αντιχειρα της δεξιας χειρος αυτων, και επι τον μεγαλον δακτυλον του δεξιου ποδος αυτων, και θελεις ραντισει το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω.

21 Και θελεις λαβει εκ του αιματος, του επι του θυσιαστηριου, και εκ του ελαιου του χρισματος, και θελεις ραντισει επι τον Ααρων, και επι τας στολας αυτου και επι τους υιους αυτου και επι τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου· και θελουσιν αγιασθη, αυτος, και αι στολαι αυτου, και οι υιοι αυτου, και αι στολαι των υιων αυτου μετ' αυτου.

22 Και θελεις λαβει εκ του κριου το στεαρ και την ουραν και το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και τον επανω λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους, και το στεαρ το επ' αυτων και τον δεξιον βραχιονα, διοτι ειναι κριος καθιερωσεως,

23 και ενα ψωμον, και μιαν πητταν ελαιωμενην, και εν λαγανον εκ του κανιστρου των αζυμων των προτεθειμενων ενωπιον Κυριου·

24 και θελεις επιθεσει τα παντα εις τας χειρας του Ααρων και εις τας χειρας των υιων αυτου· και θελεις κινησει αυτα εις κινητην προσφοραν ενωπιον Κυριου.

25 Και θελεις λαβει αυτα εκ των χειρων αυτων και καυσει επι του θυσιαστηριου επανω του ολοκαυτωματος εις οσμην ευωδιας ενωπιον Κυριου· τουτο ειναι θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον,

26 Και θελεις λαβει το στηθος εκ του κριου της καθιερωσεως, οστις ειναι δια τον Ααρων, και θελεις κινησει αυτο εις κινητην προσφοραν ενωπιον Κυριου και θελει εισθαι μεριδιον σου.

27 Και θελεις αγιασει το στηθος της κινητης προσφορας και τον βραχιονα της προσφορας της υψωσεως, ητις εκινηθη και ητις υψωθη, εκ του κριου της καθιερωσεως, εξ εκεινου οστις ειναι δια τον Ααρων, και εξ εκεινου οστις ειναι δια τους υιους αυτου·

28 και θελει εισθαι του Ααρων και των υιων αυτου κατα νομον παντοτεινον παρα των υιων Ισραηλ· διοτι ειναι προσφορα υψωσεως· και θελει εισθαι προσφορα υψωσεως παρα των υιων Ισραηλ εκ των ειρηνικων θυσιων αυτων, η υψουμενη προσφορα αυτων προς τον Κυριον.

29 Και η αγια στολη του Ααρων θελει εισθαι των υιων αυτου μετ' αυτον, δια να χρισθωσιν εν αυτη και να καθιερωθωσιν εν αυτη.

30 Επτα ημερας θελει ενδυεσθαι αυτην ο ιερευς, ο αντ' αυτου εκ των υιων αυτου, οστις εισερχεται εις την σκηνην του μαρτυριου δια να λειτουργηση εν τω αγιω.

31 Και θελεις λαβει τον κριον της καθιερωσεως και βρασει το κρεας αυτου εν τοπω αγιω.

32 Και θελουσι φαγει ο Ααρων και οι υιοι αυτου το κρεας του κριου και τον αρτον τον εν τω κανιστρω παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

33 Και θελουσι φαγει εκεινα, δια των οποιων εγεινεν η εξιλεωσις, προς καθιερωσιν και αγιασμον αυτων· ξενος ομως δεν θελει φαγει, διοτι ειναι αγια·

34 και αν μεινη τι εκ του κρεατος των καθιερωσεων η εκ του αρτου εως πρωι, τοτε θελεις καυσει το εναπολειφθεν εν πυρι· δεν θελει φαγωθη, διοτι ειναι αγιον.

35 Και ουτω θελεις καμει εις τον Ααρων και εις τους υιους αυτου κατα παντα οσα προσεταξα εις σε· επτα ημερας θελεις καθιερωσει αυτους·

36 και θελεις προσφερει πασαν ημεραν εν μοσχαριον εις προσφοραν περι αμαρτιας δια εξιλεωσιν. Και θελεις καθαριζει το θυσιαστηριον, καμνων εξιλεωσιν υπερ αυτου, και θελεις χρισει αυτο δια να αγιασης αυτο.

37 Επτα ημερας θελεις καμνει εξιλεωσιν υπερ του θυσιαστηριου και θελεις αγιαζει αυτο· και θελει εισθαι θυσιαστηριον αγιωτατον· παν το εγγιζον το θυσιαστηριον θελει εισθαι αγιον.

38 Τουτο δε ειναι εκεινο, το οποιον θελεις προσφερει επι του θυσιαστηριου· δυο αρνια ενιαυσια την ημεραν διαπαντος.

39 το εν αρνιον θελεις προσφερει το πρωι, και το αλλο αρνιον θελεις προσφερει το δειλινον·

40 και μετα του ενος αρνιου εν δεκατον σεμιδαλεως εζυμωμενης με το τεταρτον ενος ιν ελαιου κοπανισμενου· και το τεταρτον ενος ιν οινου δια σπονδην.

41 και το δευτερον αρνιον θελεις προσφερει το δειλινον· κατα την προσφοραν της πρωιας, και κατα την σπονδην αυτης, θελεις καμει εις αυτο, εις οσμην ευωδιας, θυσιαν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.

42 τουτο θελει εισθαι παντοτεινον ολοκαυτωμα εις τας γενεας σας παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου ενωπιον Κυριου· οπου θελω εμφανιζεσθαι εις σας, δια να λαλω εκει προς σε.

43 Και εκει θελει εμφανιζεσθαι εις τους υιους Ισραηλ, και η σκηνη θελει αγιαζεσθαι με την δοξαν μου.

44 Και θελω αγιαζει την σκηνην του μαρτυριου και το θυσιαστηριον· θελω αγιαζει και τον Ααρων και τους υιους αυτου, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

45 Και θελω κατοικει εν μεσω των υιων Ισραηλ, και θελω εισθαι Θεος αυτων.

46 Και αυτοι θελουσι γνωριζει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος αυτων, ο εξαγαγων αυτους εκ γης Αιγυπτου δια να κατοικω εν μεσω αυτων· εγω Κυριος ο Θεος αυτων.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#10152

学习本章节

  
/10837  
  

10152. 'And Aaron and his sons [I will sanctify], to serve Me in the priestly office' means that which is representative of the Lord in both groups of heavens in respect of the work of salvation. This is clear from the representation of 'Aaron' as the Lord in respect of celestial good, dealt with in 9806, 9946, 10068, and from the representation of 'Aaron's sons' as the Lord in respect of spiritual good, dealt with in 10017, 10068, thus in both groups of heavens, the higher heavens and the lower ones (for whether you say celestial good, or the celestial kingdom, or the higher heavens, it amounts to the same thing; and also whether you say spiritual good, or the spiritual kingdom, or the lower heavens, it amounts to the same thing; regarding the higher and the lower heavens, see what has been stated immediately above in 10150, 10151); and from the representation of 'the priestly office' as the Lord's work of salvation, dealt with in 9809, 10017. From these representations it is evident that 'sanctifying Aaron and his sons to serve Jehovah in the priestly office' means that which is representative of the Lord in both groups of heavens in respect of the work of salvation.

[2] Something more about the Lord's work of salvation can be mentioned here. It is well known in the Church that the Lord is the Saviour and Redeemer of the human race, though few know how to understand this. Those acquainted with the outward things of the Church believe that the Lord redeemed the world, that is, the human race, by His blood, by which they understand His passion on the Cross. But those acquainted with the inward realities of the Church know that no one is saved by the Lord's blood, only by a life in keeping with the commandments of faith and charity taught by the Lord's Word. Those acquainted with the inmost realities of the Church understand by the Lord's blood Divine Truth emanating from Him. By His passion on the Cross they understand the final temptation the Lord underwent, by which He completely subdued the hells and at the same time glorified His Human, that is, made it Divine, thereby also redeeming and saving all who allow themselves to be regenerated through a life in keeping with the commandments of faith and charity taught by His Word. 'The Lord's blood' furthermore is used in the internal sense, according to which the angels in heaven perceive the Word, to mean Divine Truth emanating from the Lord, see, 4735, 5476, 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, 10026, 10033.

[3] But in what way mankind was saved and redeemed by the Divine through His subduing of the hells and glorifying of His Human none can know if they do not know that each individual person has angels from heaven and spirits from hell present with him, and that unless these were present with a person unceasingly, the person could not think anything or will anything, so that the person is inwardly subject to the influence either of spirits who come from hell or of angels from heaven. Once all this is known it may be seen that unless the Lord had completely subdued the hells and had restored all things to order both there and in the heavens, no one could have been saved. Nor could any have been saved unless the Lord had made Divine His Human, and by doing this had acquired to Himself Divine power over the hells and over the heavens for evermore; for without Divine power neither the hells nor the heavens can be kept in order. The power which enables anything to come into being must be everlasting, if that thing is to remain in being; for remaining in being is an everlasting coming into being.

[4] The Divine Himself, called the Father, could not have accomplished the work of salvation without the Divine Human, referred to as the Son, for the Divine Himself without the Divine Human cannot reach a person, not even an angel, because the human race has moved away completely from the Divine. This happened when eventually there was no longer any faith nor any charity. At that time therefore the Lord came into the world and restored all things, doing so from His Humanity; and by doing that He saved and redeemed people through their faith and love to the Lord, received from the Lord. For the Lord can withhold these people from hell and eternal damnation, but not those who reject faith and love received from and offered back to Him, since they reject salvation and redemption.

[5] The truth that the Divine Himself achieves this through the Divine Human is clear from a large number of places in the Word, such as those in which the Divine Human, that is, the Son of God, is called the right hand and the arm of Jehovah, or in which it says that the Lord has all power in heaven and on earth. The fact that the Lord is called the right hand and the arm of Jehovah, see 10019; that He has all power in heaven and on earth, 10089; and that from His Divine Human the Lord subdued the hells, restored all things to order there and in the heavens, and at the same time glorified His Human, that is, made it Divine, see the places referred to in 9528, and what has been stated in 9715, 9809, 9937, 10019. And the truth that the Divine Himself, called the Father, accomplished this through the Divine Human is evident in John,

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. All things were made through Him, and without Him nothing was made 1 that was made 1 . And the Word became flesh and dwelt among us. John 1:1-3, 14.

Here it is evident that the Lord as to His Divine Human is the One who is called 'the Word', for it says that 'the Word became flesh'. And in addition to this,

Nobody has ever seen God; the only begotten Son who is in the bosom of the Father, He has made Him known. John 1:18.

And elsewhere in the same gospel,

You have never heard the Father's voice nor seen His shape. John 5:37.

And in the same gospel,

I am the way, the truth, and the life. No one comes to the Father except through Me. From now on you know the Father and have seen Him. He who sees Me sees the Father. John 14:6-7, 9.

And in Matthew,

No one knows the Father except the Son, and he to whom the Son wishes to reveal Him. Matthew 11:27.

From all this it may now be seen what the work of salvation and redemption is, and that this is accomplished through His Divine Human.

脚注:

1. or done

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org