圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第24章

学习

   

1 Μετα ταυτα ειπε προς τον Μωυσην, Αναβα προς τον Κυριον, συ και Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ, και εβδομηκοντα εκ των πρεσβυτερων του Ισραηλ, και προσκυνησατε μακροθεν·

2 και ο Μωυσης μονος θελει πλησιασει προς τον Κυριον, αυτοι ομως δεν θελουσι πλησιασει ουδε ο λαος θελει αναβη μετ' αυτου.

3 Και ηλθεν ο Μωυσης και διηγηθη προς τον λαον παντας τους λογους του Κυριου και παντα τα δικαιωματα αυτου· απεκριθη δε πας ο λαος ομοφωνως και ειπε, Παντας τους λογους, τους οποιους ελαλησεν ο Κυριος, θελομεν καμει.

4 Και εγραψεν ο Μωυσης παντας τους λογους του Κυριου· και σηκωθεις ενωρις το πρωι, ωκοδομησε θυσιαστηριον υπο το ορος, και εστησε δωδεκα στηλας κατα τας δωδεκα φυλας του Ισραηλ.

5 Και απεστειλε τους νεανισκους των υιων Ισραηλ, και προσεφεραν ολοκαυτωματα και εθυσιασαν θυσιας ειρηνικας εις τον Κυριον, μοσχαρια.

6 Λαβων δε ο Μωυσης το ημισυ του αιματος, εβαλεν εις λεκανας· και το ημισυ του αιματος ερραντισεν επι το θυσιαστηριον.

7 Επειτα λαβων το βιβλιον της διαθηκης, ανεγνωσεν εις τα ωτα του λαου· οι δε ειπον, Παντα οσα ελαλησεν ο Κυριος, θελομεν καμνει και θελομεν υπακουει.

8 Και λαβων ο Μωυσης το αιμα, ερραντισεν επι τον λαον, και ειπεν, Ιδου, το αιμα της διαθηκης, την οποιαν ο Κυριος εκαμε προς εσας κατα παντας τουτους τους λογους.

9 Τοτε ανεβη Μωυσης και Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ και εβδομηκοντα εκ των πρεσβυτερων του Ισραηλ·

10 και ειδον τον Θεον του Ισραηλ· και υπο τους ποδας αυτου ως εδαφος εστρωμενον εκ λιθου σαπφειρου και ως το στερεωμα του ουρανου κατα την καθαροτητα·

11 και επι τους εκλεκτους των υιων Ισραηλ δεν εβαλε την χειρα αυτου· και ειδον τον Θεον, και εφαγον και επιον.

12 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Αναβα προς εμε εις το ορος και εσο εκει· και θελω σοι δωσει τας πλακας τας λιθινας, και τον νομον, και τας εντολας τας οποιας εγραψα, δια να διδασκης αυτους.

13 Και εσηκωθη ο Μωυσης μετα Ιησου του θεραποντος αυτου, και ανεβη ο Μωυσης επι το ορος του Θεου.

14 Προς δε τους πρεσβυτερους ειπε, Περιμενετε ημας εδω, εωσου επιστρεψωμεν προς εσας· και ιδου, Ααρων και Ωρ ειναι μεθ' υμων· εαν τις εχη υποθεσιν, ας ερχηται προς αυτους.

15 Ο Μωυσης λοιπον ανεβη επι το ορος, και η νεφελη εσκεπασε το ορος.

16 Και εκαθησεν η δοξα του Κυριου επι του ορους Σινα, και η νεφελη εσκεπασεν αυτο εξ ημερας· και την εβδομην ημεραν εκαλεσεν ο Κυριος τον Μωυσην εκ μεσου της νεφελης.

17 Και η θεα της δοξης του Κυριου ητο, εις τους οφθαλμους των υιων Ισραηλ, ως πυρ κατατρωγον επι της κορυφης του ορους.

18 Και εισηλθεν ο Μωυσης εις το μεσον της νεφελης και ανεβη επι το ορος· και εσταθη ο Μωυσης επι του ορους τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#9435

学习本章节

  
/10837  
  

9435. 'And Moses went into the midst of the cloud' means the Word in its outward sense. This is clear from the representation of 'Moses' as the Word, at this point the Word in its outward sense since it says that he went 'into the midst of the cloud', and 'the cloud' means the outward sense of the Word. For the representation of 'Moses' as the Word, see above in 9414, and for the meaning of 'the cloud' as its outward sense, in 9430. Moses remained at the foot of the mountain for six days, and then on the seventh day he received the call and went into the cloud, up into the mountain. This happened in order that he might represent that which acted as an intermediary between the people and the Lord, in keeping with what has been stated above in 9414. Degrees of ascent from the people to the Lord are described by this. When Moses went eventually into the mountain he first represented the outward holiness of the Word, which acted as an intermediary; for that mountain means heaven, where holiness dwells. But he was allowed no further in than the outermost part of heaven, where the outward holiness of the Word comes to an end. His being allowed only that far in has been demonstrated to me in a representative manner by means of a spirit, the upper part of whose face down to the chin appeared in the light of heaven, while the lower part from the chin downwards, together with the whole of the body, was in a cloud. This showed me how much of the outward holiness, which acted as an intermediary, Moses represented. The reason why the six days that Moses remained at the foot of the mountain has meant the state of truth, and the seventh day when he went up into the mountain means the state of good, in keeping with the explanation above in 9431, 9432, is that those who are being regenerated by the Lord mount by like degrees of ascent from the world into heaven. The person is raised from outward things to inward ones, because he is raised from the level of natural man, where outward things exist, to that of the spiritual man, where inward things exist. This kind of raising or ascent was also represented by Moses when he took on the representation of the outward holiness that acted as an intermediary. For the outward holiness of the Word is the gateway to the state of good, and so to heaven.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.