圣经文本

 

Genezo第9章

学习

   

1 Kaj Dio benis Noan kaj liajn filojn, kaj diris al ili: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la teron.

2 Kaj ili timu vin kaj tremu antaux vi, cxiuj bestoj de la tero kaj cxiuj birdoj de la cxielo, cxio, kio movigxas sur la tero, kaj cxiuj fisxoj de la maro; en viajn manojn ili estas transdonitaj.

3 CXio, kio movigxas kaj vivas, servu al vi kiel mangxajxo; kiel verdan herbon, Mi donis al vi cxion.

4 Nur karnon kune kun gxia animo, la sango, ne mangxu.

5 Ankaux vian sangon kaj animon Mi repostulos, el la manoj de cxiuj bestoj Mi gxin repostulos, kaj el la manoj de homo, el la manoj de cxiu homo pro lia frato Mi repostulos la animon de homo.

6 Se iu versxos sangon de homo, lia sango ankaux estos versxita de homo; cxar laux la bildo de Dio estas farita la homo.

7 Kaj vi fruktu kaj multigxu, movigxadu sur la tero kaj multigxu sur gxi.

8 Kaj Dio diris al Noa kaj al liaj filoj kune kun li jene:

9 Jen Mi starigas Mian interligon kun vi kaj kun via idaro post vi;

10 kaj kun cxiu viva ekzistajxo, kiu estas kun vi, el birdoj, el brutoj, kaj el cxiuj bestoj de la tero kun vi, el cxiuj, kiuj eliris el la arkeo, kun cxiuj bestoj de la tero.

11 Kaj Mi starigas Mian interligon kun vi, ke ne ekstermigxos plu cxiu karno per akvo de diluvo, kaj ne estos plu diluvo, por pereigi la teron.

12 Kaj Dio diris: CXi tio estas la signo de la interligo, kiun Mi metas inter Mi kaj inter vi kaj inter cxiu viva ekzistajxo, kiu estas kun vi, por eternaj generacioj:

13 Mian arkon Mi metas en la nubon, kaj gxi estu signo de la interligo inter Mi kaj la tero.

14 Kaj kiam Mi venigos nubon super la teron, montrigxos la arko en la nubo;

15 kaj Mi rememoros Mian interligon, kiu ekzistas inter Mi kaj vi kaj cxiu viva ekzistajxo el cxiu karno, kaj la akvo ne farigxos plu diluvo, por pereigi cxiun karnon.

16 Kaj la arko estos en la nubo; kaj Mi gxin vidos, por memori pri la eterna interligo inter Dio kaj cxiu viva ekzistajxo el cxiu karno, kiu estas sur la tero.

17 Kaj Dio diris al Noa: CXi tio estas la signo de la interligo, kiun Mi starigis inter Mi kaj cxiu karno, kiu estas sur la tero.

18 Kaj la filoj de Noa, kiuj eliris el la arkeo, estis: SXem, HXam, kaj Jafet; kaj HXam estis la patro de Kanaan.

19 Tio estis la tri filoj de Noa; kaj de ili diskreskis la tuta logxantaro de la tero.

20 Kaj Noa komencis terkultivan laboron kaj plantis vinbergxardenon.

21 Kaj li trinkis el la vino kaj ebriigxis, kaj nudigxis en sia tendo.

22 Kaj HXam, la patro de Kanaan, vidis la nudecon de sia patro, kaj li diris tion al siaj du fratoj ekstere.

23 Kaj SXem kaj Jafet prenis la veston kaj metis gxin sur siajn sxultrojn, kaj iris dorsdirekte kaj kovris la nudecon de sia patro; kaj iliaj vizagxoj estis turnitaj malantauxen, kaj la nudecon de sia patro ili ne vidis.

24 Kaj Noa vekigxis de sia ebrieco, kaj li sciigxis, kiel agis kun li lia pli juna filo.

25 Kaj li diris: Malbenita estu Kanaan; Sklavo de sklavoj li estu cxe siaj fratoj.

26 Kaj li diris: Glorata estu la Eternulo, la Dio de SXem; Kaj Kanaan estu sklavo al ili;

27 Dio disvastigu Jafeton, Kaj li logxu en la tendoj de SXem, Kaj Kanaan estu sklavo al ili.

28 Kaj Noa vivis post la diluvo tricent kvindek jarojn.

29 Kaj la tuta vivo de Noa estis nauxcent kvindek jaroj, kaj li mortis.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#981

学习本章节

  
/10837  
  

981. That 'God blessed' means the Lord's presence and grace is clear from the meaning of 'blessing'. In the Word, in the external sense, 'blessing' means being enriched with all earthly and bodily good. This is also how all people who keep to the external sense explain the Word, as Jews did in the past, and still do so today, and also as Christians do, especially at the present time. Consequently they have focused the Divine blessing, and still do, on wealth, on having plenty of everything, and on personal glory. But in the internal sense 'blessing' means being enriched with all spiritual and celestial good, a blessing which neither does nor can possibly exist unless it comes from the Lord. This is why 'blessing' means the Lord's presence and grace. The Lord's presence and grace carry such blessing within them. The expression 'presence' is used because the Lord is present only in charity, and the subject at this point is the regenerate spiritual man who acts from charity. The Lord is present with everyone, but as is a person's distance from charity, so is the degree of the Lord's presence, or so is He, let me say, more absent, that is, the Lord is more remote.

[2] The reason the expression grace and not mercy is used - a reason, I presume, that has remained unknown up to now - is that celestial people do not talk of grace but of mercy, while spiritual people talk not of mercy but of grace. This difference has its origins in the fact that celestial people acknowledge that the human race is wholly unclean, and in itself excrementitious and hellish, on account of which they plead for the Lord's mercy - mercy being the appropriate word for people in this condition.

[3] Spiritual people however, though they are aware that the human condition is such, do not acknowledge it, for they still remain in, and love, their proprium; and therefore they find it difficult to make mention of mercy but easy to do so of grace. It is the different kind of humility existing with each that produces this verbal difference. The more anyone loves himself and imagines that he is able to do good of himself and so merit salvation, the less he is able to plead for the Lord's mercy. The reason some [are able to plead] for grace at all is that it has become a commonplace expression. When used however it contains little that is the Lord's and much that is a person's own. This anyone can discover in himself when he uses the expression 'the grace of the Lord'.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.