圣经文本

 

Genezo第39章

学习

   

1 Jozef estis forkondukita en Egiptujon, kaj lin acxetis Potifar, kortegano de Faraono, estro de la korpogardistoj, Egipto, el la manoj de la Isxmaelidoj, kiuj venigis lin tien.

2 Kaj la Eternulo estis kun Jozef, kaj li estis sukcesulo; kaj li estis en la domo de sia sinjoro, la Egipto.

3 Kaj lia sinjoro vidis, ke la Eternulo estas kun li, kaj ke cxion, kion li faras, la Eternulo sukcesigas en lia mano.

4 Kaj Jozef akiris lian favoron kaj servis lin; kaj li estrigis lin super sia domo, kaj transdonis en liajn manojn cxion, kion li havis.

5 Kaj de tiu tempo, kiam li estrigis lin super sia domo, kaj super cxio, kion li havis, la Eternulo benis la domon de la Egipto pro Jozef, kaj la beno de la Eternulo estis super cxio, kion li havis, en la domo kaj sur la kampo.

6 Kaj li lasis cxion, kion li havis, en la manoj de Jozef, kaj li sciis pri nenio, krom nur pri la pano, kiun li mangxis. Kaj Jozef estis gracia kaj bela.

7 Post kelka tempo la edzino de lia sinjoro jxetis siajn rigardojn sur Jozefon, kaj diris: Kusxigxu kun mi.

8 Sed li rifuzis, kaj li diris al la edzino de sia sinjoro: Jen, mia sinjoro kontrolas cxe mi nenion en la domo, kaj cxion, kion li havas, li transdonis en miajn manojn;

9 neniu en cxi tiu domo estas pli granda ol mi, kaj li retenis de mi nenion, krom vi, cxar vi estas lia edzino. Kiel do mi faros cxi tiun grandan malbonagon kaj pekos antaux Dio?

10 Dum sxi paroladis al Jozef cxiutage kaj li ne volis obei sxin kaj kusxigxi kun sxi kaj esti kun sxi,

11 okazis unu tagon, ke li venis en la domon, por fari sian laboron, kaj neniu el la domanoj estis en la domo;

12 tiam sxi kaptis lin je lia vesto, dirante: Kusxigxu kun mi. Sed li lasis sian veston en sxiaj manoj kaj forkuris for el la domo.

13 Kaj kiam sxi vidis, ke li lasis sian veston en sxia mano kaj forkuris el la domo,

14 sxi vokis siajn domanojn, kaj diris al ili: Rigardu, li venigis al ni Hebreon, por moki nin; cxi tiu venis al mi, por kusxigxi kun mi; sed mi ekkriis per lauxta vocxo;

15 kaj kiam li auxdis, ke mi ekkriis per lauxta vocxo, li lasis sian veston cxe mi kaj forkuris for el la domo.

16 Kaj sxi kusxigis lian veston apud si, gxis lia sinjoro venis en sian domon.

17 Kaj sxi rakontis al li tion saman, dirante: La sklavo, la Hebreo, kiun vi venigis al ni, venis al mi, por petoli kun mi;

18 sed kiam mi lauxte ekkriis, li lasis sian veston cxe mi kaj elkuris el la domo.

19 Kiam lia sinjoro auxdis la vortojn de sia edzino, kiujn sxi diris al li, parolante: Tiel agis kun mi via sklavo-tiam li forte ekkoleris.

20 Kaj la sinjoro de Jozef prenis lin kaj fordonis lin en malliberejon, en la lokon, kie la malliberuloj de la regxo estis tenataj; kaj li estis tie en la malliberejo.

21 Kaj la Eternulo estis kun Jozef kaj estis favorkora al li kaj havigis al li la favoron de la estro de la malliberejo.

22 Kaj la estro de la malliberejo transdonis en la manojn de Jozef cxiujn malliberulojn, kiuj estis en la malliberejo; kaj cxio, kion ili tie faris, estis farata sub lia kontrolo.

23 La estro de la malliberejo rigardis nenion, kio estis sub lia disponado, cxar la Eternulo estis kun li; kaj cxion, kion li faris, la Eternulo sukcesigis.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#4997

学习本章节

  
/10837  
  

4997. 'How then shall I do this great evil, and sin against God?' means that, this being so, they exist set apart and not joined together. This is clear from the meaning of 'evil' and likewise of 'sin' as a state when things are set apart and not joined together. That is to say, it describes what happens if spiritual natural good is joined to unspiritual natural truth; being unlike and incompatible the two pull away from each other. The expressions 'doing evil' and 'sinning against God' are used because regarded in itself evil, and sin too, is nothing else than being parted from good. Also, evil exists essentially in disunion, as is evident from what good is. Essentially good is a joining together because all good stems from love to the Lord and love towards the neighbour. The good of love to the Lord joins a person to the Lord and consequently to all good that goes forth from the Lord; and the good of love towards the neighbour joins him to heaven and the communities there, so that by means of this love as well he is joined to the Lord. For properly speaking, heaven is the Lord since He is the All in all there.

[2] But with evil the opposite applies. Evil stems from self-love and love of the world. Evil stemming from self-love sets a person apart not only from the Lord but also from heaven, for he loves no one but himself and others only insofar as he sees them as part of his self-interest, or as they identify themselves with him. Consequently he turns everyone's attention towards himself and entirely away from others, most of all away from the Lord. When a large number act like this within a single community it follows that all are set apart from one another; inwardly each sees another as his enemy. If anyone acts contrary to his self-interest he hates that person and takes delight in his destruction. The evil of the love of the world is not dissimilar, for this consists in a longing for other people's wealth and goods, and in a longing to gain possession of everything owned by others; and these longings too lead to all kinds of enmity and hatred, though in a lesser degree. For anyone to come to know what evil is, and so what sin is, let him merely try to see what self-love and love of the world are; and to come to know what good is, let him merely try to see what love to God and love towards the neighbour are. By trying to do this he will come to see what evil is, and as a consequence what falsity is; and from this he will come to see what good is, and as a consequence what truth is.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.