16. De staat van de Kerk vanuit het Woord, uitgebeeld in de Profeten, was het wat wordt verstaan onder de ongerechtigheden en de zonden van het volk dragen; dat het zo is, blijkt uit de dingen die worden gezegd van de Profeet Jesaja: 'Dat hij zou gaan naakt en ontschoeid drie jaren, tot een teken en een wonder', (Jesaja 20:3). Van de Profeet Ezechiël: 'dat hij zou uitbrengen vaten van verhuizing en het aangezicht bedekken om het land niet te zien, en dat het zo een wonderteken zou zijn voor het huis Israëls en dat hij eveneens zou zeggen: Ik uw wonderteken', (Ezechiël 12:6, 11). Dat dit voor hen is geweest de ongerechtigheden dragen, staat klaarblijkend vast bij Ezechiël, toen hem bevolen werd 390 en 40 dagen neer te liggen op de linker- en de rechterzijde tegen Jeruzalem, en een gerstenkoek te eten gemaakt met rundermest, waar deze dingen ook worden gelezen: 'Gij lig neder op uw linkerzijde, en leg de ongerechtigheid van het huis Israëls daarop, het getal van de dagen, waarop gij daarop zult neerliggen, zult gij hun ongerechtigheid dragen. Want Ik, geven zal Ik u de jaren van hun ongerechtigheid, naar het getal van de dagen, 390 dagen, opdat gij draagt de ongerechtigheid van het huis Israëls. Wanneer gij echter die voleindigd zult hebben, zo zult gij neerliggen op uw rechterzijde voor de tweede maal, om te dragen de ongerechtigheid van het huis van Jehudah 40 dagen', (Ezechiël 4:4-5, 6). Dat de Profeet daarmee, dat hij zo heeft gedragen de ongerechtigheden van het huis Israël en van het huis van Jehudah, dit niet heeft weggenomen en zo verzoend, maar slechts heeft uitgebeeld en aangetoond, blijkt uit de volgende dingen daar. 'Zo zei Jehovah: eten zullen de zonen Israëls hun brood onrein, onder de natiën waarmee Ik hen zal verstoten. Zie, Ik brekende de staf van het brood in Jeruzalem, zodat zij ontberen brood en water, en verkommerd worden, de man en zijn broeder, en verkwijnen vanwege de ongerechtigheid', (Ezechiël 4:13, 16-17). Eender toen dezelfde Profeet zich zou vertonen en zeggen: 'Zie, ik uw wonderteken'; ook wordt gezegd: 'gelijkerwijs ik gedaan heb, zo zal hen geschieden', (Ezechiël 12:6, 11). Iets eenders dus wordt verstaan met betrekking tot de Heer, waar gezegd wordt: 'Onze zieketen heeft Hij op Zich genomen: onze smarten gedragen: Jehovah heeft doen aanstormen op Hem al onze ongerechtigheden: door Zijn wetenschap heeft Hij velen gerechtvaardigd, deswege dat Hijzelf hun ongerechtigheden heeft gedragen', (Jesaja 53:4, 6, 11), waar in het gehele hoofdstuk wordt gehandeld over het lijden van de Heer. Dat Hijzelf als de Grootste Profeet de staat van de Kerk ten aanzien van het Woord heeft uitgebeeld, lijkt uit de afzonderlijke dingen van Zijn lijden, zoals: Dat Hij door Judas verraden werd. Dat Hij door de oversten van de priesters en door de ouderen werd gegrepen en veroordeeld. Dat Hij in het gezicht werd geslagen. Dat Hem een doornenkroon werd opgezet. Dat zij Zijn klederen verdeelden en over Zijn tunica het lot wierpen. Dat zij Hem kruisigden. Dat zij Hem edik [azijn] te drinken gaven. Dat zij Hem de zijde doorstaken. Dat Hij werd begraven; en dat Hij op de derde dag wederopstond. Dat Hij door Judas werd verraden, betekent dat Hij het werd door het Joodse volk, waarbij toen het Woord was; want Judas beeldde dit uit: dat Hij door de oversten van de priesters en door de ouderen werd gegrepen en veroordeeld, betekende dat dit door die gehele Kerk werd gedaan: dat zij Hem geselden, in het aangezicht spuwden, slagen in het gezicht gaven, en Zijn hoofd met een rietstok sloegen, betekende dat zij eender deden met het Woord ten aanzien van de Goddelijke Ware dingen ervan, die alle over de Heer handelen: dat zij Hem een doornenkroon opzetten, betekende dat zij die ware dingen hadden vervalst en verechtbreukt: dat zij klederen verdeelden en over de tunica het lot wierpen, betekende dat zij alle ware dingen van het Woord hebben verstrooid, maar niet de geestelijke zin ervan; het onderkleed van de Heer betekende deze zin van het Woord: dat zij Hem kruisigden, betekende dat zij het gehele Woord hebben vernietigd en ontwijd: dat zij Hem edik om te drinken voorhielden, betekende dat het louter vervalste en valse dingen waren, waarom Hij daar ook niet van dronk en toen zei: 'Het is volbracht'; dat zij Zijn zijde doorstaken betekende dat zij volledig hadden uitgeblust al het ware van het Woord en al het goede ervan: dat Hij begraven werd, betekende de verwerping van de menselijke dat nog restte uit de moeder: dat Hij op de derde dag wederopstond, betekende de Verheerlijking. Eendere dingen worden door die dingen aangeduid bij de Profeten en bij David, waar zij zijn voorzegd. Daarom zei Hij, nadat Hij was gegeseld, en uitgeleid dragende een doornenkroon en door de soldaten met een purperen bekleedsel omhangen: 'Zie de Mens', (Johannes 19:1, 5); dit werd gezegd, omdat met de Mens de Kerk wordt aangeduid: met de Zoon immers wordt het Ware van de Kerk aangeduid, dus het Woord. Uit deze dingen nu blijkt, dat onder de ongerechtigheden dragen, wordt verstaan de zonden tegen de Goddelijke Ware dingen van het Woord, in Zich uitbeelden en in lijfelijke gestalte of in levende lijve voorstellen. Dat de Heer zulke dingen heeft ondergaan en geleden als Zoon des mensen, en niet als Zoon Gods, zal men zien in hetgeen volgt; Zoon des mensen immers betekent de Heer ten aanzien van het Woord.