新基督教圣经研究

圣经文本

 

Ծննդոց第23章

学习

   

1 Սառան դարձաւ հարիւր քսանեօթը տարեկան:

2 Նա մեռաւ կիրճի մէջ գտնուող Արբոկ քաղաքում: Սա Քանանացիների երկրում գտնուող Քեբրոնն է: Աբրահամը եկաւ, որ ողբայ ու սգայ Սառայի մահը:

3 Աբրահամը հեռացաւ իր հանգուցեալի մօտից եւ դիմելով Քետի որդիներին՝ ասաց.

4 «Ես ձեր մէջ պանդուխտ ու օտարական եմ: Արդ, որպէս սեփականութիւն ինձ մի գերեզմանի հող տուէ՛ք ձեզ մօտ, որ թաղեմ իմ հանգուցեալին»:

5 Քետի որդիները պատասխան տուեցին Աբրահամին՝ ասելով.

6 «Լսի՛ր մեզ, տէ՛ր: Դու մեր մէջ Աստծու նշանակած թագաւորն ես: Քո հանգուցեալին թաղի՛ր մեր լաւագոյն գերեզմաններից մէկում, որովհետեւ մեզնից ոչ մէկը չի հրաժարուի քեզ շիրիմի համար տեղ տրամադրելուց»:

7 Աբրահամը ելաւ եւ գլուխ տուեց այդ երկրի ժողովրդին՝ Քետի որդիներին:

8 Աբրահամը նրանց դիմելով՝ ասաց. «Եթէ դուք յօժար էք, որ իմ հանգուցեալին ես անձամբ թաղեմ, լսեցէ՛ք ինձ եւ իմ մասին բարեխօսեցէ՛ք Սահառի որդի Եփրոնին,

9 որ ինձ տայ իր ագարակի սահմաններում գտնուող զոյգ քարայրը այնքան արծաթով, որքան արժէ այն: Թող այն ձեր ներկայութեամբ ինձ տայ որպէս շիրմավայր»:

10 Եփրոնը քետացիների հետ նստած էր ժողովատեղում: Եփրոն քետացին պատասխան տուեց Աբրահամին եւ ի լուր Քետի որդիների ու բոլոր նրանց, ովքեր մտնում էին նրա քաղաքի դարպասով,

11 ասաց. «Նայի՛ր ինձ, տէ՛ր, եւ լսի՛ր ինձ: Ագարակը տալիս եմ քեզ, քեզ եմ տալիս նաեւ այնտեղ գտնուող քարայրը: Իմ բոլոր համաքաղաքացիների ներկայութեամբ այն քեզ եմ յանձնում: Թաղի՛ր քո հանգուցեալին»:

12 Աբրահամը գլուխ տուեց երկրի ժողովրդի առաջ,

13 Եփրոնի հետ խօսեց ի լուր երկրի ժողովրդի եւ ասաց. «Քանի որ անսացիր ինձ, ուրեմն լսի՛ր ինձ: Ես քեզ կը տամ ագարակի փոխարժէքը: Վերցրո՛ւ այն ինձնից, եւ ես այնտեղ կը թաղեմ իմ հանգուցեալին»:

14 Եփրոնն Աբրահամին պատասխանեց եւ ասաց.

15 «Ո՛չ, տէ՛ր իմ, լսել եմ, որ հողամասը չորս հարիւր սատեր արծաթ արժէ: Դա ի՞նչ է որ իմ ու քո միջեւ: Դու թաղի՛ր քո հանգուցեալին»:

16 Աբրահամը Եփրոնին լսելուց յետոյ կշռեց եւ նրան վճարեց չորս հարիւր սատեր արծաթը, ինչպէս խոստացել էր ի լուր Քետի որդիների, վաճառականների մօտ ընդունուած գնով:

17 Եփրոնի ագարակը, որ Մամբրէի կաղնու հանդիպակաց զոյգ քարայրի մօտն էր, այսինքն՝ ագարակն ու նրա մէջ գտնուող քարայրը, ագարակի եւ նրա շրջակայքի բոլոր ծառերը դարձան Աբրահամի սեփականութիւնը,

18 Քետի որդիների ներկայութեամբ, որոնք մտնում էին քաղաքի դարպասով:

19 Դրանից յետոյ Աբրահամն իր կին Սառային թաղեց ագարակի զոյգ քարայրում, որ Մամբրէի կաղնու դիմաց էր գտնւում, այսինքն՝ Քեբրոնում՝ Քանանացիների երկրում:

20 Ագարակն ու նրա մէջ գտնուող քարայրը Քետի որդիների կողմից տրուեցին Աբրահամին իբրեւ նրա սեփական գերեզմանոց:

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2904

学习本章节

  
/10837  
  

2904. 'The life of Sarah was' means all the preceding times and states of the Church as regards Divine truths. This becomes clear from the meaning of 'the life' here, and from the representation of 'Sarah'. 'The life' here - since it refers to the whole span of life and to the periods that constitute it, namely early childhood, youth, adult years, and old age means states, as do all periods of time in general, see 2625, 2788, 2837. And since the subject in what follows is the Church, 'the life' therefore means times and states of the Church. 'Sarah' represents Divine truth, see 1468, 1901, 2063, 2172, 2173, 2198, 2507. From this it follows that here 'the life of Sarah was' means in the internal sense all the preceding times and states of the Church as regards Divine truths. When she lived as Abraham's wife Sarah represented the Lord's Divine Truth joined to His Divine Good, as may be seen in the paragraphs just quoted. And as she represented the Lord's Divine Truth, so she also means the Church's Divine truth, for in the Church no other truth exists than that which is the Lord's. Truth that does not come from Him is not truth, as is also clear both from the Word itself and from the doctrine of faith drawn from it. It is clear from the Word itself in John,

Man cannot receive anything unless it is given him from heaven. John 3:27.

And elsewhere in John,

Without Me you can do nothing. John 15:5.

The same is also clear from the doctrine of faith, which teaches that the whole of faith, that is, all truth, comes from the Lord.

[2] The representatives and the meaningful signs in the Word are such that every single one in the highest sense has regard to the Lord; and from this springs the life itself of the Word. And because they have regard to the Lord, they also have regard to His kingdom, since the Lord is the All in His kingdom. Divine things from the Lord within His kingdom are what make it the kingdom. To the extent therefore that an angel, spirit, or man receives good and truth from the Lord, and believes that these come from Him, he is in His kingdom. But to the extent that he does not receive them, and does not believe that they come from the Lord, he is not in His kingdom. Thus Divine things from the Lord are what constitute His kingdom or heaven; and this is what is meant when it is said that the Lord is the All in His kingdom.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org