1
In finem. Pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,
2
cum succendit Mesopotamiam Syriæ, et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.
3
Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis.
4
Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est.
5
Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis.
6
Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui,
7
salvum fac dextera tua, et exaudi me.
8
Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor.
9
Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ;
10
Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt.
11
Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?
12
Nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?
13
Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
14
In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.
