5711. Omdat er moet worden gehandeld over de overeenstemming van de ziekten, moet men weten dat eveneens alle ziekten bij de mens een overeenstemming hebben met de geestelijke wereld; al wat immers in de gehele natuur geen overeenstemming heeft met de geestelijke wereld, bestaat niet; het heeft geen oorzaak waar vanuit het kan bestaan en dus waar vanuit het kan blijven bestaan; de dingen die in de natuur zijn, zijn niets anders dan uitwerkingen; in de geestelijke wereld zijn de oorzaken ervan en in de innerlijke hemel zijn de oorzaken van die oorzaken, die de einddoelen zijn; ook kan de uitwerking niet blijven bestaan, tenzij de oorzaak voortdurend daar in is; want met het ophouden van de oorzaak houdt de uitwerking op; de uitwerking is in zich beschouwd niets anders dan de oorzaak, maar zo aan de buitenkant bekleed dat zij in de lagere sfeer van dienst kan zijn, opdat de oorzaak daar als oorzaak kan optreden; eender als met de uitwerking ten opzichte van de oorzaak, is het ook gesteld met de oorzaak ten opzichte van het einddoel; indien die oorzaak niet eveneens uit haar oorzaak, die het einddoel is, ontstaat, is zij niet een oorzaak, want een oorzaak zonder einddoel is een oorzaak zonder orde en waar geen orde is, gebeurt niets. Daaruit nu blijkt dat de uitwerking in zich beschouwd de oorzaak is en de oorzaak in zich beschouwd, het einddoel is en dat het einddoel van het goede in de hemel is en voortgaat uit de Heer en dus dat de uitwerking niet de uitwerking is, tenzij daarin de oorzaak is en voortdurend daar in is; en dat het einddoel niet het einddoel van het goede is, tenzij het Goddelijke, dat uit de Heer voortgaat, daarin is; daaruit blijkt ook dat alle en de afzonderlijke dingen in de wereld, zoals die uit het Goddelijke zijn ontstaan, ook uit het Goddelijke bestaan.
