1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

2164. What I learned through the conversation of the heavenly [angels] that I am permitted to mention, was the following, namely, that the case is no different, if you would like to form an idea by a comparison, such as I was shown also through a vision, than that of a polished cylinder. In it is reflected optically a beautiful image of everything lying around it.

The things lying around appear without order, without form, a confusion of objects lying around, in which not the least element of beauty is apparent, much less any beautiful picture. Nevertheless, from those disordered things round about, a beautiful image is presented.

So likewise does everything in the world appear before the eyes of people on earth and spirits; all and the least things appear disordered and confused, and yet to the Eye of the Lord, they make up a beautiful picture, namely, the image of a person or virgin, who is Heaven as a whole - not such as it is, but such as the Lord desires it to be, that is, that it be an Image of Him. 1748, 2 June.