6578. En hij sprak op hun hart; dat dit het vertrouwen betekent, staat vast uit de betekenis van op het hart spreken, namelijk vertrouwen geven, dus dat hun niet iets van het boze zal overkomen; spreken immers is invloeiing, nrs. 2851, 5481, 5797 en het hart de wil, nrs. 2930, 3883; dus is spreken op het hart de invloeiing in de wil en daaruit het vertrouwen. Daaruit blijkt ook dat het huwelijk van het ware, dat van het verstand is en van het goede, dat van de wil is, in de afzonderlijke dingen van het Woord is, want van troosten wordt gesproken met betrekking tot het verstand en van spreken op het hart met betrekking tot de wil; vandaar betekent ‘hij troostte hen’ de hoop, want deze is van het verstand door het ware en hij sprak op het hart het vertrouwen, want dit is van de wil door het goede; het echte vertrouwen immers kan niet bij anderen bestaan dan bij hen die in het goede van de naastenliefde zijn en de echte hoop niet bij anderen dan bij hen die in het goede van het geloof zijn.
