ადამიანებთან საერთო ტენდენციაა სხვა ადამიანების მიმართ უარყოფითი განსჯა. საშუალო სკოლებში ეს ტენდენცია კლიშეებში ჩანს. რამდენიმე პოპულარული ბავშვი ჯგუფში შედის და თანდათანობით იწყებს აზრს, რომ სხვებზე უკეთესია, რადგან მათ უკეთესები მოსწონთ. ბავშვები, რომლებიც "არ არიან", შეიძლება იქცეს საცოდავად, ზიზღით, ან თუნდაც სასტიკი ხუმრობით. ამ გზით ან კლიკზე სხვისი დაქვემდებარებული განაჩენი გამოდის სხვებზე, როგორც ადამიანთა უფრო დაბალი დონის.

სხვებისადმი განწყობის იგივე ტენდენცია სხვადასხვა რელიგიაშიც ჩანს. ზოგი რელიგიური ჯგუფი იმდენად ეგოისტური ხდება, რომ მათ სჯერათ, რომ ვერავინ განსხვავებულ რწმენას ვერ შეძლებს სამოთხეში. უკიდურეს შემთხვევაში, ამგვარი დამოკიდებულება ბევრად უფრო სასტიკია, ვიდრე თოჯინების თინეიჯერული კლიშეები.

ბიბლიის სწავლებები ამის საპირისპიროა. დასაწყისისთვის, ღვთის სიტყვა გვეუბნება, რომ ჩვენ არ უნდა დავასახელოთ ხალხი, როგორც "შენახული" ან "ცოდვილი". თქვა იესომ

"ნუ განსაჯეთ, რომ არ გაამართლოთ. რატომ უყურებთ ნაკვერს ძმის თვალში, მაგრამ თვლით არ ჩათვლით?" (მათე7:1, 3)

მოწაფე ჯეიმსმა ასე თქვა: "არის ერთი კანონმდებელი, რომელსაც შეუძლია გადარჩენა და განადგურება. ვინ ხარ შენ, ვინ განსაჯე?" (იაკობი4:1)

როდესაც უფალი დედამიწაზე იყო, მოსამართლეთა დამოკიდებულება ჭარბობდა ეკლესიის ლიდერებს შორის. ბევრი ფიქრობდა, რომ როდესაც მესია მოვიდოდა, ის იხსნიდა იუდეველებს და არა სხვებს. როდესაც მოვიდა იესო, მათ დაგმეს იგი, რადგანაც არა ებრაელები და იუდეველები ერთობოდნენ.

იესო იმედგაცრუებული იყო ამგვარი დამოკიდებულებისგან. ერთხელ ის საუბრობდა ზოგიერთ ხალხთან, რომლებიც "საკუთარ თავს ენდობოდნენ", რომ ისინი გადარჩნენ, სხვები კი არა. მან მათ ორი ლოცვის განხილვა სთხოვა: "ღმერთო, მადლობას ვუხდი, რომ მე სხვა კაცები არ ვარ" და "ღმერთო, შემიწყალე მე, ცოდვილი!" იესომ შეაქო ადამიანი, ვინც თვლიდა რომ ცოდვილია. (ლუკა18:9-14)

სჯობს საკუთარ თავს ცოდვილზე იფიქროთ, ვიდრე იფიქროთ, რომ გადარჩენილი ხართ.

თქვენ შეიძლება გახსოვდეთ კარგი სამარიელის იგავიც, რომელიც გზაჯვარედინზე დაეხმარა დაჭრილის დასახმარებლად. მიუხედავად იმისა, რომ ამ სამარიელს "არასწორი" რწმენა ჰქონდა (ებრაული თვალსაზრისით), იესომ თქვა, რომ სამარიელს უნდა უყვარდეს, როგორც მეზობელი, რადგან ის კარგი ადამიანი იყო. სინამდვილეში, მან თქვა, რომ ადამიანი, ვისაც სურს საუკუნო სიცოცხლე, უნდა იყოს ასეთი სამარიელი (ლუკა10:29-37), მიუხედავად იმისა, რომ სამარიელი არც ქრისტიანი იყო და არც ებრაელი. იესომ დაინახა - და ხედავს - რა არის ადამიანის გულში, არა მხოლოდ ის, რასაც ეკლესია ეკუთვნის.

ბიბლია ნათლად ამბობს, რომ ეს ადამიანი ცხოვრობს და არა მხოლოდ ის, რისიც სჯერა, განსაზღვრავს თუ არა იგი სამოთხეში. იესომ თქვა: "ყველას, ვინც მე მეუბნება," უფალო, უფალო, "არ შევა ცათა სასუფეველში, არამედ ის, ვინც ასრულებს ჩემი მამაჩემის ნებას ცაში." (მათე7:21)

ისევ და ისევ, "მან დააჯილდოვა ყველას თავისი ნამუშევრების მიხედვით". (მათე16:27)

"ისინი, ვინც გააკეთეს სიკეთე," ამბობს ის, წავა "სიცოცხლის აღდგომამდე და მათ, ვინც ბოროტება ჩაიდინა, განაჩენის აღდგომამდე." (იოანე5:29)

ვინაიდან ადამიანის სიცოცხლე და არა მხოლოდ მისი რწმენა განსაზღვრავს მის მარადიულ ლოტს, იესომ იწინასწარმეტყველა, რომ ბევრი ქრისტიანი არ იხსნებოდა, რადგან ისინი ცხოვრობდნენ ბოროტი ცხოვრებით.

"ბევრი იმ დღეს მეტყვის ჩემზე:" უფალო, უფალო, ხომ არ გვითქვამს შენს სახელით წინასწარმეტყველები, არ გამოგვყარეს დემონები შენი სახელით და მრავალი საოცრება გავაკეთე შენი სახელით? " შემდეგ კი მე ვუცხადებ მათ: ”მე არასოდეს გიცნობდით: დაშორდით ჩემგან, თქვენ, ვინც იმოქმედეთ უკანონობა!” ”(მათე27:22-23, ლუკა13:25-27)

ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, თუ რატომ შეიძლება არაქრისტიანული გადარჩენა, არის ის, რომ მას შეუძლია მოყვასის სიყვარული. ვინც გულწრფელად უყვარს თავისი მეზობელი, ასევე უყვარს ქრისტე, თუმც შეიძლება მან ეს არ გააცნობიეროს. იესომ თქვა: "რამდენადაც ამ ძმაკაცთაგან ერთ-ერთი ყველაზე ნაკლებად მსახურობდით, თქვენ ეს გააკეთეთ ჩემთვის". (მათე25:40)

იესოსადმი რწმენა, მოყვასისადმი სიყვარულის გარეშე, უაზროა.

"მიუხედავად იმისა, რომ მე მაქვს მთელი რწმენა, რათა მთები გავშალო, მაგრამ სიყვარული არ მაქვს. მე არაფერი ვარ." (1 კორინთელთა13:2)

მეორეს მხრივ, ნამდვილი სიყვარული არის იმის ნიშანი, რომ ადამიანი იცნობს უფალს თავის გულში, მიუხედავად რელიგიისა, რომელსაც ის გარეგნულად ასწავლის.

"სიყვარულს სჯერა ყოველივე." (1 კორინთელთა13:7)

"ის, ვინც სიკეთეს აკეთებს, არის ღმერთი, მაგრამ ის, ვინც ბოროტებას აკეთებს, არ უნახავს ღმერთი." (3 იოანე1:11)

"გვიყვარდეს ერთმანეთი, რადგან სიყვარული ღვთისაა. და ყველას, ვინც უყვარს, ღვთისგან იბადება და იცნობს ღმერთი. (1 იოანე4:7-11)

Შემაჯამებელი:

ზოგი ქრისტიანული ეკლესია ამას ასწავლის: მხოლოდ ქრისტიანები არიან გადარჩენილი.

რას ამბობს ბიბლია სინამდვილეში (და რას ასწავლის ახალი ქრისტიანული ეკლესია): ყველა რელიგიისგან კარგი ხალხია შენახული.

ზოგიერთი ცნობა ახალი ქრისტიანული ეკლესიის სწავლებების შესახებ: სამოთხის და ჯოჯოხეთის შესახებ318-328, ღვთიური სწავლება326

ნახმარი ჯონ ოდნერის ნებართვით, ამ ძალიან სასარგებლო საიტის ავტორია: http://whatthebiblesays.info/Introduction.html

4769. 'And killed a he-goat of the she-goats' means external truths received from delights. This is clear from the meaning of 'a he-goat of the she-goats' in the Word as natural truths, that is, truths belonging to the external man which give rise to the delights of life, and also as external truths received from delights, dealt with below. Truths belonging to the external man which give rise to the delights of life are Divine truths such as are present in the literal sense of the Word, which form the basis of the teachings of the genuine Church. These truths are meant strictly speaking by 'the he-goat', and the delights which spring from them are meant by 'the she-goats'. This being so, 'a he-goat of the she-goats' in the genuine sense means those who know truths of this kind and enjoy the delights that spring from them. But in the contrary sense 'a he-goat of the she-goats' means those who know external truths, that is, appearances of truth drawn from the sense of the letter which go along with their delights of life, such as things delighting the body, which are generally called pleasures, and those delighting the mind, which are generally called honours and gains. People of this kind are meant in the contrary sense by 'a he-goat of the she-goats'. In short, 'a he-goat of the she-goats' in this contrary sense means adherents to faith separated from charity, for these people take no other truths from the Word than those which are in agreement with their delights of life, that is, which accord with self-love and love of the world. And they reduce other truths to the same level by the use of interpretations, and in this way they present falsities as appearances of truth.

[2] This meaning of 'a he-goat of the she-goats' as adherents to faith separated from charity may be seen in Daniel,

Behold, a he-goat of the she-goats came from the west across the face of the whole earth, without touching the ground; ¹ and this goat had a conspicuous horn between his eyes. Out of one of the four horns there came forth one little hoary, and it grew exceedingly towards the south, and towards the east, and towards the glorious [land]. Indeed, it grew even towards the host of heaven, and cast down to the earth some of the host, and of the stars, and trampled on them; and it cast down truth to the earth. Daniel 8:5, 9-10, 12.

This refers to the state of the Church in general, not merely to the state of the Jewish Church but also to the state of the Church that followed it, the Christian one; for the Word of the Lord is all-embracing. When used in reference to the Jewish Church 'a he-goat of the she-goats' means those who considered internal truths to be worthless; but they did accept external truths, insofar as these were in accord with their loves, which were their desire to be the greatest and to be the wealthiest people. Consequently they did not think of their expected Christ or Messiah as anyone other than a king who would exalt them above all nations and peoples throughout the world and would make these subject to them as the meanest slaves. This was the level to which they reduced their love of Him. As for what love towards the neighbour was, they had no knowledge at all, except as being associated with others with whom they shared the exalted position referred to above and as enjoying material gain.

[3] But when used in reference to the Christian Church 'a he-goat of the she-goats' means those who possess external truths received from delights, that is, who adhere to faith separated from charity, for these people too have no interest at all in internal truths. If they do teach these it is solely so that they may thereby earn acclaim, be raised to exalted positions, and acquire material gains. These are the delights their hearts are set on when they utter truths with their lips. What is more, by wrong interpretations of the truths of genuine faith they make these accord with their own loves. From this one may see what the words in Daniel that are quoted above mean in the internal sense. The phrase 'a he-goat of the she-goats' means adherents to faith separated from charity. The he-goat 'came from the west' means coming from evil, for 'the west' means evil, see 3708. It came 'across the face of the whole earth, without touching the ground' means coming into the whole Church, for 'earth' or 'land' in the Word means nothing else than the earth where the Church exists, and so means the Church, 566, 662, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 (end), 2928, 3355, 4435, 4447. 'The horns' it had means powers derived from falsity, 2832, 'a conspicuous horn between the eyes' meaning power derived from reasoning about the truths of faith, as becomes clear from what has been shown regarding the eye in 4403-4421, 4523-4534. 'The one horn which grew towards the south, the east, and the glorious [land]' means the expansion of power derived from faith separated from charity even into states lit by the light of heaven - states of goodness and truth; for 'the south' means a state of light, see 3708, 'the east' a state of goodness, 1250, 3249, 3708, 'the glorious [land]' a state of truth, as is clear from various places in the Word. 'It grew even towards the host of heaven, and cast down to the earth some of the host, and of the stars, and trampled on them' means that such a thing happened to cognitions of good and truth, for 'the hosts of heaven, and the stars' means cognitions of good and truth, 4697. From this one may see what is meant by 'it cast down truth to the earth', namely that faith itself was cast down, which in essence is charity; for faith looks to charity because it stems from it. That which in the Ancient Church was called truth is in the new one called faith, 4690.

[4] 'He-goat' is used with a similar meaning in Ezekiel,

Behold, I am judging between one member of the flock and another, between rams and he-goats. Is it a small thing to you? You feed off the good pasture and tread down with your feet the rest of your pastures; you drink the water that has settled down ² and stir up the rest with your feet. You butt with your horns all the weak [sheep] till you have scattered them abroad. Ezekiel 34:17-18, 21.

Here also 'he-goats' means adherents to faith separated from charity, that is, those who set doctrine above life and at length have no interest at all in life. Yet it is life that makes the human being, not doctrine separated from life; and it is life that remains after death, not doctrine except insofar as this teaches about life. Of these people it is said that they feed off the good pasture and tread down the rest of the pastures with their feet, and that they drink the water that has settled down and stir up the rest with their feet; also that with their horns they butt the weak [sheep] till they have scattered them.

[5] From this one may now see which persons are meant by 'the he-goats', and which by 'the sheep', that the Lord speaks of in Matthew,

Before Him will be gathered all the nations, and He will separate them one from another, as a shepherd separates the sheep from the he-goats; and He will peace the sheep at His right hand, out the he-goats at the left, etc. Matthew 25:32-33.

The fact that 'the sheep' means those who have charity and therefore have the truths of faith, and that 'the he-goats' means those who do not have any charity even though they have the truths of faith - that is, they are adherents to faith separated from charity - is plain from each detail in this passage, where such people are described.

[6] Which ones are the adherents to faith separated from charity, meant by 'the he-goats', and what kind of people they are, may be seen from the following two places: In Matthew,

Every tree that does not make good fruit will be cut down and thrown into the fire. Therefore you will know them by their fruits. Not everyone who says to Me, Lord, Lord, will enter the kingdom of heaven, but he who does the will of My Father who is in heaven. Many will say to Me on that day, Lord, Lord, did we not prophesy in Your name, and by Your name cast out demons, and do many mighty works in Your name? But then I will confess to them, I do not know you; depart from Me, you workers of iniquity. Matthew 7:19-23.

And in Luke,

Then you will begin to stand outside and to knock at the door, saying, Lord, Lord, open to us. But He replying will say to you, I do not know where you are from. Then you will begin to say, We ate in Your presence and we drank; and You taught in our streets. But He will say, I tell you, I to not know where you come from; depart from Me, all you workers of iniquity. Luke 13:25-27.

These are the ones who adhere to faith separated from charity and are called 'the he-goats'. But what is meant by 'he-goats' in the good sense, such as the ones used in sacrifices and those mentioned in various places in the Prophets, will in the Lord's Divine mercy be stated elsewhere.

Сноски: