64. IV. Dat die liefde naar haar oorsprong en naar haar overeenstemming beschouwd, hemels, geestelijk, heilig, zuiver en rein is boven elke liefde die van de Heer is bij de engelen van de hemel en bij de mensen van de Kerk.
Dat de echtelijke liefde krachtens haar oorsprong, namelijk het huwelijk van het goede en het ware, zodanig is, is hiervoor in het kort bevestigd, maar daar alleen voorlopig aangestipt; eender dat die liefde zodanig is krachtens de overeenstemming ervan met het huwelijk van de Heer en de Kerk.
Deze twee huwelijken, waaruit als een stekje de echtelijke liefde neerdaalt, zijn de heiligheden zelf; en daarom, indien zij wordt opgenomen uit haar Grondlegger, Die de Heer is, zo volgt een heiligheid uit Hem die haar aanhoudend klaart en zuivert; indien dan in de wil van de mens het verlangen en de drang ertoe is, dan wordt die liefde rein en zuiver van dag tot dag, bij voortduur.
De echtelijke liefde wordt hemels en geestelijk genoemd, omdat zij is bij de engelen in de hemelen: bij de engelen van de hoogste hemel hemels en bij de engelen beneden die hemel geestelijk, omdat deze engelen de geestelijke worden genoemd.
Die engelen worden zo genoemd, omdat de hemelse liefden en daaruit wijsheden zijn en de geestelijke wijsheden en daaruit liefden zijn; eender is het echtelijke van hen.
Omdat nu de echtelijke liefde is bij de engelen van de hemel, zowel van de hogere als van de lagere, zoals eveneens in de eerste paragraaf ‘Huwelijken in de Hemel’, is getoond, zo staat het vast dat die liefde heilig en zuiver is.
Dat die liefde in haar wezen, naar haar afleiding beschouwd, heilig en zuiver is boven elke liefde bij de engelen en bij de mensen, komt omdat zij is zoals het hoofd van de overige liefden; en over haar uitmuntendheid zullen in het volgende artikel enige dingen worden gezegd.
