16. Vers 1. In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
De oudste tijd wordt begin genoemd.
Bij de profeten hier en daar de dagen der oudheid en ook de dagen der eeuwigheid. Het begin sluit ook in zich de eerste tijd, wanneer de mens wedergeboren wordt, want dan wordt hij opnieuw geboren en ontvangt het leven; de wedergeboorte zelf wordt daarom de ‘nieuwe schepping van de mens’ genoemd. Scheppen, formeren en maken betekenen met een zeker verschil bijna overal in de profetische boeken tot wedergeboorte brengen, zoals bij Jesaja:
‘Allen over wie mijn naam is uitgeroepen, en die ik omwille van Mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd’, (Jesaja 43:7). Daarom wordt de Heer Verlosser genoemd, Formeerder van de moederschoot af, Maker en ook Schepper, zoals bij dezelfde profeet:
‘Ik Jehovah, jullie Heilige, de Schepper van Israël, jullie Koning’, (Jesaja 43:15);
bij David:
‘Het volk dat geschapen is, zal de Heer loven’, (Psalm 102:19);
bij dezelfde:
‘Zend uw adem en zij worden geschapen, zo geeft u de aarde een nieuw gelaat’, (Psalm 104:30). Dat de hemel de innerlijke mens betekent en de aarde de uiterlijke mens vóór de wedergeboorte, zal uit het volgende blijken.
