19. I. Deze éne God wordt Jehovah genoemd vanuit het Zijn, dus daarom, omdat alleen Hij ‘is, was en zijn zal’, en omdat Hij de Eerste en de Laatste is: het Begin en het Einde, de Alfa en de Omega. Dat Jehovah betekent ‘Ik Ben en Zijn’, is bekend; en dat God van de oudste tijden af zo genoemd is, blijkt uit het Boek van de Schepping ofwel Genesis, waar Hij in het eerste hoofdstuk God wordt genoemd, maar in het tweede en de volgende hoofdstukken Jehovah God; en daarna, toen de zonen van Abraham uit Jakob door hun lang verblijf in Egypte de naam van God vergeten hadden, werd Hij hun in de herinnering teruggeroepen, waarover in Exodus:

‘Mozes zei tot God: Hoe is Uw naam. God zei tot Mozes: Ik Ben die Ik Ben; alzo zult gij tot de zonen Israëls zeggen: Ik Ben heeft mij tot ulieden gezonden; en gij zult zeggen: Jehovah, de God van uw vaderen heeft mij tot ulieden gezonden; dat is Mijn naam tot in het eeuwige en dat is Mijn gedachtenis van geslacht tot geslacht’, (Exodus 3:14-15).

Aangezien God alleen Ik Ben en Zijn is, of Jehovah, bestaat er daarom in de gehele schepping niets, wat niet Zijn ‘Zijn’ aan Hem ontleent; op welke wijze echter zal men hieronder zien. Ditzelfde wordt ook verstaan onder deze woorden: ‘Ik ben de Eerste en de Laatste, het Begin en het Einde, de Alfa en de Omega, (Jesaja 44:6; Apocalyps 1:8, 11; 22:13), waardoor wordt aangeduid, dat Hij het Zelf en het Enige is van eersten tot laatsten, vanuit wie alle dingen zijn. Dat God de Alfa en de Omega wordt genoemd, het Begin en het Einde, komt omdat de alfa de eerste en de omega de laatste lettergreep van het Griekse alfabet is, en vandaar betekenen zij alle dingen in één samenvatting. De reden hiervan is deze, dat elke letter van het alfabet in de geestelijke wereld een bepaald ding betekent, en de klinker, omdat die tot de klank dient, iets van aandoening of liefde. Vanuit deze oorsprong is de geestelijke of de engelenspraak, en eveneens het schrift daar. Maar dit is een tot dusver onbekende verborgenheid; want er is een universele taal, waarin alle engelen en geesten zijn, en deze heeft niets gemeen met enige taal van de mensen op aarde. In deze taal komt elk mens na de dood, want deze is in elk mens vanuit de schepping ingeplant, vandaar kan eenieder in de gehele geestelijke wereld ieder ander verstaan. Het is mij vaak gegeven, deze taal te horen en ik heb die vergeleken met de talen op aarde, en bevonden dat ze zelfs niet in het allerminste overeenkomt met enige natuurlijke taal op aarde. Zij verschilt daarvan vanuit haar oorspronkelijk wezen, dat daarin bestaat, dat elke letter van elk woord iets betekent. Vandaar nu komt het, dat God de Alfa en de Omega wordt genoemd, waardoor wordt aangeduid, dat Hij het Zelf en het Enige is van eersten tot laatsten, vanuit wie alle dingen zijn. Maar over deze taal en het schrift ervan, die vanuit de geestelijke gedachte van de engelen vloeien, zie men in het werk ‘Over de Echtelijke Liefde’ n. 326-329, alsmede wat volgt.